คิงส์แมน ระบบโคตรคนบ่มพยัคฆ์ทะลุโลก - ตอนที่ 40 คําว่าฟุตบอลไม่มีแต่บุรุษ

คิงส์แมน ระบบโคตรคนบ่มพยัคฆ์ทะลุโลก

 

ตอนที่ 40 คําว่าฟุตบอลไม่มีแต่บุรุษ

 

วิลเลี่ยมยืนคิดอยู่ไม่นานเขาก็เปิดประตูและเดินเข้าไปในห้องในที่สุดเขาก็รู้ว่านี่คือโลกแห่งภาพยนตร์วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี ไม่มีสิ่งใดที่สามารถยับยั้งเวทมนตร์ของเขาได้ แม้ในกรณีที่เลวร้ายที่สุดเขาก็สามารถเปิดพอร์ทัลหลบหนีไปง่ายๆ

 

และหากมีเหตุการณ์ให้เขาหลบหนีเขาจะกวาดล้างทุกคนในปราสาทลับและทําลายปราสาทลับอย่างสมบูรณ์

 

เขาที่มีความสามารถนี้ด้วยสถาปัตยกรรมสมัยปัจจุบันกลัวไฟและแผ่นดินไหวมากที่สุดเห็นเป็นเรื่องใหญ่มาก แต่คือเขาใช้เวลาไม่นานในการเผาผลาญทุกสิ่งในป้อมแห่งความมืดและอีกคาถาหนึ่งที่ทําให้ป้อมมีดสั่นสะเทือน งานนี้มีลุ่มแน่ถ้าใครกล้ามาแหยมเขา

 

หากชีวิตและความตายเข้าใกล้เขาและครอบครัว วิลเลี่ยมจะไม่สนใจเรื่องการเปิดโปงเวทมนตร์อีกแล้ว ใครมันจะสนใจเรื่องนั้นกันฟร่ะถ้าแม่มจะมองอยู่มะรอมมะร่อนะ

 

เข้าไปในห้องแล้วปิดประตูนี้เป็นห้องเล็กๆ ขนาดกว่า 20 ตารางเมตร พอหันกลับไปก็พบว่ามีห้องสุขาและเตียงนอนโว่วมีพวกนี้ด้วย แล้วพวกน้ำทิ้งของเสียนี่จะระบายยังไงน่อ.. มันก็คงง่ายเนอะถ้าอยู่ในหนัง… ช่างแม่ม วิลเลี่ยมไม่คิดเรื่องนี้อีก ถึงเขาจะไม่เข้าใจก็ให้คนที่อยู่ในหลุมหลบภัยพิจารณาเรื่องนี้ดีกว่า

 

หลังจากสแกนห้องทั้งห้องแล้ววิลเลี่ยมก็เปิดตู้ในห้องด้วยความสบายใจเพราะไม่พบอะไรเลยเช่นพวกกล้องแอบถ่าย 

 

ในตู้นั้นมี Cryptex ยาวครึ่งเมตร หลังจากที่วิลเลี่ยมเปิด Cryptex จากรหัสที่เฮนรี่บอกเขาในความทรงจํา เขาก็พบว่ามีกระดาษจดหมายอยู่ในนั้นเท่านั้นสิ่งนี้ทําให้ วิลเลี่ยมไม่แปลกใจเลยที่ดูเหมือนว่าท่านตาของเขาไม่เชื่อคนในห้องใต้ดินด้วย

 

เปิดกระดาษจดหมายกระดาษจดหมายเขียนโดยเฮนรี่มันบอกว่า 10 ปีผ่านไปแล้วเขาเฝ้ารอให้วิลเลี่ยมเปิดจดหมายนี้ หลานชายที่รักของฉัน ฉันรักหลานและแม่ของหลานมาก แต่ตาไม่สามารถอยู่กับเธอได้อีกต่อไป คือ…ตาหวังเพียงว่าคุณยายของหลานจะไม่รีบติดตามฉันไปพบพระเจ้า(ไม่ทันแล้วฮะ คุณตา) แม้ว่าตาจะรู้ว่าโอกาศอาจจะน้อย แต่ตาหวังเป็นอย่างยิ่งว่าเธอจะสามารถติดตามหลานเพื่อตาได้

 

วิลเลี่ยม ช่วยฉันดูแลแม่และยายของหลานให้ดีและรักพวกเธอแทนตาด้วย ตาหวังว่าพระเจ้าจะให้เวลาตามากกว่านี้ แต่มันเป็นไปไม่ได้ที่พระเจ้าจะฟังคําอธิษฐานของฉัน ใช่ พวกเราเดวอนเชอร์ ตระกูลเราไม่เคยเชื่อในพระเจ้ามาตั้งแต่บรรพบุรุษรุ่นที่สอง

 

วิลเลี่ยม จําสิ่งที่ตาพูดกับเหลานธอให้ดี และค้นหาบทบัญญัติแห่งออกซ์ฟอร์ดซึ่งเป็นเครื่องรางของตระกูลเรามาหลายพันปี จําไว้ว่าใครก็ตามที่ต้องการเปิดและทําลายความลับนี้จะต้องถูกล้างบาง ความลับนี้สามารถรู้และปกป้องได้โดยเราเท่านั้น แม้แต่ภรรยาหรือแม่ของหลานก็ไม่สามารถบอกได้

 

ไปที่ปราสาทของตระกูลหากหลานมีโอกาส ที่ซึ่งมีความลับที่ยิ่งใหญ่กว่ารอเหลานธออยู่ จําไว้ว่าจากนี้ไปหลานไม่สามารถเชื่อใจใครได้ใครก็ตามที่เข้ามาใกล้หลานอาจเป็นเพราะความลับของเรา ความลับเหล่านี้เกี่ยวข้องกับอนาคตของตระกูลเดวอนเชอร์ซึ่งเป็นความหวังในการฟื้นฟูตระกูลเดวอนเชอร์ของเรา

 

วิลเลี่ยม..ตาหวังว่าตาจะได้เห็นว่าหลานไขปริศนาได้อย่างไร นั่นคือความลับที่บรรพบุรุษของตาและตาใช้เวลากว่าทศวรรษ หากหลานค้นพบมันแล้ว มาบอกตาและบรรพบุรุษของหลานที่หลุมศพของตา

 

นั่นแหล่ะวิลเลี่ยมไม่รู้ว่าความลับอะไรรอเขาอยู่ในปราสาท เขารู้แค่ว่าตระกูลของเขามีความลับสองอย่างหนึ่งคือเครื่องรางและความลับที่ใหญ่กว่าอยู่ในนั้น นอกจากนี้แม้แต่ตระกูลเดวอนเชอร์ก็พยายามค้นพบมันอยู่ มันเป็นความลับที่ไม่พบมานานกว่าสิบชั่วอายุคนและความลับนี้ยังเกี่ยวข้องกับอนาคตของตระกูลของพวกเขาและสิ่งที่อาจเกี่ยวข้องกับอนาคต

 

หลังจากไตร่ตรองอย่างถี่ถ้วนแล้วสิ่งที่อาจส่งผลต่ออนาคตของตระกูลก็ไม่มีอะไรมากไปกว่าประเด็นแรกลูกคนที่สอง ทรัพย์สมบัติในที่ดินและสิทธิประการที่สาม

 

ทายาทสามารถถูกตัดสิทธิ์ได้ไม่ต้องพูดถึงสิทธิตอนนี้มีชนชั้นสูงและขุนนางในอังกฤษและมีไม่กี่คนที่มีชีวิตดีขึ้น

 

มีทรัพย์สมบัติเหลืออยู่ดูเหมือนว่าสมบัติชิ้นเดียวที่ตามหามานานกว่าหลายสิบชั่วอายุคนคือการให้เขาหน้ามืดตามัวสืบหาวิธีเปิดสมบัติมันเป็นงานที่ยาก แต่มันก็ยังคงเป็นสมบัติที่ทําอะไรไม่ได้มาหลายร้อยปี วิลเลี่ยมคิดไปก็ไม่ได้อะไร

 

เขาเห็นผู้คนมากกว่าสิบชั่วอายุคนสืบค้นสมบัติชิ้นนี้ วิลเลี่ยมก็ไม่มีความมั่นใจมากนัก แทนที่จะมองหาความมั่งคั่งสามารถหาได้ด้วยตัวเขาเองเงิน 100 ล้านจะกลายเป็นหมื่นล้านและล้านล้านในปีต่อๆ ไป

 

อย่ามัวแต่รอจนกว่าคุณจะเห็นความลับของเฮนรี่ที่ซ่อนอยู่ในปราสาทหลังจากที่ วิลเลี่ยมไม่พบสิ่งอื่นใดในห้องเขาจึงตั้งรหัสใหม่บน Cryptex

 

เขาไม่ได้ใส่ข้อมูลเกี่ยวกับคริสต์มาสและบาร์นีย์ลงในดาวินชีคริปเท็กซ์ เพราะวิลเลี่ยมรู้สึกว่าเฮนรีอาจไม่ไว้วางใจมาตรการรักษาความปลอดภัยของหลุมหลบภัยแห่งนี้

 

ไม่มีสถานที่ใดที่ปลอดภัยในโลกนี้ไปกว่าพื้นที่เก็บข้อมูลของเขา เขาไม่ได้ตั้งใจที่จะทําตามมาตรการก่อนหน้านี้และเก็บข้อมูลไว้ในปราสาทลับหลังจากนั้นเวลาก็แตกต่างกันไปก็คงมีแต่ผีที่รู้ว่าข้อมูลกว่าสิบปีหายไป

 

หลังเกิดเหตุวิลเลี่ยมกดกริ่งแจ้งเตือนและนั่งรอในห้องให้ใครบางคนเปิดประตูให้เขา

 

หลังจากนั้นไม่นานชายวัยกลางคนที่ส่งเขาเข้ามาแจ้งให้เขาป้อนรหัสผ่านในห้องด้านนอกประตู

 

หลังจากประตูเปิดวิลเลี่ยมก็เดินออกจากชั้นใต้ดินเดินเข้าไปในลิฟต์ลงไปที่พื้นกล่าวสวัสดีกับผู้เฒ่าวิคเตอร์ขึ้นรถและจากไป เขาไม่ต้องการมาที่ปราสาทที่ถูกสาปนี้อีกต่อไป เขาเชื่อว่าเฮนรี่จะไม่ทํางานที่ไร้ประโยชน์ เนื่องจากเฮนรี่ไม่ไว้วางใจปราสาทอีกต่อไปเขาจึงไม่สนใจว่าจะมีข้อตกลงใดๆ หรือไม่ในอนาคต

 

และความจริงที่ว่าวิลเลี่ยมเข้าไปในบังเกอร์หลังจากที่เขาเข้าไปในห้องพิเศษของบ้านของเดวอนเชอร์ก็แพร่กระจายไปในหมู่ขุนนางและผู้ที่สนใจ

 

แกรนด์ดยุคแห่งเดวอนและเอิร์ลแห่งอ็อกซ์ฟอร์ดก็รู้ทันที ตอนนี้ทุกคนแน่ใจแล้วว่าวิลเลี่ยมเป็นทายาทของเฮนรี่เพราะวิลเลี่ยมเป็นทายาทจึงควรรู้ความลับทั้งหมดของเฮนรี่ 

 

วิลเลี่ยมขับรถโดยคิดถึงทุกคําที่เฮนรี่พูดกับเขาและหลังจากผ่านมันมาในหัวแล้วเขาก็โล่งใจ

 

มีสิ่งหนึ่งที่วิลเลี่ยมอยากรู้มาตลอดในทุกวันนี้นั่นคือรายชื่อสมาชิกทีม W ของเฮนรี่ซึ่งเขาไม่พบในปราสาทในวันนี้หรือเฮนรี่ยุบกลุ่ม W ของเขาจริงๆ หรือเฮนรี่ก็ไม่เชื่อด้วยซ้ำ ซ่อนรายชื่อในปราสาทของตระกูล

 

เขาหวังว่าจะมีรายชื่อนี้เพราะคนเหล่านี้รับใช้ตระกูลเดวอนเชอร์มานานหลายสิบปีแต่อีกทางเขาก็กลัวที่จะได้รับรายชื่อนี้ เพราะเขาไม่รู้ว่าคนเหล่านี้เปลี่ยนใจในช่วงสิบปีที่ผ่านมาหรือไม่ หรือไม่ต้องการ ที่จะทํางานสกปรกต่อไป

 

เขากลัวว่าจะรบกวนชีวิตของคนที่ไม่อยากทําต่อ ซึ่งไม่มีอะไรน่าเกลียด อายุน้อยที่สุดของคนเหล่านี้ตอนนี้อยู่ในช่วง 30 หรือ 40 ปีแน่นอนว่าพวกเขาแต่งงานและมีลูกแล้วก็ได้ ช่างมันละกัน วิลเลี่ยมคิดถึงเรื่องนี้ ไม่ต้องไปรบกวนคนอื่นปล่อยให้พวกเขาอยู่อย่างสงบสุข

 

วิลเลี่ยมขับรถกลับบ้านแม่ของเขา ลีน่ากําลังดูทีวีลีน่าเป็นแฟนเชลซีวันนี้มีเกมเชลซี (อ่าวขุนแม่คอเดียวกับคนแต่งฮ๊าฟว์)

 

วิลเลียมก้าวไปข้างหน้าและกอดแม่ของเขาหลังจากที่ลีน่าจูบวิลเลี่ยมที่ใบหน้าวิลเลี่ยมแล้วผลักมันออกไปทันที : “โอเค อย่ารบกวนแม่ดูบอล ลูกไปอาบน้ำก่อน”

 

วิลเลี่ยมมุ่ยริมฝีปากและคิดว่าถ้ามีฟุตบอล แม้แต่ลูกชายของเธอก็ยังเพิกเฉย คนอังกฤษคลั่งไคล้ฟุตบอลมาก

 

หลังอาบน้ำวิลเลี่ยมสวมชุดนอนและลงไปชั้นล่างเพื่อดูบอลกับลีน่า

 

องเรา ผมไม่ได้เห็นพวกเขาเลย ไปไหนกัน?” 

 

ลีน่ามองไปที่ทีวีและตอบว่า: “แม่ให้ย้ายออกไป ตอนนี้มีปาปารัสซี่อยู่ตลอดทั้งวัน พวกเขาทนไม่ได้ ถ้าตาของลูกไม่ทิ้งไว้ให้แม่ แม่ก็อยากย้ายออกไปเจอพวกนี้ไปสองสามวันที่ผ่านมา แม่รู้สึกมันน่ารําคาญมาก ถึงจะแค่ถามคําถามตอนออกไปข้างนอกยังไงก็ตามวิลเลี่ยม ลูกกับนักข่าวสาวคนนั้นลูกเป็นเพื่อนกันหรือเปล่า?

 

แม่ของฉันถูกปาปารัสซี่ถามทุกวันว่าเธอรู้สึกจะอย่างไรกับ

 

ไดอาน่าคนนั้น ถ้าเธอจะต่อต้านความสัมพันธ์ของคุณ พระเจ้า ฉันรําคาญพวกเขาฉิบ..

 

และแม่ขอเตือนนะว่าอย่าแต่งงานและมีลูกเร็ว แม่ยังไม่พร้อมที่จะเป็นยายตอนนี้ แม่คงรู้สึกชาไปทั่วร่างกายหากนึกถึงเด็กที่เรียกฉันว่ายาย ลูกได้ยินแม่ไหม? เอ๊ะ ทําไมแกยิ้มวิลเลี่ยม แกอยากโดนฉันดีใช่ไหม? ” (ขุนแม่เริ่มขึ้น 55+)

 

เมื่อเห็นลีน่าโกรธวิลเลี่ยมก็ยุ่งอยู่กับการนวดไหล่และขาของลีน่า

 

“แม่ไม่ต้องห่วงหรอกครับ ผมอายุแค่ 20 เองคงจะไม่แต่งงานเร็วขนาดนั้น แต่มีแฟนได้ไม่ใช่หรอครับ ไม่ใช่ว่าแม่กลัวว่าผมจะเป็นเกย์หรือไง ตอนนี้แม่เชื่อผมแล้วสิใช่ไหม…!”

 

“มันเกือบจะเหมือนกัน โอเค อย่ากวนแม่จะดูบอล แม่จะพูดถึงสิ่งที่ไม่เกี่ยวข้องกับบอลก็ต่อเมื่อเกมจบ เค้?”

 

“โอเค แต่แม่ไม่อยากไปที่สนามเพื่อชมเกมสักวันหรอครับ ตอนนี้ แม่ไม่อยากดูเกมในห้องวีไอพีหรอ?” วิลเลี่ยมพอใจ 

 

“ใช่ โอ้จริงสิ แม่ไม่เคยหวังขนาดนั้นเลยนะเนี่ย ตอนนี้เราร่ำรวยแล้วและเราไม่ต้องประหยัดเงินเหมือนที่เคยทํา มาวิลเลี่ยม ลูกโทรหาแม่ถ้าจองตัวได้ แต่ต้องการจองตั๋วสนามทั้งหมดในฤดูกาลนี้ ”

 

หลังจากพูดเสร็จเขาก็ขอให้วิลเลี่ยมจองตั๋วของเธอ วิลเลี่ยมเม้มริมฝีปากและหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเพื่อโทรออกโชคดีที่เขาได้ตัวซีชั่นแถวหน้าจริงๆ วิลเลี่ยมซื้อตั๋วสองซีซั่นติดต่อกัน

 

“แม่ ผมซื้อตั๋วมิดเดิลซีซั่นที่สาม ผมซื้อมันในราคาเพิ่มขึ้น 20% แม่โชคดีมักๆ” วิลเลี่ยมพูดกับลีน่าด้วยน้ำเสียงหวังว่าคุณเธอจะยกย่องเขา

 

”แจ่ม ลูกสุดยอดมาก ลูกแม่ จุ๊บ” หลังจากจูบวิลเลี่ยมลีน่าก็ผลักเขาออกไปอีกครั้ง

 

คนอังกฤษหน้ามืดคลั่งดูบอล อดเคืองไม่ได้ วิลเลี่ยมได้แต่แอบดูลีน่าเงียบๆ

 

ปล.จู่ผมก็แปลผิดตอนข้ามตอนนี้ไปเฉย..

 

ก็ว่าอยู่ทําไมชื่อตอนมันไม่เข้ากับเนื้อเรื่องเลยหว่า..