คิงส์แมน ระบบโคตรคนบ่มพยัคฆ์ทะลุโลก - ตอนที่ 41 สําเร็จการศึกษาก่อนกําหนด

คิงส์แมน ระบบโคตรคนบ่มพยัคฆ์ทะลุโลก

 

ตอนที่ 41 สําเร็จการศึกษาก่อนกําหนด

 

เมื่อวานนี้วิลเลี่ยมพาแม่ของเขาลีนาไปดูเกมฟุตบอลกว่าจะจบก็เวลา 10 โมงเช้า เขาคุยกับลื่นาเรื่อยเปื่อย พูดคุยเกียวกับร้านกาแฟที่เธอเปิดลีน่าตั้งชื่อร้านกาแฟนั้นว่าร้านกาแฟเยอรมันเชอร์นี่ชื่อที่เรียบง่ายมากวิลเลี่ยมพูดในใจ 

 

ชาวต่างชาติชอบใช้นามสกุลของพวกเขาในการตั้งชื่อบริษัท ที่ดินและอื่นๆ แต่วิลเลี่ยมจําได้ว่า บริษัทที่เขาก่อตั้งขึ้นเองดูเหมือนจะถูกเรียกว่า Devonshire Industries และเขาได้รับอิทธิพลจาก Stark Industries

 

ช่างแม่มไม่ต้องไปพูดถึงเรื่องเก่าๆ แล้ว

 

เป็นเวลาเกือบเที่ยงคืนกว่าลีน่าจะปล่อยให้วิลเลี่ยมเข้านอน

 

วันรุ่งขึ้นวิลเลี่ยมก็ไม่ได้ตื่นเลยจนกระทั่ง 10 โมงเช้า ก็ไม่มีอะไรผิดปกติในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา เขาสงสัยว่าเขาจะไปมหาลัยเพื่อยื่นขอสําเร็จการศึกษาได้เปล่า? ไม่เขาไม่อยากไปจริงๆเดิมที่ไปมหาลัยก็เพราะเงินจิตใจของเขาก็บินออกจากมหาลัยไปแล้ว

 

เพียงแค่ทํามันเมื่อเขาคิดถึงมันและวิลเลี่ยมก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและโทรหารอย สตีเฟนศาสตราจารย์ของเขา

 

ตุ๊ดๆ หลังจากมีการรับสายแล้ววิลเลี่ยมพูดกับโทรศัพท์ : “ฮัลโหล สวัสดีตอนเช้าครับศาสตราจารย์รอย ผมคือวิลเลี่ยมเดวอนเซอร์นะครับ”

 

“สวัสดีอรุณสวัสดิ์เช่นกันวิลเลี่ยม มีอะไรให้ผมช่วยหรือเปล่า?” ศาสตราจารย์รอยถาม

 

วิลเลี่ยมกล่าวว่า “คือเรื่องมันเป็นแบบนี้ครับศาสตราจารย์ผมต้องการลงชื่อเพื่อสําเร็จการศึกษาน่ะครับ ทางมหาวิทยาลัยสามารถจัดการลงชื่อเพื่อจบการศึกษาให้ผมได้หรือเปล่าครับศาสตราจาร์ หรือถ้าไม่ได้ผมก็อยากจะพักการเรียนไปก่อนน่ะครับ ศาสตราจารย์ท่านก็ทราบดีนะครับ ผมไม่ค่อยมี อะไรมากเวลาอยู่ในมหาลัยตอนนี้ และผมเองก็คิดว่าตอนนี้ ผมมีความรู้ที่เขาเชี่ยวชาญพอจนสามารถจบการศึกษาระดับป ริญญาตรีได้แล้วดังนั้นผมจึงต้องการลงชื่อกับทางมหาลัยเพื่อสําเร็จการศึกษานะครับ”

 

ศาสตราจารย์รอยอีกด้านหนึ่งครุ่นคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้และพูดว่า : “อึมวิลเลี่ยมสถานการณ์ของคุณค่อนข้างพิเศษและโชว์ของคุณในช่วงนี้ยังช่วยให้ผมรับรู้ถึงความเชี่ยวชาญของคุณอีกผมสามารถลงชื่อกับทางมหาลัยให้คุณได้ จะทราบผลในตอนบ่ายรอการแจ้งเตือนของผมละกันนะ!”

 

วิลเลี่ยมรีบขอบคุณ : ” ขอบคุณครับอาจารย์ขอบคุณมากแล้วผมจะรอสายของอาจารย์นะครับ”

 

” ผมจะแจ้งให้คุณทราบถ้าผมทราบข่าว สวัสดีวิลเลี่ยม”

 

“ได้ครับ ศาสตราจารย์ สวัสดีครับ”

 

หลังจากการสนทนาศาสตราจารย์รอยก็วางสายและวิลเลี่ยมก็ลุกขึ้นและทําให้ร่างกายสดชื่นขึ้นเขานั่งบนโซฟาที่ชั้นล่างและกินอาหารเช้าที่ลีน่าทิ้งไว้ให้เขาโดยคิดถึงสิ่งที่เขาจะพูดในการรับรองตัวเองเมื่อจบการศึกษา

 

วิลเลี่ยมกําลังอ่านความรู้ในระบบอยู่ในใจของเขาเมื่อรวมกับสถานะทักษะคอมพิวเตอร์ในปัจจุบันแล้ววิลเลี่ยมรู้สึกว่ามันเป็นไปได้ที่จะพูดถึงที่เก็บข้อมูลบนคลาวด์ อันที่จริงที่เก็บข้อมูลบนคลาวด์มีมานานแล้ว แต่เรียกว่าเครือข่าย ดิสก์ในขณะนั้นยังไม่มีที่เก็บข้อมูลบนคลาวด์ มันเป็นชื่อที่ดีและดูเข้าใจง่าย

 

เส้นทางที่เน่าเฟะแบบนี้หลังจากผ่านไปสิบปียังถือเป็นเรื่องใหม่และสามารถถูกหลอกให้ร่วมทุนได้ง่ายและนี่คือการตัดสินใจขั้นต่อไปของเขา

นอกเหนือจากการซื้อของกลับบ้านในตอนเที่ยงวิลเลี่ยมยังเขียนโปรแกรมในคอมพิวเตอร์ตลอดเวลา เขาต้องคิดถึงสิ่งที่เขียนไม่ได้ในตอนนี้ ถ้าเขาอยู่ไกลเกินไปเขาจะไม่สามารถหาประโยชน์เข้าตัวเองได้ สิ่งเหล่านี้ล้วนเป็นเงิน

 

และเขาไม่อยากเป็นเหมือนรุ่นราวคราวเดียวกันของเทสล่า เอดิสันเพราะเขาฉลาดเกินไป ประดิษฐ์สิ่งที่น่าอิจฉาปนเกลียด ชั่งและถูกปฏิบัติราวกับสัตว์ประหลาดเพียงแค่ครึ่งก้าวสําหรับ เขามันง่ายเกินไปจริงๆ ไม่เหมือนกับวิลเลี่ยม ผู้ซึ่งถูกทรมาน จากวิทยานิพนธ์สําเร็จการศึกษาในชีวิตก่อนหน้านี้

 

เวลาบ่ายสอง วิลเลี่ยมได้รับโทรศัพท์จากศาสตราจารย์รอยและขอให้เขารีบไปที่แผนกคอมพิวเตอร์ของมหาลัยในเวลาบ่าย 3 โมงภาควิชาจะจัดคณาจารย์สามท่านเพื่อรับรองตัวเขาในตอนบ่าย

 

วิลเลี่ยมรีบแต่งตัวขับรถไปมหาลัยด้วยเสียงหวีดของพอร์ช911 

 

เร่งความเร็วสูงสุดตลอดทางเพราะรีบไปมหาลัยก่อนบ่าย 2 

 

หลายคนในมหาลัยได้รับทราบแล้วว่าวิลเลี่ยมจะมาที่มหาลัยเพื่อรับรองการสําเร็จการศึกษาของเขาในช่วงบ่ายวันนี้ ทางมหาลัยจัดให้มีการรับรองตัวในห้องเรียนมัลติมีเดียขนาดใหญ่

ณ เวลาบ่าย 3 คณาจารย์มาที่ห้องเรียนตรงเวลาหลังจากที่ทุกคนนั่งแล้ววิลเลี่ยมที่รออยู่ด้านข้างก็เดินขึ้นเวทีไปทักทายอาจารย์ทั้งสามด้านหลังห้องเรียนเต็มไปด้วยเพื่อนร่วมมหาลัยวิลเลี่ยมถึงกับเห็นพวกนั้นพร้อมกับเหล่านักข่าวถือกล้อง

 

เมื่อนักข่าวเข้ามาวิลเลี่ยมก็กระซิบกับหัวหน้าห้องเรียนของวันนี้

 

หัวหน้าห้องเรียนกล่าวกับวิลเลี่ยมว่า : “ในเวลานี้มันไม่ค่อยดีนักกับกฏในการตอบรับการจบการศึกษาของคุณทางมหาลัยกลัวว่าจะลําบากเกินไปหากจะกันพวกเขาดังนั้นผู้สื่อข่าวเหล่านี้จึงถูกปล่อยเข้ามาในวันนี้ผู้สื่อข่าวสองสามคนมาจากนิตยสาร

 

วิทยาศาสตร์ ถ้าคุณจะจบการศึกษาหากผ่านการรับรองตัวพวกเขาจะช่วยลดปัญหาได้มาก”

 

วิลเลี่ยมเข้าใจแล้ว ทางมหาลัยไม่ต้องการให้ไก่ทอดยอดนิยมอย่างเขาเลิกเรียน แต่เพราะเขาไม่มีเวลามามหาลัยดังนี้นการประกาศการตอบรับสําเร็จการศึกษาสู่สาธารณะจะทําให้วิลเลี่ยมสําเร็จการศึกษาอย่างราบรื่น นี่รวมไปถึงเหล่าบรรดาศิษย์เก่าที่ร่ํารวยของมหาลัยหลายคนด้วย ความปรารถนาของเขาจะสามารถปิดปากการอภิปรายสาธารณะได้ 

 

ศาสตราจารย์รอยบอกกับวิลเลี่ยม ให้กล่าวเมื่อเขาพร้อม:”เอาล่ะเริ่มกันเลยวิลเลี่ยม”

อ่านนิยาย เรื่องนี้ ก่อนใคร ที่ novelza.com

การรับรองใช้เวลานานกว่า 3 ชั่วโมงวิลเลี่ยมในขั้นแรกตอบคําถามกับคณาจารย์ทั้ง 3 หลายคําถามและในที่สุดก็ถึงตาบรรณาธิการของวารสารวิทยาศาสตร์ตั้งคําถามโชคดีที่วิลเลี่ยมมีความช่วยเหลืออย่างเป็นระบบจากสิ่งที่เขาเรียนรู้ในระบบมาร์เวลของเขา สามารถจดจําและทําความเข้าใจได้ง่ายนี่อาจเป็นชีวิตที่เปิดกว้าง

 

เหตุผลที่วิลเลี่ยมใช้เวลานานไม่ใช่ว่าเขาพูดไม่ได้ แต่เขาต้องระวังว่าเขาพูดอย่างไร เขาไม่ต้องการเปิดเผยความรู้ทางเทคนิคของเขาอย่างกะทันหันในอีกสิบปีต่อมา

 

ผู้มีโอกาสเป็นลูกค้าสามารถมองไปข้างหน้าได้ แต่ถึงแม้จะกล่าวถึงเทคโนโลยีที่เฉพาะเจาะจง การแสดงออกเขาเหล่าคณาจารย์และเหล่าบรรณาธิการก็ไม่ใช่การแสดงออกที่บอกว่าแปลกใจ แต่เหมือนกับพวกเขากําลังมองสัตว์ประหลาดอยู่ต่างหาก

 

ในที่สุดเมื่อเหล่าคณาจารย์และบรรณาธิการโอเค วิลเลี่ยมก็โล่งใจ

 

ศาสตราจารย์รอยซึ่งนั่งอยู่ตรงกลางสนทนากับศาสตราจารย์อีกสองท่านก็ลุกขึ้นเพื่อหารือกับบรรณาธิการของวารสารวิทยาศาสตร์ หลังจากการอภิปรายเสร็จสิ้น ศาสตราจารย์รอยที่นั่งบนเก้าอี้หลักก็กล่าวกับวิลเลี่ยมว่า :

 

“วิลเลี่ยม เดวอนเซอร์ ผมได้พูดคุยกับศาสตราจารย์ทั้งสองท่านและหัวหน้ากองบรรณาธิการหลายคน มีมติเป็นเอกฉันท์ว่าใบสมัครสําเร็จการศึกษาของคุณได้รับการอนุมัติ ขอแสดงความยินดีด้วยนะ วิลเลี่ยม”

 

มีเสียงปรบมืออย่างกระตือรือร้น ทุกคนประทับใจในการแสดงของวิลเลี่ยมนักศึกษาปริญญาเอกหลายคนในมหาลัยรู้สึกว่าความรู้ของวิลเลี่ยมสูงกว่าพวกเขาเสียอีก

 

วิลเลี่ยมรีบพยักหน้าและขอบคุณทุกคน : ” ขอบคุณขอบคณาจารย์ทั้ง 3 ท่านและบรรณาธิการทุกท่านนะครับ ขอบคุณครับขอบคุณ”

 

ศาสตราจารย์ที่นั่งข้างๆ ศาสตราจารย์รอยกล่าวว่า “ไม่นะวิลเลี่ยม ฉันไม่คิดว่าคุณต้องขอบคุณเราสําหรับการแสดงของคุณในวันนี้ ฉันคิดว่าคุณสามารถสมัครเรียนปริญญาเอกได้วิลเลี่ยมคุณเคยคิดที่จะเรียนต่อ เรียนปริญญาเอกในมหาลัย ไหมฉันคิดว่าในระดับปัจจุบันของคุณสามารถสมัครเพื่อรับ รองปริญญาเอกได้หลังจากที่คุณอยู่ในมหาลัยเป็นเวลาหนึ่งปี”

 

ทุกคนในห้องเรียนได้ยินที่ศาสตราจารย์ เล้าโลม” บอกว่าวิลเลี่ยมสามารถได้รับการรับรองสําเร็จการศึกษาระดับปริญญาเอกวันนี้ทุกคนทั้งประเทศตกใจ วิลเลี่ยม เดวอนเซอร์คุณกําลังจะไปสวรรค์ เรายังอยู่ในมหาลัยระดับปริญญาตรีตอนนี้คุณสามารถเรียนปริญญาเอกได้แล้วหลังจบการศึกษามีช่องว่างระหว่างอัจฉริยะกับคนธรรมดามากขนาดนี้เลยเหรอ?และนี่เราคือมหาวิทยาลัยลอนดอนนะ ผู้ที่สามารถเข้ามหาวิท ยาลัยลอนดอนได้ไม่เหมือนโรงเรียนมัธยมนะเฟ้ย

 

หัวหน้าบรรณาธิการของวารสารวิทยาศาสตร์คนหนึ่งยืนขึ้นและพูดว่า : “ฉันเห็นด้วยกับศาสตราจา รย์นะวิลเลี่ยมความรู้ที่คุณมีตอนนี้ไม่ใช่สิ่งที่นักศึกษาปริญญา เอกทั่วไปจะเชี่ยวชาญได้ฉันคิดว่าคุณสามารถสมัครเป็นรองศาสตราจารย์ได้ที่มหาวิทยาลัยลอนดอน เราถามตอบกันมากมายเกี่ยวกับเทคโนโลยียอดนิยมคําตอบของคุณหลายคําตอบเป็นแนวคิดที่แปลกใหม่ตอนนี้ฉันได้แต่ยอมรับว่าคุณเป็นอัจฉริยะตัวจริงยินดีด้วยครับวิลเลี่ยม”