บทที่ 6 การชะงักงัน

 

[ติ๊ง ลูกน้องถูกทุบตี โฮสต์เลือกที่จะบอกครู เปลี่ยนทิศทางของเนื้อเรื่องดั้งเดิมเล็กน้อยได้รับ แต้มตัวร้าย 200 แต้ม]

 

[ติ๊ง ปัจจุบันโฮสต์มีแต้มตัวร้ายมากกว่า 500 แต้ม และระบบร้านค้าจะเปิดโดยอัตโนมัติ]

 

ทันทีที่ซ่งเจินอวี่ จากไป หวังฮ่าวหลานก็ได้รับข้อความแจ้งเตือนจากระบบ

 

จุดนี้ถือว่าเป็นไปตามที่เขาคาดไว้

 

ลูกน้องถูกตี เขาสั่งให้ลูกน้องบอกเรื่องนี้กับครู การกระทำนี้เบี่ยงเบนไปจากเส้นทางปกติของตัวร้ายซึ่งนำไปสู่การเปลี่ยนแปลงในเนื้อเรื่องที่น่ากลัว

 

แต้มตัวร้าย 200 แต้ม

 

เขายอมรับพวกเขาอย่างมีความสุข

 

ในหัวของเขานอกจากหน้าต่างสถานะของตัวเองแล้ว ยังมีหน้าต่างของร้านค้าระบบเพิ่มมาอีกหนึ่งหน้าต่าง

 

แต่ในร้านค้าไม่ได้แสดงสินค้า มีเพียงตัวเลือกเดียวสําหรับการสุ่มกาชา

 

“ตอนนี้ฉันแลกเปลี่ยนอะไรได้ สำหรับ 600 แต้ม? แสดงให้ฉันดูสิ “หวังฮ่าวหลานถามระบบโดยตรง

 

“กำลังตอบกลับโฮสต์ 600 แต้มตัวร้ายไม่สามารถแลกเปลี่ยนเป็นไอเท็มใดๆได้ ไอเทมในร้านค้าต้องการแต้มตัวร้าย 1,000 แต้ม ซึ่งถูกที่สุด

 

ขอแนะนําให้โฮสต์เลือกการสุ่มรางวัล แต่ละครั้งจะมีค่าใช้จ่ายเพียง 500 แต้มตัวร้ายเท่านั้น และโฮสต์มีโอกาสได้รับรางวัลสุดหรู แต่โฮสต์ก็อาจสุ่มเจอไม่ได้อะไรเลย] 】

 

“ฉันยังต้องสะสมอีก 400 แต้มเพื่อแลกเปลี่ยนของรางวัล ฉันอาจจะยังไม่สามารถแลกเปลี่ยนของที่ฉันต้องการได้ งั้นสุ่มราวัลไปเลย” หวังฮ่าวหลานวางแผนที่จะเสี่ยงโชคของเขา

 

มีรูเล็ตปรากฏขึ้นที่หน้าต่างของร้านค้า และวงล้อหมุนและผลลัพธ์ก็เกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว

 

“ติ๊ง ขอแสดงความยินดีกับโฮสต์ที่โชคดีมาก ได้รับ “ดวงตาดอกท้อ” มูลค่า 1,500 แต้ม จะใช้ทันทีหรือไม่? 】

 

ความหมายที่แท้จริงเป็นเรื่องง่ายที่จะเข้าใจว่ามันคืออะไร

 

ผู้ชายมีตาดอกท้อนั้นง่ายต่อการยั่วยวนผู้หญิง

 

มันเป็นสิ่งที่ดี!

 

แน่นอนว่าหวังฮ่าวหลานเลือกที่จะใช้มันทันที

 

หลังจากได้รับดวงตาดอกท้อแล้วเขาก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายเซลฟี่ เขาพบว่าไม่มีความแตกต่างที่เห็นได้ชัดเจนจากในสายตาของเขา

 

อย่างไรก็ตามหวังฮ่าวหลานพบว่าค่าเสน่ห์ในหน้าต่างค่าสถานะของเขาเพิ่มขึ้นจาก 198 เป็น 268

 

ค่าเสน่ห์เพิ่มขึ้น 70 แต้มนี้ ควรจะเป็นเพราะดวงตาดอกท้อ  

 

“ต้องลองว่ามันต่างจากเดิมยังไง?”

 

หวังฮ่าวหลานเกิดความคิดนี้ขึ้นในใจ ดังนั้นหวังฮ่าวหลานจึงลุกขึ้นไปเปลี่ยนที่นั่งกัลเพื่อนร่วมโต๊ะของซูมู่หยานโดยอาศัยเหตุผลในการพูดคุยเรื่องคณิตศาสตร์ที่ยังคุยกันไม่จบ

 

เขาพูดคุยกับซูมู่หยานเกี่ยวกับคณิตศาสตร์ต่อไป

 

หวังฮ่าวหลานรู้สึกได้อย่างชัดเจนว่าซูมู่หยานมองมาที่เขาบ่อยขึ้น และเมื่อมองไปที่เธอ เธอก็ไม่ได้ละสายตาเป็นเวลานาน

 

“ทําไมเธอถึงมองฉันเช่นนี้? มีอะไรบนหน้าฉันงั้นเหรอ?” หวังฮ่าวหลานจงใจถาม

 

“เปล่า แค่คิดว่าตานายสวยมาก” ซูมู่หยานอดไม่ได้ที่จะพูดประโยคนี้ออกมา

 

พอคําพูดนี้หลุดออกมา ใบหน้าของซูมู่หยานก็แดงก่ํา รีบละสายตาหนี

 

น่ารักเกินไปที่ได้เห็นสาวสวยขี้อายเช่นนี้

 

[ติ๊ง หนึ่งในนางเอกซูมู่หยานมีความชื่นชอบต่อโฮสต์ +10 ระดับความชื่นชอบปัจจุบันคือ 20  (เป็นมิตรมาก) ]

 

[ติ๊ง ออร่าตัวเอกของฉู่ป๋าย-10 ออร่าตัวร้ายโฮสต์ +10] ]

 

“ดูเหมือนว่าดวงตาดอกท้อนี้จะใช้งานได้จริง ไม่เลวเลยทีเดียว”

 

จากนั้นมองไปที่หน้าต่างสถานะซึ่งมีการเปลี่ยนแปลง

 

“โฮสต์: หวังฮ่าวหลาน”

 

“พลังต่อสู้: 89”

 

[ค่าเสน่ห์: 268]

 

[ออร่าตัวร้าย: 129]

 

[แต้มตัวร้าย: 100″

 

“ทักษะ: ไม่มี”

 

หลังเลิกเรียน ฉู่ป๋ายและคนอื่นๆ ก็ยังไม่กลับมา

 

หวังฮ่าวหลานเดินตรงไปยังแผนกกรมการศึกษาและจริยธรรมเพื่อชมความความโกลาหล

 

เมื่อครู่ที่หน้าประตูแผนกกรมการศึกษาและจริยธรรมก็ได้ยินเสียงทะเลาะวิวาทดังขึ้น

 

เห็นได้ชัดว่าปัญหายังไม่ได้รับการแก้ไขอย่างดีและยังคงอยู่ในภาวะทางตัน

 

หวังฮ่าวหลานยืนอย่างใจเย็นและมองตรงไปที่ประตู

 

รองผู้อํานวยการแผนกกรมการศึกษาและจริยธรรมเห็นนักเรียนมามุงดูจึงคิดจะตําหนิแต่พอเห็นหวังเฮาก็รีบกลืนคําพูดลงไปทันทีทันใด

 

นี่คือข้อได้เปรียบของตัวร้าย เขามีอิธิพลในโรงเรียน นอกจากตัวเอกแล้ว คนอื่นๆ ก็มักจะไว้หน้าเขา

 

ท้ายที่สุดหวังฮ่าวหลานก็มีผู้หลังครอบครัวที่ดีและผลการเรียนเป็นเลิศ

 

สาเหตุของปัญหาการทะเลาะเบาะแว้งกันยังคงอยู่ในภาวะทางตันเช่นนี้

 

ฟ่านเจี้ยนและคนอื่นๆ บอกว่าเพราะเห็นฉู่ป๋ายแล้วไม่ชอบขี้หน้า พวกเขาจึงปิดกั้นเส้นทางของฉู่ป๋ายหลังเลิกเรียน แล้วทั้งสองฝ่ายจึงนำไปสู่การทะเลาะเบาะแว้ง

 

ในความเห็นของซ่งเจินอวี่ และรองผู้อํานวยแผนกกรมการศึกษาและจริยธรรม ทั้งสองฝ่ายล้วนผิด

 

ความผิดพลาดของฟ่านเจี้ยนและคนอื่น ๆ เป็นสิ่งที่พวกเขาเลือกที่จะต่อสู้กันก่อน

 

ความผิดของฉู่ป๋ายคือหลังจากเอาชนะฟ่านเจี้ยนและคนอื่นๆได้อย่างง่ายดาย แล้วยังไปตบปากพวกเขาอีกหลายสิบที ทําให้ทั้งสามคนมีรอยฟกช้ําและใบหน้าบวมเป่ง

 

ทั้งสองฝ่ายผิด

 

แต่ทําไมไม่ลงโทษทั้งหมด?

 

เพราะฟ่านเจี้ยนและคนอื่นๆได้เสนอให้แจ้งตํารวจ

 

นี่เป็นคําสั่งของหวังฮ่าวหลาน

 

ฟ่านเจี้ยนและคนอื่นๆ เริ่มลงมือก่อน สำหรับฉู่ป๋ายนั้นเป็นการป้องกัน แต่ฉู่ป๋ายลงมือรุนแรงเกินไป ถือเป็นการป้องกันที่เกินกว่าเหตุ

 

เหตุผลนั้นเพียงอย่างเดียวก็เพียงพอแล้วที่จะแจ้งตำรวจ

 

แต่ในสถานการณ์แบบนี้ ทางโรงเรียนจะต้องไม่เต็มใจทำเช่นนั้นแน่นอน

 

เพราะเมื่อแจ้งตํารวจแล้ว เรื่องจะขยายใหญ่โตขึ้น ชื่อเสียงของโรงเรียนจะต้องได้รับผลกระทบอย่างแน่นอน

 

ดังนั้นรองผู้อํานวยการแผนกกรมการศึกษาและจริยธรรมและซ่งเจินอวี่จึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากจะปรับความขัดแย้งระหว่างฉู่ป๋ายและฟ่านเจี้ยน

 

หลังจากลงเอยกันเช่นนี้แล้วฟ่านเจี้ยนและคนอื่นๆก็ยอมถอยออกมา แต่พวกเขาบอกว่าให้พวกเขาตบหน้าฉู่ป๋ายและปล่อยให้เรื่องมันจบๆ ไป

 

แต่ฉู่ป๋ายจะตอบตกลงได้อย่างไร?

 

ตัวเอกคนไหนไม่หัวแข็งบ้าง?

 

ดังนั้นเขาจึงยอมให้ฟ่านเจี้ยนและคนอื่นมาแจ้งตํารวจ

 

แน่นอนว่าทางโรงเรียนไม่พอใจ

 

ไม่สิ มันก็ยังคงอยู่ในภาวะทางตันต่อไป

 

“ฉู่ป๋าย ทำไมเธอถึงดื้อนัก? ทำไมไม่เห็นด้วย? มันจะกลายเป็นเรื่องร้ายแรงมากขึ้นถ้าเรื่องไปถึงตำรวจ เธออาจได้รับประวัติอาชญากรรมและถูกไล่ออกจากโรงเรียน เธอยังไม่เห็นด้วยหรือ”

 

รองผู้อํานวยการแผนกกรมการศึกษาและจริยธรรมเป็นชายที่หน้าตาดุร้าย ชื่อหยานซาน อายุ 40-50 ปี เห็นว่าสถานการณ์ตึงเครียด เขาจึงข่มขู่ขึ้นมา

 

“รองผู้อํานวยการหยาน ถ้าทําแบบนี้ อนาคตของฉู่ป๋ายจะถูกทําลายไปหมด ทําเช่นนี้ไม่ได้นะ” ซ่งเจินอวี่รีบคัดค้านทันที

 

หวังฮ่าวหลานสังเกตอย่างเงียบๆที่ประตู

 

อารมณ์ของครูซ่งร้อนแรงมาก ท่าทางเมื่อครู่ของเธอเหมือนจะฆ่าคน แต่ตอนนี้ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความกังวล และรักนักเรียนมากขนาดนี้

 

ช่างใจดีเหลือเกิน

 

นิสัยของครูซ่งไม่ว่าจะมองอย่างไรก็ดูเหมือนหนึ่งในนางเอก

 

“ครูซ่ง ฉันให้โอกาสเขาไปแล้ว เขาเป็นคนที่หยิ่งผยอง ฉันต้องรุนแรง” หยานซานตั้งใจแน่วแน่

 

เขาพยายามอย่างสุดความสามารถที่จะเกลี้ยกล่อมฉู่ป๋าย และแม้กระทั่งหลังจากเสียเวลาไปมาก ฉู่ป๋าย ก็ไม่สามารถซาบซึ้งในความเมตตาของเขาได้เลย

 

ตอนนี้เขาหมดความอดทนและไม่ฟังคําห้ามปรามของซ่งเจินอวี่แล้ว

 

ซ่งเจินอวี่เพิ่งมาโรงเรียนแค่สองถึงสามปีเท่านั้น เธอไม่มีคุณสมบัติและไม่มีเบื้องลึกเบื่องหลัง

 

หยานซานไม่จําเป็นต้องสนใจความคิดเห็นของเธอเลยแม้แต่น้อย

 

ยิ่งไปกว่านั้นเขาเองก็ทําเพื่อผลประโยชน์ของทางโรงเรียนเช่นกัน

 

แม้ว่าผู้บริหารระดับสูงของโรงเรียนจะรู้ แต่พวกเขาก็เห็นด้วยกับวิธีการของเขาแน่นอน

 

“ง่ายขนาดนั้นเลยเหรอ แค่ไล่เขาออก?” หวังฮ่าวหลานรู้สึกยากที่จะเชื่อ

 

ถ้าฉู่ป๋ายถูกไล่ออกจากโรงเรียนจริงๆ โอกาสที่จะได้ติดต่อกับซูมู่หยานและซ่งเจินอวี่ก็ไม่มีแล้ว ดังนั้นจึงเป็นไปไม่ได้ที่จะครอบครองนางเอกทั้งสองได้

 

ด้วยวิธีนี้ออร่ามีของตัวเอกของฉู่ป๋ายจะลดลงอย่างมาก

 

และออร่าตัวร้ายของเขาจะเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว

 

ฉู่ป๋ายจะไม่ไร้ค่าเช่นนี้จริงๆ เหรอ?

 

อย่างไรก็ตามหวังฮ่าวหลานเห็นชายชราที่มีหนวดเคราสีขาวกําลังมุ่งหน้าตรงไปยังแผนกกรมการศึกษาและจริยธรรม

 

หวังฮ่าวหลานรู้จักเขา

 

นี่คือครูใหญ่

 

“ทําไมครูใหญ่ถึงมาที่นี่?” หวังฮ่าวหลานรู้สึกสับสนเล็กน้อย

 

ปกติแล้วครูใหญ่คนนี้แทบจะไม่มีใครเห็น เลยมีการจัดการเรื่องส่วนใหญ่โดยรองครูใหญ่ ซึ่งหลายคนในโรงเรียนไม่รู้จักเขาด้วยซ้ํา

 

มันแปลกมากที่จู่ๆ ก็ปรากฏตัวขึ้นที่นี่

 

เป็นไปได้ไหมว่า…

 

ทันใดนั้นหวังฮ่าวหลานก็รู้สึกถึงลางสังหรณ์ที่ไม่ดี

 

******************************

ติดตามอัพเดทตอนใหม่ๆ ได้ที่แฟนเพจ Doublewaen Translate นิยายแปล

 https://web.facebook.com/doublewaentranslate