คิงส์แมน ระบบโคตรคนบ่มพยัคฆ์ทะลุโลก - ตอนที่ 49

นิยาย คิงส์แมน ระบบโคตรคนบ่มพยัคฆ์ทะลุโลก   ตอนที่ 49   พอเห็นไดอาน่า ริกก์ขึ้นจัด วิลเลี่ยมก็รีบพูดว่า : “วันนี้ผมเป็นแขกที่พระราชวังเคนซิงตัน แถมผมก็กําลังขี่ม้ากับเจ้าชายวิลสันและเจ้าชายแฮร์รี่ ผมได้รับคําเชิญจากเจ้าชายวิลสันให้มาที่พระราชวังเคนซิงตันเมื่อวานนี้ พระองค์เชิญผมมาเป็นการส่วนพระองค์เลยนะครับ คุณจะให้ผมทํายังไงล่ะเบบี้?”   “วิลเลี่ยม! ฉันว่าคุณก็หาเหตุผลดีๆมาหลอกฉันได้ร้อยแปด คุณไม่ได้รู้จักกับเหล่าเชื้อพระวงศ์ซะหน่อย แล้วคุณจะไปที่พระราชวังเคนซิงตันในฐานะแขกได้ยังไง?”   วิลเลี่ยมมองไปที่เจ้าชานวิลสันและเจ้าชายแฮร์รี่ที่แอบฟังอยู่ข้างๆ เขาเลยขอความช่วยเหลือ: “เจ้าชายวิลสันช่วยกระหม่อมด้วย”   วิลสันถือโอกาสซะเลย : “คุณติดหนี้เราเรื่องความรักส่วนตัวแล้วนะ เรื่องนี้พอถึงเวลาต้องตอบเราด้วยล่ะ”   วิลเลี่ยมครุ่นคิดสักพักและพูดว่า “กระหม่อมเป็นหนี้เรื่องส่วนตัวกับพระองค์หนึ่งครั้งพะยะค่ะ ส่วนจะใช้อย่างไรสุดแท้แต่พระองค์จะบัญชา”   “ดิว” เจ้าชายวิลสันและวิลเลี่ยมปรบมือและตกลงที่จะรับโทรศัพท์มือถือของวิลเลี่ยม   เจ้าชายวิลสันรับโทรศัพท์และพูดว่า “สายันสวัสดิ์เลดี้ไดอาน่าใช้ไหม? เราคือวิลสันหลุยส์”   ทันใดนั้นไดอาน่า ริกก์ที่คุยโทรศัพท์ก็ตะโกนขึ้นแถมเสียงก็ดังมากพอๆ กับเสียงกรีดร้อง จนทําให้เจ้าชายต้องขยับโทรศัพท์ออกไปจากหู “โอ้มายก๊อด พระองค์คือเจ้าชายวิลสัน จริงๆ คุณไม่ได้โกหกฉันทําไมล่ะ?? เอ๋เจ้าชายกับวิลเลี่ยมรู้จักกันได้อย่างไรเพคะ หม่อมฉันมีโอกาสได้สัมภาษณ์เจ้าชายไหมเพคะ?”   เจ้าชายวิลสันถึงกับตะลึงกับคําพูดของไดอาน่าริกก์ เจ้าชายแฮร์รี่มองเสด็จพี่อย่างเห็นใจพลางพูดกับวิลเลี่ยมว่า “ตอนนี้เรารู้สึกเห็นใจคุณบ้างแล้ววิลเลี่ยม แบบนี้แฟนสาวของเรายังดีกว่าเสียอีก ขออย่าได้เจอแบบนี้เลย”   วิลเลี่ยมพูดอย่างไม่เข้าใจ: “แฮร์รี่เจ้าชายน้อย พระองค์มีแฟนสาวแล้วหรือกระหม่อม เจ้าชายทรงเคยจับมือเด็กผู้หญิงจริงๆ หรือเปล่ากระหม่อม. กระหม่อมได้ยินมาว่า เจ้าหญิงเด็จแม่พระองค์เข้มงวดกับเจ้าชายมาก ขนาดเสด็จพี่ของพระองค์กว่าจะทรงมีโอกาสมีแฟนก็พระชนมายุ 15 ชันษาไปแล้ว ได้ยินมาว่าเจ้าชายทรงยังไม่มีแฟนนี่พะยะค่ะ”   “ไอ้คนที่แพร่ข่าวลือนี้ก็จริงๆ เรามีแฟนมาตั้งนานแล้ว แต่ไม่มีใครรู้ เราบอกแค่เด็จพี่วิลสัน วิลเลี่ยมคุณเป็นคนที่สองที่รู้” แฮร์รี่อธิบายกับวิลเลี่ยมอย่างรีบร้อน “แต่คุณอย่าบอกเสด็จแม่ของเรานะ เสด็จแม่ประสงค์ให้เราอายุ 16 ปีก่อน จึงจะมีแฟนได้อย่างเป็นทางการก็อีกไม่กี่เดือนนี้แล้ว อย่าให้เสด็จแม่ของเรารู้นะ” เจ้าชายองค์น้อยวางมือบนไหล่ของวิลเลี่ยมหลังจากที่พระองค์ตรัสอย่างกังวล   “อย่ากังวลพะย่ะค่ะ ปากของกระหม่อมแข็งมาก เกิดเจ้าหญิงทรงทราบเรื่องนี้เข้าเจ้าชายคงจะหนีไม่พ้น…” วิลเลี่ยมกล่าวอย่างมั่นใจ   เจ้าแฮร์รี่ผู้ถูกจับได้พระพักต์ม้านไป คิดกับวิลเลี่ยมว่าเราก็เพิ่งรู้ว่าคุณเป็นคนแบบนี้   “พระเจ้า! เราไม่น่าบอกคุณเลย เราไม่คิดว่าคุณจะไร้ยางอายขนาดนี้”   “ฮ่าๆๆ เจ้าชายแฮร์รี่ กระหม่อมกําลังสอนพระองค์ว่าอย่า ได้เผยความลับส่วนพระองค์แม้แต่สหายที่ดีที่สุด โอเคๆ กระหม่อมแค่หยอกพระองค์เล่น กระหม่อมเอาไปพูดต่อหรอกพะย่ะค่ะ” วิลเลี่ยมรับรองเจ้าชายด้วยเสียงหัวเราะแล้วตบไหล่เจ้าชายแฮร์รี่   “เฮ้วิลเลี่ยม เห็นไดอาน่าบอกว่าคุณยังคงเป็นหนี้สัญญากับเธออยู่ ถามว่าวันนี้คุณจะทําตามสัญญาไหม? วิลเลี่ยม หรือเราจะทดสอบที่เคนซิงตันไปเลยดี เราก็อยากดูว่าฝีมือการยิงธนูเป็นจริงอย่างที่คุณพูดที่งานแถลงข่าวหรือเปล่า? เคนซิงตันมีสนามยิงธนูในร่มด้วยนะ” เจ้าชายวิลสันกระตุ้นอย่างคาดหวังสุดๆ   “โนโนโน เป็นไปไม่ได้แน่นอนกระหม่อม ถ้าถ่ายในเคนซิงตันจะเป็นปัญหามากเกินไป มีผู้สื่อข่าวจํานวนมากที่จะเข้ามา มันไม่ปลอดภัยพะย่ะค่ะ” วิลเลี่ยมปฏิเสธเจ้าชายพลางมองไปที่นาฬิกาของเขาและพูดว่า “ตอนนี้แค่บ่าย 3 เองกระหม่อม ออกจากที่นี่ไปไม่ไกลมีสนามกีฬาโอลิมปิกอยู่ ถ้าเจ้าชายทั้งสองพระองค์ประสงค์จะเสด็จ ก็ขอราชานุญาตจากเจ้าหญิง เสด็จแม่ของพระองค์ก่อน ไม่งั้นกระหม่อมเองก็ไม่กล้าพาเจ้า ชายออกไป”   “โอเคไม่มีปัญหาเด็จพี่วิลสันกับเราก็ออกไปข้างนอกกันบ่อยๆ” เมื่อได้ฟังคําวิลเลี่ยม เจ้าชายแฮร์รี่ก็ตื่นเต้นพยักหน้าอย่างรีบร้อน   เมื่อเจ้าชายแฮร์รี่เห็นเจ้าชายวิลสันพยักหน้าเป็นสัญญาว่าจะเชิญเจ้าหญิงเสด็จแม่   วิลเลี่ยมรับโทรศัพท์กลับมาจากเจ้าชายองค์โต มาพูดกับไดอาน่า ริกก์ต่อ : “ที่รักคุณไปที่โอลิมปิกสเตเดียมได้ไหม? ถ้าทุกอย่างเป็นไปด้วยดีเราจะเริ่มตอนโมง 4 เย็นเป็นไง?”   ไดอาน่า ริกก็รีบตอบว่า : “ไม่มีปัญหาค่ะวิลเลี่ยม ฉันจะเตรียมรถสัมภาษณ์ ตอนนี้หัวหน้างานของเราเห็นด้วยแน่นอน วิลเลี่ยมคุณตรงไปที่สนามกีฬาโอลิมปิกได้เลยนะคะ ทางสถานีโทรทัศน์จะเช่าสถานที่เอง ที่รักของฉันคุณน่าพึ่งมาก ตอนนี้ฉันจะรีบบอกหัวหน้าเดี๋ยวนี้เลย” ไดอาน่าริกก์วางสายทันทีหลังพูดจบ   “วิลเลี่ยม เสด็จแม่ของเราตกลงจะให้ไปกับเด็จพี่วิลสัน แต่เราต้องกลับบ้านก่อน 6 โมงเย็น” เจ้าชายแฮร์รี่พูดกับวิลเลี่ยมอย่างมีความสุข   “โอเคพะย่ะค่ะ เจ้าชายวิลสันกับเจ้าชายแฮร์รี่ พระองค์รีบเสด็จเตรียมตัวกันเถอะกระหม่อม กระหม่อมจะไปที่ฮอลล์สนามยิงธนูเพื่อเตรียมตัว กระหม่อมต้องหาคันธนูก่อน เพื่อทําความคุ้นเคย มิฉะนั้นถ้ากระหม่อมเกิดพลาดการทดสอบขึ้นมามันคงน่าอายจริงๆ พะย่ะค่ะ พวกเราจะมารวมตัวกันที่ฮอลล์ยิงธนูนะพะย่ะค่ะ กระหม่อมต้องรีบไปก่อนแล้ว แล้วพบกันพะย่ะค่ะ”   เจ้าชายทั้งสองพยักหน้าแล้วพูดว่า “โอเคเจอกัน..”   วิลเลี่ยมเดินออกจากคอกม้าและขับรถไปยังสนามยิงธนู ภายใต้การนําของคนรับใช้   เมื่อวิลเลี่ยมมาถึง Olympic Archery Hall เจ้าหน้าที่ของ ที่นี่และ BBC สังเกตว่า วิลเลี่ยม จะมาที่ Archery Hall เพื่อเตรียมทดสอบ   วิลเลี่ยมซื้อชุดกีฬาที่ฮอลล์สนามยิงธนูหลังจากใส่แล้ว โค้ชวัยกลางคนก็นําคันธนูและลูกศรมาให้วิลเลี่ยมเลือก เขาเลือกคันธนูแบบรอกขนาดใหญ่และปรับน้ําหนักให้เป็น 64 ปอนด์ ลองใช้ดูก็เห็นว่าใช้งานได้อย่างง่ายดาย   ตอนนี้วิลเลี่ยมแข็งแรงกว่าผู้ชายที่เป็นผู้ใหญ่ทั่วไปหลาย เท่าแถมเขาไม่มีแรงกดดันใดๆ จากการวาดคันธนูขนาด 64 ปอนด์ โค้ชที่ยืนอยู่ด้านข้างถึงกับตาค้าง เขาไม่เคยเห็นใครที่สามารถดึงคันธนูขนาด 64 ปอนด์ได้อย่างง่ายดายขาดนี้มาก่อนเลย โค้ชเห็นวิลเลี่ยมดึงคันธนูขนาด 64 ปอนด์ชิวๆ อย่างกับดึงคันธนูยี่สิบปอนด์อย่างไรอย่างงั้น   ผมนี่อึ้งไปเลย จะขอธนูในมือของวิลเลี่ยมมาลองมั่ง มันก็พอดึงได้อยู่หรอกแต่โคตรยาก ภายในไม่กี่วินาทีที่ดึงมันโค้ชรู้สึกว่าแขนของเขาสั่นและเขาก็รีบถอยกลับทันที ในใจก็ซูฮกให้วิลเลี่ยมขึ้นอีกโข..   วิลเลี่ยมยิ้มให้โค้ชที่มองดูเขาเหมือนสัตว์ประหลาด เขาคัดเลือกลูกศร 30 ดอกอย่างระมัดระวังพลางขอให้โค้ชพาเขาไปที่สนามยิงธนูที   เขายังพอมีเวลาอีกครึ่งชั่วโมงในการทําความคุ้นเคยอยู่ บรรพบุรุษของวิลเลี่ยมได้เคยค้นคว้าเกี่ยวกับคันธนูและลูกศรอย่างมาอย่างยาวนานและเข้มข้นหากจะนับเป็นเลเวลในเก มก็คงจะบอกได้แค่ว่าเวลเต็ม แต่ถึงจะบอกงั้นตัวเขาเองเสียอีกที่ได้ไม่เต็มร้อย   แต่ตอนนี้เขามีประสบการณ์จากฮอคค์อาย ลูกศรไม่เคยพลาดเป้าจาก Marvel และการประสานมือและตาบวกกับสมรรถภาพทางกายในปัจจุบันของเขามันก็อัปเวลให้เขาถึง 99 ไม่ก็เวล 100 ทันที   หลังจากที่วิลเลี่ยมทําความคุ้นเคยกับการยิงศรไปสิบดอกแล้ว 20 ดอกถัดไปจะเป็นการเล็งเป้าเล็งจริงๆ แล้ววิลเลี่ยมก็ยังยิงลูกศรสิบดอกสุดท้ายแบบหลับตา… ทั้งหมดเข้าเป้าเป๊ะ   ทันทีที่เขาหยุดลง วิลเลี่ยมก็ได้ยินเสียงปรบมืออยู่ข้างหลัง เขาและเมื่อเขาหันหน้าไปเขาก็เห็นเจ้าชายวิลสันกับเจ้าชายแฮร์รี่รวมทั้งชายสี่คนในชุดสูทและแว่นดําดูแล้วเหมือนน่าจะเป็นบอดี้การ์ด   วิลเลี่ยมวางคันธนูและลูกศรลงแล้วกอดทักทายเจ้าชายวิลสัน เจ้าชายแฮร์รี่   เจ้าชายแฮร์รี่กอดไหล่ของวิลเลี่ยมอย่างตื่นเต้นและพูดว่า “วิลเลี่ยมคุณสอนเราได้ไหม? คุณเจ๋งมาก เราคิดว่าการยิงธนูเป็นกีฬาที่ดีที่สุดสําหรับลูกผู้ชาย มันหล่อกว่ากอล์ฟและ เทนนิสเยอะเลย ถ้าเราทําได้เหมือนคุณล่ะก็ อื้อหือ สาวๆ คงกระโดดเข้าสู่อ้อมแขนเราให้ขวัก สุดจัดจริงๆ”   “เอาเถอะแฮร์รี่ นายก็เพิ่งพูดรอบที่แล้วว่าการ แข่งขันยิงปืนลูกซองนั้นหล่อที่สุด นายฝึกมาหลายเดือนแต่ต อนนี้นายก็มีฝีมือระดับเดียวกับกีฬาอื่นๆ ที่นายเคยฝึกมีดี พอโชว์เสด็จแม่ดูว่าทําแค่นั้น” เจ้าชายวิลสันถ่มถุย   “เด็จพี่วิลสัน เด็จพี่อิจฉาหม่อมฉัน!! อิจฉาที่หม่อมฉันเก่งกว่าเด็จพในการแข่งขันยิงปืนลูกซอง วิลเลี่ยมคุณไม่รู้ว่า เด็จพี่ทุ่มทุนสร้างมากแค่ไหน เด็จพี่ฝึกซ้อมเหมือนกับเรามา 2-3 เดือนแล้วและตอนนี้พระองค์ก็ยังยิงไม่เข้าเป้า เราคิดว่าเรายัง มีพรสวรรค์ในการยิงปืนกว่า ฮึ่ย” เจ้าชายแฮร์รี่พูดเถียงตอบ   “เจ้าชายแฮร์รี่ไม่เป็นไรถ้าพระองค์อยากเรียน แต่ถ้าอยากเรียนจริงๆ ก็ต้องเตรียมตัวฝึกเป็นสิบปี กระหม่อมฝึกยิงธนูมาเกือบสิบปี กระนั้นกระหม่อมก็ไม่คิดว่าความสามารถในการยิงธนูของพระองค์จะเทียบชั้นกระหม่อมได้ในเวลาไม่กี่เดือน แน่นอนว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่จะฝึกแค่สองสามเดือนแล้วจะเป็นเหมือนกระหม่อม” วิลเลี่ยมพูดอย่างไม่อายปาก   “ช่าย แฮร์รี่นายยังต้องฝึกฝนยิงปืนลูกซองอยู่เลยวิลเลี่ยม ฝึกฝนมาสิบปีเพื่อให้บรรลุผลแบบในปัจจุบัน ธนูและลูกศรเรียนรู้ได้ยากกว่าปืนลูกซองมากนะ” เจ้าชายวิลสันเตือน เจ้าชายแฮร์รี่ว่าอย่าสองจิตสองใจเรียนในสิ่งที่คิดว่าคุณดูหล่อ   “อืมเรายังสามารถฝึกการยิงปืนลูกซองได้ แต่เราก็สามารถลองยิงธนูได้นี่นา เมื่อเราฝึกยิงลูกซอง วิลเลี่ยมๆ เราสามารถสอนการยิงปืนลูกซองให้คุณได้นะคุณก็สอนวิธียิงธนูให้เราด้วยไง” เจ้าชายแฮร์รี่พูดอย่างไม่ยอมแพ้ ตอนนี้เขาอายุยังไม่ถึง 16 ปีเขายังเป็นเด็กที่บ้าบินลองไปเรื่อยไม่ต้องทุ่มความพยายามมากนักในการสอนเขา   “อืม…ก็ลองดูได้กระหม่อม ถ้าพระองค์มีพรสวรรค์ มันก็ถือเป็นงานอดิเรกได้ ถ้ามันไม่ได้ผลก็แต่เลิกซะ แต่เจ้าชายแฮร์รี่ กระหม่อมก็ยิงปืนเก่งเหมือนกัน” วิลเลี่ยมพูดด้วยรอยยิ้ม   “ฮ่าฮ่าเยี่ยมที่สุด หาเวลามาดวลกันเถอะ สําหรับเด็จพี่วิลสัน เราคิดว่าต่อให้ใช้มือเดียวยิงก็อาจจะดีกว่าพระองค์…” เจ้าชายแฮร์รี่ทําการบัพเจ้าชายวิลสันทันที   เจ้าชายวิลสันหัวเราะอย่างเคืองๆ กับที่เจ้าชายแฮร์รี่ว่า พลางพูดขึ้น : “ถ้านายว่างั้นคราวหน้ามาเจอกับพี่เลย ลองยิงปืนมือเดียวนะ ดูสิว่าการโม้ของนายจะใหญ่แค่ไหน?”   ด้านหนึ่งวิลเลี่ยมรู้สึกขบขันกับการถ่มถุยของเหล่าเจ้าชาย เฮฮาหัวเราะเสียงดังและพูดว่า “เจ้าชายวิลสัน พระองค์ นี่เปิดศึกกับเจ้าชายแฮร์รี่เรื่อยเปื่อยจริงๆ นะกระหม่อม ถ้าเจ้าชายแฮร์รี่ทรงดวลปืนกับพระองค์มือเดียวจริงๆ ขึ้นมา..ก็รอเป็นตลกของทุกคนได้เลยกระหม่อม ฮ่า ๆ ๆ”   เจ้าชายวิลสันมีปฏิกิริยาประมาณว่า เออ ถ้าขึ้นเป็นแบบที่บอกขึ้นมาจริงๆ คงต้องเอาปืบคลุมหัวแล้ว   แต่เมื่อมองไปที่เจ้าชายแฮร์รี่ที่กําลังแอบมองอยู่ เขาทราบดีว่าน้องชายของเขาไม่ได้คิดเอาจริง ตอนที่พูดก็แค่เรื่องขําๆ ก็ไม่ได้แย่หรอก น้องเขาแค่อยากเอาคืนที่เขาทําให้อับอายบ้างแค่นั้น   วิลสันส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้และหัวเราะกับตัวเอง  

นิยาย คิงส์แมน ระบบโคตรคนบ่มพยัคฆ์ทะลุโลก

 

ตอนที่ 49

 

พอเห็นไดอาน่า ริกก์ขึ้นจัด วิลเลี่ยมก็รีบพูดว่า : “วันนี้ผมเป็นแขกที่พระราชวังเคนซิงตัน แถมผมก็กําลังขี่ม้ากับเจ้าชายวิลสันและเจ้าชายแฮร์รี่ ผมได้รับคําเชิญจากเจ้าชายวิลสันให้มาที่พระราชวังเคนซิงตันเมื่อวานนี้ พระองค์เชิญผมมาเป็นการส่วนพระองค์เลยนะครับ คุณจะให้ผมทํายังไงล่ะเบบี้?”

 

“วิลเลี่ยม! ฉันว่าคุณก็หาเหตุผลดีๆมาหลอกฉันได้ร้อยแปด คุณไม่ได้รู้จักกับเหล่าเชื้อพระวงศ์ซะหน่อย แล้วคุณจะไปที่พระราชวังเคนซิงตันในฐานะแขกได้ยังไง?”

 

วิลเลี่ยมมองไปที่เจ้าชานวิลสันและเจ้าชายแฮร์รี่ที่แอบฟังอยู่ข้างๆ เขาเลยขอความช่วยเหลือ: “เจ้าชายวิลสันช่วยกระหม่อมด้วย”

 

วิลสันถือโอกาสซะเลย : “คุณติดหนี้เราเรื่องความรักส่วนตัวแล้วนะ เรื่องนี้พอถึงเวลาต้องตอบเราด้วยล่ะ”

 

วิลเลี่ยมครุ่นคิดสักพักและพูดว่า “กระหม่อมเป็นหนี้เรื่องส่วนตัวกับพระองค์หนึ่งครั้งพะยะค่ะ ส่วนจะใช้อย่างไรสุดแท้แต่พระองค์จะบัญชา”

 

“ดิว” เจ้าชายวิลสันและวิลเลี่ยมปรบมือและตกลงที่จะรับโทรศัพท์มือถือของวิลเลี่ยม

 

เจ้าชายวิลสันรับโทรศัพท์และพูดว่า “สายันสวัสดิ์เลดี้ไดอาน่าใช้ไหม? เราคือวิลสันหลุยส์”

 

ทันใดนั้นไดอาน่า ริกก์ที่คุยโทรศัพท์ก็ตะโกนขึ้นแถมเสียงก็ดังมากพอๆ กับเสียงกรีดร้อง จนทําให้เจ้าชายต้องขยับโทรศัพท์ออกไปจากหู “โอ้มายก๊อด พระองค์คือเจ้าชายวิลสัน จริงๆ คุณไม่ได้โกหกฉันทําไมล่ะ?? เอ๋เจ้าชายกับวิลเลี่ยมรู้จักกันได้อย่างไรเพคะ หม่อมฉันมีโอกาสได้สัมภาษณ์เจ้าชายไหมเพคะ?”

 

เจ้าชายวิลสันถึงกับตะลึงกับคําพูดของไดอาน่าริกก์ เจ้าชายแฮร์รี่มองเสด็จพี่อย่างเห็นใจพลางพูดกับวิลเลี่ยมว่า “ตอนนี้เรารู้สึกเห็นใจคุณบ้างแล้ววิลเลี่ยม แบบนี้แฟนสาวของเรายังดีกว่าเสียอีก ขออย่าได้เจอแบบนี้เลย”

 

วิลเลี่ยมพูดอย่างไม่เข้าใจ: “แฮร์รี่เจ้าชายน้อย พระองค์มีแฟนสาวแล้วหรือกระหม่อม เจ้าชายทรงเคยจับมือเด็กผู้หญิงจริงๆ หรือเปล่ากระหม่อม. กระหม่อมได้ยินมาว่า เจ้าหญิงเด็จแม่พระองค์เข้มงวดกับเจ้าชายมาก ขนาดเสด็จพี่ของพระองค์กว่าจะทรงมีโอกาสมีแฟนก็พระชนมายุ 15 ชันษาไปแล้ว ได้ยินมาว่าเจ้าชายทรงยังไม่มีแฟนนี่พะยะค่ะ”

 

“ไอ้คนที่แพร่ข่าวลือนี้ก็จริงๆ เรามีแฟนมาตั้งนานแล้ว แต่ไม่มีใครรู้ เราบอกแค่เด็จพี่วิลสัน วิลเลี่ยมคุณเป็นคนที่สองที่รู้” แฮร์รี่อธิบายกับวิลเลี่ยมอย่างรีบร้อน “แต่คุณอย่าบอกเสด็จแม่ของเรานะ เสด็จแม่ประสงค์ให้เราอายุ 16 ปีก่อน จึงจะมีแฟนได้อย่างเป็นทางการก็อีกไม่กี่เดือนนี้แล้ว อย่าให้เสด็จแม่ของเรารู้นะ” เจ้าชายองค์น้อยวางมือบนไหล่ของวิลเลี่ยมหลังจากที่พระองค์ตรัสอย่างกังวล

 

“อย่ากังวลพะย่ะค่ะ ปากของกระหม่อมแข็งมาก เกิดเจ้าหญิงทรงทราบเรื่องนี้เข้าเจ้าชายคงจะหนีไม่พ้น…” วิลเลี่ยมกล่าวอย่างมั่นใจ

 

เจ้าแฮร์รี่ผู้ถูกจับได้พระพักต์ม้านไป คิดกับวิลเลี่ยมว่าเราก็เพิ่งรู้ว่าคุณเป็นคนแบบนี้

 

“พระเจ้า! เราไม่น่าบอกคุณเลย เราไม่คิดว่าคุณจะไร้ยางอายขนาดนี้”

 

“ฮ่าๆๆ เจ้าชายแฮร์รี่ กระหม่อมกําลังสอนพระองค์ว่าอย่า ได้เผยความลับส่วนพระองค์แม้แต่สหายที่ดีที่สุด โอเคๆ กระหม่อมแค่หยอกพระองค์เล่น กระหม่อมเอาไปพูดต่อหรอกพะย่ะค่ะ” วิลเลี่ยมรับรองเจ้าชายด้วยเสียงหัวเราะแล้วตบไหล่เจ้าชายแฮร์รี่

 

“เฮ้วิลเลี่ยม เห็นไดอาน่าบอกว่าคุณยังคงเป็นหนี้สัญญากับเธออยู่ ถามว่าวันนี้คุณจะทําตามสัญญาไหม? วิลเลี่ยม หรือเราจะทดสอบที่เคนซิงตันไปเลยดี เราก็อยากดูว่าฝีมือการยิงธนูเป็นจริงอย่างที่คุณพูดที่งานแถลงข่าวหรือเปล่า? เคนซิงตันมีสนามยิงธนูในร่มด้วยนะ” เจ้าชายวิลสันกระตุ้นอย่างคาดหวังสุดๆ

 

“โนโนโน เป็นไปไม่ได้แน่นอนกระหม่อม ถ้าถ่ายในเคนซิงตันจะเป็นปัญหามากเกินไป มีผู้สื่อข่าวจํานวนมากที่จะเข้ามา มันไม่ปลอดภัยพะย่ะค่ะ” วิลเลี่ยมปฏิเสธเจ้าชายพลางมองไปที่นาฬิกาของเขาและพูดว่า “ตอนนี้แค่บ่าย 3 เองกระหม่อม ออกจากที่นี่ไปไม่ไกลมีสนามกีฬาโอลิมปิกอยู่ ถ้าเจ้าชายทั้งสองพระองค์ประสงค์จะเสด็จ ก็ขอราชานุญาตจากเจ้าหญิง เสด็จแม่ของพระองค์ก่อน ไม่งั้นกระหม่อมเองก็ไม่กล้าพาเจ้า ชายออกไป”

 

“โอเคไม่มีปัญหาเด็จพี่วิลสันกับเราก็ออกไปข้างนอกกันบ่อยๆ” เมื่อได้ฟังคําวิลเลี่ยม เจ้าชายแฮร์รี่ก็ตื่นเต้นพยักหน้าอย่างรีบร้อน

 

เมื่อเจ้าชายแฮร์รี่เห็นเจ้าชายวิลสันพยักหน้าเป็นสัญญาว่าจะเชิญเจ้าหญิงเสด็จแม่

 

วิลเลี่ยมรับโทรศัพท์กลับมาจากเจ้าชายองค์โต มาพูดกับไดอาน่า ริกก์ต่อ : “ที่รักคุณไปที่โอลิมปิกสเตเดียมได้ไหม? ถ้าทุกอย่างเป็นไปด้วยดีเราจะเริ่มตอนโมง 4 เย็นเป็นไง?”

 

ไดอาน่า ริกก็รีบตอบว่า : “ไม่มีปัญหาค่ะวิลเลี่ยม ฉันจะเตรียมรถสัมภาษณ์ ตอนนี้หัวหน้างานของเราเห็นด้วยแน่นอน วิลเลี่ยมคุณตรงไปที่สนามกีฬาโอลิมปิกได้เลยนะคะ ทางสถานีโทรทัศน์จะเช่าสถานที่เอง ที่รักของฉันคุณน่าพึ่งมาก ตอนนี้ฉันจะรีบบอกหัวหน้าเดี๋ยวนี้เลย” ไดอาน่าริกก์วางสายทันทีหลังพูดจบ

 

“วิลเลี่ยม เสด็จแม่ของเราตกลงจะให้ไปกับเด็จพี่วิลสัน แต่เราต้องกลับบ้านก่อน 6 โมงเย็น” เจ้าชายแฮร์รี่พูดกับวิลเลี่ยมอย่างมีความสุข

 

“โอเคพะย่ะค่ะ เจ้าชายวิลสันกับเจ้าชายแฮร์รี่ พระองค์รีบเสด็จเตรียมตัวกันเถอะกระหม่อม กระหม่อมจะไปที่ฮอลล์สนามยิงธนูเพื่อเตรียมตัว กระหม่อมต้องหาคันธนูก่อน เพื่อทําความคุ้นเคย มิฉะนั้นถ้ากระหม่อมเกิดพลาดการทดสอบขึ้นมามันคงน่าอายจริงๆ พะย่ะค่ะ พวกเราจะมารวมตัวกันที่ฮอลล์ยิงธนูนะพะย่ะค่ะ กระหม่อมต้องรีบไปก่อนแล้ว แล้วพบกันพะย่ะค่ะ”

 

เจ้าชายทั้งสองพยักหน้าแล้วพูดว่า “โอเคเจอกัน..”

 

วิลเลี่ยมเดินออกจากคอกม้าและขับรถไปยังสนามยิงธนู ภายใต้การนําของคนรับใช้

 

เมื่อวิลเลี่ยมมาถึง Olympic Archery Hall เจ้าหน้าที่ของ ที่นี่และ BBC สังเกตว่า วิลเลี่ยม จะมาที่ Archery Hall เพื่อเตรียมทดสอบ

 

วิลเลี่ยมซื้อชุดกีฬาที่ฮอลล์สนามยิงธนูหลังจากใส่แล้ว โค้ชวัยกลางคนก็นําคันธนูและลูกศรมาให้วิลเลี่ยมเลือก เขาเลือกคันธนูแบบรอกขนาดใหญ่และปรับน้ําหนักให้เป็น 64 ปอนด์ ลองใช้ดูก็เห็นว่าใช้งานได้อย่างง่ายดาย

 

ตอนนี้วิลเลี่ยมแข็งแรงกว่าผู้ชายที่เป็นผู้ใหญ่ทั่วไปหลาย เท่าแถมเขาไม่มีแรงกดดันใดๆ จากการวาดคันธนูขนาด 64 ปอนด์ โค้ชที่ยืนอยู่ด้านข้างถึงกับตาค้าง เขาไม่เคยเห็นใครที่สามารถดึงคันธนูขนาด 64 ปอนด์ได้อย่างง่ายดายขาดนี้มาก่อนเลย โค้ชเห็นวิลเลี่ยมดึงคันธนูขนาด 64 ปอนด์ชิวๆ อย่างกับดึงคันธนูยี่สิบปอนด์อย่างไรอย่างงั้น

 

ผมนี่อึ้งไปเลย จะขอธนูในมือของวิลเลี่ยมมาลองมั่ง มันก็พอดึงได้อยู่หรอกแต่โคตรยาก ภายในไม่กี่วินาทีที่ดึงมันโค้ชรู้สึกว่าแขนของเขาสั่นและเขาก็รีบถอยกลับทันที ในใจก็ซูฮกให้วิลเลี่ยมขึ้นอีกโข..

 

วิลเลี่ยมยิ้มให้โค้ชที่มองดูเขาเหมือนสัตว์ประหลาด เขาคัดเลือกลูกศร 30 ดอกอย่างระมัดระวังพลางขอให้โค้ชพาเขาไปที่สนามยิงธนูที

 

เขายังพอมีเวลาอีกครึ่งชั่วโมงในการทําความคุ้นเคยอยู่ บรรพบุรุษของวิลเลี่ยมได้เคยค้นคว้าเกี่ยวกับคันธนูและลูกศรอย่างมาอย่างยาวนานและเข้มข้นหากจะนับเป็นเลเวลในเก มก็คงจะบอกได้แค่ว่าเวลเต็ม แต่ถึงจะบอกงั้นตัวเขาเองเสียอีกที่ได้ไม่เต็มร้อย

 

แต่ตอนนี้เขามีประสบการณ์จากฮอคค์อาย ลูกศรไม่เคยพลาดเป้าจาก Marvel และการประสานมือและตาบวกกับสมรรถภาพทางกายในปัจจุบันของเขามันก็อัปเวลให้เขาถึง 99 ไม่ก็เวล 100 ทันที

 

หลังจากที่วิลเลี่ยมทําความคุ้นเคยกับการยิงศรไปสิบดอกแล้ว 20 ดอกถัดไปจะเป็นการเล็งเป้าเล็งจริงๆ แล้ววิลเลี่ยมก็ยังยิงลูกศรสิบดอกสุดท้ายแบบหลับตา… ทั้งหมดเข้าเป้าเป๊ะ

 

ทันทีที่เขาหยุดลง วิลเลี่ยมก็ได้ยินเสียงปรบมืออยู่ข้างหลัง เขาและเมื่อเขาหันหน้าไปเขาก็เห็นเจ้าชายวิลสันกับเจ้าชายแฮร์รี่รวมทั้งชายสี่คนในชุดสูทและแว่นดําดูแล้วเหมือนน่าจะเป็นบอดี้การ์ด

 

วิลเลี่ยมวางคันธนูและลูกศรลงแล้วกอดทักทายเจ้าชายวิลสัน เจ้าชายแฮร์รี่

 

เจ้าชายแฮร์รี่กอดไหล่ของวิลเลี่ยมอย่างตื่นเต้นและพูดว่า “วิลเลี่ยมคุณสอนเราได้ไหม? คุณเจ๋งมาก เราคิดว่าการยิงธนูเป็นกีฬาที่ดีที่สุดสําหรับลูกผู้ชาย มันหล่อกว่ากอล์ฟและ เทนนิสเยอะเลย ถ้าเราทําได้เหมือนคุณล่ะก็ อื้อหือ สาวๆ คงกระโดดเข้าสู่อ้อมแขนเราให้ขวัก สุดจัดจริงๆ”

 

“เอาเถอะแฮร์รี่ นายก็เพิ่งพูดรอบที่แล้วว่าการ แข่งขันยิงปืนลูกซองนั้นหล่อที่สุด นายฝึกมาหลายเดือนแต่ต อนนี้นายก็มีฝีมือระดับเดียวกับกีฬาอื่นๆ ที่นายเคยฝึกมีดี พอโชว์เสด็จแม่ดูว่าทําแค่นั้น” เจ้าชายวิลสันถ่มถุย

 

“เด็จพี่วิลสัน เด็จพี่อิจฉาหม่อมฉัน!! อิจฉาที่หม่อมฉันเก่งกว่าเด็จพในการแข่งขันยิงปืนลูกซอง วิลเลี่ยมคุณไม่รู้ว่า เด็จพี่ทุ่มทุนสร้างมากแค่ไหน เด็จพี่ฝึกซ้อมเหมือนกับเรามา 2-3 เดือนแล้วและตอนนี้พระองค์ก็ยังยิงไม่เข้าเป้า เราคิดว่าเรายัง มีพรสวรรค์ในการยิงปืนกว่า ฮึ่ย” เจ้าชายแฮร์รี่พูดเถียงตอบ

 

“เจ้าชายแฮร์รี่ไม่เป็นไรถ้าพระองค์อยากเรียน แต่ถ้าอยากเรียนจริงๆ ก็ต้องเตรียมตัวฝึกเป็นสิบปี กระหม่อมฝึกยิงธนูมาเกือบสิบปี กระนั้นกระหม่อมก็ไม่คิดว่าความสามารถในการยิงธนูของพระองค์จะเทียบชั้นกระหม่อมได้ในเวลาไม่กี่เดือน แน่นอนว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่จะฝึกแค่สองสามเดือนแล้วจะเป็นเหมือนกระหม่อม” วิลเลี่ยมพูดอย่างไม่อายปาก

 

“ช่าย แฮร์รี่นายยังต้องฝึกฝนยิงปืนลูกซองอยู่เลยวิลเลี่ยม ฝึกฝนมาสิบปีเพื่อให้บรรลุผลแบบในปัจจุบัน ธนูและลูกศรเรียนรู้ได้ยากกว่าปืนลูกซองมากนะ” เจ้าชายวิลสันเตือน เจ้าชายแฮร์รี่ว่าอย่าสองจิตสองใจเรียนในสิ่งที่คิดว่าคุณดูหล่อ

 

“อืมเรายังสามารถฝึกการยิงปืนลูกซองได้ แต่เราก็สามารถลองยิงธนูได้นี่นา เมื่อเราฝึกยิงลูกซอง วิลเลี่ยมๆ เราสามารถสอนการยิงปืนลูกซองให้คุณได้นะคุณก็สอนวิธียิงธนูให้เราด้วยไง” เจ้าชายแฮร์รี่พูดอย่างไม่ยอมแพ้ ตอนนี้เขาอายุยังไม่ถึง 16 ปีเขายังเป็นเด็กที่บ้าบินลองไปเรื่อยไม่ต้องทุ่มความพยายามมากนักในการสอนเขา

 

“อืม…ก็ลองดูได้กระหม่อม ถ้าพระองค์มีพรสวรรค์ มันก็ถือเป็นงานอดิเรกได้ ถ้ามันไม่ได้ผลก็แต่เลิกซะ แต่เจ้าชายแฮร์รี่ กระหม่อมก็ยิงปืนเก่งเหมือนกัน” วิลเลี่ยมพูดด้วยรอยยิ้ม

 

“ฮ่าฮ่าเยี่ยมที่สุด หาเวลามาดวลกันเถอะ สําหรับเด็จพี่วิลสัน เราคิดว่าต่อให้ใช้มือเดียวยิงก็อาจจะดีกว่าพระองค์…” เจ้าชายแฮร์รี่ทําการบัพเจ้าชายวิลสันทันที

 

เจ้าชายวิลสันหัวเราะอย่างเคืองๆ กับที่เจ้าชายแฮร์รี่ว่า พลางพูดขึ้น : “ถ้านายว่างั้นคราวหน้ามาเจอกับพี่เลย ลองยิงปืนมือเดียวนะ ดูสิว่าการโม้ของนายจะใหญ่แค่ไหน?”

 

ด้านหนึ่งวิลเลี่ยมรู้สึกขบขันกับการถ่มถุยของเหล่าเจ้าชาย เฮฮาหัวเราะเสียงดังและพูดว่า “เจ้าชายวิลสัน พระองค์ นี่เปิดศึกกับเจ้าชายแฮร์รี่เรื่อยเปื่อยจริงๆ นะกระหม่อม ถ้าเจ้าชายแฮร์รี่ทรงดวลปืนกับพระองค์มือเดียวจริงๆ ขึ้นมา..ก็รอเป็นตลกของทุกคนได้เลยกระหม่อม ฮ่า ๆ ๆ”

 

เจ้าชายวิลสันมีปฏิกิริยาประมาณว่า เออ ถ้าขึ้นเป็นแบบที่บอกขึ้นมาจริงๆ คงต้องเอาปืบคลุมหัวแล้ว

 

แต่เมื่อมองไปที่เจ้าชายแฮร์รี่ที่กําลังแอบมองอยู่ เขาทราบดีว่าน้องชายของเขาไม่ได้คิดเอาจริง ตอนที่พูดก็แค่เรื่องขําๆ ก็ไม่ได้แย่หรอก น้องเขาแค่อยากเอาคืนที่เขาทําให้อับอายบ้างแค่นั้น

 

วิลสันส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้และหัวเราะกับตัวเอง