ข้าอยู่บ้านร้อยปีก็เข้าสู่วิถีไร้เทียมทาน - ตอนที่ 731 อี้หลิงหลิง(2)
“บุตรชายของหวังเจี้ยนโหวคือ…”
ชายหนุ่มรู้สึกโกรธ
“หุบปาก! เจ้าอยากตายหรือ?”
สีหน้าของอีกคนหนึ่งเปลี่ยนไปในขณะที่เขารีบตาหนิชายหนุ่ม และปิดปาก
“แม้ว่าอี้หลิงหลิงจะหนีไปได้ แต่นางจะไปในหลบที่ใด?”
“เว้นแต่จะมีใครสักคนเต็มใจที่จะยื่นมือเข้าช่วยนาง โชคชะตา ของนางจะถูกกักขังไว้”
“เจ้าก าลังคิดอะไรอยู่? ใครจะกล้ารุกรานหวังเจี้ยนโหว แม้แต่ องค์ชายก็ไม่กล้ารุกรานหวังเจี้ยนโหวด้วยเรื่องเช่นนี้”
หวังเจี้ยนโหวเป็ นกงเฉินผู้ก่อตั้งแคว้น
เขาเป็ นที่รู ้จักในฐานะมือกระบี่อันดับหนึ่งในแคว้นนี้ และอยู่ใน อันดับที่เก้าของอันดับจักรพรรดิ
มีเพียงไม่กี่คนที่ไม่กลัวหวังเจี้ยนโหว แต่ก็ไม่มีใครเต็มใจที่จะ เป็ นศัตรูกับเขาเพราะเรื่องหญิงสาว
“ข้าเกรงว่าโชคชะตาของอี้หลิงหลิงจะเลวร ้ายที่สุดในบรรดาสาว งามทั้งหมดในอันดับร ้อยบุปผา” อีกคนถอนหายใจ
“อันดับร ้อยบุปผานี้ช่างโหดร ้ายยิ่งนัก” ผู้ฝึ กยุทธ ์พึมพาด้วย ความโกรธ
“ข้าไม่รู ้ว่ามีหญิงสาวกี่คนที่ต้องตกอยู่ในสภาพน่าสังเวชเช่นนี้ เพียงเพราะพวกนางถูกจัดอันดับ หลายคนต้องสูญเสียตระกูลของ ตนเองไป!”
ทุกคนที่อยู่ตรงนั้นนิ่งเงียบ
อันดับร ้อยบุปผาได้น าภัยพิบัติมาสู่สาวงามอย่างแท้จริง
อย่างไรก็ตาม การจัดอันดับเป็ นของศาลาสวรรค์
แม้แต่แคว้นต้าเชิ่งก็ไม่สามารถแทรกแซงการกระทาของพวก เขาได้
ศาลาสวรรค์เผยแพร่การจัดอันดับและเฝ้ าดูโลกปั่ นป่ วน เท่านั้น พวกเขาไม่เคยยุ่งเกี่ยวกับเรื่องของโลกนี้
เพราะเหตุนี้จึงมีขุมอานาจที่เป็ นศัตรูกับศาลาสวรรค์ไม่มากนัก
ผู้ที่เป็ นศัตรูกับศาลาสวรรค์อาจตกเป็ นเหยื่อของการจัดอันดับ
อย่างไรก็ตาม ใครจะสามารถสั่นคลอนศาลาสวรรค์ได้?
หนึ่งพันปีก่อน ยอดฝีมือขอบเขตจักรพรรดิผู้ทรงอานาจต้องการ ยกเลิกการจัดอันดับและบุกเข้าไปในศาลาสวรรค์
ในที่สุดร่างของเขาก็ถูกแขวนต่อหน้าผู้คนมากมาย!
จากนั้นทุกคนก็เข้าใจว่ายอดฝีมือในอันดับจักรพรรดิไม่ใช่คู่มือ ของศาลาสวรรค์
มีแม้กระทั่งข่าวลือว่ามียอดฝีมือที่อยู่เหนือขอบเขตจักรพรรดิใน ศาลาสวรรค์
… ด้ านนอกหุบเขา มีร่างหนึ่งที่อยู่ในสภาพสะบักสะบอม
ผมของหญิงสาวยุ่งเหยิง ใบหน้าที่เคยงดงามแต่เดิมกลับสกปรก เสื้อผ้าของนางขาดรุ่งริ่ง
ดวงตาที่สดใสของนางเต็มไปด้วยความเกลียดชังและความสิ้น หวัง
“ท่านพ่อ ท่านแม่ ข้านั้นไร ้ค่า ข้าไม่สามารถล้างแค้นให้พวก ท่านได้!”
“ว่านเจี๋ย! แม้ว่าข้าจะต้องตาย ข้าก็ไม่ยอมให้เจ้าได้ในสิ่งที่ ต้องการ!”
ดวงตาที่สิ้นหวังของอี้หลิงหลิงเต็มไปด้วยความมุ่งมั่น
เมื่อมองไปยังหุบเขาที่อยู่ไม่ไกล นางกัดฟันและเดินต่อไปทีละ ก้าว
นี่เป็ นดินแดนอันตราย
ใครก็ตามที่เข้ามาในสถานที่แห่งนี้จะถูกปนเปื้อนด้วยพลัง วิญญาณอาฆาต
อี้หลิงหลิงรู ้ว่านางคงไม่สามารถหลบหนีได้ และแม้ว่าจะตายไป ว่านเจี๋ยก็จะได้รับร่างของนางไปและใช ้มันในการหลอมสร ้างกระบี่ ศักดิ์สิทธิ์
นี่คือเหตุผลที่นางมายังดินแดนอันตรายนี้
หากนางเสียชีวิตที่นี่ ร่างกายของนางจะถูกปนเปื้อนด้วยพลัง วิญญาณอาฆาต ดังนั้นแผนการของว่านเจี๋ยที่จะใช ้ร่างกายของนาง เพื่อหลอมสร ้างกระบี่ศักดิ์สิทธิ์ก็คงไร ้ผล
นางเกลียดตนเองที่ไม่สามารถแก้แค้นได้!
นอกจากนี้ นางยังเกลียดศาลาสวรรค์ที่ให้นางอยู่ในอันดับร ้อย บุปผา และยังแจ้งให้ทุกคนทราบถึงกายาวิญญาณไร ้ลักษณ์ของนาง ด้วย
เพราะเหตุนี้จึงเกิดภัยพิบัติขึ้น
อย่างไรก็ตาม ไม่ว่านางจะเกลียดพวกเขาทั้งสองมากเพียงใด อี้หลิงหลิงก็รู ้ว่าตนไม่สามารถแก้แค้นได้
หวังเจี้ยนโหวเป็ นหนึ่งในกงเฉินผู้ก่อตั้งแคว้น อีกทั้งยังมีขุม อ านาจมากมายมหาศาล
เขายังเป็ นที่รู ้จักในฐานะมือกระบี่อันดับหนึ่งของแคว้น และอยู่ใน อันดับที่เก้าในอันดับจักรพรรดิ
ไม่มีคนใดที่โง่พอจะเป็ นศัตรูกับเขา
สิ่งเดียวที่นางทาได้คือต้องตายในหุบเขาก่อนที่จะมีคนมาจับนาง ไป เพื่อที่ร่างกายของนางจะได้ปนเปื้อนและไร ้ค่า
นางเดินเข้าไปในหุบเขา
ราวกับว่านางได้ผ่านม่านพลังที่มองไม่เห็นไปแล้ว
อี้หลิงหลิงตกตะลึงกับสิ่งที่นางเห็น
ที่นี่เป็ นดินแดนอันตรายแน่หรือ?
นางหายใจเข้าลึก ๆ และตระหนักว่าพลังวิญญาณที่นี่หนาแน่น กว่าดินแดนศักดิ์สิทธิ์ที่มีชื่อเสียงในโลกถึงร ้อยเท่า
ในหุบเขามีสมุนไพรและผลไม้วิญญาณนานาชนิดที่ปลูกเรียง รายเป็ นแถว
นางไม่รู ้จักพวกมันมากนัก แต่จากกลิ่นอายที่พวกมันปล่อย ออกมา นางสามารถบอกได้ว่าเป็ นสมุนไพรคุณภาพสูง
พวกมันดูเหมือนจะเป็ นสมบัติที่เหนือกว่าระดับจักรพรรดิด้วยซ้า
เกิดอะไรขึ้น?
ทันใดนั้นนางก็เห็นพุ่มไม้เล็ก ๆ
‘นั่นคือพุ่มชาหรือ?’
ใบชาดูเหมือนจะแอบแฝงไปด้วยพลังมหัศจรรย์และเปล่งเต๋าอวิ้น ที่ยากจะอธิบาย
นี่ไม่ใช่ดินแดนอันตราย
นี่คือดินแดนแห่งขุมทรัพย์อันไร ้ขอบเขต!
อี้หลิงหลิงตื่นเต้นมากจนน้าตาไหลอาบทั่วใบหน้า
นางมีความหวังในการแก้แค้นอีกครั้ง!
หากนางฝึ กฝนในสถานที่นี้นี้และอาศัยทรัพยากรจากสวรรค์ เหล่านี้ นางจะสามารถบรรลุขอบเขตจักรพรรดิได้อย่างแน่นอน!
นางมีความหวังที่จะทะลวงเหนือขอบเขตจักรพรรดิด้วยซ้า!
ขณะที่นางกาลังจะวิ่งไปข้างหน้าอย่างตื่นเต้น นางก็ตระหนักได้ ว่าหากผู้ที่ไล่ตามมาพบกับสิ่งนี้เข้า นางจะปกป้ องสมบัติเหล่านี้ได้ อย่างไร
สมบัติเหล่านี้จะไม่ตกอยู่ในมือพวกเขาทั้งหมดเลยหรือ?
“ไม่! สมบัติเหล่านี้เป็ นของข้า และสิ่งที่ข้าไม่สามารถเอาไปได้ จะต้องถูกทาลาย! ข้าจะไม่ปล่อยให้ว่านเจี๋ยได้รับสมบัติเหล่านี้แม้แต่ ชิ้นเดียว!”
อี้หลิงหลิงกัดฟันและตัดสินใจ
หลังจากได้รับสมบัติเหล่านี้เพียงพอแล้ว นางก็จะหาที่ ซ่อน ตราบใดที่หลีกเลี่ยงได้ นางก็สามารถซื้อเวลาได้มากพอที่จะ ฝึกฝนและบรรลุขอบเขตจักรพรรดิ
ด้วยวิธีนี้ นางจะมีโอกาสในการแก้แค้น!
แม้ว่ามันจะน่าเสียดายที่ต้องทาลายสมบัติเหล่านี้ แต่นางก็ไม่ สามารถปล่อยให้ว่านเจี๋ยครอบครองมันได้
อี้หลิงหลิงรีบไปที่พุ่มชา
ความรู ้สึกที่ใบชามอบให้นางนั้นพิเศษที่สุด
นางต้องดาเนินการอย่างรวดเร็วและเก็บสมบัติสวรรค์อื่น ๆ ให้ได้ มากที่สุด
ในขณะนั้น อี้หลิงหลิงก็พลันเกลียดชังที่ถุงเก็บของของนางเล็ก เกินไป หากมันเก็บสมบัติทั้งหมดในหุบเขานี้ได้ นางก็คงไม่ จาเป็ นต้องทาลายสมบัติเหล่านี้
จากนั้นนางก็ยกมือขึ้นหยิบใบชา แต่จู่ ๆ ก็หยุดลง
ใบหน้าของนางเต็มไปด้วยความตกใจ
นางมองไปรอบ ๆ ด้วยความเหลือเชื่อ ทันใดนั้นนางก็ตระหนัก ได้
ดูเหมือนว่าสมบัติเหล่านี้จะถูกใครบางคนปลูกไว้!
มันถูกปลูกไว้อย่างเป็ นระเบียบเรียบร ้อยเกินไป!
ยิ่งไปกว่านั้น ขณะที่นางมองไปรอบ ๆ สถานที่แห่งนี้ก็ดูเหมือน สวนสมุนไพร ซึ่งหมายความว่ามันไม่ได้เกิดขึ้นตามธรรมชาติ
หุบเขานี้มีเจ้าของแล้ว!
เป็ นไปได้หรือไม่ว่าจะเป็ นยอดฝีมือไร ้เทียมทานที่ปิดด่านอยู่?
เมื่อคิดได้เช่นนี้ อี้หลิงหลิงก็หดมือของนางที่กาลังจะหยิบใบชา และเดินเข้าไปในหุบเขาด้วยใจที่กระวนกระวาย
ขุมอานาจลึกลับที่สุดในโลกไม่ใช่ใครอื่นนอกจากศาลา สวรรค์ นี่อาจเป็ นที่ตั้งที่แท้จริงของพวกเขาหรือไม่?
หัวใจของนางเต็มไปด้วยความหวาดกลัวและความเกลียดชัง แต่ ก็ยังมีความหวังปนอยู่บ้าง
นางหวังว่านี่คือสถานที่ที่ยอดฝีมือไร ้เทียมทานใช ้ปิดด่าน อาจ ไม่ใช่ศาลาสวรรค์ หากเป็ นเช่นนั้น นางก็คงจะมีความหวังในการแก้ แค้น
ในลานเล็ก ๆ ฉู่เซวียนนอนเอนกายอยู่บนเก้าอี้และมองไป ทางเข้าหุบเขา
หุบเขาไม่ใช่สถานที่ที่ใครก็สามารถเข้ามาได้
ทุกการเคลื่อนไหวของอี้หลิงหลิงอยู่ภายใต้การสังเกตของฉู่เซ วียน
ช่างเป็ นโชคชะตาที่แข็งแกร่งและพิเศษจริง ๆ…
จากมุมมองของฉู่เซวียน โชคชะตาของอี้หลิงหลิงเป็ นเหมือน สายรุ ้ง ด้วยโชคชะตาเช่นนี้ นางจะแข็งแกร่งขึ้นอย่างต่อเนื่อง
หากไม่ใช่เพราะโชคชะตาที่แข็งแกร่งและพิเศษ นางคงไม่ สามารถเข้ามาในหุบเขาได้
ฉู่เซวียนได้จงใจตั้งข้อจาให้เพื่อให้เฉพาะผู้ที่มีโชคชะตาเท่านั้น ที่สามารถเข้ามาได้ ทั้งยังจากัดอายุของผู้ที่สามารถเข้ามาได้อีกด้วย
ร่างกายของหญิงสาวคนนี้ก็ค่อนข้างพิเศษเช่นกัน
นางมีกลิ่นอายที่ลึกลับ
นางไม่ได้แข็งแกร่งนัก และเพิ่งมาถึงขอบเขตห้วงลี้ลับขั้นกลาง เพียงเท่านั้น
ในแง่ของการฝึ กฝน ระดับพรสวรรค์ของนางอยู่ในระดับปาน กลาง
ฉู่เซวียนสามารถบอกได้ว่าวิชายุทธ ์ของหญิงสาวไม่เหมาะสม กับร่างของนาง นอกจากนี้ มันยังจากัดนางไว้อีกด้วย
เป็ นเพราะเหตุนี้ระดับพรสวรรค์ของนางจึงดูธรรมดา
เขามองดูหญิงสาวเดินมายังลานเล็ก ๆ
ฉู่เซวียนขมวดคิ้วเล็กน้อย อันที่จริง เขาไม่รู ้เกี่ยวกับร่างพิเศษนี้
เขาส่งสัญญาณเสียงไปยังเลี่ยเทียนและขอให้อีกฝ่ายเข้ามา
เลี่ยเทียนเป็ นชาวโลกตะวันสวรรค์และอดีตยอดฝี มือขอบเขต เต๋าปฐมกาล นอกจากนี้ ตัวตนและสถานะของเขาในตอนนั้นยังพิเศษอีก และ ยังเป็ นยอดฝีมือที่ค่อนข้างมีชื่อเสียง เขาควรจะสามารถระบุร่างพิเศษของหญิงสาวคนนี้ได้ เลี่ยเทียนปรากฏตัวขึ้นทันที
ท้ายที่สุด นี่เป็ นครั้งแรกที่ฉู่เซวียนปลุกเขาขึ้นมา “เจ้าเรียกข้ามาเพื่ออะไร” “นั่นเป็ นร่างพิเศษประเภทใด?” ฉู่เซวียนชี้ไปที่อี้หลิงหลิง เลี่ยเทียนหันศีรษะไปรอบ ๆ และมองไปที่นาง “นั่นมัน?”
“นั่นคือกายาวิญญาณไร ้ลักษณ์สูงสุดหรือ?!” เขาอุทานด้วยความประหลาดใจ “ที่รกร ้างแห่งนี้สร ้างผู้ฝึกยุทธ ์ที่มีกายาวิญญาณไร ้ลักษณ์สูงสุด จริงหรือ!” ใบหน้าของเลี่ยเทียนเต็มไปด้วยความประหลาดใจ