ข้าอาศัยทำนาให้ร่ำรวยมหาศาล - ตอนที่ 859 ไม่อยากได้แล้ว / ตอนที่ 860 ตัวการผู้โชคร้าย

ตอนที่ 859 ไม่อยากได้แล้ว

ซ่งอิงได้ยินเสียงอันอ่อนโยนนุ่มนวลของกู้หมิงเป่าจนคุ้นชินแล้ว ในเวลานี้ได้ยินสืออิ๋งระเบิดอารมณ์ร้องทุกข์ขึ้นมาเสียดื้อๆ ทุกรูขุมขนถึงกับรู้สึกแปลกพิลึก นางจึงขนลุกขนชันขึ้นมาทั้งตัว

ซ่งอิงขมวดคิ้วนิ่วหน้า

ครั้นดวงจิตปีศาจของสืออิ๋งเห็นดังกล่าว ก็รีบพูดเสียงค่อยขึ้นมาทันที “พี่ใหญ่ ท่านอย่าโกรธเลยนะเจ้าคะ ล้วนเป็นข้าเองที่ไม่ดี ข้ารู้ว่าท่านชอบให้ข้าอ่อนโยนหน่อย ท่านดูสิ ตอนที่ข้าลอบกลับชาติมาเกิดก็อาศัยความตั้งใจอย่างมากมิใช่หรือ มนุษย์ผู้นั้นเปลือกนอกไม่เลวกระมัง…”

“…” ซ่งอิงเบิกตาโตชั่วขณะ “ไฉนกู้หมิงเป่าจึงแตกต่างกับเจ้ามากถึงเพียงนี้”

“ข้านำส่วนอ่อนโยนของข้าที่ไม่ได้มากมายแบ่งออกไปให้นางเกินกว่าครึ่งแล้วน่ะสิ!” สืออิ๋งทำหน้าออดอ้อน จากนั้นก็เผยท่าทีเสียดาย “โชคดีที่ท่านกลับมาแล้ว มิฉะนั้นข้าต้องถูกเทพเซียนเหล่านี้ทำลายมอดม้วยแน่”

“สรุปแล้วข้าเป็นตัวอะไร” ซ่งอิงดูสิ้นหวังเล็กน้อย

ดำรงชีวิตอย่างนางก็เป็นอะไรที่ทุกข์ยากมากเช่นกัน

อย่าบอกนะว่าเป็นตัวที่กระโดดออกมาจากเส้นรอยแยกก้อนหิน

“ท่านหรือ จู๋อิ๋งอย่างไร! วิญญาณปีศาจหนึ่งที่เกิดมาจากแสงจันทราและดวงตะวัน ยามที่ท่านเกิดขึ้นมาในครั้งก่อน เป็นการเปลี่ยนร่างออกมาจากไข่มังกร แต่ทว่าก็อยากไปห้อยอาบแสงจันทร์บนต้นไม้ ผลปรากฏว่าเกือบถูกคนเขาเด็ดเอาไป ทว่ารูปลักษณ์นั้นถูกทำลายไปแล้ว ตอนนี้…” สืออิ๋งสับสนไม่น้อยเช่นกัน “น่าจะถือว่าเป็น…ครึ่งคนครึ่งปีศาจกระมัง”

“…” นั่นมัวตัวอะไรกัน!

ซ่งอิงเบิกตาโตค้าง รู้สึกว่าตนเองได้รับแรงกระทบกระเทือนทางใจอย่างใหญ่หลวง

อะไรก็ดีทั้งนั้น แต่ครึ่งคนครึ่งปีศาจมันคืออะไร! ซ่งอิงมองดูเรือนร่างตนเองตามจิตใต้สำนึก อยากจะตายใหม่อีกครั้งให้รู้แล้วรู้รอด

“พี่ใหญ่ ท่านไม่พอใจในร่างนี้ใช่หรือไม่” สืออิ๋งส่งเสียงเอ่ยถาม “หากท่านไม่พอใจก็เปลี่ยนด้วยตนเองได้ อยากจะเป็นนกก็เป็นนก อยากจะเป็นมังกรก็เป็นมังกร ปีศาจอย่างท่านที่ไม่มีรูปลักษณ์ตายตัว จะสับสนให้มากมายขนาดนี้ทำไมกัน”

นางไม่เข้าใจอย่างยิ่ง

จักรพรรดิไม่เหมือนนางสักหน่อยที่ตั้งแต่เกิดก็เป็นงูใหญ่ซึ่งมีถึงสิบหัว เว้นแต่ปิดกั้นวิญญาณปีศาจทั้งหมดเอาไว้ มิเช่นนั้นต่อให้กลับชาติมาเกิดเป็นมนุษย์ ก็ยังคงเป็นปีศาจอยู่ดี

เพื่อดำรงชีวิตอยู่ ไม่ง่ายเลยสำหรับนาง

สืออิ๋งพูดเช่นนี้นี้ ในใจซ่งอิงจึงรู้สึกดีขึ้นมาก

“ตอนนี้เจ้าดีขึ้นมากแล้วสินะ ยังจำเป็นต้องกลับเข้าไปในร่างของกู้หมิงเป่าอีกหรือ” ซ่งอิงเอ่ยถาม “หรือไม่เจ้าก็อยู่ข้างนอกไปเช่นนี้เถอะ ข้าไม่อยากเห็นแม่นางแสนดีผู้นั้นเปลี่ยนเป็นนิสัยเช่นเจ้า”

สืออิ๋งไม่รังเกียจเช่นกัน ซ่งอิงสมควรเป็นลั่วลี่[1]ผู้โมโหร้ายที่ตรงไปตรงมา แต่นางเป็นสหายที่ดีกับกู้หมิงเป่า ฉะนั้นจำเป็นต้องปกป้องนาง

“ท่านชอบนาง เช่นนั้นข้าก็จะยังไม่กลับเข้าไปแล้วกัน ถึงอย่างไรทั้งชีวิตพวกมนุษย์ก็อยู่ได้แค่ไม่กี่สิบปี เพียงแต่ หากข้าไม่กลับไป เมื่อข้าพักฟื้นดีแล้ว พลังการต่อสู้ของร่างนี้ก็จะถดถอยลงไปมากเช่นกัน เกรงว่าจะช่วยท่านได้ไม่ดีนัก” สืออิ๋งกล่าวด้วยความห่วงใยมาก

“ไม่ต้องช่วย ข้าก็แค่อยู่ข้างนอกปลูกพืชทำสวน ค้าขายของไปเรื่อย ล้วนสบายดีอยู่แล้ว มีปีศาจเหล่านี้ก็เพียงพอแล้ว” ซ่งอิงโบกไม้โบกมือ

จู๋อิ๋งคืออะไร นางไม่รู้ นางก็คือซ่งอิง

นางคร้านจะสับสนกับสิ่งที่วุ่นวายยุ่งเหยิงเหล่านั้นแล้ว

“จริงสิ ดูเหมือนข้ายังมีพลังที่ออกสีเงินๆ ยังไม่ได้ดูซับให้หมด นั่นคืออะไรหรือ” ซ่งอิงกล่าวอีกครั้งอย่างกะทันหัน

ในร่างกายนาง เดิมทีมีพลังสามส่วน

ส่วนแรกคือตัวนาง ส่วนสองคือเจ้าของร่างเดิม ส่วนสามก็คือพลังแปลกๆ ที่สีเงิน

“นั่นคือพลังปีศาจของท่าน ดูดซับ หรือไม่ดูดซับล้วนได้ทั้งนั้น หากไม่อยากได้จะยกให้ข้าก็ได้เช่นกันเจ้าค่ะ” สืออิ๋งกล่าวอีกครั้ง

เชื่อเจ้าก็บ้าแล้ว

ซ่งอิงกลอกตามองบนใส่นางแวบหนึ่ง

ของที่สำคัญขนาดนี้ นางจะยกให้คนอื่นได้หรือ

เพียงแต่ว่า จะว่าไปแล้ว วันนี้ประสิทธิผลของการบำเพ็ญเพียรช่างยอดเยี่ยมจริงเชียว เดิมทีนึกว่าต้องหลายวันกว่าจะทำให้เหล่าปีศาจน้อยเปลี่ยนร่างได้ คิดไม่ถึงว่าเพียงคืนเดียวก็เป็นผลสำเร็จแล้ว

สืออิ๋งไม่รู้สึกแปลกประหลาดในเรื่องราวทั้งหมดของซ่งอิง เหมือนกับว่าเดิมทีนางก็เป็นคนเช่นนี้

ตอนที่ 860 ตัวการผู้โชคร้าย

ถึงตอนกลางวัน ซ่งอิงออกมาจากช่องว่างระหว่างมิติ

ด้านสืออิ๋งมองเซียนสองตนนั้นอย่างสบายใจเฉิบ “ฮ่า ผู้มาจากสรวงสวรรค์ยังจะได้รับการปรนนิบัติเช่นนี้ด้วยหรือ กรงที่จักรพรรดิปีศาจของข้าทำขึ้นมาด้วยตัวเอง งดงามไม่เหมาะกับพวกเจ้าเอาเสียเลย!”

“…” หลิงเฟิงเบิกตาโตทันใด

นี่คือสืออิ๋ง ไม่ผิดแน่

เรียกได้ว่าเป็นหนึ่งเดียวใต้หล้าที่บ้าอำนาจและหน้าไม่อายเป็นที่สุด!

“ทำไมจักรพรรดิปีศาจจึงไม่ตาย” ยามนี้หลิงเฟิงเอ่ยด้วยเสียงอ่อนมาก

“เจ้ายังมีหน้าเอ่ยถามเช่นนี้อีกหรือ” สืออิ๋งกล่าวยิ้มๆ

“ข้ารู้ตัวเองดีว่าไม่ได้ออกไปแล้วแน่ๆ แต่ข้าขอประหลาดใจหน่อยได้หรือไม่เล่า! พวกเจ้าล้วนเป็นถึงปีศาจในยุคโบราณ ข้าเป็นเซียนรุ่นเล็กที่เพิ่งขึ้นไปบนสวรรค์ได้เมื่อไม่กี่ร้อยปีมานี้ จึงไม่ได้พบเห็นอะไรมากมายนัก!” หลิงเฟิงกล่าวอย่างหงุดหงิด

“กล่าวว่าเทพเซียนอย่างพวกเจ้าโง่เขลานั้นไม่ผิดเลยสักนิดจริงๆ ร่างเดิมพี่ใหญ่ข้าคืออะไร มิใช่มังกรก็คือพญาหงส์ เป็นปีศาจซึ่งเกิดจากแสงจันทร์และอาทิตย์อันเป็นปัจจัยก่อให้เกิดห้าธาตุในสวรรค์และโลก อยากจะกลายเป็นลมก็กลายเป็นลม อยากจะกลายเป็นไฟก็กลายเป็นไฟ ตราบใดที่เทพเซียนอย่างพวกเจ้ายังอยู่ ก็เป็นไปไม่ได้ที่จักรพรรดิปีศาจจะสลายหายไปอย่างแท้จริง ไร้เดียงสาจริงๆ เลย” หากนางมีร่างคนในตอนนี้ คงได้กลอกตามองบนแรงๆ ใส่สักครั้งเป็นแน่

“ข้าขอถามเกี่ยวกับประวัติศาสตร์อย่างแท้จริงได้หรือไม่” หยวนซานยกมือขึ้นอย่างสงบเสงี่ยมเรียบร้อย

“เจ้าหนุ่มน้อยผู้นี้รู้จักระเบียบมารยาทดีนี่ ข้าชอบ” สืออิ๋งหัวเราะเสียงดังลั่น “พวกเจ้าอยากรู้ว่าหลายหมื่นปีก่อนเกิดอะไรขึ้นหรือ”

“อืมๆ” หยวนซานพยักหน้าทันที

เขาเผยสีหน้าอย่างพวกไม่เอาไหน

“ก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่โตอะไร แค่จักรพรรดิปีศาจของข้าเกลียดเทพอย่างพวกเจ้าและปีศาจชั่วร้าย ปกติอยู่ดีไม่ว่าดีก็มักจะทะเลาะกัน ทะเลาะกันก็เอาเถอะ แต่ยังต้องแก่งแย่งกันเป็นหัวหน้าใหญ่สุดด้วย หรือไม่ก็ถ่อมายังแดนมนุษย์ ก่อกวนจนบรรดาปีศาจน้อยมักจะได้รับผลกระทบไปด้วย ถึงขั้นว่ายังต้องการให้นางเข้าร่วมด้วย ไม่มีอิสระเลยสักนิด ดังนั้นนางจึงร่วมมือกับพวกเราสิบราชันปีศาจปิดกั้นพวกเจ้าทั้งหมดเอาไว้”

“…” หยวนซานตะลึงงัน “ข้าไม่เข้าใจ…”

“นี่ยังไม่เข้าใจอีกหรือ” สืออิ๋งดูถูกอย่างยิ่ง “พูดง่ายๆ คือ ตอนนั้นพวกเจ้าเทพเซียนและปีศาจชั่วร้ายต่อสู้กัน ไม่ระวังทำให้โลกมนุษย์และโลกปีศาจเละตุ้มเป๊ะไม่เป็นท่า จักรพรรดิปีศาจของข้ารู้เข้าจึงโกรธามาก ต้องการพินาศไปกับพวกเจ้าด้วยเสียเลย”

“…” รุนแรงขนาดนี้เชียวหรือ

“น่าเสียดาย เทพเซียนอย่างพวกเจ้าช่าง…ชิ ทั้งที่ตกลงกับพวกเราไว้แล้วว่า การปิดกั้นหนึ่งเชื่อมกับใต้เหวลึกไม่มีวันออกมาได้ ส่วนอีกหนึ่งการปิดกั้นเชื่อมกับสวรรค์เก้าชั้นห้ามลงมาตลอดกาล หลังจากนั้นเรื่อยมา โลกปีศาจในร่างคนก็ถูกปิดกั้นในโลกผืนเล็กๆ ฟื้นคืนชีวิตหลังจากความวุ่นวายให้แก่มวลมนุษย์ ใครจะรู้ว่า…”

พูดมาถึงตรงนี้ น้ำเสียงสืออิ๋งก็เย็นชาขึ้นมาเล็กน้อย “พวกไร้สมองไม่มีน้ำใจ เรียกขานจักรพรรดิข้าว่าเป็นพี่น้อง แต่พ้นหน้าประตูบ้านไปก้าวเดียวก็คิดทิ้งบันไดสู่สวรรค์เอาไว้ วางแผนเล่นงานนางลับหลังเสียแล้ว!”

“เทพเซียนอย่างพวกเจ้าเหล่านี้ บุคลิกลักษณะภูมิฐาน ได้รับผลประโยชน์แล้วยังทำเป็นตีหน้าไขสือ!”

“แสร้งทำทีราวกับเป็นผู้ทรงคุณธรรม ผลสุดท้ายก็มิใช่เพราะแค่อยากทำตัวเป็นเทพที่มนุษย์ยกย่องสูงส่งหรอกหรือ!”

“ตอนนั้นหากมิใช่เพราะข้าทุ่มสุดพลัง มีหรือจะสู้จนพวกเจ้าล้มเกลื่อนกลาดเต็มพื้น!”

“…”

เซียนสองตนรู้สึกเสียใจภายหลังขึ้นมาเล็กน้อยทันที รู้แบบนี้ไม่ถามอะไรพวกนี้แต่แรกจะดีกว่า

เพียงแต่ว่าพวกเขาก็เข้าใจแล้วว่าทำไมได้ยินว่ายุคโบราณเซียนปรากฏตัวอยู่ในโลกมนุษย์บ่อยครั้ง และถึงขั้นเข้าร่วมการสู้รบของคนในโลกมนุษย์อีกด้วย แต่หลายปีมานี้กลับถูกกักอยู่ในโลกเทพมาโดยตลอด มีเพียงประตูสวรรค์เล็กๆ บานหนึ่งที่เชื่อมลงมาโลกมนุษย์ได้ บางครั้งที่ลงมาจุติยังถูกควบคุมพลังอีกด้วย

ที่แท้ล้วนเป็นปัญหาที่บุคคลใหญ่โตเหล่านั้นก่อเอาไว้เมื่อนานมาแล้ว

พวกเขาอยากรู้มากว่าตัวการผู้โชคร้ายที่วางแผนเล่นงานจักรพรรดิปีศาจลับหลังคือใคร

สืออิ๋งด่าทอไปหนึ่งชั่วยามกว่าจะหยุด จากนั้นก็สำรวจรูปลักษณ์ของโลกปีศาจในปัจจุบัน

จักรพรรดิปีศาจของนางมีสิ่งของล้ำค่าของมากมายเป็นพิเศษ แม้ว่าขวดนั้นใช้การค่อนข้างดี แต่กลับไม่ได้รับความชื่นชอบ เพราะรูปลักษณ์ไม่ได้งามนัก ดังนั้นตอนแรกจึงนำของล้ำค่าอื่นใช้ไปหมด เหลือก็แต่ขวดนี้ที่ถูกโยนไว้ด้านข้าง

ช่วงเวลาสำคัญ กลายเป็นว่าขวดนี้หล่อเลี้ยงวิญญาณปีศาจจักรพรรดิของนาง ถึงขั้นยังพานางได้กลับมาสู่โลกปีศาจเล็กๆ อีกด้วย

มิฉะนั้นต่อให้วิญญาณปีศาจคงอยู่ตลอดกาล แต่คงเป็นการยากยิ่งที่จะรวบรวมวิญญาณปีศาจหยินและหยางทั้งสองประเภทเข้าด้วยกัน

—————————-

[1] ลั่วลี่ (萝莉) ชื่อตัวละครหญิงในการ์ตูนซุปเปอร์ฮีโร่เรื่อง 超級英雄 มีนิสัยดุดันเกรี้ยวกราด