คุณเลขาที่รัก - ตอนที่ 1 บทนำ
“เก้าโมงตรงขอกาแฟให้คุณพิธานด้วยนะจ๊ะ”
“ได้เลยค่ะคุณเกรซ”
“คุณเกรซเนี่ยสวยจังเลยนะเธอ ทั้งสวยทั้งเก่ง ฉันละอยากให้คุณเกรซเป็นแฟนกับคุณพิธาน”
“แกก็พูดอะไรอย่างนั้น ฉันว่าถ้าคุณๆเขาชอบกันคงเป็นแฟนกันไปแล้วแหละ”
“ไปๆทำงานดีกว่า เดี๋ยวจะเลยเวลาเอากาแฟไปให้คุณพิธานท่าน”
“โอเค” สิ้นเสียงพนักงานทำความสะอาดเม้ามอยกันบริเวณนั้นก็เงียบเสียงลงทันที ที่นี่บริษัทนำเข้ารถยนต์หรูหลากหลายยี่ห้อ ซึ่งเป็นที่สนใจในกลุ่มของลูกค้าระดับสูงเพราะเนื่องจากราคาของรถแต่ละคันนั้น คนธรรมดาสามัญคงจะเอือมไม่ถึง คันหนึ่งไม่ต่ำกว่าสิบล้านบาท มันเป็นราคาที่สูงมากจริงๆ
“ก๊อกๆ กาแฟมาเสริฟ์แล้วค่าคุณพิธาน”
“ขอบคุณครับ เกรซละครับ”
“คุณเกรซกำลังคุยกับกลุ่มลูกค้าที่โชว์รูมด้านล่างค่ะ”
“ครับ ป้าไปเถอะ”
“ก๊อกๆ ขออนุญาตค่ะ”
“เข้ามาเลยครับ คุยงานเรียบร้อยแล้วหรอครับ”
“เรียบร้อยแล้วค่ะ ดีลงานเรียนร้อยสั่งจองและโอนเงินมัดจำแล้วค่ะ”
“เก่งมากครับ”
“อย่างนี้ต้องจัดโบนัทพิเศษให้เกรซเลยนะคะ”
“ได้เลยครับ ผมให้คุณ 10% เลย”
“ว้าว จริงหรอคะ คุณนี่ใจดีจริงๆค่ะ กลางวันนี้จะรับอะไรดีคะ จะได้บอกป้าดาเขาให้”
“ไปทานข้างนอกดีกว่าครับ ผมอยากทานแบบร้อนๆ”
“ก๋วยเตี๋ยวไหมคะ เกรซมีร้านประจำอยู่”
“ได้หมดครับ ซัก 11.50 เตรียมไปนะครับ”
“ได้เลยค่ะบอส” หญิงสาวส่งยิ้มหวานให้กับชายหนุ่ม เขารู้สึกเอ็นดูเธอเสียจริง เธอเหมือนเป็นเพื่อนกับเขา อยู่ด้วยแล้วสบายใจ
“ก๊อกๆ ไปเวลาแล้วค่ะบอส ไปทานก๋วยเตี๋ยวกันค่ะ เกรซโทรสั่งที่ร้านแล้ว ไปถึงจะได้ทานเลย”
“ครับ ขอบคุณครับ”
“นี่คะ ก๋วยเตี๋ยวต้มยำ รสชาติอร่อยไม่เผ็ดแน่นอนค่ะ”
“ขอบคุณครับ เกรซนี่รู้ใจผมตลอดเลย”
“ก็แหม่ เกรซทำงานที่นี่มาตั้ง 5 ปีแล้วนี่คะ อะไรอยู่ตรงไหนเกรซรู้หมดแหละค่ะ”
“อร่อยจริงๆด้วยครับ”
“ดีใจที่บอสชอบค่ะ วันหลังจะได้มาทานอีก”
“ได้เลยครับ”
“ติ๊ดๆๆ”
“ว่าไงคะบอส”
“ผมปวดหัวมากๆเลยครับ คุณช่วยมาหาผมหน่อยได้ไหม”
“ได้เลยค่ะ ตอนนี้บอสอยู่ไหนคะ”
“ผมอยู่ที่บ้านครับ เดี๋ยวผมส่งโลเคชั่นให้นะครับ กลัวเกรซจะหลง”
“ค่ะๆ”
“ทำไมลงมาเองละคะ ไม่มีใครอยู่บ้านเลยหรอคะ”
“พอดีป้าแม่บ้าาเขาขอลากลับบ้านครับ ผมเลยอยู่คนเดียว เชิญเข้ามาก่อนดีกว่าครับ”
“ค่ะ ไหนคะ ตู้ยาอยู่ไหน”
“อยู่ข้างๆห้องครัวครับ”
“งั้นบอสนั่งรอตรงนี้ก่อนนะคะ”
หญิงสาวจัดแจงให้ชายหนุ่มทานยาให้เรียบร้อย แล้วประคองเขาขึ้นมาพักยังห้องนอน เธอจัดแจงห่มผ้าให้เขาเรียบร้อย แต่ดูเหมือนว่าอาการของชายหนุ่มไม่ได้ดีขึ้นเลย เธอจึงถือวิสาสะเช็ดตัวให้ชายหนุ่มเสียเลย ดูเอาเถอะตัวตั้งใหญ่ตั้งโต พอไข้เล่นงานก็กลับกลายเป็นเด็กน้อยคนหนึ่งเลย เมื่อเธอเช็ดตัวเขาเรียบร้อย เธอก็ลงมาทำข้าวต้มร้อนๆให้เขาทาน เธอกะว่าพอเขาตื่นก็จะได้ทานทันที เวลาผ่านไปสองชั่วโมงแล้ว พิษไข้ที่เล่นงานชายหนุ่มค่อยๆเบาลง เธอจึงจัดแจงข้าวต้มร้อนๆมาให้เขาทาน
“ทานข้าวต้มดีกว่าค่ะ ร้อนๆเลย”
“ขอบคุณครับ เกรซไปซื้อมาหรอ”
“ไม่กล้าทิ้งคนป่วยไว้คนเดียวหรอกนะคะ เกรซทำเองค่ะ แต่ไม่รู้จะถูกปากบอสหรือป่าว”
“ถูกปากไม่ถูกปากผมไม่ว่าหรอกครับ ต้องขอบคุณมากกว่าที่ยังอยู่ดูแลผม”
“อย่างดีต้องโบนัทค่ะ”
“ได้เลยครับ ฮ่าๆ ดูท่าคุณคงเก็บเงินได้เยอะเลยนะครับ”
“ตัวคนเดียวก็อย่างนี้ละคะ คิดซะว่าเก็บไว้ใช้ตอนแก่”
“โถว่ นี่คุณไม่คิดจะแต่งงานมีลูกเลยหรอครับ”
“ไม่หรอกค่ะ ผู้ชายสมัยนี้ไว้ใจไม่ได้”
“ว่าไปนั่นครับ ผู้ชายไม่ใช่ว่าไม่ดีทุกคนนี่ครับ”
“เอาเป็นว่าส่วนใหญ่ละกันค่ะ คุณทานเถอะค่ะ เดี๋ยวข้าวต้มจะไม่ร้อน”
“ครับ อร่อยมากครับ”
“ถ้าอาการคุณดีขึ้นแล้วเกรซขอตัวก่อนนะคะ ต้องกลับไปเลี้ยงลูก”
“ลูก?”
“ฮ่าๆ ไม่ต้องตกใจไปค่ะ หมาน้อยชิวาวาค่ะ เกรซเริ่มเลี้ยงตั้งแต่เข้ามาทำงานในบริษัทของบอส”
“อ่อ แล้วไป”
“หายป่วยแล้วกลับมาแข็งแรงเร็วๆนะคะ กลับก่อนแล้วค่ะ”
“ครับ ขับรถดีๆนะครับ ขอโทษที่ต้องรบกวน”
“ไม่เป็นไรค่ะ บ๊ายบายค่ะ”
ชายหนุ่มยืนส่งจนหญิงสาวขับรถลับตาไป เขาจึงปิดประตูบ้านแล้วขึ้นไปพักผ่อนบนห้องนอน เพื่อฟื้นฟูสภาพร่างกายให้กลับมาปกติโดยเร็ว