คุณคนเดียวเท่านั้น - ตอนที่ 29 จูบแรกของพวกเขา
ซ่งอีนั่วนั่งอยู่ในชั้นผู้โดยสารเฟิร์สคลาส เธอเอียงหัวแล้วหันมองไปที่ผู้ชายข้างๆที่กำลังนั่งหลับตาอยู่ จู่ๆภาพตอนที่อยู่หน้าประตูวีไอพีก็แวบเข้ามาในหัวเธอ หลังจากนั้นเขาก็ไม่พูดอะไรอีกเลย กระทั่งขึ้นเครื่องเขาก็ยังคงไม่สนใจเธอ
เธอรู้สึกจุกที่หน้าอก ไม่รู้ว่าเป็นความรู้สึกอะไร รู้สึกว่ามีเรื่องในใจแต่พูดออกมาไม่ได้
เสิ่นฉวนชีนิสัยไม่ดี เธอได้เจอมากับตัวแล้ว เมื่อกี้ยังจูบสะดือเธออยู่เลย ผ่านมาเพียงแค่เสี้ยววินาทีก็ไม่สนใจใยดีเธอเลย เปลี่ยนหน้าไวกว่าพลิกหน้าหนังสืออีก เธอกำหมัดแน่นสะบัดไปมาต่อหน้าเขา แต่ก็ไม่กล้าตีเขา ยังไม่สามารถระบายความโกรธได้ในตอนนี้
ทันใดนั้น ดวงตาที่ปิดสนิทก็ลืมตาขึ้น แล้วมองไปที่เธอนิ่งๆโดยไม่มีการแสดงสีหน้าใดๆ
ซ่งอีนั่วไม่คิดว่าจู่ๆเขาจะลืมตา เธออึ้งไปเล็กน้อย ดวงตาที่ดำสนิทก็เขาเหมือนหลุมวังวนที่พร้อมจะดูดเธอให้ตกลงไป ทุกครั้งที่เขามองเธอด้วยสายตาแบบนี้ทำให้เธอรู้สึกกดดันทุกทีเลย
เขารีบมือที่กำมัดแน่นกลับมา แล้วมองไปข้างหน้าแบบไม่รู้สึกอะไร
หลังจากนั้นไม่นานความรู้สึกที่บีบคั้นนั้นก็หายไป เธอใช้สายตาเหลือบไปมองเขาแวบหนึ่ง พอสังเกตเห็นว่าเขาหลับตาอย่างเดิมแล้ว เธอก็รู้สึกโล่งอกแล้วผ่อนคลายขึ้นเล็กน้อย เธอก็ง่วงและล้ามากจึงค่อยๆปิดตาแล้วหลับไป
ได้ยินเสียงหายใจข้างๆอย่างสม่ำเสมอ เสิ่นฉวนซีลืมตาขึ้นแล้วมองไปที่เธอ ใบหน้าที่อ่อนหวานนุ่มนวล ผิวขาวใส ริมฝีปากอมชมพู และคางอันเรียวยาวของเธอ เธอไม่ใช่คนที่สวยที่สุด แต่สามารถทำให้คนหลงใหลในตัวเธอได้
สายตาของเขาสะดุดอยู่ตรงที่ริมฝีปากอมชมพูของเธอ มันน่าหลงใหลมากๆ เขาค่อยๆโน้มตัวลงแล้วประกบริมฝีปากของตัวเองเข้ากับริมฝีปากบางบางของเธอ เขาถอนหายใจอย่างเบาเบา
" โย่วหนาน……"
เสิ่นฉวนชีตะลึงมาก ตาของเขาเบิกกว้าง สายตาของเขาจ้องไปที่ผู้หญิงคนนั้นอย่างเยือกเย็น ในใจของเขาเต็มไปด้วยความโกรธ ศักดิ์ศรีลูกผู้ชายเหมือนโดนทำลาย เขาแทบจะอยากบีบคอผู้หญิงคนนี้ให้ตาย
ซ่งอีนั่วกำลังฝันอยู่ เธอฝันถึงในช่วงฤดูร้อนในปีที่เธออายุสิบเก้า ที่เธอและถังโย่วหนานแอบคบหาดูใจกัน ถังโย่วหนานเดินทางมาหาเธอจากเมืองไกล เธอใช้ช่วงเวลาที่คุณนายซ่งและซ่งจื่อจิงหลับกลางวันอยู่แอบออกจากคฤหาสน์ไปหาเขา
ใต้ต้นไม้เก่าต้นนั้นเธอได้ยินเสียงเรียกของเขา ถังโย่วหนานผลักเธอให้ชิดกับกำแพง ด้วยความที่ไม่ได้เจอกันมาหลายวันเขาโน้มตัวไปจูบเธอด้วยความตื่นเต้น จูบนั้นถือเป็นจูบแรกของเธอ เธอได้กลิ่นบุหรี่อ่อนอ่อนโชยมา มือที่อยู่ข้างลำตัวก็ค่อยๆกอดไปที่เอวเขา ในใจของเธอรู้สึกมีความสุขมาก
ความฝันที่สวยงาม และความจริงในตอนนี้ที่โหดร้าย
เธอรู้สึกเจ็บแปลบเล็กน้อยที่แก้มของเธอ ซ่งอีนั่วตื่นจากความฝันแล้วลืมตาขึ้นอย่างสะลึมสะลือ ตาพล่ามัวไปหมด
เสิ่นฉวนชีเห็นท่าทีของเธอก็รู้สึกโมโห ไม่รู้ว่าเมื่อกี้เธอฝันถึงอะไรยิ้มน้อยยิ้มใหญ่เชียว เขารู้สึกหงุดหงิดใจมาก แล้วปลดเข็มขัดนิรภัยออก เขาพูดขึ้นอย่างเสียงแข็งว่า " ยังนิ่งอยู่ทำไมอีก ลงเครื่องได้แล้ว "
ซ่งอีนั่วพอได้สติก็รีบปลดเข็มขัดนิรภัยออก ลุกขึ้นและพุ่งตัวไปข้างหน้าอย่างรีบร้อน ด้วยความที่ตาพล่ามัวเธอคิดว่าเธอจะล้มหงายหลังสะแล้ว แต่จู่ๆก็มีมือใหญ่มาประคองตัวเธอไว้
" ทำไมไม่ระวังเลย? " น้ำเสียงของเสิ่นฉวนชียังคงเย็นชาเหมือนเดิม แต่ว่าถ้าลองมองลึกลงไปแล้วก็สามารถรับรู้ได้ถึงความเป็นห่วงอย่างอ่อนโยนของเขา
พอซ่งอีนั่งประคองตัวเองได้แล้ว ก็รีบถอยออกจากอ้อมกอดเขา ส่ายหัวแล้วพูดว่า " ไม่เป็นไร สงสัยจะนั่งนานเกินไป "
เสิ่นฉวนชีชักสีหน้ากับการกระทำของเธอที่อยู่ดีดีก็ถอยออกไป เขากอดอกแล้วเดินออกไปทางประตูผู้โดยสารโดยไม่พูดอะไรเลยแม้แต่คำเดียว