คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ - บทที่ 1983

คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 1983
”พวกแกก็เป็นแค่มดปลวก กล้าดียังไงมาขวางทางฉัน?” โดน็อกพูดเย็นชาดูท่าทางจองหอง

เขามองไปรอบ ๆและบอกว่า “ใครที่ยังไม่พอใจ ฉันก็ท้าให้ออกมาสู้กับฉัน”

เสียงเขาไม่ได้ดังแต่ว่ากดดันมาก

ฝูงชนทั้งหมดพากันเงียบสนิท ไม่มีใครกล้าแม้แต่จะหายใจ

ทัพเวสต์ริงตันก้มหน้าลงและไม่มีใครกล้ามองโดน็อก

ตอนนั้นเองมีแม่ทัพเดินออกมาจากฝูงชนและคุกเข่าต่อหน้าโดน็อกต่อหน้าทุกคน

“ฝ่าบาท กระหม่อมเป็นข้ารับใช้พระองค์ ริกกี้ ฟรังโก้” เขาพูดอย่างสุภาพ

ริกกี้เป็นผู้บัญชาการกองทหารม้าดำ เขาเป็นคนฉลาด หลังจากที่เห็นโดน็อกฆ่าแบรดเขาก็รีบเข้ามามอบความจงรักภักดีต่อโดน็อกทันใดเพื่อความปลอดภัยของตัวเอง

กองทหารที่เหลือมากกว่าหมื่นนาย ต่างก็คุกเข่าและพูดพร้อมกัน “ฝ่าบาท ทรงพระเจริญ”

แม้ว่าวิธีการของโดน็อกจะชั่วช้าและสกปรกแต่เขาก็แข็งแกร่งมาก

เฮือก

เมื่อได้เห็นภาพตรงหน้า เมแกนและผู้บ่มเพาะคนอื่นจากจักรวาลโลกก็พูดอะไรไม่ออก พวกเขาต่างก็ดูสับสน

‘โดน็อกกลับมาเป็นจักรพรรดิอีกแล้วเหรอ.. ง่าย ๆ แบบนี้? ทำไมเวสต์ริงตันถึงได้เลือกพระราชาง่าย ๆ แบบนี้?’ พวกเขาคิด

ผู้บ่มเพาะจากหลายสำนักต่างก็ไม่รู้ว่านี่เป็นวัฒนธรรมของเวสต์ริงตันที่จะให้คนที่แข็งแกร่งที่สุดเป็นจักรพรรดิ ง่าย ๆ เพียงเท่านี้

โดน็อกนั้นพอใจกับภาพที่เหล่าทหารพากันก้มหัวให้เขา เขายกมือขึ้นและทำสัญญาณให้ลุกขึ้น

จากนั้นเขาก็ยิ้มและเยาะเย้ยแดร์ริล “แดร์ริล ยอมแพ้ซะเถอะ วันนี้ไม่มีใครจะช่วยแกแล้ว ฉันจะให้แกทายว่าฉันจะตัดมือหรือตัดขาแกก่อนดีนะ?”

จากนั้นเขาก็จับขวานแยกนภาและเดินเข้าไปใกล้แดร์ริล

แดร์ริลสูดหายใจลึก รู้สึกหม่นหมอง ‘นี่คือชะตาเหรอ?’

เขานั้นสิ้นหวังขณะที่กวาดตามองไปรอบ ๆ พยายามที่จะมองหาเดบร้า เธอนั้นอยู่กับโดน็อกตลอดเวลา หากว่าโดน็อกอยู่ที่นี่ เดบร้าก็ต้องอยู่ไม่ไกล

เขามองหาไปทั่วแต่ว่าไม่เจอเดบร้า เขาไม่รู้ว่าเธอยังแอบอยู่ในมุมมืด เธอนั้นตกใจมากที่โดน็อกจู่ ๆ ก็เข้าโจมตีแดร์ริล

แต่ว่าเดบร้าเชื่อใจโดน็อก ศิษย์น้องยังไม่เรียกให้เธอออกมา เธอก็เลยยังซ่อนตัวอยู่

ขณะเดียวกันเมื่อเห็นว่าโดน็อกกำลังจะตัดแข้งขาแดร์ริล เดบร้าก็นิ่วหน้า เธอรู้สึกว่าศิษย์น้องของเธอนั้นจะโหดร้ายเกินไป

แต่เธอก็เปลี่ยนความคิด แดร์ริลทำร้ายโดน็อกมาอย่างสาหัสในอดีต ดังนั้นหากโดน็อกตัดแขนหรือขาเขาก็ไม่ถึงว่าเลวร้ายเกินไป

ตอนนั้นเดบร้ายังไม่รู้ว่าเรื่องที่โดน็อกบอกเธอก่อนหน้านั้นแต่งขึ้นทั้งหมด ไม่มีเรื่องไหนที่จริงเลย

“หยุดนะ”

เมื่อเห็นว่าโดน็อกเข้าใกล้แดร์ริลไปเรื่อย ๆ ในที่สุดเมแกนก็ตะโกนออกมา “หยุด”

จากนั้นเธอก็สั่งผู้บ่มเพาะจากสำนักต่าง ๆ “เร็วเข้า ปกป้องแดร์ริล หยุดโดน็อก”

แม้ว่าเธอจะชิงชังแดร์ริล เธอก็ไม่เคยคิดจะฆ่าเขา แล้วเธอจะปล่อยให้คนอื่นทำร้ายเขาได้อย่างไร?

ถึงจะมีคำสั่งแต่ผู้บ่มเพาะต่างก็ยืนนิ่ง ไม่เคลื่อนไหว ไม่มีใครอยากจะออกหน้ามาช่วยปกป้องแดร์ริลจากโดน็อก

พวกเขาต่างก็ตกใจจนพูดไม่ออกเมื่อเห็นขวานแยกนภาของโดน็อกขณะที่สู้กันก่อนหน้า พวกเขาได้เห็นพลังของขวานอีกครั้งและพวกเขาต่างก็กลัวอย่างมาก

พวกเขาไม่มีทางเอาชีวิตตัวเองมาเสี่ยงเพื่อปกป้องแดร์ริล ไม่มีใครที่อยากตาย

“ไอ้พวกกองสวะ” เมแกนโมโหจัด เธอกระทืบเท้าและจ้องโดน็อก “โดน็อก ตราบใดที่วันนี้ฉันยังอยู่ที่นี่ นายอย่าได้คิดทำร้ายแดร์ริล”

จากนั้นเธอก็ดึงดาบยาวออกมาและทะยานเข้าไปหาโดน็อก