คุณสามีแห่งชาติของฉัน - ตอนที่ 18 ป้อนยา

ทันใดนั้นเฉียวอันห่าวก็จำได้ว่าแม่ของเธอจะใช้น้ำแข็งประคบ เพื่อทำให้เธอตัวเย็นลงเมื่อเธอเป็นไข้ เธอวางยาและน้ำลงบนโต๊ะข้างเตียงก่อนจะออกจากห้องนอนไปอย่างรวดเร็ว และมุ่งหน้าลงไปที่ห้องครัว

เธอเปิดตู้เย็นและประตูช่องแช่แข็งเพื่อหาก้อนน้ำแข็งเพื่อทำให้ลู่จินเหนียนตัวเย็นลง แต่เมื่อเธอเปิดตู้เย็น เธอพบแต่น้ำแร่แช่เย็น

ผ้าเย็นที่เปรียบเสมือนน้ำแข็งวางอยู่บนหน้าผาก ทำให้ลู่จินเหนียนสบายใจขึ้น คิ้วที่ขมวดขึ้นของเขาเริ่มผ่อนคลาย ขณะที่เฉียวอันห่าวเช็ดร่างกายของเขาอย่างต่อเนื่อง และแม้แต่อาการสั่นของเขาก็เริ่มสงบลง ในขณะที่เขาเข้าสู่ห้วงนิทราทีละน้อย การหายใจที่กระเพื่อมของเขาก็สงบลง

เมื่อเห็นว่าการสั่นของเขาหยุดลง เฉียวอันห่าวก็ถอนหายใจออกมา เธอเช็ดตัวให้เขาไว้อย่างระมัดระวัง ก่อนที่จะคุกเข่าข้างเตียงเพื่อคอยดูอาการของเขา และเธอก็คอยมองดูเขาอยู่ตลอด

ริมฝีปากของเขาขาวผิดธรรมชาติ คิ้วขมวดและใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความเหนื่อยล้า แต่ถึงแม้จะอยู่ในสภาพเช่นนั้น เขาก็ยังดูน่าหลงใหล

เฉียวอันห่าวอดไม่ได้ที่จะหลงไปกับใบหน้าของลู่จินเหนียน

เมื่อถึงเวลาที่เธอตื่นขึ้นมาท้องฟ้าก็มืดลงแล้ว และสถานที่ที่เงียบอยู่แล้วก็ดูเงียบสงบยิ่งขึ้น แม้แต่แมลงจากป่าก็ยังได้ยิน

ไฟในห้องนอนไม่ได้เปิด เฉียวอันห่าวล้อมรอบไปด้วยความมืดสนิท เธอใช้แสงจากโทรศัพท์ของเธอเพื่อค้นหาสวิตช์ไฟและเปิดสวิตช์ จากนั้นเธอก็เอื้อมมือไปแตะหน้าผากของลู่จินเหนียนอีกครั้ง เมื่อรู้สึกว่าอุณหภูมิของเขาลดลงเล็กน้อย แต่ก็ยังอุ่นเกินไปเธอจึงเปลี่ยนผ้าขนหนูบนหน้าผากของเขาด้วยผ้าเย็นใหม่

เธอยังคงเฝ้าเขาอยู่ข้างเตียงของเขา และไม่ยอมหลับ เธอคอยนำผ้าเย็นมาเปลี่ยนให้เขาบ่อยครั้ง และเมื่อถึงเวลาห้าทุ่ม อุณหภูมิที่ตัวของเขาก็ไม่น่าเป็นห่วงอีกแล้ว เห็นแบบนั้นเฉียวอันห่าวก็รู้สึกโล่งใจเป็นอย่างมาก เธอนั่งอยู่บนพื้น พิงเตียงนอน และเธอก็หลับไป

เนื่องจากท่าทางการนอนหลับที่ไม่ดี เธอจึงตื่นขึ้นมาหลังจากนั้นไม่นาน โดยสัญชาตญาณเธอเอื้อมมือไปสัมผัสหน้าผากของลู่จินเหนียน และพบว่าไข้กลับมาอีกครั้ง เธอรีบเตรียมผ้าขนหนูเย็นอีกผืนมาวางบนหน้าผากของเขา แต่คราวนี้ผ้าขนหนูไม่ได้ส่งผลใด ๆ อุณหภูมิของเขายังคงเพิ่มสูงขึ้น และเขาก็ส่งเสียงครวญครางด้วยความเจ็บปวดขณะที่เขาหมดสติอยู่

ผ้าเย็นเป็นเพียงวิธีแก้ปัญหาชั่วคราว ในการกำจัดไข้ให้หมดไปจำเป็นต้องใช้ยา

ในตอนกลางคืนและในสถานที่แบบนี้ เฉียวอันห่าวเริ่มกังวลมากขึ้นเรื่อย ๆ …

เธอจ้องมองไปที่ลู่จินเหนียนสักพักก่อนที่เธอจะตัดสินใจ เธอลุกขึ้นยืน และหยิบยาจากโต๊ะข้างเตียง จากนั้นเธอก็ยัดมันเข้าไปในปากของลู่จินเหนียนก่อนที่จะดื่มน้ำอึกใหญ่ เธอนำปากของเธอเข้ามาใกล้ลู่จินเหนียนอย่างช้าๆโดยเล็งไปที่ริมฝีปากของเขา

ขณะที่เธอก้มศีรษะลงใบหน้าของเขาก็ขยายใหญ่ขึ้น เธอสัมผัสได้ถึงลมหายใจของเขาอย่างชัดเจน