ความสัมพันธ์ลับ ๆ ที่บอกใครไม่ได้ของผมกับยัยเทพธิดาซึนเดเระ - ตอนที่ 5.1 Chapter 5.1 - เพื่อนบ้านที่ฉันจดจำ

 

เวลาผ่านไประยะหนึ่ง

หลังจากอาการของยูกิมิยะสงบลง พวกเราก็ค่อยกลับ

ปกติคงถึงนานแล้ว แต่ครั้งนี้ต้องใช้เวลาเพิ่มขึ้นสองเท่า

ใบหน้าของยูกิมิยะยังคงไม่สู่ดี ดูเหมือนจะแย่ลงด้วย

「 เอ่อ… ยูกิมิยะข้าวเย็นจะเอาไง ? ｣

「 …ไม่แล้วค่ะ …รู้สึกไม่ค่อยดี วันนี้จะขอเข้านอนเลย ｣

「 งั้นเหรอ…. ｣

「 ขอโทษที่ทำให้เดือดร้อน จะขอบคุณมากเลยถ้าปล่อยให้อยู่ตามลำพัง ｣

「 …ราตรีสวัสดิ์ ยัตสึฮาชิคุง ｣

「 …อา ราตรีสวัสดิ์ ｣

ไม่มีคำพูดอะไรอีก…

หลังจากที่เธอขออยู่ตามลำพัง ถ้าทำอะไรไปมีแต่จะทำให้เธออาการแย่ลงเท่านั้น

แต่…

ดีจริงเหรอ ที่จะปล่อยเธอไว้ตามพัง

เป็นครั้งแรกที่เห็นยูกิมิยะเป็นแบบนี้ คงจะดีถ้ามีใครสักคนอยู่ข้าง ๆ เธอ

มีหลายอย่างติดในใจ แต่ก็ยากที่จะบอกว่ามันเป็นความคิดที่ดี

「 ยูกิมิยะ ｣

「 …อะไรเหรอคะ ? ｣

เมื่อประตูกำลังจะปิดลง ยูกิมิยะมองกลับมาด้วยดวงตาที่ว่างเปล่า ไม่มองตาด้วยซ้ำ ราวกับความตื่นเต้นที่เกิดขึ้นก่อนหน้าเป็นเรื่องโกหก

「 เปล่า… ถ้ามีอะไรก็เรียกได้นะ อะไรที่พอจะช่วยได้ ก็จะช่วย ｣

「 …ค่ะ ฉันจะจำเอาไว้ ｣

เพื่อคำพูดจบลง ประตูก็ปิดสนิท

ยูกิมิยะเองก็อาจจะไม่คิดอะไร ด้วยเหตุผลบางอย่าง…

ฉันรู้สึกว่าประตูกำลังผลักไสฉัน โดยที่ฉันในตอนนี้ไม่อาจจะช่วยอะไรเธอได้เลย

รู้สึกหงุดหงิดกับตัวเอง ที่ช่วยอะไรไม่ได้ ได้แต่เพียงกลับห้องของตัวเอง

ฉันยัดของทั้งหมดเข้าตู้เย็น ทานแค่ซาชิมิที่ซื้อมากับข้าวที่หุงไว้ ตอนนี้ไม่ค่อยมีอารมณ์จะทำอาหารแล้ว

ฉันทานไป ขณะเล่นมือถือ

ฉันก็หยุดที่คิดเรื่องของเธอไม่ได้เลย

นานแล้วที่ไม่ได้ทานข้าวคนเดียวแบบนี้

ในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา ฉันมักจะทานอาหารเย็นกับเธอเสมอ

「 ……อึดอัดชะมัด ｣

ซาซิมิเองก็อร่อย การทานอาหารคนเดียว กับการมียูกิมิยะอยู่ด้วย ไม่ว่าจะทำอะไร เธอก็มักจะกินอย่างดีใจเสมอ

จนถึงเมื่อไม่นานมานี้…

การทานอาหารคนเดียว ถือเป็นเรื่องปกติสำหรับฉัน ไม่คิดเลยว่าต้องมารู้สึกเหงาเพราะเรื่องนี้

ทำได้เพียงยัดซาชิมิเข้าปากจนอิ่มเท่านั้น

ปัญหาของยูกิมิยะไม่เห็นเกี่ยวกับฉันเลยสักริด ไม่ว่าจะพูดสักแค่ไหน ก็ยังหยุดคิดเรื่องยูกิมิยะไม่ได้ ทำเอาไม่ค่อนอยากอาหารเลย

ไม่ว่าจะล้างจาน อ่านหนังสือ มังงะ หรือไลท์โนเวล…

ฉันสนใจแต่เพียงเรื่องของเธอมากกว่า

( เธอไม่คิดจะทานอะไรจริง ๆ เหรอ ? )

( หรือบางทีฉันควรทำอะไรบางอย่างไปให้เธอ ? )

โชคดีที่มีเนื้อที่เธอชอบ การทำนิคุจากะต้องใช้เวลา จะดีกว่าถ้าทำอะไราักอย่างไปให้เธอ

( อ่า… )

แต่เธอบอกวันนี้อยากอยู่คนเดียว

( ฮะ… ทำไมฉันต้องคิดถึงแต่ยูกิมิยะด้วยล่ะ ? )

แม้เราจะพึ่งพากันและกัน แต่ความสัมพันธ์ของเราก็แค่เพียงหนึ่งสัปดาห์เท่านั้น

ปัญหาของครอบครัวเป็นปัญหาใหญ่ที่ไม่ควรเข้าไปแทรก

…ยูกิมิยะยังเคยบอกอีกว่า ไม่อยากให้เข้าเข้าไปยุ่งเรื่องของเธอ

ถ้าทำเพียงแค่จะให้ตัวเองรู้สึกดีขึ้น โดยการยื่นมือเข้าไปสอดเรื่องส่วนตัวของเธอ

ในกรณี…

ต้องเป็นคนที่ใกล้ชิดกับเธอมากพอ

มันเป็นระยะห่างที่เหมาะสมระหว่างฉัน และยูกิมิยะ

ตอนนี้เธออาจรู้สึกไม่ดี พรุ่งนี้เธอคงกลับเป็นปกติตามเดิม อย่างนั้นค่อยสอนวิธีทำนิคุจะกะให้เธอพรุ่งนี้

…ก่อนหน้านั้น

ต้องทำนิคุจะกะส่วนหนึ่งเผื่อตัวเองด้วย ถ้ายูกิมิยะทำจนหมด อาจเป็นปัญหาใหญ่ จึงนำส่วนผสมทั้งหมดในตู้เย็นมาเตรียมไว้