คุณคนเดียวเท่านั้น - ตอนที่ 20 : รสชาติมันช่างดีเหลือเกิน

เสิ่นฉวนชีเดินกลับมาหลังจากออกไปรับโทรศัพท์ ด้วยสไตล์การออกแบบภายในห้องทำให้เขาเดินเข้าไปได้โดยไม่ต้องมองทาง เบี้ยที่อยู่ข้างหน้าทั้งสามคนลดลงไปกว่าครึ่ง แต่เบี้ยที่อยู่หน้าซ่งอีนั่วกลับเพิ่มมากขึ้น

เขาขมวดคิ้ว นี่เหรอที่เธอบอกว่าเล่นไม่เป็น? หรือว่าเธอจะถ่อมตัว

ปี้หยุนเทาโยนคิงส์จากมือซ่งอีนั่วออกไปตี เสียงตีดังขึ้นอย่างมีความสุข เขาพูดขึ้นด้วยความดีใจว่า “พี่สะใภ้พี่คือเทพธิดาแห่งโชคลาภของผม ในที่สุดผมก็เข้าใจแล้วว่า อะไรที่เรียกว่าเปลี่ยนจากชาวนาเป็นเถ้าแก่ รสชาติมันช่างดีเหลือเกิน”

“……”

ซ่งอีนั่วเล่นไม่เป็นจริงๆ แต่ความสามารถในการเรียนรู้ของเธอนั้นดีมาก ปี้หยุนเทาสอนเธอเพียงสองครั้ง เธอก็เข้าใจกับกติกาการเล่นแล้ว บวกกับโชคช่วยและประโยคที่เสิ่นฉวนชีพูดไว้ว่า ‘แพ้ก็เป็นของฉัน ชนะก็เป็นของเธอ’ จึงทำให้เธอไม่ต้องกดดันอะไรมาก เธอออกไพ่อย่างหนัก โดยที่ไม่ได้คาดหวังว่าจะชนะด้วยซ้ำ

เธอมองดูเบี้ยตรงหน้าของป๋อมู่เหนียนและทั้งสองคน เธออายนิดหน่อยเมื่อเล่นชนะ เธอดันเบี้ยกลับคืน “คุณป๋อ เอาเบี้ยของพวกคุณกลับไปเถอะค่ะ”

ปี้หยุนเทาตะโกนขึ้นทันที “พี่สะใภ้! พวกเขาทั้งสามที่อยู่ตรงหน้าพี่ เขาเป็นเจ้าถิ่นทั้งนั้นเลยนะ เงินแค่นี้ไม่ต้องคืนให้พวกเขาหรอก”

ป๋อมู่เหนียนมองเธออย่างประหลาดใจ ภรรยาของไอ้สี่นี่น่าสนใจจริงๆ เขาพูดขึ้นเบาๆ “น้องห้าพูดถูก ถือว่าเป็นของขวัญสำหรับการพบกันจากพวกเรา ไม่เป็นไร รับไว้เถอะ”

ได้ยินเขาพูดแบบนี้ ซ่งอีนั่วยิ่งไม่กล้ารับไว้ เธอยืนกรานที่จะไม่รับ จู่ๆ ที่นั่งข้างๆ โซฟาก็ยุบตัวลง เธอหันไปมอง เห็นเสิ่นฉวนชีนั่งลงข้างๆ ทั้งสองนั่งใกล้กันมาก จนเธอรับรู้ได้ถึงความร้อนที่ส่งผ่านมาจากตัวเขา

ซ่งอีนั่วกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก นั่งตัวแข็งทื่อ เธอค่อยๆ เอียงตัวไปข้างหน้าโดยไม่ให้เขารู้ตัว

เสิ่นฉวนชีวางมือข้างหนึ่งไว้บนหลังโซฟาด้านหลังเธอ ส่วนมืออีกข้างวางไว้ที่ขอบโต๊ะ คล้ายกำลังตรวจสอบผลงานของเธออยู่ เมื่อมองจากมุมของป๋อมู่เหนียนและคนอื่นๆ เหมือนกับว่าเขากำลังกอดเธอ

ซ่งอีนั่วประหม่าจนหายใจไม่ออก ความสนใจทั้งหมดของเธอจดจ่ออยู่ที่ลมหายใจของชายหนุ่มข้างๆ

“ดี เธอได้เล่นต่อ”

เมื่อแจกไพ่รอบใหม่เสร็จ ซ่งอีนั่วได้เป็นเจ้ามือ จิตใจเธออยู่ไม่นิ่ง แม้ว่าเสิ่นฉวนชีจะไม่ได้ตัวติดกับเธอ แต่เธอก็รู้สึกเหมือนมีคนมาหอมแก้มตัวเองอยู่ตลอดเวลา ทั้งอบอุ่น ทั้งคัน กลิ่นบุหรี่จางๆ และยังกลิ่นโลชั่นหลังโกนหนวดของผู้ชายอีก

ซ่งอีนั่วรู้สึกไม่เป็นอิสระ เธอกัดริมฝีปาก แล้วหันไปหาเขา “หรือว่าคุณจะมาเล่นคะ ฉันนั่งดูอยู่ข้างๆ ก็ได้”

“พี่สะใภ้นั้นแหละเล่น พยายามชิงเงินและของมีค่าพวกเขามาให้หมดเลยนะ ให้พวกเขาได้สวมแค่กางเกงเดินกลับบ้านเลย ฮ่าฮ่าฮ่า!” ปี้หยุนเทาไม่ได้สังเกตเห็นความอึดอัดของซ่งอีนั่วเลยแม้แต่นิด เขาเพียงแค่ต้องการล้างแค้นพวกพี่ๆ ที่ไม่ให้เขานั่งโต๊ะโป๊กเกอร์ด้วยเท่านั้น

ซ่งอีนั่วหันไปมองเสิ่นฉวนชี ผมหางม้าที่เธอมัดไว้ปัดไปตามริมฝีปากของเขา อยู่ใกล้กันแค่นี้ เธอเพิ่งสังเกตว่าริมฝีปากของเขาช่างมีเสน่ห์ไร้ที่ติ

เสิ่นฉวนชีจ้องมองเธอ ดวงตาดำลึกหวั่นไหวเล็กน้อย เขาเอ่ยขึ้นอย่างอ่อนโยน “เล่นให้ดี”

ซ่งอีนั่วน้ำตาคลอ แบบนี้จะให้เธอเล่นให้ดีได้อย่างไรกัน? เธอหยิบไพ่ขึ้นมา ภายในใจว้าวุ่นไปหมด ไพ่ยังจัดได้ไม่ตรงคู่ เธอก็เตรียมพร้อมหยิบขึ้นมาจะตีออกไป

“คู่นี้ คู่นี้รอก่อน ออกคู่นี้ไป” มือเรียวยาวเอื้อมมาจับไพ่ที่เธอกำลังเล่น อีกข้างจัดเรียงไพ่ให้เข้าที่อย่างรวดเร็ว หลังจากที่มือใหญ่ได้กุมมือเล็กๆ ของเธอ เขาก็ช่วยเธอถือไพ่อยู่อย่างนั้น โดยไม่ดึงมือกลับไป