คลั่งไคล้ใคร่รัก - ตอนที่ 27 หลับคาดุ้น

เสียงเรียกอยู่ข้างเตียงทำให้คนถูกเรียกงัวเงียแล้วค่อยปรือตาขึ้นมามอง เมื่อเห็นว่าเป็นใครก็รีบผุดลุกขึ้นนั่ง แต่เมื่อรู้สึกถึงความเย็นวาบเพราะไม่ได้สวมอะไรเลยสักชิ้นเมื่อผ้าห่มร่นลงไปจากตัว ก็รีบซุกตัวลงใต้ผ้าห่มอีกครั้ง

“ คุณแม่บ้าน หนูขอโทษค่ะ ”

กิริยานั้นทำให้คุณแม่บ้านแอบยิ้ม

“ ไม่ต้องขอโทษหรอกค่ะ ฉันต่างหากที่ต้องขอโทษที่เข้ามารบกวนเวลาพักผ่อนของคุณ แต่ตอนนี้มันเก้าโมงแล้ว เลยเวลาอาหารเช้า และคุณซันท่านสั่งไว้ว่าให้มาดูแลคุณด้วย ”

เด็กสาวหน้าร้อนวูบเมื่อได้ยินชื่อนั้น

เขาห่วงเธอด้วยเหรอ หรือแค่กลัวว่าของเล่นจะชำรุดแล้วใช้ไม่คุ้ม…

“ นี่เก้าโมงแล้วเหรอคะ ขอโทษที่หนูตื่นสายค่ะ ”

“ ไม่ต้องขอโทษหรอกค่ะ ฉันเข้าใจ คุณมีไข้หรือผิดปกติอะไรไหมคะ ” อีกฝ่ายถามอย่างเป็นห่วง แต่มันยิ่งทำให้แก้วกานดาอายหนักเข้าไปอีกเพราะคล้ายคุณแม่บ้านจะมาถามว่าหลังจากเจอศึกหนักเมื่อคืนแล้วยังไหวหรือเปล่า

มันเกิดขึ้นแล้ว เกิดขึ้นจริง ๆ เธอไม่ได้ฝันไป…

อาจจะต่างจากฝันนิดหน่อย ไม่สิ ไม่นิด ต่างกันมาก เธอเคยวาดฝันไว้ว่าได้นอนซุกในอ้อมอกอุ่นของคุณหมอ ตกเป็นของเขาด้วยความรักกับบทรักอันแสนหวานที่เคยอ่านจากในนิยายหรือไม่ก็ดูในละคร จากนั้นก็ซุกซบหลับใหลไปในอ้อมกอดของกันและกันจนถึงเช้า ตื่นเช้ามาสบตาบอกรักกันอย่างแสนสุข

แต่ความจริงมันคือเขา เอา เธออย่างเร่าร้อนรุนแรง ไม่มีการทะนุถนอม ใช้งานแบบจัดหนักจัดเต็ม จนกระทั่งเธอหลับไปด้วยความเหนื่อยอ่อนตอนไหนก็ไม่รู้ แถมยังถูกทิ้งให้อยู่เพียงลำพังบนเตียงกว้าง ไม่มีคำปลุกปลอบสวยงามให้รู้สึกดีจากการสูญเสียพรหมจรรย์ครั้งแรกใด ๆ ทั้งสิ้น

ขอบตาร้อนผ่าว เอาน่า จะไปเอาอะไรนักหนาระหว่างชีวิตจริงกับนิยายเล่า…

ความจริงก็คือเธอขายตัวให้กับเขา เขาจ่ายหนักก็ต้องใช้เธอให้คุ้ม

เอาเข้าจริงมันก็ไม่ได้แย่เท่าไหร่นัก เธอหวนคิดถึงบทรักระหว่างเธอกับเขาเมื่อคืนนี้แล้วหน้าร้อนวูบ เรือนกายร้อนผ่าว มันเร่าร้อนเหลือเกิน ปฏิเสธไม่ได้ว่าเธอเองก็ชอบมันเสียด้วย

นับว่าเป็นการแลกเปลี่ยนที่คุ้มอยู่นะ เขาได้เธอ เธอก็ได้เขา สนุกไปด้วยกัน ตัดเรื่องความรู้สึกและศีลธรรมอันดีงามทั้งหลายทั้งปวงออกไป

ทำให้เต็มที่อย่างที่คุณแม่บ้านบอก เพราะไม่นานเขาก็จะเบื่อ ไม่เกินหนึ่งเดือนเท่านั้น รอวันที่เขาจะขว้างทิ้ง

แค่ต้องระวังอย่างเดียว อย่าเผลอไปรักเขาเท่านั้น…