คุณคนเดียวเท่านั้น - ตอนที่ 26 ทำไมจะไม่กล้า?

ที่ประธานหลี่บอกให้ซ่งอีนั่วอยู่ก่อนมีเพียงเหตุผลเดียวเท่านั้น เธอต้องเจรจาการลงทุนในโครงการของเสิ่นฉวนชีให้สำเร็จให้ได้ แล้วถ้าเป็นอย่างงั้นตำแหน่งครีเอทีฟไดเรกเตอร์ที่ทุกคนต่างต้องการก็จะตกเป็นของเธอ

ซ่งอีนั่วลังเลชั่วขณะ ละรีบตอบตกลงอย่างไว เสียความรักไปแล้ว ตอนนี้สิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับเธอก็เหลือเพียงงานแล้ว

พอออกจากบริษัทแล้ว เสียงเยาะเย้นของเมิ่งน่ายังคงวนเวียนอยู่ในหูเธอ ซ่งอีนั่วเม้มริมฝีปาก ไม่รู้จักที่ต่ำที่สูงหรอ? ก็อย่างว่านะ คนที่อยู่อย่างเงียบๆมาสามปี จู่ๆก็มาแย่งตำแหน่งครีเอทีฟไดเรกเตอร์กับเธอ เธอต้องคิดอยู่แล้วว่าเธอไม่มีความสามารถพอ

ซ่งอีนั่วนั่งอยู่บนรถแท็กซี่ เธอไม่มีเบอร์โทรศัพท์ของเสิ่นฉวนชีจึงติดต่อเขาไม่ได้ ก็คงต้องไปบริษัทเสิ่นซื่อลองเสี่ยงดวงดูสักตั้ง แต่ว่าเมื่อคิดว่าต้องเจอหน้าเขา เธอก็รู้สึกกระวนกระวายอย่างไม่มีเหตุผล

เธอก้มมองบนฝ่ามือของเธอ ตรงนั้นเหมือนกับว่ายังคงมีสัมผัสจากนิ้วเขาอยู่ เธอรีบกำหมดแน่น แล้วขจัดความรู้สึกแปลกๆนี้ออกไป

รถแท็กซี่หยุดจอดบริเวณด้านนอกของบริษัทเสิ่นซื่อ ซ่งอีนั่วจ่ายค่าแท็กซี่แล้วเปิดประตูลงจากรถ รูปแบบอาคารภายนอกของบริษัทเสิ่นซื่อเหมือนดาบที่แหลมคมเปล่งประกายด้วนออร่าโมเมนตัมอันงดงาม ซ่งอีนั่วเงยหน้าขึ้นไปมองอาคารสำนักงานใหญ่ของบริษัทเสิ่นซื่ออยู่หน้าสุดและมีอาคารแผนกการตลาดและอาการแผนกการจัดการวางแผนอยู่ทั้งสองด้านของตัวอาคารสำนักงานใหญ่ พอมองรวมๆแล้วทันเหมืองกับฮ่องเต้กำลังอุ้มนางสนมทั้งสองอยู่

ซ่งอีนั่วจัดการกับความรู้สึกตัวเอง แล้วก้าวเท้าเดินไปที่อาคารสำนักงานใหญ่ทันที พึ่งจะเดินขึ้นบันได ก็เห็นพนักงานรักษาความปลอดภัยเดินออกมาจากประตูอาคาร ราวกับว่ากำลังจะยกพวกไปตีใครยังไงยังงั้น เธอตกใจเล็กน้อย

ซ่งอีนั่วหยุดอยู่ที่เดิม เห็นไกลไกลว่ามีคนกลุ่มหนึ่งเดินออกมาจากตัวอาคาร ด้วยสายตาอันเฉียบคมของเธอ เธอมองออกทันทีว่าคนที่เดินอยู่หน้าสุดคือเสิ่นฉวนชี

เสิ่นฉวนชีสวมชุดสูทสีดำรูปร่างเขาเพรียวและสูมากเต็มไปด้วยออร่า เขาเดินอยู่ท่ามกลางฝูงชนและตั้งใจฟังในสิ่งที่ผู้ช่วยเขากำลังพูด เสิ่นฉวนชีในตอนนี้สำหรับเธอแล้วมันแปลกตามากมาก ท่าทีของเขาเย็นชาและสูงส่ง ช่างแตกต่างจากผู้ชายเมื่อวานที่กุมมือเธอไว้อย่างอ่อนโยน

ทันใดนั้น เขาก็หยุดเดิน สายตาของเขามองมาที่เธอ ทุกคนสังเกตเห็นอาการของเขาที่แปลกไป สายตาทุกคู่มองไปตามเขา

ในชั่วพริบตา ซ่งอีนั่วก็กลายเป็นจุดสนใจของทุกคน เธอหยุดนิ่งกับที่ ตื่นเต้นจนใจเต้นตึกตักตึกตัก มือของเธอจับกระเป๋าแน่น

เสิ่นฉวนชีเห็นใบหน้าที่แต่งหน้าอ่อนๆของเธอ เขาขมวดคิ้วแปลกๆ สายตาคู่นั้นราวกับว่าจะบีบเธอให้ตาย หลังจากนั้นไม่นานเขาก็ละสายตาจากเธอแล้วหันไปตั้งใจฟังในสิ่งที่ผู้ช่วยพูดต่อ ผู้ช่วยก็รีบละสายตาและรีบรายงานต่อไป แต่เขาก็แอบเหลือบไปมองซ่งอีนั่วแวบๆ

หน้าประตูมีรถจอดอยู่คันหนึ่ง คนขับรถหวังเปิดประตูออก เสิ่นฉวนชีก้มตัวนั่งลงโดยไม่มองซ่งอีนั่วอีกเลย

รถค่อยๆเคลื่อนออกไป เสิ่นฉวนชีมองผ่านกระจกหลังซ่งอีนั่วที่ยิ่งอยู่ยิ่งไกลออกมาไปเรื่อยๆ ในใจของเขาก็รู้สึกขุ่นเคืองเล็กด้วยแล้วพูดขึ้นทันทีว่า " เหล่าหวัง หยุดรถ! "

ทันทีที่เหล่าหวังเหยียบเบรก ได้ยินเพียงเสียงปิดประตู " ปั้ง " เขาหันไปมองเสิ่นฉวนชีที่กำลังรีบเดินไปหาซ่งอีนั่ว เขาส่ายหัว เขารู้สึกว่าตัวเขาเองยิ่งอยู่ก็ยิ่งไม่เข้าใจคนหนุ่มสาวสมันนี้จริงๆ

ทันทีที่เสิ่นฉวนชีละสายตาจากเธอ และมองดูรถที่กำลังเคลื่อนออกไปอย่างช้าช้า ทั้งๆที่เขามองเห็นเธอแล้ว แต่เขากลับแกล้งทำเป็นมองไม่เห็น แล้วแบบนี้เธอจะยังกล้าแบกหน้าของเธอไปหาเขาอยู่อีกหรอ?

เขาลังเลอยู่เสี้ยงวินาทีหนึ่ง เธอพยักหน้าอย่างยืนหยัด กล้า ทำไมจะไม่กล้าล่ะ? ถ้าเธอคว้าโครงการของบริษัทเสิ่นซื่อมาได้ตำแหน่งครีเอทีฟไดเรกเตอร์ก็จะเป็นของเธอ โอกาสที่ดีขนาดนี้ เธอจะยอมแพ้โดยยังไม่ได้สู้ได้ยังไง?

เขามองไม่เห็นเธอ เธอก็จะทำให้เขามองเห็นเธอให้ได้ ไม่ว่ายังไงโครงการนี้เธอต้องคว้ามันมาให้ได้

ซ่งอีนั่วเงยหน้าขึ้นด้วยกำลังใจที่เต็มเปี่ยม เห็นผู้ชายที่ยืนอยู่ตรงหน้าเธอจ้องเขาด้วยความประหลาดใจ เพียงเสี้ยววินาที เขาก็เอื้อมไปจับมือเธอแล้วดึงเธอไปที่รถด้วยท่าทีที่แข็งแกร่งมากมาก