โบตั๋นดำก้าวเข้าสู่วัย 29 ปี ในปีนี้
ชื่อจริงคือจัวชิวเชินอวี่ เชินอวี่จากคำว่า ความงดงามของหญิงสาวที่สะกดสรรพสิ่ง ไม่ว่าจะนกน้อยหรือสัตว์ร้าย
เมื่ออายุ 6 ขวบ ครอบครัวของเธอถูกคนจากวงการใต้ดินเก็บเนื่องจากความขัดแย้ง
นับแต่นั้นเธออาศัยอยู่กับปู่เรื่อยมา
ความตายของครอบครัวเป็นจุดหักเหครั้งยิ่งใหญ่ในชีวิต ฝังรากลึกลงในจิตใจ บ่มเพาะความเกลียดชัง
นิสัยป่าเถื่อนโหดร้ายไร้ปรานีเองก็มาจากเรื่องในครั้งนั้น
หลังจากคุณปู่เสียชีวิตลง จัวชิวเชินอวี่ในวัย 18 ปี ได้ขึ้นแทนที่คุณปู่ แล้วเป็นผู้นำของโลกใต้ดิน
5 ปีต่อมา จัวชิวเชินอวี่กลายเป็นชื่อที่รู้จักกันไปทั่วและกลายเป็นชื่อที่ทำให้ไม่ว่าใครก็ตามที่ได้ยิน ต้องหวาดกลัว ทำให้เธอได้ชื่อเล่นว่า โบตั๋นดำ
ดอกโบตั๋นเป็นดอกไม้ที่สวยงาม น่าดึงดูด และ คำว่าโบตั๋นนี้เองที่ถูกใช้เพื่ออธิบายความงดงามของ จัวชิวเชินอวี่ผู้นี้
สีดำที่ว่าก็มาจากนิสัยโหดเหี้ยมไร้ปรานีของเธอ
จนกลายเป็นชื่อ โบตั๋นดำ
เมื่อจัวชิวเชินอวี่เริ่มที่จะจริงจังในการเป็นนักธุรกิจชั้นแนวหน้าในเมืองชิงหลิงทุกคนต่างก็ต้องสั่นกลัวเมื่อได้เห็นเธอ
อย่างไรก็ตาม เมื่อกฎหมายค่อย ๆ แข็งแรงขึ้น อำนาจในมือจัวชิวเชินอวี่อ่อนแอลงและก็ไม่กล้าทำอะไรเกินหน้าเกินตาเหมือนสมัยก่อน
ในขณะเดียวกัน ธุรกิจสีเทาของจัวชิวเชินอวี่ก็ไม่สามารถดำเนินธุรกิจต่อไปได้
สุดท้ายเธอก็ต้องกลับมาเดินในเส้นทางที่กฏหมาย
แต่จัวชิวเชินอวี่เองก็ไม่เคยอ่านหนังสือ มีประสบการณ์น้อยนิดในแวดวงธุรกิจ เธอขาดทุนเยอะมากกับการลงทุนต่าง ๆ เกือบจะ 9 หรือ 10 เท่า
สามารถพูดได้เลยว่าบาร์แห่งนี้เป็นเพียงความสำเร็จเดียวของโบตั๋นดำ
แต่ถึงจะประสบความสำเร็จ แต่กำไรที่ได้ก็แค่ไม่กี่แสนหยวนต่อเดือน มันเกือบจะไม่เลี้ยงเหล่าลูกน้องและใช้สำหรับค่าครองชีพด้วยซ้ำ
จัวชิวเชินอวี่ก็เคยคิดว่า อยากจะสั่งยุบแก๊งพวกนี้ แล้วก็ต่างคนต่างไปตามทางตัวเอง
เพียงแต่ว่า ก่อนที่ปู่จะเสีย เขาได้สั่งเสียไว้ให้เธอสืบทอดที่ดินและดูแลแก๊งของเขาด้วย
จัวชิวเชินอวี่ไม่ต้องการให้คำสั่งเสียของปู่ต้องสูญเปล่า
ยิ่งกว่านั้น ถึงจะสั่งให้ยุบแก๊งจริง ๆ เด็ก ๆ พวกนี้ก็คงไม่ยอม
พวกบ้าพวกนี้ ไม่มีทั้งฝีมือด้านการช่างหรือความรู้ทั่ว ๆ ไป สิ่งเดียวที่พวกเขามีคือพละกำลัง ถ้าหากพวกเขาอยากจะหางานจริง ๆ งานเดียวที่พวกเขาทำได้คือ ไปเป็นคนงานก่อสร้างขนอิฐขนปูนเท่านั้น
แต่พวกเขาชินกับชีวิตที่พวกเขาใช้อยู่แล้ว จะให้พวกนี้ไปขนอิฐขนปูนคงไม่มีใครทำ
เพื่อจะให้แก๊งดำรงอยู่ต่อไปตามความต้องการของคุณปู่ จัวชิวเชินอวี่รู้สึกเศร้ามากและอยากจะสร้างโชคลาภตามความฝัน
เธอเคยเป็นพี่สาวคนโต เพียบพร้อมไปด้วยความงดงาม แต่ตอนนี้ เธอก็แค่เป็นหัวหน้าแก๊ง เป็นนายหญิงที่ต้องคิดเรื่องเงินตลอดเวลา
หากเป็นจัวชิวเชินอวี่เมื่อเจ็ดปีที่แล้ว แล้วมีคนมาสารภาพรักกับเธอ
จัวชิวเชินอวี่ก็คงไม่พูดอะไร เพียงสั่งให้เหล่าลูกน้องไปสั่งสอน
แต่ตอนนี้ จัวชิวเชินอวี่ต้องก้มหน้าทำงานหนักสุดชีวิต
ได้ดื่มไวน์ราคาเป็นล้านสักขวดก็ถือว่าเป็นเรื่องดีแล้ว
เธอดื่มเก่งมาก อย่างน้อยเธอก็ดื่มได้ประมาณห้าขวด
ดื่มห้าขวดเท่ากับห้าล้าน
เงินนี้เยอะเกินกว่าจะสร้างได้
ส่วนอีกฝ่ายอาจเอาเปรียบตัวเอง? จัวชิวเชินอวี่ไม่กังวลเลย
เธอโตขึ้นมาแข็งแกร่งเสียจนไม่เคยถูกผู้ชายคนไหนเอาเปรียบ
“นำทางไป!”
จัวชิวเชินอวี่พูดกับน้องสาวจิวชุ่ย
——
“คุณหนู ทำไมถึงมาที่บาร์แบบนี้ ที่แบบนี้มันต่ำเกินไป ถ้าพ่อคุณหนูรู้ว่าคุณหนูมาที่แบบนี้ เขาจะเศร้าขนาดไหน!”
เสี่ยวอี้เฟิงกล่าวกับ ฉินหยุนหาน
“แค่มาเที่ยวบาร์ต้องพูดให้ฟังดูเป็นคนเลวขนาดนั้นเลยหรือไง” ฉินหยุนหานอดไม่ได้ที่จะรู้สึกตลกเล็กน้อยแล้วเตือนด้วยความโกรธ
“บอกไว้ก่อนเลยนะว่าอย่าคิดจะไปรายงานให้พ่อฉันฟัง ไม่งั้นเดี๋ยวได้เห็นดีกันแน่!”
“คุณหนูข้าช่วยปกปิดเรื่องนี้ก็ได้ แต่ต้องสัญญากับข้าว่าจะรักษาระยะห่างจากหวังฮ่าวหลานในอนาคต” เสี่ยวอี้เฟิงต่อรอง
“ตลกแล้ว ฉันกับหวังห่าวหลานใกล้ชิดกันแค่ไหนก็ไม่เกี่ยวอะไรกับนาย” ฉินหยุนหานขบริมฝีปาก
“เขาดูไม่ใช่คนดีเลย คนดีที่ไหนจะพาคุณหนมาเที่ยวบาร์ บางทีเขาอาจจะมอมคุณหนูให้เมาแล้วข่มเหงคุณหนู!” เสี่ยวอี้เฟิงกล่าว
“คิดมากไปแล้ว ฉันจะไปกับเขาด้วยตัวเองเลย” ฉินหยุนหานเยาะเย้ย
“ฉันก็บอกไปตั้งหลายครั้งแล้วนะ ทุกครั้งที่เห็นหน้านายเลยว่าอย่ามาใกล้ฉัน ไปให้พ้นๆ สักที”
เมื่อสิ้นเสียง คนหนุ่มสาวจำนวนหนึ่งเดินมาทางนี้ และล้อมหวังฮ่าวหลานกับฉินหยุนหานไว้
ในกลุ่มวัยรุ่นสองคนที่เดินเซคืคนที่ถูกหวางฮ่าวหลานเตะไป
เห็นได้ชัดว่ามาเพื่อแก้แค้น
“ฉันว่าแล้วนายมันตัวซวย!” ฉินหยุนหานบ่นเสี่ยวอี้เฟิงด้วยความโกรธ
“คุณหนู วางใจเถอะ ข้าจะปกป้องคุณหนูเอง”
อันธพานพวกนี้ต้องการเอาเรื่อง แต่เสี่ยวอี้เฟิงไม่ได้ใส่ใจเลย
“พี่น้อง คนนั้นไง!” ชายหนุ่มสองคนชี้หวังฮ่าวหลานด้วยความโกรธเคือง
“นายสู้เก่งไม่ใช่หรอ รีบไปแก้ปัญหาซะสิ” ฉินหยุนหานออกคำสั่งกับเสี่ยวอี้เฟิง
“คุณหนู ข้ามีหน้าที่ปกป้องเพียงคุณหนูเท่านั้น คนอื่นๆ ไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับข้า” เสี่ยวอี้เฟิงส่ายหัวปฏิเสธ
เห็นได้ชัดว่าคนกลุ่มนี้มาที่นี่เพื่อสร้างปัญหาให้กับหวังฮ่าวหลาน เขาหวังว่าหวังฮ่าวหลานจะถูกกระทืบจนบาดเจ็บ แล้วเขาจะช่วยหวังฮ่าวหลานทำไม?
“เสี่ยวอี้เฟิง ฉันสั่งให้ลงมือ ไม่อย่างนั้นฉันจะให้พ่อไล่นายออก!” ฉินหยุนหานกล่าวอย่างเป็นกังวล
“คุณหนูอีกฝั่งมีคนมากเกินไป ข้าอยากให้คุณหนูปลอดภัยก่อน ข้าเชื่อว่าลุงฉินจะเข้าใจข้าอย่างแน่นอน” เสี่ยวอี้เฟิงไม่กลัวน้ำเดือด
“นาย!” ฉินหยุนหานกระทืบเท้าด้วยความโกรธ
“ฉันจัดการปัญหาเองได้ ไม่ต้องให้ใครช่วยหรอก” หวังฮ่าวหลานแตะไหล่อันบอบบางของฉินหยุนหานเพื่อบรรเทาอารมณ์ของเธอ
ด้วยค่าพลังต่อสู้ในปัจจุบันของเขา แม้แต่เสี่ยวอี้เฟิงก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ เขาจะกลัวพวกอันธพาลปลายแถวพวกนี้ได้อย่างไร?
“เกิดอะไรขึ้น?!”
มีเสียงของผู้หญิงคนหนึ่งดังออกมาจากฝูงชนก่อนที่หวังฮ่าวหลานจะทันได้ลงมือ
ฝูงชนแหวกออกเป็นเส้นทางอย่างพร้อมเพรียง ปรากฎเป็นหญิงสาวคนหนึ่งหน้าตางดงามเดินออกมา
“นายหญิง”
“นายหญิง”
…
วัยรุ่นจำนวนมากทำความเคารพ
เมื่อได้เห็นฉากตรงหน้า ดวงตาของหวังฮ่าวหลานเบิกกว้างเล็กน้อย มองเธอไม่ละสายตา
เดรสเกาะอกไม่มีสายหนังสีดำและแดงทำให้รูปร่างดูอ่อนช้อยและสง่างาม
ผมหยักศกประบ่า
ใบหน้าขาวราวหิมะไร้ตำหนิไม่แสดงสีหน้าใดๆ แต่ปล่อยบรรยากาศที่อธิบายไม่ได้ออกมารอบตัว
ขาเรียวยาวเดินโปรยเสน่ห์ราวกับเดินลงจากสรวงสวรรค์
เพียงแค่เหลือบมองหัวใจและเลือดของเขาก็เต้นผิดจังหวะ
สุดท้ายก็อดไม่ไหว จนต้องใช้พลังมองทะลุอีกครั้ง
ร่างนี้มีเพียง…ความตาย…
ด้วยความกลัวที่จะหลอกตัวเอง หวังฮ่าวหลานจึงปิดมองทะลุกลับทันที
เมื่อดูปฏิกิริยาของวัยรุ่นรอบๆ เหล่านั้น ผู้หญิงคนนี้คงเป็นดอกโบตั๋นดำไม่ผิดแน่
เธอดูสวยมากและภูมิหลังที่เป็นเอกลักษณ์ของเธอนั้นพิเศษมาก
ในบรรดานวนิยายสุดเจ๋งในเมืองนั้นมีนางเอกของพี่สาวคนโตในโลกใต้ดินมกามาย
จัวชิวเชินอวี่ตรงกับเงื่อนไขเหล่านี้พอดีเป๊ะ
หวางฮ่าวหลานใช้แต้มตัวร้าย 100 แต้มทันทีเพื่อตรวจสอบ
【นางเอก :จั่วชิวเชินอวี่ 】
【พลังต่อสู้ :191】
【ค่าเสน่ห์ :279】
【ออร่านางเอก: 453]
[ทักษะ: กระดูกมนต์เสน่ห์โดยกำเนิด การลอบสังหารระดับสูง]
[ความสัมพันธ์กับโฮสต์: 0 (คนแปลกหน้า)]
เป็นนางเอกจริงๆด้วย….
MANGA DISCUSSION