ข้าอยู่บ้านร้อยปีก็เข้าสู่วิถีไร้เทียมทาน - ตอนที่ 732 ศิษย์คนแรกในโลกตะวันสวรรค์(1)

“กายาวิญญาณไร้ลักษณ์สูงสุด?”

นี่เป็ นครั้งแรกที่ฉู่เซวียนได้ยินชื่อนี้

เขามองไปที่อี้หลิงหลิง กลิ่นอายเร ้นลับรอบตัวนางนั้นค่อนข้าง พิเศษ

“มันเป็ นกายาที่หายากในโลกนี้ ตราบใดที่นางยังไม่ตาย นางจะ บรรลุขอบเขตเหนือสูงสุดอย่างแน่นอน”

สีหน้าของเลี่ยเทียนกลายเป็ นเคร่งขรึม

ฉู่เซวียนก็ตกใจเช่นกัน

กายาวิญญาณไร ้ลักษณ์สูงสุดนั้นน่าสะพรึงกลัวเพียงนั้นเลย หรือ?

นี่ไม่ใช่เรื่องเล็ก

“กายาประเภทนี้ย่อมเป็ นที่ต้องการต่อขุมอ านาจต่าง ๆ พวกเขา ล้วนจะดูแลอัจฉริยะที่มีกายาเหล่านี้เป็ นอย่างดี”

“เมื่อนางพัฒนาแล้ว แม้จะบุกมาทั้งกองทัพ พวกเขาก็ไม่อาจ เทียบได้กับนางเพียงคนเดียว”

  

“แน่นอนว่าหากนางเกิดในตระกูลธรรมดา ๆ นางจะต้องหลบ ซ่อนให้ดี มิฉะนั้น นางจะถูกศัตรูโจมตี”

“แน่นอนว่ามันไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะฆ่าผู้ที่มีกายานี้ โดยเฉพาะ อย่างยิ่งหากพวกเขาสามารถดึงดูดสายตาของยอดฝีมือทรงอานาจ ได้ ท้ายที่สุดแล้ว ยอดฝี มือเกือบทุกคนก็ยินดีที่จะรับพวกเขาเป็ น ศิษย์” เลี่ยเทียนกล่าว

ใบหน้าของเลี่ยเทียนเผยให้เห็นถึงความทรงจา

“ในยุคของข้า มียอดฝีมือขอบเขตเหนือสูงสุดที่มีกายาวิญญาณ ไร ้ลักษณ์สูงสุด”

“นางงดงามเป็ นอย่างมาก!”

ฉู่เซวียนเห็นใบหน้าของเลี่ยเทียนซึ่งเต็มไปด้วยความชื่นชม

“ตาเฒ่า นางเป็ นหญิงในฝันของเจ้าหรือ?”

เลี่ยเทียนหัวเราะเบา ๆ แต่เขาก็ไม่ปฏิเสธ

“ข้าเป็ นสหายเก่าของนาง เรารู ้จักกันมาตั้งแต่ยังเด็ก และมักจะ ออกผจญภัยด้วยกันอยู่หลายครั้ง”

ฉู่เซวียนอดไม่ได้ที่จะสงสัยว่าคนผู้นี้คือยอดฝีมือที่ปกป้ องเลี่ย เทียนและช่วยชีวิตเขาไว้

บางทีนางอาจเป็ นผู้สนับสนุนของเลี่ยเทียนก็ได้?

  

เลี่ยเทียนมองไปที่อี้หลิงหลิงที่กาลังเดินมาหาเขาแล้วพูดว่า “เจ้า จะรับศิษย์หรือไม่? หากเจ้าไม่ต้องการ ข้าอยากจะรับนางไว้เอง”

“ข้าจะรับนางเป็ นศิษย์เอง”

ด้วยร่างพิเศษของอี้หลิงหลิง นางจะบรรลุขอบเขตเหนือสูงสุด ฉู่ เซวียนจะปล่อยให้คนเช่นนี้หลุดมือไปได้อย่างไร?

ด้วยการใช้ความสามารถโชคชะตาของระบบ ฉู่เซวียนก็เห็นว่า โชคชะตาของอี้หลิงหลิงแข็งแกร่งขึ้นเรื่อย ๆ

เขาอาจจะสามารถกระตุ้นรางวัลจากระบบได้หากรับศิษย์ที่มี ความสามารถเช่นนี้เข้ามา

ในอดีต เขาพึ่งพาการรับศิษย์และรับรางวัลของระบบจาก ความสาเร็จของพวกเขา เพื่อพัฒนาความแข็งแกร่งของตนอย่าง รวดเร็ว

เนื่องจากอี้หลิงหลิงอยู่ที่นี่ จึงไม่มีเหตุผลใดที่เขาจะปฏิเสธนาง

เลี่ยเทียนไม่แปลกใจกับเรื่องนี้

ไม่มีใครยอมปล่อยศิษย์ที่เก่งกาจเช่นนี้ไป

“ข้ารู้เกี่ยวกับกายาวิญญาณไร ้ลักษณ์สูงสุดเป็ นอย่างมาก และ ข้าก็พอจะมีวิชาอยู่บ้าง ข้าสามารถช่วยเจ้าสั่งสอนนางจนถึง ขอบเขตเต๋านิรมิตได้”

หลังจากเปิดเส้นทางเต๋า วิชายุทธ ์ก็ไม่ได้เป็ นที่สนใจอีกต่อไป

  

ความเข้าใจในมหาเต๋าเท่านั้นที่นับว่าสาคัญ

“ข้าไม่ขาดวิชายุทธ์ หากเจ้าเต็มใจ เจ้าสามารถสอนนางได้ เช่นกัน”

ฉู่เซวียนหัวเราะเบา ๆ

หากเขายอมรับอี้หลิงหลิงเป็ นศิษย์ ระบบน่าจะให้รางวัลแก่เขา ด้วยวิชายุทธ ์ที่เข้ากันได้กับกายาวิญญาณไร ้ลักษณ์สูงสุด

แม้ว่าระบบจะไม่ได้ทาเช่นนั้น เมื่อพิจารณาจากระดับปัจจุบัน ของฉู่เซวียน มันก็ไม่ใช่เรื่องยากที่จะสร ้างวิชายุทธ ์ที่เข้ากับร่างพิเศษ ของนาง

ขอบเขตเต๋าปฐมกาลสามารถสร้างเต๋าได้ นับประสาอะไรกับวิชา ยุทธ์?

อี้หลิงหลิงยังคงเดินต่อไปจนถึงส่วนลึกของหุบเขา ยิ่งนางเข้าไปลึกเท่าใด นางก็ยิ่งตกใจมากขึ้นเท่านั้น ร่องรอยของสิ่งมีชีวิตปรากฏในทุกที่ มีคนอาศัยอยู่ในหุบเขานี้จริง ๆ อีกฝ่ายสังเกตเห็นการมาถึงของนางหรือไม่? อาจเป็ นไปได้

  

ความจริงที่ว่านางยังไม่ถูกขับไล่ออกหมายความว่าอีกฝ่ าย ยอมรับการมีอยู่ของนางแล้วหรือไม่?

หัวใจของอี้หลิงหลิงเต็มไปด้วยความวิตกกังวล ในที่สุด นางก็ เดินผ่านป่าโบราณ

นางเห็นลานกว้างปรากฏตรงหน้า

มีบ้านไม้ที่ดูธรรมดาสองสามหลังปรากฏอยู่ในลานบ้าน

ขณะที่นางเดินเข้าไป นางเห็นชายคนหนึ่งนอนเอนกายบนเก้าอี้ ในลานบ้าน

จากสิ่งที่นางบอกได้ ดูเหมือนอีกฝ่ายจะเป็ นชายหนุ่ม แน่นอนว่าเมื่อฐานพลังยุทธ ์ไปถึงระดับหนึ่ง อายุของคน ๆ หนึ่งก็ ไม่สามารถก าหนดได้จากรูปลักษณ์ภายนอก ผู้ฝึกยุทธ ์ขอบเขตจักรพรรดิบางคนก็ดูเหมือนชายหนุ่มเช่นกัน นางเดินไปยังทางเข้าลานบ้านอย่างระมัดระวัง “ผู้เยาว์อี้หลิงหลิงคารวะผู้อาวุโส!”

อี้หลิงหลิงโค้งคานับอย่างประหม่า “เข้ามา” “ขอบคุณพระคุณผู้อาวุโส!” อี้หลิงหลิงถอนหายใจด้วยความโล่งอก

  

เมื่อนางเงยหน้าขึ้น ใบหน้าของนางพลันซีดเซียว และนางก็อด ไม่ได้ที่จะกรีดร ้อง

“อ๊าก!” นางเกือบจะล้มลงกับพื้น

มีหัวลอยอยู่ตรงหน้านาง และจ้องมองมาที่นางด้วยดวงตากลม โต

ภาพนี้น่าสะพรึงกลัวอย่างมาก

ใบหน้าของอี้หลิงหลิงซีดเซียว และดวงตาของนางเต็มไปด้วย ความหวาดกลัว

หัวที่ไร ้ร่างลอยอยู่ในอากาศ เขาก าลังกลอกตา เขายังมีชีวิตอยู่!

นี่คือสัตว์ประหลาดประเภทใดกัน? เป็ นไปได้หรือไม่ว่าหุบเขาแห่งนี้เป็ นสถานที่ชั่วร ้าย?

มิฉะนั้น เหตุใดถึงมีสัตว์ประหลาดเช่นนี้อยู่? แม้แต่ผู้ฝึกยุทธ ์ขอบเขตจักรพรรดิก็ยังไม่สามารถอยู่รอดได้หาก เหลือเพียงหัว หากนี่ไม่ใช่สัตว์ประหลาดแล้วมันจะเป็ นอะไรได้?

  

มุมปากของฉู่เซวียนกระตุก และเขาพูดอย่างไม่พอใจว่า “ตา เฒ่า เจ้าก าลังพยายามท าให้หญิงสาวตัวเล็ก ๆ ตกใจตายหรือไม่?”

เลี่ยเทียนยิ้มอย่างเชื่องช ้า