คิงส์แมน ระบบโคตรคนบ่มพยัคฆ์ทะลุโลก - ตอนที่ 30 Porsche 911 (เอาแล้ววว)

วิลเลี่ยมพ้อยแขนเขาให้ไดอาน่าริกก์ควง ทั้งสองก็ออกไปจากประตูโรงแรม ทันทีที่พวกเขาออกจากโรงแรมพวกเขาก็ถูกแสงแฟลชกระพริบกลุ่มใหญ่บังตาอยู่ ภายใต้การคุ้มกันของเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยของโรงแรมวิลเลี่ยมปกป้อ

วิลเลี่ยมพ้อยแขนเขาให้ไดอาน่าริกก์ควง ทั้งสองก็ออกไปจากประตูโรงแรม ทันทีที่พวกเขาออกจากโรงแรมพวกเขาก็ถูกแสงแฟลชกระพริบกลุ่มใหญ่บังตาอยู่ ภายใต้การคุ้มกันของเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยของโรงแรมวิลเลี่ยมปกป้องไดอาน่า ริกก์ ขึ้นรถโรลส์รอยซ์ที่โรงแรมฮิลตันจัดเตรียมไว้

ทั้งสองรับประทานอาหารค่ำอย่างมีความสุขในร้านอาหารระดับมิชลิน 3 star ซึ่งระหว่างนั้นพวกเขาดื่มไวน์ไป 3 ขวด ไดอาน่า ริกก์ก็เมานิดหน่อยในที่สุด เมื่อบิลมาถึงไดอาน่า ริกก์ก็ทิ้งตัวแขวนไว้กับวิลเลี่ยม เมื่อดูแล้วว่าสาวสวยไม่ได้รังเกียจตัวเอง พวกเขาเลยได้นั่งอิงแอบแนบกันบนรถกลับโรงแรม…

ระหว่างทางปาปารัสซี่หลายคนติดตามวิลเลี่ยมบนมอเตอร์ไซค์และถ่ายรูปโรลส์ – รอยซ์เป็นระยะๆ ดูเหมือนว่า ไดอาน่า ริกก์ จะมีจุดประสงค์ที่ชัดเจนมากกว่า เธอต้องการให้ปาปารัสซี่ถ่ายภาพที่พวกเขาแสดงความรัก

 

เมื่อเขามาถึงโรงแรมวิลเลี่ยมช่วยไดอาน่า ริกก์ที่เมาได้ที่เข้าไปในห้องและทั้งสองคนก็กินข้าวบนโซฟาทันทีที่เข้าประตูกินกันดังจิ๊บจั๊บๆ

หลังจากที่วิลเลี่ยมทำภารกิจวิดพื้นเพื่อความสบายตัวเสร็จเขาก็ไปเข้าห้องน้ำ อาบน้ำเขาเห็นว่าไดอาน่า ริกก์หลับอยู่จึงไปรับเธอมาวางลงในอ่างอาบน้ำในห้องน้ำแล้วก็จับล้างเนื้อล้างตัวด้วยกันซะเลย หลังจากล้างเสร็จเขาก็นอนกอดจากด้านหลังของเธอบนเตียงพลางหลับไป

เช้าวันรุ่งขึ้นวิลเลี่ยมยังคงอยู่ในห้วงนิทราทันใดนั้นเองก็รู้สึกว่าไดอาน่า ริกก์บีบจมูกของเขาหลังจากที่วิลเลี่ยมชำเลืองมองไดอาน่า ริกก์ด้วยความพลังจิต แล้วจู่ๆ เขาก็ตะโกน

ไดแอนตกใจกับเสียงกรีดร้องอย่างกะทันหันของวิลเลี่ยม ล่วงไปนั่งลงบนพื้นเธอร้องด้วยความเจ็บปวด

ทั้งสองเริ่มออกกำลังกายในร่มด้วยกันยามเช้า ช่วงเวลาที่ใช้ในการฟิตแอนเฟริมนี้ใช้เวลาไป 2 ชั่วโมง แล้วตอนนี้ก็เป็นเวลา 11 นาฬิกา ซึ่งลากยาวจนกระทั่งทั้งสองคนอาบน้ำเสร็จ

“ให้ตายเถอะค่ะวิลเลี่ยม คุณมันเป็นสัตว์ร้าย ฉันแทบจะหมดแรงหลังจากกิจกรรมในร่มนั่น” ไดอาน่าริกก์บ่นกับวิลเลี่ยมขณะแต่งหน้า

วิลเลี่ยมเข้ามากอดไดแอนจูบเธอที่แก้มพลางปลอบประโลมว่า “เดี๋ยวเราจะออกไปทานอาหารมื้อใหญ่กันตอนเที่ยงนะครับ แล้วไปที่ถนนอ๊อกซ์ฟอร์ดเพื่อซื้อของที่คุณชอบดีไหม รีบหน่อยไดแอนที่รัก ‘ผมหิวจนจะกินวัวทั้งตัวได้ ไม่งั้นผมจะกินคุณเร็วๆ นี้”

เมื่อได้ยินว่าวิลเลี่ยมจะพาเธอไปที่ถนนออกซ์ฟอร์ดเพื่อช็อปปิ้งอารมณ์ของไดอาน่าริกก์ก็สดใสขึ้นทันที เธอรู้ว่าวิลเลี่ยมจะไม่ปฏิบัติต่อเธอในฐานะแฟน ทั้งหมดนี้เป็นทัศนคติของวิลเลี่ยมที่มีต่อเธอ

แม้ว่าตอนนี้ฉันจะไม่สามารถเป็นแฟนของวิลเลี่ยมได้ แต่ตราบใดที่วิลเลี่ยมไม่ได้รังเกียจเธอและเต็มใจที่จะคบหากับเธอไดอาน่า ริกก์ก็ยังคงมีโอกาสค้นหาตั๋วผู้ชายคุณภาพสูงเช่นนี้แม้ว่าเราจะเล่นกันเอง จับคู่กันจิ้ม ฯลฯ เธอคิดว่าวิลเลี่ยมมีไทแรนโนซอรัสซ่อนอยู่ในร่างกายที่ดูผอมบางของเขา มันช่างป่าเถื่อนซะเหลือเกิน…

การแต่งหน้าสำหรับผู้หญิงเป็นเรื่องลำบากมาก วิลเลี่ยมกับ ไดอาน่า ริกก์ กว่าจะไปกินมื้อกลางวันก็ประมาณบ่ายโมง เมื่อมาที่ร้านอาหารมิชลินตอนนี้วิลเลี่ยมพูดได้ว่าเขาหิวจริงๆ จนสามารถกินวัวได้

ทันทีที่อาหารมาเสิร์ฟคุณสามารถรับประทานได้เลยไม่สนว่าพวกเขาเป็นสุภาพบุรุษหรือไม่กินก่อนคุยทีหลัง เมื่อทั้งสองรับประทานอาหารกลางวันเสร็จแล้ววิลเลี่ยมและไดแอนก็มาที่ถนนออกซ์ฟอร์ด

แม้ว่าพวกเขาทั้งสองคนจะไม่ได้เดินกอดกัน แต่พวกเขาก็สามารถจับมือกันได้และหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะกระซิบกระซาบกันบ้าง ไดอาน่า ริกก์ จงใจทำท่าทางสนิทสนมบางอย่าง ส่วนวิลเลี่ยมเองก็ไม่ปฏิเสธพวกเขาเล่นเกมกระชับมิตรกับคนอื่นและไม่ต้องการเป็นแฟนของคนอื่นนั่นน่าจะให้ประโยชน์กับไดแอนบ้าง ไดอาน่า ริกก์ที่ไม่มีชื่อเสียงอาจเปลี่ยนจากนักข่าวภาคสนามไปเป็นนักข่าวประจำสถานีของ BBC ได้

ทั้งสองคนเดินไปรอบๆ ถนนอ็อกซ์ฟอร์ดตลอดบ่ายร้านหรูร้านหนึ่งซื้อเสื้อผ้าสองสามชิ้นและกระเป๋าราคาสี่ถึงห้าหมื่นปอนด์ของวิลเลี่ยม โชคดีที่ไดอาน่า ริกก์ไม่ได้ถือว่าเขาเป็นผู้มีชัยและเธอซื้อทุกอย่างในราคาหนึ่งหรือสองพันปอนด์และตกลงที่จะรับแพคเกจ 20,000 ปอนด์ไว้ในมือของเธอหลังจากที่ลังเลอยู่นาน

วิลเลี่ยมยังค่อนข้างพอใจกับเรื่องนี้ไดอาน่า ริกก์เป็นนักข่าวที่ติดดินไม่เป็นพวกหัวสูงเมื่อรู้ว่าสิ่งที่สำคัญที่สุดอยู่ที่ใดเธอคนนี้ดูเหมือนจะเป็นคนฉลาดซึ่งทำให้วิลเลี่ยมตัดสินใจที่จะยังติดต่อกันกับไดอาน่าริกก์เป็นการชั่วคราวและพูดคุยเกี่ยวกับสิ่งต่างๆ ในภายหลัง

หลังจากวิลเลี่ยมกับไดอาน่าริกก์เดินไปที่ร้านพอร์ชวิลเลี่ยมก็ไม่สามารถละสายตาได้เมื่อเขาเห็น 911 สีน้ำเงินคันนี้เขาชอบพอร์ชมากในชีวิตก่อนหน้านี้ แล้วเขาเองก็ไม่ใช่สาวกของเฟอร์รารี่

 

เมื่อเห็น 911 300 แรงม้า ของปี 98 วิลเลี่ยมอดไม่ได้ที่จะจูงมือไดแอนเข้าไปในร้านพนักงานขายของร้านบังเอิญเห็นการถ่ายทอดสดของวิลเลี่ยมและจำวิลเลี่ยมได้ในพริบตา เธอยิ้มหวานพูดกับวิลเลี่ยมว่า “สวัสดีตอนบ่ายค่ะ คุณเดวอนเชอร์ ฉันชื่อโลอีสค่ะ เป็นที่ปรึกษาการขายของพอร์ช มีอะไรให้ฉันรับใช้ไหมคะ?”

วิลเลี่ยมยิ้มให้โลอิสและชี้ไปที่ 911 ที่บูธ : “สวัสดีครับโลอีส ผมชอบรถคันนั้นคุณมีรถไหมครับ ผมอยากขับเธอเดี๋ยวนี้เลย” (เธอในที่นี้หมายถึงรถ)

โลอิสยิ้มหวานรับพลางพูดกับวิลเลี่ยม : “คุณวิลเลี่ยม เดวอนเชอร์คะ นี่คือร้านที่ใหญ่ที่สุดในลอนดอนตราบใดที่มี Porsche ในอังกฤษเรามีทั้งหมด Porsche 911 ที่คุณต้องการรุ่นที่ดีที่สุดในโชว์รูมใช่ไหมค่ะ ฉันคิดว่ารุ่นนี้คุณน่าจะชอบนะคะ คุณเดวอนเชอร์ รบกวนตามฉันมานั่งทางนี้สักพักนะคะแล้วฉันจะรีบให้เพื่อนร่วมงานนำรถขึ้นไปให้ค่ะ”

ก่อนที่เธอจะจิบกาแฟสักแก้วเครื่องส่งรับวิทยุของโลอีสก็ดังขึ้นเพื่อเตือนเธอว่ารถพร้อมแล้ว

โลอีสเดินนำวิลเลี่ยมและไดแอนออกจากหน้าร้าน เห็นรถพอร์ช 911 สีน้ำเงินในสวนหลังร้านวิลเลี่ยมถามทันทีว่า “โลอีสครับ ผมขอทดลองขับได้ไหม”

“แน่นอนค่ะคุณเดวอนเชอร์ คุณทดลองขับได้แน่นอน”

วิลเลี่ยมก้าวขึ้น 911 พร้อมกับโลอีสแล้วพูดกับไดแอนที่อยู่นอกรถว่า “ไดแอนคุณรอผมก่อนนะครับ แล้วผมจะพาคุณไปขับรถเล่น”

ไดแอนยิ้มและพยักหน้าให้วิลเลี่ยมเธอเพิ่งเห็นว่ามีเพียงสองที่นั่งในรถเมื่อรู้ว่าวิลเลี่ยมไม่ยอมให้เธอหลีกเลี่ยงโดยตั้งใจเธอจึงบอกวิลเลี่ยมว่า “ขับรถด้วยความระมัดระวังด้วยนะคะวิลเลี่ยม ฉันจะรอคุณอยู่ในร้านกาแฟสั่งกินสักแก้ว”

วิลเลี่ยมพาโลอีสซึ่งนั่งอยู่ในที่นั่งผู้โดยสารของรถ 911 ขับออกจากร้านด้วยความรีบร้อนและดริฟเป็นวงรอบวิลเลี่ยมเพิ่มความเร็วฟังเสียงคำรามของเครื่องยนต์รถสปอร์ต วิลเลี่ยมรู้สึกตื่นเต้นมาก

โลอีสซึ่งนั่งอยู่ในที่นั่งผู้โดยสารรีบเตือนวิลเลี่ยมว่าเขากำลังเร่งความเร็วเกินไป วิลเลี่ยมเศร้าใจได้แต่ยอมลดความเร็ว วิ่งแบบพอดีๆ วิลเลี่ยมขับรถกลับไปที่ร้านขายสินค้าเฉพาะทาง พลางหันไปทางโลอีส : “โลอิส ผมซื้อรถสองคันนี้ คุณเปิดราคาให้ผมได้เลยครับ”

เมื่อฟังวิลเลี่ยมบอกจะซื้อรถปากของโลอีสก็เผยอขึ้นทันที พยักหน้ายิ้มรับให้วิลเลี่ยมเสียหวานเจี๊ยบ : “โอเคค่ะคุณเดวอนเชอร์ฉันจะรีบไปทำเรื่องให้คุณเดี๋ยวนี้เลยค่ะ”

 

หลังจากที่วิลเลี่ยมรูดบัตรแล้วเขาก็พาไดแอนไปซื้อของหลังจากนั้นสองชั่วโมงร้านพอร์ชจะส่งรถให้เขา ตอนนี้รถยังต้องเซ็ตอุปกรณ์ต่างๆ อีก เช่น ฟิล์มติดรถและป้ายทะเบียนในร้าน

หลังจากรอมา 2 ชั่วโมงเมื่อวิลเลี่ยมและไดแอนกินไอศกรีมถังใหญ่ด้วยกันเสร็จพอดี โทรศัพท์จากร้านพอร์ชก็โทรมา วิลเลี่ยมไม่รอนานบนม้านั่งข้างถนน ตอนนี้พอร์ชยังไม่มีรุ่น 918 ที่ดังที่สุดในพอร์ต แต่วิลเลี่ยมคิดว่าบรรดาพอร์ชรุ่นที่มีในปัจจุบัน พอร์ช 911 ก็เป็นรถที่สวยที่สุดแล้ว

เมื่อเห็นวิลเลี่ยมจับมือของไดแอน ขณะรับพอร์ช 911 ปาปารัสซี่ที่ตามมารีบปัดป้ายทะเบียนขึ้นแสงวาบของบรรดากล้องนับสิบ ทำวิลเลี่ยมต้องง่วนอยู่กับการสวมแว่นกันแดดและควงไดแอนไว้นำแว่นกันแดดที่ห้อยไว้ที่คอเสื้อให้เธอ ทำเอาไดแอนตื่นตากับความรอบคอบของวิลเลี่ยม พลางมองวิลเลี่ยมหน้าแดงราวกับหยดน้ำ

ปาปารัสซี่ที่อยู่รอบๆ ต่างตื่นเต้นกับวิลเลี่ยมและไดแอนมาก ดุจสุนัขได้คุ้ยเขี่ยอาหารในที่สาธารณะ ปาปารัสซี่กินพวกมันอย่างมีความสุขและบางคนก็เริ่มเขียนหัวข้อเตรียมลงหนังสือพิมพ์ในวันพรุ่งนี้

ลองนึกภาพว่าพรุ่งนี้หนังสือพิมพ์ออก : วิลเลี่ยม เดวอนเชอร์ ใช้เงินจำนวนมากเพื่อซื้อกระเป๋า LV และ Porsche 911 หรือเขียนว่าไดอาน่า ริกก์จะแต่งงานกับครอบครัวที่ร่ำรวยหรือมีโอกาสเป็นเคาน์เตสแห่งอ็อกซ์ฟอร์ด จากนักข่าวภาคสนามกลายมาเป็นเคาน์เตส

 

========================

เพจแปล ถ้าเช่นนั้นข้าขอลา

งไดอาน่า ริกก์ ขึ้นรถโรลส์รอยซ์ที่โรงแรมฮิลตันจัดเตรียมไว้

ทั้งสองรับประทานอาหารค่ำอย่างมีความสุขในร้านอาหารระดับมิชลิน 3 star ซึ่งระหว่างนั้นพวกเขาดื่มไวน์ไป 3 ขวด ไดอาน่า ริกก์ก็เมานิดหน่อยในที่สุด เมื่อบิลมาถึงไดอาน่า ริกก์ก็ทิ้งตัวแขวนไว้กับวิลเลี่ยม เมื่อดูแล้วว่าสาวสวยไม่ได้รังเกียจตัวเอง พวกเขาเลยได้นั่งอิงแอบแนบกันบนรถกลับโรงแรม…

ระหว่างทางปาปารัสซี่หลายคนติดตามวิลเลี่ยมบนมอเตอร์ไซค์และถ่ายรูปโรลส์ – รอยซ์เป็นระยะๆ ดูเหมือนว่า ไดอาน่า ริกก์ จะมีจุดประสงค์ที่ชัดเจนมากกว่า เธอต้องการให้ปาปารัสซี่ถ่ายภาพที่พวกเขาแสดงความรัก

 

เมื่อเขามาถึงโรงแรมวิลเลี่ยมช่วยไดอาน่า ริกก์ที่เมาได้ที่เข้าไปในห้องและทั้งสองคนก็กินข้าวบนโซฟาทันทีที่เข้าประตูกินกันดังจิ๊บจั๊บๆ

หลังจากที่วิลเลี่ยมทำภารกิจวิดพื้นเพื่อความสบายตัวเสร็จเขาก็ไปเข้าห้องน้ำ อาบน้ำเขาเห็นว่าไดอาน่า ริกก์หลับอยู่จึงไปรับเธอมาวางลงในอ่างอาบน้ำในห้องน้ำแล้วก็จับล้างเนื้อล้างตัวด้วยกันซะเลย หลังจากล้างเสร็จเขาก็นอนกอดจากด้านหลังของเธอบนเตียงพลางหลับไป

เช้าวันรุ่งขึ้นวิลเลี่ยมยังคงอยู่ในห้วงนิทราทันใดนั้นเองก็รู้สึกว่าไดอาน่า ริกก์บีบจมูกของเขาหลังจากที่วิลเลี่ยมชำเลืองมองไดอาน่า ริกก์ด้วยความพลังจิต แล้วจู่ๆ เขาก็ตะโกน

ไดแอนตกใจกับเสียงกรีดร้องอย่างกะทันหันของวิลเลี่ยม ล่วงไปนั่งลงบนพื้นเธอร้องด้วยความเจ็บปวด

ทั้งสองเริ่มออกกำลังกายในร่มด้วยกันยามเช้า ช่วงเวลาที่ใช้ในการฟิตแอนเฟริมนี้ใช้เวลาไป 2 ชั่วโมง แล้วตอนนี้ก็เป็นเวลา 11 นาฬิกา ซึ่งลากยาวจนกระทั่งทั้งสองคนอาบน้ำเสร็จ

“ให้ตายเถอะค่ะวิลเลี่ยม คุณมันเป็นสัตว์ร้าย ฉันแทบจะหมดแรงหลังจากกิจกรรมในร่มนั่น” ไดอาน่าริกก์บ่นกับวิลเลี่ยมขณะแต่งหน้า

วิลเลี่ยมเข้ามากอดไดแอนจูบเธอที่แก้มพลางปลอบประโลมว่า “เดี๋ยวเราจะออกไปทานอาหารมื้อใหญ่กันตอนเที่ยงนะครับ แล้วไปที่ถนนอ๊อกซ์ฟอร์ดเพื่อซื้อของที่คุณชอบดีไหม รีบหน่อยไดแอนที่รัก ‘ผมหิวจนจะกินวัวทั้งตัวได้ ไม่งั้นผมจะกินคุณเร็วๆ นี้”

เมื่อได้ยินว่าวิลเลี่ยมจะพาเธอไปที่ถนนออกซ์ฟอร์ดเพื่อช็อปปิ้งอารมณ์ของไดอาน่าริกก์ก็สดใสขึ้นทันที เธอรู้ว่าวิลเลี่ยมจะไม่ปฏิบัติต่อเธอในฐานะแฟน ทั้งหมดนี้เป็นทัศนคติของวิลเลี่ยมที่มีต่อเธอ

แม้ว่าตอนนี้ฉันจะไม่สามารถเป็นแฟนของวิลเลี่ยมได้ แต่ตราบใดที่วิลเลี่ยมไม่ได้รังเกียจเธอและเต็มใจที่จะคบหากับเธอไดอาน่า ริกก์ก็ยังคงมีโอกาสค้นหาตั๋วผู้ชายคุณภาพสูงเช่นนี้แม้ว่าเราจะเล่นกันเอง จับคู่กันจิ้ม ฯลฯ เธอคิดว่าวิลเลี่ยมมีไทแรนโนซอรัสซ่อนอยู่ในร่างกายที่ดูผอมบางของเขา มันช่างป่าเถื่อนซะเหลือเกิน…

การแต่งหน้าสำหรับผู้หญิงเป็นเรื่องลำบากมาก วิลเลี่ยมกับ ไดอาน่า ริกก์ กว่าจะไปกินมื้อกลางวันก็ประมาณบ่ายโมง เมื่อมาที่ร้านอาหารมิชลินตอนนี้วิลเลี่ยมพูดได้ว่าเขาหิวจริงๆ จนสามารถกินวัวได้

ทันทีที่อาหารมาเสิร์ฟคุณสามารถรับประทานได้เลยไม่สนว่าพวกเขาเป็นสุภาพบุรุษหรือไม่กินก่อนคุยทีหลัง เมื่อทั้งสองรับประทานอาหารกลางวันเสร็จแล้ววิลเลี่ยมและไดแอนก็มาที่ถนนออกซ์ฟอร์ด

แม้ว่าพวกเขาทั้งสองคนจะไม่ได้เดินกอดกัน แต่พวกเขาก็สามารถจับมือกันได้และหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะกระซิบกระซาบกันบ้าง ไดอาน่า ริกก์ จงใจทำท่าทางสนิทสนมบางอย่าง ส่วนวิลเลี่ยมเองก็ไม่ปฏิเสธพวกเขาเล่นเกมกระชับมิตรกับคนอื่นและไม่ต้องการเป็นแฟนของคนอื่นนั่นน่าจะให้ประโยชน์กับไดแอนบ้าง ไดอาน่า ริกก์ที่ไม่มีชื่อเสียงอาจเปลี่ยนจากนักข่าวภาคสนามไปเป็นนักข่าวประจำสถานีของ BBC ได้

ทั้งสองคนเดินไปรอบๆ ถนนอ็อกซ์ฟอร์ดตลอดบ่ายร้านหรูร้านหนึ่งซื้อเสื้อผ้าสองสามชิ้นและกระเป๋าราคาสี่ถึงห้าหมื่นปอนด์ของวิลเลี่ยม โชคดีที่ไดอาน่า ริกก์ไม่ได้ถือว่าเขาเป็นผู้มีชัยและเธอซื้อทุกอย่างในราคาหนึ่งหรือสองพันปอนด์และตกลงที่จะรับแพคเกจ 20,000 ปอนด์ไว้ในมือของเธอหลังจากที่ลังเลอยู่นาน

วิลเลี่ยมยังค่อนข้างพอใจกับเรื่องนี้ไดอาน่า ริกก์เป็นนักข่าวที่ติดดินไม่เป็นพวกหัวสูงเมื่อรู้ว่าสิ่งที่สำคัญที่สุดอยู่ที่ใดเธอคนนี้ดูเหมือนจะเป็นคนฉลาดซึ่งทำให้วิลเลี่ยมตัดสินใจที่จะยังติดต่อกันกับไดอาน่าริกก์เป็นการชั่วคราวและพูดคุยเกี่ยวกับสิ่งต่างๆ ในภายหลัง

หลังจากวิลเลี่ยมกับไดอาน่าริกก์เดินไปที่ร้านพอร์ชวิลเลี่ยมก็ไม่สามารถละสายตาได้เมื่อเขาเห็น 911 สีน้ำเงินคันนี้เขาชอบพอร์ชมากในชีวิตก่อนหน้านี้ แล้วเขาเองก็ไม่ใช่สาวกของเฟอร์รารี่

 

เมื่อเห็น 911 300 แรงม้า ของปี 98 วิลเลี่ยมอดไม่ได้ที่จะจูงมือไดแอนเข้าไปในร้านพนักงานขายของร้านบังเอิญเห็นการถ่ายทอดสดของวิลเลี่ยมและจำวิลเลี่ยมได้ในพริบตา เธอยิ้มหวานพูดกับวิลเลี่ยมว่า “สวัสดีตอนบ่ายค่ะ คุณเดวอนเชอร์ ฉันชื่อโลอีสค่ะ เป็นที่ปรึกษาการขายของพอร์ช มีอะไรให้ฉันรับใช้ไหมคะ?”

วิลเลี่ยมยิ้มให้โลอิสและชี้ไปที่ 911 ที่บูธ : “สวัสดีครับโลอีส ผมชอบรถคันนั้นคุณมีรถไหมครับ ผมอยากขับเธอเดี๋ยวนี้เลย” (เธอในที่นี้หมายถึงรถ)

โลอิสยิ้มหวานรับพลางพูดกับวิลเลี่ยม : “คุณวิลเลี่ยม เดวอนเชอร์คะ นี่คือร้านที่ใหญ่ที่สุดในลอนดอนตราบใดที่มี Porsche ในอังกฤษเรามีทั้งหมด Porsche 911 ที่คุณต้องการรุ่นที่ดีที่สุดในโชว์รูมใช่ไหมค่ะ ฉันคิดว่ารุ่นนี้คุณน่าจะชอบนะคะ คุณเดวอนเชอร์ รบกวนตามฉันมานั่งทางนี้สักพักนะคะแล้วฉันจะรีบให้เพื่อนร่วมงานนำรถขึ้นไปให้ค่ะ”

ก่อนที่เธอจะจิบกาแฟสักแก้วเครื่องส่งรับวิทยุของโลอีสก็ดังขึ้นเพื่อเตือนเธอว่ารถพร้อมแล้ว

โลอีสเดินนำวิลเลี่ยมและไดแอนออกจากหน้าร้าน เห็นรถพอร์ช 911 สีน้ำเงินในสวนหลังร้านวิลเลี่ยมถามทันทีว่า “โลอีสครับ ผมขอทดลองขับได้ไหม”

“แน่นอนค่ะคุณเดวอนเชอร์ คุณทดลองขับได้แน่นอน”

วิลเลี่ยมก้าวขึ้น 911 พร้อมกับโลอีสแล้วพูดกับไดแอนที่อยู่นอกรถว่า “ไดแอนคุณรอผมก่อนนะครับ แล้วผมจะพาคุณไปขับรถเล่น”

ไดแอนยิ้มและพยักหน้าให้วิลเลี่ยมเธอเพิ่งเห็นว่ามีเพียงสองที่นั่งในรถเมื่อรู้ว่าวิลเลี่ยมไม่ยอมให้เธอหลีกเลี่ยงโดยตั้งใจเธอจึงบอกวิลเลี่ยมว่า “ขับรถด้วยความระมัดระวังด้วยนะคะวิลเลี่ยม ฉันจะรอคุณอยู่ในร้านกาแฟสั่งกินสักแก้ว”

วิลเลี่ยมพาโลอีสซึ่งนั่งอยู่ในที่นั่งผู้โดยสารของรถ 911 ขับออกจากร้านด้วยความรีบร้อนและดริฟเป็นวงรอบวิลเลี่ยมเพิ่มความเร็วฟังเสียงคำรามของเครื่องยนต์รถสปอร์ต วิลเลี่ยมรู้สึกตื่นเต้นมาก

โลอีสซึ่งนั่งอยู่ในที่นั่งผู้โดยสารรีบเตือนวิลเลี่ยมว่าเขากำลังเร่งความเร็วเกินไป วิลเลี่ยมเศร้าใจได้แต่ยอมลดความเร็ว วิ่งแบบพอดีๆ วิลเลี่ยมขับรถกลับไปที่ร้านขายสินค้าเฉพาะทาง พลางหันไปทางโลอีส : “โลอิส ผมซื้อรถสองคันนี้ คุณเปิดราคาให้ผมได้เลยครับ”

เมื่อฟังวิลเลี่ยมบอกจะซื้อรถปากของโลอีสก็เผยอขึ้นทันที พยักหน้ายิ้มรับให้วิลเลี่ยมเสียหวานเจี๊ยบ : “โอเคค่ะคุณเดวอนเชอร์ฉันจะรีบไปทำเรื่องให้คุณเดี๋ยวนี้เลยค่ะ”

 

หลังจากที่วิลเลี่ยมรูดบัตรแล้วเขาก็พาไดแอนไปซื้อของหลังจากนั้นสองชั่วโมงร้านพอร์ชจะส่งรถให้เขา ตอนนี้รถยังต้องเซ็ตอุปกรณ์ต่างๆ อีก เช่น ฟิล์มติดรถและป้ายทะเบียนในร้าน

หลังจากรอมา 2 ชั่วโมงเมื่อวิลเลี่ยมและไดแอนกินไอศกรีมถังใหญ่ด้วยกันเสร็จพอดี โทรศัพท์จากร้านพอร์ชก็โทรมา วิลเลี่ยมไม่รอนานบนม้านั่งข้างถนน ตอนนี้พอร์ชยังไม่มีรุ่น 918 ที่ดังที่สุดในพอร์ต แต่วิลเลี่ยมคิดว่าบรรดาพอร์ชรุ่นที่มีในปัจจุบัน พอร์ช 911 ก็เป็นรถที่สวยที่สุดแล้ว

เมื่อเห็นวิลเลี่ยมจับมือของไดแอน ขณะรับพอร์ช 911 ปาปารัสซี่ที่ตามมารีบปัดป้ายทะเบียนขึ้นแสงวาบของบรรดากล้องนับสิบ ทำวิลเลี่ยมต้องง่วนอยู่กับการสวมแว่นกันแดดและควงไดแอนไว้นำแว่นกันแดดที่ห้อยไว้ที่คอเสื้อให้เธอ ทำเอาไดแอนตื่นตากับความรอบคอบของวิลเลี่ยม พลางมองวิลเลี่ยมหน้าแดงราวกับหยดน้ำ

ปาปารัสซี่ที่อยู่รอบๆ ต่างตื่นเต้นกับวิลเลี่ยมและไดแอนมาก ดุจสุนัขได้คุ้ยเขี่ยอาหารในที่สาธารณะ ปาปารัสซี่กินพวกมันอย่างมีความสุขและบางคนก็เริ่มเขียนหัวข้อเตรียมลงหนังสือพิมพ์ในวันพรุ่งนี้

ลองนึกภาพว่าพรุ่งนี้หนังสือพิมพ์ออก : วิลเลี่ยม เดวอนเชอร์ ใช้เงินจำนวนมากเพื่อซื้อกระเป๋า LV และ Porsche 911 หรือเขียนว่าไดอาน่า ริกก์จะแต่งงานกับครอบครัวที่ร่ำรวยหรือมีโอกาสเป็นเคาน์เตสแห่งอ็อกซ์ฟอร์ด จากนักข่าวภาคสนามกลายมาเป็นเคาน์เตส

 

========================