คุณคนเดียวเท่านั้น - ตอนที่ 27 ใช้มือหมุนรอบเอวไปแตะสะดือ

ซ่งอีนั่วเดินตามหลังเสิ่นฉวนชีอย่างโซซัดโซเซ เขาสับขาเดินไวมาก และหน้าของเขาก็เยือกเย็นราวกับน้ำแข็งหิมะบนขั้วโลกเหนือ เธอเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเธอเดินตามเขาทันได้ยังไง

เมื่อมาถึงที่รถเขาเปิดประตูรถออกแล้วผลักเธอขึ้นรถอย่างไม่อ่อนโยนเลย

ซ่งอีนั่วขึ้นรถอย่างทุลักทุเลพอสมควร เธอขยับตัวเองให้นั่งลงบนเบาะหนัง ตำแหน่งข้างๆเอนลงเข้ามาใกล้เธอ หลังจากนั้นเธอก็ถูกล้อมรอบไปด้วยเสียงหายใจของผู้ชายคนนี้อย่างชัดเจน ได้ยินเสียงข้างหู " ปั้ง "ประตูถูกปิดอย่างแรง ซ่งอีนั่วตกใจเล็กน้อย แล้วเธอก็มองไปที่ใบหน้าที่ซีดเซียวของเสิ่นฉวนชี

" เหล่าหวัง ออกรถ! " เสิ่นฉวนชีพูดอย่างเคร่งขรึม หลังจากที่ยัดซ่งอีนั่วเข้าไปในรถแล้ว ราวกับว่าถ้าเขามองเธอเขาจะหักห้ามใจไม่ได้ เขาหยิบเอกสารขึ้นมาดูต่อไป แต่ว่าเขาดูนานมาก สายตาของเขาก็ยังคงมองอยู่แค่บรรทัดนั้น

" คือว่า……"

ทันใดนั้นเสิ่นฉวนชีก็หันหน้าแล้วมองไปที่เธอ ดวงตาอันคมเข้มนั้นเหมือนมีอะไรซ่อนอยู่ จากนั้นเขาก็หลบสายตาเพราะทนสบตาเธอไม่ได้ และพูดด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด " ไม่เห็นหรอว่าฉันยุ่งอยู่? ไม่ต้องคุยกับฉัน! "

ซ่งอีนั่งก้มหน้าลงแล้วลังเลเล็กน้อย แล้วชี้ไปที่เอกสารที่วางอยู่บนหน้าตักเขาแล้วพูดว่า " ฉันแค่จะบอกว่า คุณอ่านเอกสารกลับด้านอยู่ "

"……"

เสิ่นฉวนชีก้มมองเอกสารด้วยความเขินอายเล็กน้อย แต่ก็ไม่อยากยอมรับ แล้วพูดขึ้นอย่างมั่นใจว่า " ก็ฉันชอบดูแบบกับด้าน ไม่ได้หรอ?"

ซ่งอี้นั่วอดขำไม่ได้

เสิ่นฉวนชีกวาดสายตามองแรงใส่เธอ เมื่อเห็นว่าจะหัวเราก็ไม่หัวเราะ เขาก็โกรธนิดหน่อยแล้วพูดขึ้นอย่างไม่ทันคิดว่า " วันนี้แต่งหน้าอะไรของเธอเนี่ยเหมือนผีเลย น่าเกลียดมาก แล้วเสื้อผ้านี่อีก พุงออก ขนาดนี้ยังจะกล้าใส่ออกมาให้อายอีกหรอ? "

นี่มันคือการบูลลี่รูปร่างหน้าตาชัดชัด!

สำหรับผู้หญิงแล้วถ้าเจอใครมาวิจารณ์รูปร่างหน้าตาไม่มีใครจะใจเย็นได้หรอกนะ โดยเฉพาะที่บอกว่าเธออ้วน เธอทนไม่ได้จริงๆ!

" เสิ่นฉวนชี ถ้านายพูดอีกคำนะ " ใบหน้าเล็กเล็กของซ่งอีนั่วโกรธจนลุกเป็นไปแล้ว เธอใช้เวลาแต่งหน้านานมาก แต่กลับโดนเขาพูดแบบนี้ ผีงั้นหรอ? น่าโมโหมาก! เธอชะโงกหน้าขึ้นแล้วตะโกนว่า " นี่เรียกว่าการแต่งหน้าแบบเฉียวคมนายเข้าใจมั้ยเนี่ย? "

เสิ่นฉวนชีหัวเราะแห้ง แล้วพูดขึ้นอย่างไม่เห็นด้วย " ดูไม่ออกว่าเฉียวคม แต่แต่งแบบผีอ่ะดูออก "พอพูดจบสายตาเขาไม่ได้เคลื่อนไปไหน ดวงตาของเธอมันก็สวยอยู่แล้ว พอกรีดอายไลเนอร์แล้วก็ดูมีเสน่ห์มาก

" คุณ! " ซ่งอีนั่วโกรธมาก " ได้ ฉันไม่คุยกับคนที่ไม่รู้จักแฟชั่นอย่างคุณแล้ว แต่ว่าฉันมีพุงงั้นหรอ? เอวฉันเล็กมาตรฐานนะ ฉันสามารถอ้อมมือมาแตะที่สะดือได้ด้วยนะ อ้วนตรงไหน? "

เสิ่นฉวนชีไม่พูดอะไร จ้องมองเธอด้วยสายตาที่สงสัย

ซ่งอีนั่วโกรธมาก แล้วเธอก็ไม่ยอมด้วย เธอดึงเสื้อเชิ้ตสีขาวออกจากกระโปรงแล้วปลดกระดุมออกสองเม็ดแล้วผูกปมไว้บนเอว เผยให้เห็นสะดือที่น่ารักๆของเธอ

พอเสิ่นฉวนชีเห็น เขาก็ปิดกระจกในรถทันที

ซ่งอีนั่วยืดเอวให้ตรงแล้วใช้มือซ้ายหมุนรอบเอวไปด้านขวาเพื่อจะไปแตะสะดือ เธอมแงเสิ่นแวนชีอย่างพอใจแล้วพูดว่า: " ฉันอ้วนหรอ? ฉันจะบอกให้นะถ้าฉันยังเรียกว่าอ้วนในโลกนี้คงไม่มีคนผอมแล้ว "

เสิ่นฉวนชีมองจ้องเธอ ดวงตาอันลึกลับของเขาเหมือนมีความรุ้สึกบางอย่างซ่อนอยู่ ลูกกระเดือกของเขากระตุกขึ้นลงเล็กน้อย เพียงเสี้ยววินาทีเขาก็พุ่งเข้ามาหาเธอทันที