ข้ามมิติมาทั้งที ก็กลายเป็นตัวร้ายลูกเศรษฐีผู้ร่ำรวยไปซะแล้ว - ตอนที่ 60

วัยรุ่นสามคนในรถตู้ดูไร้เมตตาและมีมีดกับเชือกอยู่ในรถตู้ 

บทบาทของมีดชัดเจน เชือกคือ…ไว้มัดคน? 

เห็นได้ชัดว่าสามคนนี้ไม่ใช่คนดี และมีแนวโน้มว่าจะลักพาตัวฉินหยุนหาน 

ไม่มีวัตถุอันตรายในลาวิด้า มีเพียงสองคน คนขับรถอ้วน และชายหนุ่มประมาณอายุยี่สิบ 

ไม่มีอะไรน่าสนใจเป็นพิเศษเกี่ยวกับคนขับรถ แต่ชายหนุ่มคนนี้ให้ความรู้สึกแปลกเล็กน้อย เพราะเขาสวมเสื้อผ้าขาดรุ่งริ่งซึ่งซักมาหลายครั้งแล้ว เขาจึงดูเรียบง่ายและดูเหมือนคนใช้แรงงานเสียมากกว่า 

เห็นได้ชัดว่าคนในรถทั้งสองคันไม่ใช่คนกลุ่มเดียวกัน 

แต่เป้าหมายชัดเจนคือฉินหยุนหาน 

หวังฮ่าวหลาน มั่นใจว่าชายหนุ่มในชุดขาดรุ่งริ่งคือ เสี่ยวอี้เฟิง 

ก่อนหน้านี้ เจินเว่ย ได้อธิบายภาพลักษณ์ของเสี่ยวอี้เฟิงซึ่งเข้ากับรูปลักษณ์ของชายหนุ่มที่นั่งอยู่ใน Lavida อย่างสมบูรณ์ 

แต่หวังฮ่าวหลานอยากจะบ่นนิดหน่อย 

เสี่ยวอี้เฟิงเพิ่งมาถึงเมืองเมื่อวานนี้ เพราะงั้นไม่สำคัญหรอกว่าเขาจะแต่งตัวเรียบๆ แบบนี้หรือไม่ 

ตอนนี้เป็นบอดี้การ์ดอย่างเป็นทางการแล้วหนำซ้ำ ฉินไคซึ่งเป็นนายจ้างจะต้องจัดหาเสื้อผ้าดีๆ สำหรับเสี่ยวอี้เฟิงให้ไปแล้ว

แต่เสี่ยวอี้เฟิงคนนี้ไม่ได้สวมมันจริงๆ 

ทำไม? 

ไม่ใช่แค่เพราะสะดวกในการแกล้งทำเป็นคนใช้แรงงานแต่ยังเหมาะจะฉีกหน้าคนอื่นอีกด้วย

ตัวเอกพวกนี้ชอบมีรสนิยมที่ไม่ดีแบบนี้กันไปหมด

ทั้งรถตู้และLavidaไล่ตามแท็กซี่ที่ ฉินหยุนหาน กำลังนั่งอยู่ 

หวังฮ่าวหลาน ไม่สามารถอยู่นิ่งได้ และเอื้อมมือออกไปหยุดรถที่อยู่ข้างถนนอย่างรวดเร็ว 

เมื่อเห็นคนกวักมือเรียก แท็กซี่และรถจักรยานยนต์ก็หยุดพร้อมกัน รอให้หวังฮ่าวหลานขึ้นไป 

หวังฮ่าวหลาน เหลือบมองไปทางซ้ายและขวาและนั่งตรงบนรถจักรยานยนต์รับจ้าง 

ในแง่ของความเร็ว แท็กซี่เร็วกว่าแน่นอน 

แต่นั่นเป็นช่วงที่ถนนโล่งและการจราจรไม่ติดขัด 

ฉินหยุนหานและมู่เจาเจา กำลังไปที่ถนนการค้าเพื่อซื้อเสื้อผ้า หลังจากผ่านส่วนโรงเรียนไปแล้ว ถนนก็จะแออัด บวกกับที่รอไฟแดงหรืออะไรสักอย่าง มันจะใช้เวลามากขึ้นไปอีก และจักรยานยนต์ก็ขับในเลนกลางได้ แถมยังขับไปตามตรอกซอกซอยในช่องจราจรได้อีกด้วย ซึ่งคล่องตัวกว่ามาก 

“พ่อหนุ่ม เธอจะไปไหน” เจ้าของรถถาม 

“ตรงไป ฉันจะบอกทางให้” 

“โอเค” คนขับสตาร์ทรถ

หวังฮ่าวหลาน หยิบแผนที่ของโทรศัพท์มือถือของเขาออกมา ดูตำแหน่ง GPS ของฉินหยุนหานและบอกทางกับคนขับ 

เมื่อรถจักรยานยนต์ออกจากส่วนโรงเรียน มีรถอยู่บนถนนมากขึ้น และยานพาหนะก็เคลื่อนตัวช้า 

หวังฮ่าวหลาน ค้นหาแผนที่ผ่าน GPS และเห็นได้ชัดว่าความเร็วในการเคลื่อนที่ของฉินหยุนหานช้าลงอย่างมาก

และสำหรับการเคลื่อนตัวของการขี่รถจักรยานยนต์ก็แทบจะไม่มีอะไรมาขวางกั้น 

ไม่นาน หวังฮ่าวหลาน ก็เห็นแท็กซี่ที่ฉินหยุนหาน นั่งอยู่ด้วยตาเปล่าของเขา 

รถตู้และLavidaเดินตามหลังรถแท็กซี่ไปแต่ยังอยู่ไกล 

หวังฮ่าวหลาน สวมหมวกนิรภัยบนจักรยานยนต์และไม่กลัวที่จะถูกมองเห็น 

เขาล็อกตำแหน่งของเสี่ยวอี้เฟิงด้วความสามารถมองทะลุ จากนั้นก็สื่อสารกับระบบ ใช้คะแนนตัวร้าย 100 แต้มเพื่อตรวจสอบข้อมูล 

สถานะของ เสี่ยวอี้เฟิง ปรากฏในจิตใจของ หวังฮ่าวหลาน 

[ตัวเอก: เสี่ยวอี้เฟิง] 

[พลังต่อสู้: 983] 

[ค่าเสน่ห์: 128] 

[ออร่าตัวเอก: 726] 

[ทักษะ: ทักษะทางการแพทย์ระดับปรมาจารย์ ความแข็งแกร่งกำลังภายใน 15 ปี ทักษะอาวุธลับขั้นสูง] 

หลังจากที่หวังฮ่าวหลานเห็นข้อมูลนี้ เขารู้สึกมีความปรารถนา อยากจะดุด่าทันที 

เจ้าบัดซบเสี่ยวอี้เฟิงนี่ ตัวเอกคนนี้ก็เป็นพวกโกงๆ เหมือนกัน ตอนอายุ 20 เขามีทักษะทางการแพทย์ระดับปรมาจารย์ 

และที่มากไปกว่านั้นคือเขายังมีความแข็งแกร่งกำลังภายในซึ่งมีทักษะนี้มาสิบห้าปีแล้ว 

เจ้านี่อายุเพียง 20 ปี เพราะงั้นมันจึงเริ่มฝึกฝนทักษะภายในตั้งแต่อายุห้าขวบ? 

เดิมทีหวังฮ่าวหลานคิดว่าหวิงชุนระดับปรมาจารย์ก็เพียงพอแล้ว แต่ต่อหน้าตัวเอกผู้นี้ที่ฝึกฝนทักษะกำลังภายใน เขานับเป็นขยะอย่างสมบูรณ์ 

โชคดีที่ฉันมีระบบที่ช่วยฉันได้ และสามารถแลกเปลี่ยนทักษะกำลังภายในในร้านค้าระบบได้โดยตรง แต่ราคาค่อนข้างแพง 

เพราะต้องใช้แต้มร้าย 1,500 เพื่อแลก 1 ครั้ง และมีทักษะกำลังภายในทีมีประสบการณ์ฝึกฝนเพียง 3 ปีเท่านั้น 

กล่าวอีกนัยหนึ่งหากหวังฮ่าวหลานน ต้องการมีความแข็งแรงกำลังภายในประสบการณ์15 ปี เขาต้องใช้คะแต้มร้าย 7500 แต้มเพื่อแลกมัน

7500 ถือว่าจำนวนมาก

และแม้ว่าพวกเขาจะเปลี่ยนแปลงไป คาดว่ามันก็จะเทียบเท่าได้กับ เสี่ยวอี้เฟิง เท่านั้น

เพื่อให้มีประสิทธิภาพเหนือกว่า เสี่ยวอี้เฟิง เขายังต้องแลกเปลี่ยนอีกมาก 

ปัจจุบันเขายังล้าหลังอยู่มาก เขาทำได้เพียงค่อยๆ พัฒนาและสะสมแต้มตัวร้าย และพยายามก้าวข้ามเสี่ยวอี้เฟิง 

เป็นเพียงว่าต้องไม่ไปเผชิญหน้ากับ เสี่ยวอี้เฟิง ก่อนที่เขาจะพัฒนาตัวเองได้ดีเสียก่อน “คนขับ ฉันรีบ โปรดใช้เส้นทางไปยังถนนการค้า” หวังฮ่าวหลานพูดขึ้นอย่างกะทันหัน 

“ได้” เจ้าของรถตอบ 

เขาบิดคันเร่งอย่างแรงและขับรถเข้าไปในซอย ผ่านเส้นทางคดเคี้ยวหลายสิบเส้นทาง แม้ว่าถนนจะซับซ้อน แต่เจ้าของรถคันนี้ก็เคยชินกับการขับไปตามถนนและตรอกซอกซอยในวันธรรมดาและคุ้นเคยกับถนนอยู่แล้ว 

หลังจากนั้นประมาณสิบห้านาที รถจักรยานยนต์ก็มาถึงถนนการค้า 

หวังฮ่าวหลาน มองไปที่ความเร็วในการเคลื่อนที่ของตำแหน่งของ ฉินหยุนหาน และคาดว่าจะใช้เวลาอย่างน้อยสิบนาทีกว่าที่เธอจะมาถึงที่นี่ 

ถ้าวัยรุ่นสามคนในรถตู้ต้องการเริ่มทำอะไรบางอย่าง พวกเขาควรจะริเริ่มทำหลังจากที่ฉินหยุนหานลงจากรถ 

นั่นคือปากทางถนนการค้าอยู่ที่นี่ 

มีทางแยกบนถนนหลายเส้นทางและสะดวกมากสำหรับที่จะหนีเมื่อถูกจับ

 หวังฮ่าวหลาน ต้องรออย่างช้าๆ เท่านั้น

อย่างไรก็ตาม เสี่ยวอี้เฟิง ที่มาพร้อมกันนั้นเป็นปัญหาเอามาก 

หวังฮ่าวหลาน ไม่มีความมั่นใจแม้แต่น้อยว่าเขาจะตัดหน้าเสี่ยวอี้เฟิงและจัดการกับชายสามคนนั้น

ฉันควรทำยังไง? 

เขาเปิดแผนที่และทำความเข้าใจมันทันที 

แท็กซี่ที่ฉินหยุนหานนั่งอยู่ในนั้นกำลังไปที่ถนนการค้าและมีเพียงถนนสายเดียว 

กล่าวอีกนัยหนึ่งรถตู้และลาวิด้าที่อยู่ด้านหลังก้นแท็กซี่สามารถไปทางนี้ได้เท่านั้น 

เขาเพิ่งถ่ายรูปLavidaและเขาเห็นเลขทะเบียนรถชัดเจน 

ตอนนี้สามารถกำหนดเส้นทางที่จำเป็นได้

เข้าใจแล้ว! 

หวังฮ่าวหลานปิ๊งไอเดีย 

“ค่าโดยสาร 8 หยวน” เจ้าของรถบอกกับ หวังฮ่าวหลาน 

“คนขับ นายสามารถทำเงินได้เท่าไหร่ในหนึ่งวัน?” 

“มากที่สุดคือในช่วงต้นปี 200 หยวนและน้อยกว่านั้นคือร้อยพอดี” 

“ฉันคิดว่าวันนี้นายสามารถทำเงินได้ 300,000!” 

“ยังไง” เห็นได้ชัดว่าคนขับไม่เข้าใจและเกาหัวด้วยความงุนงง 

“นาย…นายจะวิ่งชนรถ รีดไถเงินได้ไหม” 

—— 

ในรถ Lavida 

เสี่ยวอี้เฟิง รู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อย รถตู้ตามแท็กซี่ของ ฉินหยุนหาน ไป เห็นได้ชัดว่ากำลังรอโอกาสที่จะริเริ่ม 

เมื่อนั้นโอกาสในการแสดงจะมาถึง 

ตราบใดที่เธอช่วยฉินหยุนหานเธอจะจำตัวเขาได้อย่างแน่นอนว่าเป็นบอดี้การ์ด 

ในเวลาเดียวกัน ฉินหยุนหานก็กลัวมากจนเธอก็จะกลับไปในวิลลาหลังเล็กในภายหลัง 

ด้วยวิธีนี้ เขาสามารถอยู่กับ ฉินหยุนหาน ได้ในอนาคต 

แม่บ้าน คุณหนู… 

เสี่ยวอี้เฟิงอดนึกภาพบางอย่างขึ้นมาในหัวไม่ได้ และน้ำลายก็ไหลจากปากของเขา 

คนขับรถอ้วนเป็นคนที่มีทักษะมากและติดตามรถตู้มาโดยตลอด

 เสี่ยวอี้เฟิง ไม่จำเป็นต้องกังวลเกี่ยวกับการคลาดสายตาจากรถตู้เลย 

ทั้งหมดที่เขาต้องทำคือรอให้วัยรุ่นสามคนนั้ทำอะไรกับฉินหยุนหาน 

ทว่าในทันใดนั้น

 บูม! 

มีเสียงกระแทกดังมาจากด้านหน้ารถ 

“เกิดอะไรขึ้น?” เสี่ยวอี้เฟิงนั่งเบาะหลังกำลังล่องลอยในจินตนาการ โดยไม่ได้สังเกตสถานการณ์ที่อยู่หน้ารถ 

“คนขับคนนี้ไม่มีตาเลยจริงๆ ถนนเป็นของเจ้าเหรอ เลี้ยวโค้งไม่มองรถเลย” คนขับอ้วนบ่น 

“อย่ากังวล ไล่ตามรถตู้ก่อน!” เสี่ยวอี้เฟิงเร่งเร้า 

“ชนแล้วหนี…” ใบหน้าคนขับอ้วนดูน่าเกลียด “อย่าชักช้า รีบไปซะ!” เสี่ยวอี้เฟิงดุ 

เขาไม่สนใจว่าคนขับรถอ้วนคนนี้จะถูกลงโทษอย่างไร 

เขารู้แค่ว่าหากไม่ไล่ตามไปทันที เขาจะพลาดโอกาสที่ดีที่จะได้ความโปรดปรานจากคุณหนูคนนั้น