หลังจากที่วัยรุ่นทั้งสามจากไป ทั้งฉินหยุนหานและมู่เจาเจายังไม่ฟื้นจากอาการตื่นตระหนก

ทั้งคู่ยังอยู่ในอาการช็อก

“พวกเขาควรจะมาหาฉัน พวกเธอไม่ต้องกังวลไปหรอก” หวังฮ่าวหลาน พูดตรงๆ 

จากนั้นเขาก็แสร้งทำเป็นกดโทรศัพท์โทรหาหวังเซียง บอกเขาว่าเกิดอะไรขึ้นในตอนนี้ และขอให้เขาจัดการเรื่องพวกนี้

เมื่อหวังฮ่าวหลานทำทุกอย่างเสร็จ

อารมณ์ของฉินหยุนหานและมู่เจาเจาก็ค่อยๆ ดีขึ้น มู่เจาเจากล่าวด้วยความประหลาดใจ

“ว้าว ฉันคิดว่านายแค่เรียนเก่งอย่างเดียว แต่ไม่คิดว่านายจะสู้ได้ดีขนาดนี้ แต่ทำไมนายถึงไม่ไล่ตามล่ะ ปล่อยพวกเขาหนีไปมันน่าเสียดายออก” 

“ฉันอยู่คนเดียวแล้วถ้าพวกเขาเกิดคลั่งขึ้นมาโจมตีเธอฉันกลัวว่าฉันคงปกป้องพวกเธอไม่ได้ ถ้าพวกนั้นเล็งมาที่ฉันฉันก็ไม่สนอะไรมากหรอก แต่ถ้าพวกมันทำร้ายเธอเข้า ฉันจะต้องรู้สึกผิดไปตลอดชีวิตแน่” หวังฮ่าวหลานกล่าว 

เมื่อทั้งสองได้ยิน ต่างก็จ้องมองไปที่หวังฮ่าวหลานอย่างไม่อยากเชื่อสิ่งที่ได้ยิน

มู่เจาเจาไม่ได้พูดแต่เธอก็เริ่มมองไปที่หวังฮ่าวหลานอีกครั้งราวกับว่าต้องการมองเขาใหม่

[ติ๊ง หนึ่งในนางเอกฉินหยุนหาน มีระดับความชื่นชอบต่อโฮสต์เพิ่มขึ้น 10 และระดับความชื่นชอบโดยรวมในปัจจุบันคือ 30 (เป็นมิตรมาก)] 

[ติ๊ง หนึ่งในนางเอก มู่เจาเจา มีระดับความชื่นชอบต่อโฮสต์เพิ่มขึ้น 20 และระดับความชื่นชอบโดยรวมในปัจจุบันคือ 0 (เหมือนคนแปลกหน้า) ] 

[ติ๊ง โฮสต์มีอิทธิพลต่อทิศทางของเนื้อเรื่อง รับ 300 แต้มตัวร้าย! ]

 หลังจากได้รับข้อความแจ้งจากระบบหวังฮ่าวหลานก็ต้องถอนหายใจอีกครั้ง 

สมกับเป็นทักษะการแสดงระดับจักรพรรดิภาพยนตร์! 

คำพูดไร้สาระของเขาทำให้ฉินหยุนหานและมู่เจาเจาเชื่อว่ามันเป็นเรื่องจริงอย่างสนิทใจ 

หวังฮ่าวหลานคุยกันฉินหยุนหานอีกครั้งและหลังจากเข้าใจความชอบของพวกเธอแล้วเขาและฉินหยุนหานก็แยกทางกันชั่วคราว 

ฉินหยุนหานและมู่เจาเจาเข้าไปในร้านเสื้อผ้าสตรีในถนนสายการค้า 

หวังฮ่าวหลานไปที่ร้านขายของใช้ในบ้าน

หลังจากมาถึงร้านขายของใช้ในบ้านแล้ว หวังฮ่าวหลานก็เริ่มเลือกของใช้บางอย่างในทันที เช่น ผ้าปูที่นอน หมอน ผ้าห่ม และอื่นๆ 

สไตล์ก็ต้องดูเป็นผู้หญิงๆ และโทนสีโดยทั่วไปจะเป็นสีชมพู เพียงแต่ว่ามีหลายสิ่งหลายอย่างที่มีสไตล์คล้ายคลึงกัน หวังฮ่าวหลาน สับสนและไม่รู้ว่าจะเลือกอย่างไรดี 

“นายน้อยหวัง?” 

ขณะที่หวังฮ่าวหลานกำลังดิ้นรนก็มีเสียงที่น่าสงสัยดังมาข้างหูของเขา 

เมื่อหันไปมอง ก็เป็นสาวงามในชุดมืออาชีพ ขาสูงยาวของเธอสวมถุงน่องสีดำดูมีเสน่ห์เป็นพิเศษ 

หญิงสาวสวยในชุดธุรกิจนี้เป็นเลขาของแม่เจิ้นหลี่ของเขา, ฟางซวน 

ในมือของฟางซวนถือถุงเสื้อผ้า แบรนด์ของถุงเหล่านั้นมีความเชี่ยวชาญในการขายเสื้อผ้าเพื่อความเป็นส่วนตัวของผู้หญิง แต่ราคาถูกมาก และเสื้อผ้าด้านในนั้นคาดว่าจะไม่เกินห้าสิบหยวน 

สิ่งนี้ทำให้หวังฮ่าวหลานประหลาดใจ 

ฟางซวน เป็นถึงเลขาของประธาน และเงินเดือนของเธอไม่น้อยกว่าหมื่นหยวนแน่ ๆ

ทำไมต้องซื้อชุดชั้นในราคาถูกเช่นนี้? 

รู้ไหม ถ้าใส่เสื้อผ้ารัดรูปราคาถูกมากเกินไป มันก็หย่อนยานง่าย… 

ผู้หญิงวัยทำงานที่มีเงินเดือนสูงจะไม่หวงแหนดูแลตัวเองให้มากหรอกหรอ? 

“เลขาฟางไม่ต้องไปทำงานเหรอ?” แม้ว่าหวังฮ่าวหลานจะอยากรู้อยากเห็นมากแค่ไหนแต่เขาก็ไม่ได้อ้าปากถามอีกฝ่ายดังนั้นเขาจึงพูดถึงหัวข้ออื่น ๆ อย่างไม่เป็นทางการ

 “ฉันลาหยุดเพื่อพาน้องชายไปซื้อของ” ฟางซวนยิ้ม 

“น้องชายของเธอ?” หวังฮ่าวหลานมองไปรอบ ๆ แต่ไม่ได้สังเกตเห็นใครรอบ ๆ ฟางซวน

 “เขาไปเข้าห้องน้ำ” ฟางซวนอธิบาย 

“นั่นหมายความว่าตอนนี้เธอควรจะว่างนิดหน่อยใช่ไหม?” หวังฮ่าวหลานพูดขึ้นในทันใด 

“พูดออกเถอะ ตราบใดที่ฉันช่วยได้ฉันก็จะช่วย” ท้ายที่สุดผู้ชายที่อยู่ข้างหน้าเธอก็เป็นลูกชายของเจ้านาย และทัศนคติของ ฟางซวน ก็เป็นมิตรมากอยู่แล้ว 

“ฉันต้องซื้อของใช้ในบ้าน เช่น ผ้าปูที่นอนและหมอน สำหรับผู้หญิงและสไตล์ก็ดูเป็นผู้หญิงๆ หน่อย เธอเป็นผู้หญิงและฉลาดเลือกกว่าฉันในการเลือกของให้ผู้หญิงแน่นอน” หวังฮ่าวหลานกล่าว 

“ปรากฏว่าเป็นเรื่องเล็กน้อยนี้เองหรอกเหรอ” ฟางซวนพยักหน้าเห็นด้วย โดยตรง

ด้วยเหตุนี้เธอจึงเริ่มหยิบของใช้ในครัวเรือนจํานวนมาก แต่ภายในห้านาที ฟางซวน ก็ทำเสร็จเรียบร้อย 

สิ่งที่ฟางซวน เลือกนั้นมีคุณภาพดีเยี่ยมและสวยงามมาก 

หวังฮ่าวหลานดูพอใจมากขณะที่มองไปที่มัน

คาดว่าฉินหยุนหานและมู่เจาเจาจะชอบมันเช่นกัน 

“พี่สาว!” 

เด็กชายอายุต่ำกว่า 20 ปีเข้ามาและตะโกนใส่ฟางซวน 

“เขากลับมาแล้ว” ฟางซวน ยิ้มและพูดกับ หวังฮ่าวหลาน 

“นี่คือน้องชายของฉัน ฟางเฮิง” 

หวังฮ่าวหลาน พยักหน้าและเหลือบไปที่ ฟางเฮิง เมื่อเทียบกับ ฟางซวน ที่มีรูปลักษณ์ที่โดดเด่นฟางเฮิง กลับดูธรรมดาไปหน่อย 

ถ้าไม่ใช่เพราะฟางซวนบอกว่าเขาชื่อฟางเฮิง หวังฮ่าวหลานก็คงไม่คิดด้วยซ้ําว่าทั้งสองจะมีความสัมพันธ์ระหว่างพี่น้องกันจริงๆ

 “เมื่อดูจากอายุแล้ว นายยังควรเรียนอยู่ใช่หรือไม่” หวังฮ่าวหลานถามอย่างเป็นกันเอง 

“เขาเรียนจบม.ปลายเมื่อปีก่อน แต่เกรดของเขาอยู่ในระดับปานกลาง เพราะงั้นเลยไม่เข้ามหาวิทยาลัย” ฟางซวน กล่าว 

“โอ้” หวังฮ่าวหลานพยักหน้าเบา ๆ 

“พี่สาว เขาเป็นใคร พี่กำลังพูดอะไรกับเขาอยู่” ฟางเฮิงมองหวังฮ่าวหลานอย่างไม่พอใจ 

เขามีความรู้สึกนับถือตนเองและเขาถูกกล่าวในที่สาธารณะว่าเขาไม่ได้เข้ามหาลัย

ดังนั้นเขาจึงรู้สึกโกรธมาก

 อย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้โกรธ ฟางซวน แต่โกรธหวังฮ่าวหลาน 

เพราะหวังฮ่าวหลานถามเรื่องการเรียน พี่สาวของเธอก็เลยตอบแบบนั้นไป 

“เสี่ยวเฮิง เป็นอะไรไป ทำตัวสุภาพกับคนอื่นหน่อย นี่เป็นลูกชายเจ้านายของฉันเอง” ฟางซวนเฉิงกลัวว่าน้องชายของเธอจะทําให้หวังฮ่าวหลานขุ่นเคืองเธอจึงรีบตําหนิเขา

 “โอ้ ที่แท้ก็เป็นพวกรุ่นที่สองผู้ร่ำรวยนี่เอง” ฟางเฮิง พูดเหน็บแนม 

“เสี่ยวเฮิง ขอโทษเร็วเข้า” ฟางซวนกล่าว 

“คนรวยรุ่นที่สองนั้นยอดเยี่ยมมากทําไมฉันต้องขอโทษเขาด้วย” ฟางเฮิงไม่สนใจ 

ฟางซวน รู้สึกกระวนกระวายใจ

เธอทำงานภายใต้เจิ้นหลี่และในกรณีที่เธอทำให้หวังฮ่าวหลาน ขุ่นเคือง จากทัศนคติของเจิ้นหลี่ในการดูแลลูกชายของเธอตราบใดที่ หวังฮ่าวหลาน พูดอะไรไปเธอจะต้องโดนไล่ออกแน่ๆ 

“เสี่ยวเฮิง นายนี่มันช่างไร้เดียงสา นายไม่ฟังสิ่งที่พี่สาวพูดเลยใช่ไหม” ฟางซวนเหงื่อตก

“พี่สาว ไม่ใช่ว่าฉันไม่รู้ ความจริงฉันเข้าใจ พี่ขอให้ฉันขอโทษเพราะพี่กลัวที่จะตกงาน เรื่องนี้ไม่จำเป็นเลยจริงๆ ไม่ใช่เป็นแค่เลขาของประธานบริษัทหรอกเหรอ ถ้าพี่ไม่มีงานผมจะดูแลพี่เอง” ฟางเฮิงพูดเบา ๆ 

ฟางซวนโกรธมากจนเกือบอยากยกมือขึ้นตบฟางเฮิง แต่เธออดไม่ได้ที่จะขอโทษหวังฮ่าวหลานในนามของฟางเฮง: 

“นายน้อยหวัง น้องชายฉันไม่รู้ประสีประสา นายน้อยเป็นคนใจกว้าง โปรดอย่าถือสาเขาเลย ”

หวังฮ่าวหลานไม่ตอบในทันที 

เมื่อไม่นานมานี้ฟางซวนบอกว่าฟางเฮิงสอบเข้ามหาวิทยาลัยไม่ผ่านและไม่เข้าเรียนมหาวิทยาลัย

ฟางเฮิงไปเอาความมั่นใจที่ไหนมาขอฟางซวนให้เลิกงานเลขาประธานทั้ง ๆ ที่ได้เงินเดือน เดือนละหลายหมื่น? 

คิดว่าตัวเองเป็นตัวเอกใช่ไหม?

 หวังฮ่าวหลานอดไม่ได้ที่จะรู้สึกตลกเล็กน้อย แต่แล้วเขาก็ตกใจกับความคิดนี้ 

เขารีบใช้แต้มตัวร้าย 100 แต้มอย่างรวดเร็วเพื่อตรวจสอบ 

[ตัวเอก: ฟางเฮิง)] 

[พลังต่อสู้: 76] 

[ค่าสเน่ห์: 86] 

[ออร่าตัวเอก: 387] 

[ทักษะ: นิ้วทองคำ (ความสามารถในการประเมินสมบัติ: แตะวัตถุด้วยนิ้วของคุณและจะทราบข้อมูลต่างๆ อย่าง คุณภาพ ปี วัสดุ ฯลฯ )] 

เป็นตัวเอกจริงๆ … 

หวังฮ่าวหลานมองไปที่ฟางเฮิงอีกครั้ง 

ออร่าตัวเอกเพียง 387 

เมื่อเทียบกับเสี่ยวอี้เฟิง ตัวเอกนี้อ่อนแอกว่า และนิ้วทองคำก็สามารถนำมาใช้เพื่อหาทางรวยได้เท่านั้น 

ด้วยออร่าตัวร้าย 456 ของเขา มันจะไม่ยากเลยที่จะทำลาย ฟางเฮิง อย่างไม่ยากเย็น

อย่างไรก็ตามหวังฮ่าวหลานไม่ได้ตั้งใจที่จะทำเช่นนั้น 

ตัวเอกที่ไม่ได้เป็นภัยคุกคามมากนัก ก็เป็นเพียงเครื่องมือฟาร์มแต้มเดินได้สําหรับเขา นี่เป็นโอกาสที่จะได้สะสมประสบการณ์เพื่ออัพเกรดตัวเอง