ข้ามมิติมาทั้งที ก็กลายเป็นตัวร้ายลูกเศรษฐีผู้ร่ำรวยไปซะแล้ว - ตอนที่ 42
หลังจากที่ทนายอันจากไป
ถังปิงหยุนและหวังฮ่าวหลานได้พูดคุยเรื่องสําคัญ
“ที่เธอมาหาฉัน มีเรื่องอะไรกันแน่?”
“ผมมีอะไรให้ดู” หวังฮ่าวหลานพูดและหยิบรูปถ่ายที่เตรียมไว้ออกมา
ภาพเหล่านี้เป็นภาพระยะใกล้ของฟ่านเจี้ยน ฟ่านทง และฉินโซ่วเซิงแน่นอนว่าถูกทุบตีจนจมูกช้ำและใบหน้าบวมเป่ง
“พวกเขาเป็นใคร? ทําไมมันถึงถูกทุบตีอย่างน่าสังเวชแบบนี้? “ถังปิงหยุนตกตะลึงกับสามหัวหมูในภาพ
“คนเหล่านี้เป็นเพื่อนร่วมชั้นของผม พวกเขาถูกฉู่ป๋ายทุบตีจนเป็นแบบนี้”
“เป็นเจ้าเด็กที่ตัดผมทรงหัวเกรียนนักเรียนไทยวันนี้ใช่ไหม?”
“ใช่ เจ้าหมอนี่มีแนวโน้มที่จะใช้ความรุนแรง!”
ถังปิงหยุนยอมรับเรื่องนี้มาก
ก่อนหน้านี้โจรถูกรปภ.มัดไว้ ไม่มีความสามารถในการขัดขืนแต่ฉู่ป๋ายกลับพุ่งเข้าไปทุบตีเขาอย่างรุนแรง
คนทั่วไปไม่ทําแบบนั้นหรอก
“เขาก่อเรื่องแบบนี้ โรงเรียนไม่ได้ไล่เขาออกเหรอ?”
“แค่เสียเงินไปแค่ 30,000 หยวนเอง”
“ทุบตีคนขนาดนี้ แต่เสียเงินไปแค่สามหมื่นหยวน? มันเบาเกินไป “ถังปิงหยุนส่ายหัวและตอบสนองอย่างรวดเร็ว
“ครูใหญ่ปกป้องเขา?”
หวังฮ่าวหลานพยักหน้าและกล่าวต่อว่า
“ที่ผมมาหาน้า จริงแล้วๆ อยากให้น้าใช้อํานาจของผู้อํานวยการโรงเรียนเพื่อย้ายครูใหญ่ไปตําแหน่งอื่น ถ้าฉู่ป๋ายไม่มีครูใหญ่คอยปกป้อง เขาคงไม่โอหังขนาดนั้นอีก”
“ได้” ถังปิงหยุนไม่พูดพล่ามทําเพลง เธอพยักหน้าตอบรับ
ครูใหญ่อายุมากแล้ว และไม่ค่อยสนใจเรื่องโรงเรียนมัธยมสุ่ยเจ๋อมากนัก
ถ้าย้ายเขาไปทํางานที่อื่น โรงเรียนมัธยมสุ่ยเจ๋อก็จะไม่ได้รับผลกระทบอะไร
นอกจากนี้หวังฮ่าวหลานยังเปิดปากร้องขอเธอเอง จะปฏิเสธได้อย่างไร?
นอกจากนี้เธอยังรู้สึกว่าครูใหญ่ลําเอียงเกินไปและไม่เป็นธรรม
“ฉันจะโอนเงินให้เธอให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทําได้” ถังปิงหยุนขอหมายเลขบัตรจากหวังฮ่าวหลาน
“ผมไม่รีบหรอก”
หวังฮ่าวหลานมองไปที่เวลา
“น้าถัง! ลาก่อน ว่างๆ เดี๋ยวผมติดต่อไป ”
เมื่อได้ยินชื่อนี้ ใบหน้าของถังปิงหยุนก็กระตุกเล็กน้อย แต่เธอไม่รู้ว่าจะพูดอะไรดี ได้แต่มองส่งหวังฮ่าวหลานไปที่คัลลิแนน
เธอนิ่งอึ้งไปครู่หนึ่ง จนกระทั่งเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น จึงตื่นขึ้นมา
เจิ้นหลี่โทรมา
“ปิงหยุน เธอกับลูกชายฉันเป็นยังไงบ้าง?”
“ฉันรับปากกับเขาแล้ว”
“ขอบใจมาก ถ้าว่างฉันจะเชิญไปร้านเสริมสวยด้วยกัน” เจิ้นหลี่คิดว่าถังปิงหยุนเห็นแก่หน้าเธอ เธอจึงตอบตกลงกับหวังฮ่าวหลาน
“ได้ค่ะ!” ถังปิงหยุนตอบตกลงทันที
“พี่เจิ้นหลี่ ที่จริงพี่เป็นรุ่นเดียวกันกับพ่อแม่ของฉัน จะว่าไปแล้ว ฉันควรเรียกพี่ว่าป้าเจิ้นถึงจะถูก ฉันจะเรียกพี่ว่าป้าเจิ้นนะ”
เจิ้นหลี่อารมณ์ไม่ดีเมื่อได้ยินคําพูดนี้ เธอรู้สึกไม่พอใจทันที
“ถังปิงหยุน หมายความว่าอย่างไร? ฉันจะไปล่วงเกินเธอตอนไหน? เธอเปลี่ยนวิธีพูดเพราะฉันแก่ใช่ไหม? อย่าคิดว่าช่วยลูกชายฉัน ฉันยังต้องให้หน้าเธอ ยังไงซะสองตระกูลเราก็มีความร่วมมือทางธุรกิจกัน ฉันจะให้เธอ 10 ล้าน แล้วเรื่องนี้พวกเราหายกัน! ”
“พี่เจิ้นหลี่ เมื่อครู่ฉันแค่พูดเล่น ฉันขอโทษ” ถังปิงหยุนรีบขอโทษ
หลังจากนั้นเธอก็พูดคุยกันอีกสักพัก เพื่อให้เจิ้นหลี่ใจเย็นลง
หลังจากวางสาย ถังปิงหยุนก็ถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้ ดูเหมือนว่าคนรุ่นนี้จะยากที่จะเกลี้ยกล่อม
——
ระหว่างทางไปโรงเรียน ขณะที่คนขับรถไปส่งหวังฮ่าวหลาน
หวังฮ่าวหลานว่างและเปิดดูหน้าต่างสถานะ
“โฮสต์: หวังฮ่าวหลาน”
[พลังต่อสู้: 289]
[ค่าเสน่ห์: 268]
[ออร่าตัวร้าย: 319]
[แต้มตัวร้าย: 1700]
[ทักษะ: ทักษะการวาดเขียนระดับปรมาจารย์, หมัดหวิงชุนระดับปรมาจารย์, ทักษะการร้องเพลงระดับเทพ, ทักษะการแสดงระดับจักรพรรดิภาพยนตร์, การมองทะลุ]
แต้มตัวร้าย 1700?
หวังฮ่าวหลานเข้าไปในร้านค้าระบบเพื่อหายา
[ยารักษาความงามระดับต่ำ 1100 แต้มตัวร้าย (หมายเหตุ: หลังจากกินยาอายุจะถูกแช่แข็งซึ่งผลของยาจะออกฤทธิ์นานถึง 30 ปี) คุณต้องการแลกเปลี่ยนหรือไม่?]
“แลกเปลี่ยน!”
หวังฮ่าวหลานออกคําสั่งกับระบบ
หลังจากแลกเปลี่ยนมันแล้ว หวังฮ่าวหลาน ก็อดใจรอไม่ไหวที่จะกินยารักษาความงามระดับต่ำนี้
เมื่อยาเข้าปากมันให้ความรู้สึกหวาน
แต่หลังจากที่หวังฮ่าวหลานกินมันลงไป เขาก็ไม่ได้รู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลงใดๆ บนร่างกาย
ตามคําแนะนําของยารักษาความงามระดับต่ำ ผลลัพธ์นี้ต้องใช้เวลาอีกนานจึงจะเห็นผล
ตอนนี้หวังฮ่าวหลานอายุ 18 ปี เมื่อเขาอายุ 48 ปี เขายังคงเป็นเด็กหนุ่มวัย 18 ปี
หลังจากอายุ 48 ปีก็เริ่มแก่ตัวลงอย่างช้าๆ แต่จุดเริ่มต้นของการแก่ตัวลงก็เริ่มเหมือนเมื่ออายุ 18 ปี เป็นต้นไป
กล่าวอีกนัยหนึ่งหวังฮ่าวหลานคงความเยาว์วัยมากกว่าคนปกติถึง 30 ปี
เหลืออีก 700 แต้มตัวร้ายและยังสามารถสุ่มรางวัลได้
คราวที่แล้วได้ความสามารถมองทะลุเหมือนฉู่ป๋าย ไม่รู้ว่าครั้งนี้จะสุ่มอะไรได้บ้าง
หวังฮ่าวหลานตั้งตารอ
[น่าเสียดายที่โฮสต์ไม่ได้รับรางวัลใด ๆ]
ปัง!
——
ชั่วโมงเรียนด้วยตัวเองภาคค่ำ
หวังฮ่าวหลานเปิดโต๊ะและพบว่ามีแก้วชานมอยู่ข้างใน
คิดว่าน่าจะเป็นของซูมู่หยานที่เอามาให้
หวังฮ่าวหลานดื่มมันเข้าไปอึกหนึ่ง
หวาน
หวานจริงๆ
ของหวานแบบนี้ดื่มเยอะเกินไป จะอ้วนง่าย
อย่างไรก็ตามหวังฮ่าวหลานไม่ต้องกังวลไป ยารักษาความงามไม่เพียงแต่รักษารูปลักษณ์เท่านั้น แต่ยังรักษารูปร่างอีกด้วย
ขณะที่กําลังดื่มชานม หวังฮ่าวหลานก็เหลือบมองไปที่ทิศทางของซูมู่หยาน
หวังฮ่าวหลานเห็นเพียงใบหน้าด้านข้างของซูมู่หยานเท่านั้น
แต่เห็นได้ชัดว่าเธอดูเหมือนจะใจลอยและไม่ค่อยได้ตั้งใจเรียน
ในระหว่างชั้นเรียน
หวังฮ่าวหลานส่งข้อความและเรียกเหวินจิงออกมาพูดคุย
ในทางเดินของโรงเรียน
นักเรียนบางคนเดินเล่นที่นี่ เป็นกลุ่มเล็กๆ บางคนเป็นเพื่อนร่วมชั้น บางคนเป็นคู่รักกัน
ที่นี่มีแสงไฟสลัวสภาพแวดล้อมเงียบสงบและกลิ่นหอมของดอกไม้ลอยอยู่ในอากาศ
เป็นบรรยากาศอารมณ์พิเศษโดยเฉพาะ
คู่รักชอบมาที่นี่กันมากที่สุดหลังชั่วโมงเรียนด้วยตัวเองภาคค่ำ
เหวินจิงถูกหวังฮ่าวหลานเรียกออกมา ในใจรู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่ง
“ซูมู่หยานดูอารมณ์ไม่ดี เธอเป็นอะไรไป?” หวังฮ่าวหลานถาม
เหวินจิงรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย เธอคิดว่าหวังฮ่าวหลานเรียกตัวเธอเพื่อนัดพบ
ที่แท้ก็คิดมากไปเอง
“ตอนเย็นเธอซื้อชานมข้างนอกแล้วบังเอิญเจอพ่อ พ่อเธออยากให้เธออยู่ให้ห่างจากเธอ(หวังฮ่าวหลาน) หยานหยานรู้สึกไม่สบายใจ เพราะงั้นทั้งสองคนจึงเถียงกันไปหลายประโยค”
ในฐานะเพื่อนสนิทของซูมู่หยานและอยู่โต๊ะเดียวกัน ซูมู่หยานจะแบ่งปันเรื่องราวต่างๆ กับเหวินจิงเสมอ
“ฉันกับพ่อของเธอไม่เคยเจอกันมาก่อน ดูเหมือนพ่อเธอจะมุ่งเป้ามาที่ฉันมาก”
“บางทีพ่อของเธออาจจะไม่อยากให้หยานหยานมีความรัก ดังนั้นเขาจึงทําแบบนี้”
“ไม่หรอก” หวังฮ่าวหลานปฏิเสธข้อสรุปของเธอทันที
คราวที่แล้วฉู่ป๋ายต้องเดิมพันกับซูมู่หยาน ทำให้ซูมู่หยานเป็นแฟนเขาเมื่อเขาสองได้สิบอันดับแรก
ตอนนั้นเป็นพ่อซูที่รับปากแทนซูมู่หยาน
จากมุมนี้จะเห็นได้ว่าพ่อซูควรจะเป็นคนที่เปิดกว้างและจะไม่เข้าไปยุ่งเกี่ยวกับเรื่องความรักของลูกสาว
เชียร์ฉู่ป๋ายและมุ่งเป้าไปที่เขา?
พ่อของซูมู่หยานคนนี้คงไม่ใช่นักแสดงสมทบของฝ่ายตัวเอกหรอกนะ?
หวังฮ่าวหลานรู้สึกว่ามีความเป็นไปได้สูง
“เธอ… เธอเป็นห่วงเรื่องหยานหยานแบบนี้ ก็เพราะอยากตามจีบเธอเหรอ? “เหวินจิงอดถามไม่ได้
“ใช่” หวังฮ่าวหลานพยักหน้า
ซูมู่หยานเป็นหนึ่งในนางเอก ถ้าเขาไม่จีบ ตัวเอกก็จะคาบไปแดก
ถ้าตัวเอกจีบได้ ออร่าของตัวเอกก็จะเพิ่มขึ้นตามไปด้วย ออร่าตัวร้ายของตัวเองก็ลดลง
เมื่อเวลานั้นมาถึง เขาก็จะอยู่ไม่ไกลจากก้นเหว
เมื่อได้ยินคําพูดของหวังฮ่าวหลาน เหวินจิงก็รู้สึกเจ็บปวดใจเล็กน้อย
ในความเป็นจริงเธอสังเกตมันมานานแล้ว แต่เธอไม่ได้คาดหวังว่าหวังฮ่าวหลานจะยอมรับมัน
******************************
ติดตามอัพเดทตอนใหม่ๆ ได้ที่แฟนเพจ Doublewaen Translate นิยายแปล
https://web.facebook.com/doublewaentranslat