คุณสามีแห่งชาติของฉัน - ตอนที่ 14 ยั่วยวนฉันหรอ?
สวรรค์รู้ดีว่าเธอมีความสุขมากเพียงใดเมื่อรู้ว่าเขาและเธอกำลังจะแต่งงานกัน
เธอรู้ว่าเขาเกลียดเธอ ดังนั้นในคืนแต่งงานของพวกเขาเธอจึงพูดกับเขาอย่างมีชั้นเชิงว่า เธอจะไม่เข้าไปยุ่งในชีวิตของเขา และไม่บอกให้ใครรู้เกี่ยวกับความสัมพันธ์ของพวกเขา
คืนนั้นเธอเมามายยั่วยวนเขาเพราะเธอหลงรักเขาอย่างมาก
เธอคิดว่าเขาต้องเกลียดเธอแน่ ๆ เพราะเขาโกรธมากหลังจากที่พวกเขานอนด้วยกัน
ในความเป็นจริงเธอไม่อยากให้เขาเชื่อว่าเธอร่วมหลับนอนกับเขาเพราะเรื่องบทบาทการแสดง
แต่ที่เธอทำไปแบบนั้นเพราะเขาบอกว่า
“ไม่ว่าฉันจะตกหลุมรักใคร มันก็ไม่มีทางเป็นเธอ!”
เฉียวอันห่าวไม่รู้ว่าเธอหลับไปนานแค่ไหน เมื่อจู่ๆเธอก็ถูกดึงข้อมืออย่างรุนแรง และรู้สึกเจ็บแปลบทั่วร่างกายทันที
เฉียวอันห่าวขมวดคิ้วขณะหลับ และลืมตาขึ้นอย่างเชื่องช้า เธอเห็นลู่จินเหนียนนั่งอยู่ข้างๆตุ๊กตาและจ้องมองเธออย่างเย็นชา
“เธอกำลังพยายามที่จะยั่วยวนฉันในขณะที่ฉันหลับอีกแล้วงั้นหรอ?” เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา
เฉียวอันห่าวทิ้งความเหนื่อยล้าของเธอไป และเธอกระพริบตาด้วยความไม่รู้ ก่อนจะก้มศีรษะลง เธอตระหนักว่าเธอได้ยืดแขนเกินกว่าตุ๊กตาหมีเข้าไปในด้านของลู่จินเหนียนโดยไม่รู้ตัว
เธอพยายามหดมือกลับโดยสัญชาตญาณ แต่ลู่จินเหนียนกำมันแน่นขึ้นไม่ยอมให้เธอหนีไปได้ และถามด้วยน้ำเสียงเยาะเย้ยว่า
“ทำไม เธอต้องการขายร่างกายของเธออีก เพื่อรับบทอื่นเหมือนตอนก่อนหน้านี้งั้นหรอ?”
เฉียวอันห่าวมองไปที่ลู่จินเหนียนใบหน้าของเธอซีดขาว หลังจากเหตุการณ์เมื่อสามเดือนที่แล้วความอดทนของเขาที่มีต่อเธอก็หมดลง เขาจะไม่ฟังด้วยซ้ำเมื่อเธอพยายามอธิบาย
เธอพูดด้วยเสียงกระซิบว่า
“ฉันไม่ได้ตั้งใจ” โดยไม่สนใจความเจ็บปวด
“ไม่ได้ตั้งใจงั้นหรอ?” ลู่จินเหนียนหัวเราะอย่างประชดประชัน ดวงตาของเขาขุ่นมัว คำพูดเยาะเย้ยของเขาที่ได้พูดต่อไปคือไร้ความปราณีและโหดร้าย
“เฉียวอันห่าว ฉันไม่คิดว่าเธอจะโกหกเก่งเหมือนกับการเอาเปรียบคนอื่นหรอกนะ! วันนั้นฉันค่อนข้างมั่นใจว่าคุณเป็นคนขึ้นไปบนเตียงของฉันตอนที่ฉันเมา และถ้าฉันจำไม่ผิดตรงที่เธอกระตือรือร้นมากถึงขนาดขอร้องให้ฉันนอนกับเธอด้วยซ้ำ!”
คำพูดของหลู่จิ่นเหนียนแทงทะลุหัวใจของเฉียวอันห่าว แต่ละคำดูเหมือนจะบาดลึกลงไปเรื่อย ๆ ทำให้ดวงตาของเธอเป็นสีแดง
คืนนั้นเธอขอร้องเขาจริงๆ แต่เธอก็ดื่มแอลกอฮอล์เช่นกัน! และเธอเข้าใจผิดว่าเป็นความฝัน เธอถามเขาเบา ๆ ว่า
“ฉันเป็นผู้หญิงของคุณได้ไหม”
เฉียวอันห่าวไม่เคยคาดหวังว่าลู่จินเหนียนจะใช้เหตุการณ์ในคืนนั้นเพื่อตอกเธอกลับแบบนี้ ใบหน้าของเธอแดงก่ำเป็นสีแดงเข้ม เธอหยิกตัวเองด้วยความอับอาย เมื่อความเจ็บปวดจากปลายนิ้วของเธอบดบังความเจ็บปวดจากคำพูดของลู่จินเหนียน เธอก็อธิบายอย่างใจเย็นว่า
“ฉันไม่ได้ตั้งใจที่จะยั่วยวนคุณ ฉันหลับไปและฉันเผลอไปสัมผัสคุณโดยไม่ได้ตั้งใจ”
ใบหน้าของเฉียวอันห่าวมีเลือดฝาดขึ้นทีหน้าทีละนิด
เธอยังคงก้มหน้าไม่กล้าเขา
ลู่จินเหนียนหยุด จากนั้นด้วยความหยิ่งผยองของเขา เขาจึงพูดต่ออย่างไร้ความปราณี
“ฉันไม่สนใจเธอ และจะไม่ยุ่งทำเธอ แม้ว่าเธอจะเสนอตัวให้ฉันเหมือนครั้งแรกก็ตาม!”
YOU MAY ALSO LIKE
