คลั่งไคล้ใคร่รัก - ตอนที่ 17 ละเลงลิ้น
ฝ่ายชายเปลี่ยนจากนิ้วเป็นเอาท่อนรักมาถูกลางกลีบแทนนิ้ว เสียงร้องของฝ่ายหญิงดังขึ้น ดวงตาของเด็กสาวตวัดไปมองแตงกวาอันชุ่มโชกด้วยน้ำลายตัวเองอย่างตื่นเต้น ก่อนตัดสินใจถอดกางเกงออกจนท่อนล่างเปลือยเปล่า ชันขาขึ้นอ้าอล่างฉ่าง หยิบแตงกว่านั้นมาแตะลงตรงกลางพู
แล้วถูเข้ากับเม็ดเสียว…
“ อูววว ” เด็กสาวครางเครือ ยิ่งถูยิ่งเสียว ยามนี้มือถือถูกวางลงบนเตียงอย่างไม่แยแส มือข้างหนึ่งขยำบีบเต้านมตัวเอง ข้อนิ้วเขี่ยหัวนมแข็งคัดไปมา อีกมือจับแตงกวาถูขึ้นถูลงกับเม็ดกระสันสาว ตาหลับพริ้มอย่างเคลิบเคลิ้ม
พลันนั้นเธอก็สะดุ้งเฮือกสุดตัวเมื่อสองขาถูกกดแบะอ้าลงกับเตียง ดวงตาที่หลับพริ้มเบิกโพลงอย่างตกใจ ที่สำคัญใครคนนั้นกำลังซุกศีรษะอยู่บนโหนกเนื้อสาวของเธอ
และดูดเลียกินอย่างตะกรุมตะกราม !
“ คุณเป็นใคร อย่านะ ปล๊อย ช่วยด้วย ! ”
เธอตะโกนขอความช่วยเหลือสุดเสียงพลางดิ้นรนจะเอาตัวรอดแต่ใครคนนั้นก็ไม่สนใจ
เขายังคงกดขาเธอให้แบอ้าติดเตียง ฉกลิ้นร้อนละเลงรัว ๆ ไปที่เม็ดเสียวสลับดูดสองแคมเนื้อ เธอพยายามดิ้นรนกระถดสะโพกหนีแต่เขาแรงเยอะกว่า สองมือสองแขนล็อคเรียวขาของเธอเอาไว้แน่นพลางซุกใบหน้าลงไปคลุกเคล้า
ยิ่งดิ้นเขายิ่งดูดแรง…
เขาทั้งเลียทั้งดูดรัว ๆ จนเธอดิ้นพราด ๆ ด้วยความทรมาน เม็ดเสียวสาวบวมเป่งยื่นออกมาให้ดูดกินสะดวก เขาใช้ปลายคางที่มีตอเคราสากกดแล้วขยี้บนเนื้ออ่อนไปมาจนมันแดงก่ำ ลิ้นสากตวัดเลียน้ำหวานสีใสดูดกินราวกับมันอร่อยนักหนา แล้วตั้งหน้าตั้งตาเล่นลิ้นพลิ้วพลิกกับเม็ดชมพูน้อย ๆ แรง ๆ
อารมณ์เสียวที่คุโชนอยู่แล้วเมื่อถูกปลุกเร้าก็ชนะความกลัวใด ๆ เสียงร้องขอความช่วยเหลือหดหาย ไม่ดิ้นหนี กลับกลายเป็นเสียงครางเร่า ๆ ราวใจจะขาด แอ่นโหนกเนื้อขึ้นหาพลางใช้มือหนึ่งกดหัวเขาให้ยิ่งจมลึกลงตรงหว่างขา
“ อูยยย เสียว ซี้ดดด ” เด็กสาวทั้งครางครวญทั้งสูดปากเพราะเสียวใจจะขาด ในศีรษะขาวโพลนไปหมดก่อนกล้ามเนื้อในท้องน้อยจะกระตุกถี่ ๆ รูน้อยผลิตน้ำหวานหลั่งไหลให้คนที่ตั้งหน้าตั้งตากินยิ่งดูดเลียมันอย่างเอร็ดอร่อย
“ อ๊า ” เธอกรีดร้องออกมาเบา ๆ แล้วแอ่นสะโพกค้างกลางอากาศ หัวใจเต้นแรง กล้ามเนื้อเต้นตุบ ดวงตาหลับพริ้มลิ้มรสจุดสุดยอดเป็นครั้งแรกในชีวิต
“ พี่ซันครับ พี่ซัน ! ”
เสียงผู้ชายร้องเรียกอยู่ด้านนอก เรียกสติของทั้งคนที่หลับตาพริ้มและคนที่กำลังกินอย่างมูมมามให้กลับมา
เด็กสาวลืมตาขึ้นมอง อีกฝ่ายทำเสียงหงุดหงิดที่ถูกขัดจังหวะก่อนจะก้มลงจูบที่รูแดงแจ๋นั้นแรง ๆ แล้วลุกขึ้นยืน
ดวงตาของเธอเบิกโพลง เรียกชื่อคนคนนั้นออกมาดัง ๆ อย่างตกใจ
“ คุณหมอดุจตะวัน ! ”
เขายิ้มมุมปาก ยกหลังมือขึ้นเช็ด น้ำ ของเธอที่เปรอะเปื้อนไปทั่วใบหน้าหล่อเหลาโดยเฉพาะที่ริมฝีปากก่อนเอ่ยทิ้งท้าย
“ พรุ่งนี้เจอกันนะเด็กน้อย ! ”
***
“ มาทำไมเมฆ ”
คนเป็นพี่ชายถามเสียงเครียดพร้อมทั้งคิ้วเข้มที่ขมวดมุ่นอย่างไม่พอใจ แต่กลับทำให้น้องชายผู้เข้ามาขัดจังหวะหัวเราะคิกคัก
“ ก็ว่าจะมาดูสมาชิกใหม่ของบ้าน เด็กทุนคนพิเศษของพี่ไง ”
“ พิเศษอะไร ก็แค่เด็กสาวที่บ้านเขาลำบาก ฉันก็เลยให้มาอยู่ที่เรือนรับรอง ”
“ เหรอ แล้ว กิน ป่ะ ? ” น้องชายถามเพราะรู้ความเป็นไปของคนเป็นพี่ ว่าเขามักจะมี ของกิน ที่ซุกไว้ในห้องขาวเสมอ
“ กินไม่กินแล้วมันเกี่ยวอะไรกับแก ”
“ ถ้าไม่กินผมจะขอ ”
หมับ !
มือใหญ่คว้าลำคอของน้องชายแล้วบีบ อีกฝ่ายทั้งดันทั้งผลัก กว่าพี่ชายจะปล่อยก็เล่นเอาสำลักแทบหน้าเขียว
“ แค่ก ๆ โอ๊ย อะไรของพี่ซันครับเนี่ย ใจคอจะฆ่าจะแกงน้องเลยหรือไง ”
“ อย่าบังอาจแตะแก้วกานดาแม้แต่ปลายนิ้ว ”
“ ผมก็แค่แหย่เล่น เพราะมองออกอยู่แล้วว่าเด็กคนนี้คงไม่ธรรมดาหรอก เล่นเอามาอยู่ในบ้านแถมยังหนีสัมมนากลับมาหาแบบนี้ อยากรู้ว่ามีดีอะไรถึงทำให้ก้อนหินอย่างพี่ซันสะเทือน ”
“ ไม่มีอะไรสะเทือนทั้งนั้น พูดมาก กลับไปได้แล้ว แล้วก็อย่ามายุ่งกับของของฉัน ไม่ต้องมาเวลาที่ฉันไม่อยู่ ”
น้องชายหัวเราะร่วนแล้วยกสองมือขึ้นเหนือศีรษะอย่างยอมแพ้
“ โอเคครับ ไม่หวง ไม่พิเศษ เชื่อก็ได้ ”
YOU MAY ALSO LIKE
