ข้ามมิติมาทั้งที ก็กลายเป็นตัวร้ายลูกเศรษฐีผู้ร่ำรวยไปซะแล้ว - ตอนที่ 38
ในเมื่อนายไม่เปิดหินแล้ว อยู่ต่อก็ไม่มีความหมายอะไร เชิญกลับไปเถอะ” ถังปิงหยุนออกคําสั่งไล่ฉู่ป๋ายโดยตรง
หวังฮ่าวหลานและฉู่ป๋ายเป็นนักเรียนของโรงเรียนมัธยมสุ่ยเจ๋อ ครูใหญ่คนนี้ไม่ปฏิบัติต่อเขาอย่างเท่าเทียมกัน แต่กลับลําเอียงไปทางฉู่ป๋าย
ถังปิงหยุนที่เป็นมิตรกับหวังฮ่าวหลานมากกว่า แน่นอนว่าเธอย่อมทนดูต่อไปไม่ได้
ฉู่ป๋ายคนนี้เหมือนคนพาล ไม่มีท่าทางเหมือนนักเรียนเลย
เธอรู้สึกสับสนเล็กน้อยกับครูใหญ่คนนี้ เขาไปให้ท้ายกับคนแบบนี้ได้อย่างไร?
แต่ถังปิงหยุนยังคงเคารพครูใหญ่อยู่
แต่ไม่ใช่สำหรับฉู่ป๋าย
นี่คืออาณาเขตของเธอ ถ้าเธอไม่ชอบ ก็ต้องให้เขาออกไป
“คุณคนสวย ผมมาที่นี่ถือว่าเป็นแขก ไม่จําเป็นต้องทําแบบนี้ก็ได้” ฉู่ป๋ายกล่าว
“ดูเหมือนนายจะยังไม่รู้ว่าฉันเป็นใคร และคงต้องอธิบายให้นายฟังแล้วล่ะ ฉันน่ะคือผู้อํานวยการโรงเรียนมัธยมเอกชนสุ่ยเจ๋อ”
ได้ยินดังนั้น ฉู่ป๋ายก็ตะลึงงัน
สาวงามภูเขาน้ําแข็งคนนี้อาวุโสกว่าครูใหญ่เสียอีก!
“พาเขาออกไป” ถังปิงหยุนคร้านเกินกว่าจะพูดมาก เธอสั่งผู้ช่วยหญิง
ท่าทีของเธอเห็นได้ชัดว่ารังเกียจฉู่ป๋ายมาก
เมื่อหวังฮ่าวหลานเห็นมัน เขามีความสุขมาก
ด้วยเหตุนี้ฉู่ป๋ายคงไม่ได้มีความสัมพันธ์อะไรกับถังปิงหยุนแล้วใช่ไหม?
แต่ขณะที่หวังฮ่าวหลานกําลังคิดเรื่องนี้ อยู่ๆ ก็มีเสียงตะโกนดังมาจากนอกโรงเก็บ
“หยุด!”
“อย่าหนี!”
……
ความเคลื่อนไหวอย่างกะทันหันทําให้ทุกคนในโรงงานประหลาดใจ
อย่างไรก็ตามก่อนที่พวกเขาจะตอบสนองอะไรชายร่างผอมที่ตื่นตระหนกก็วิ่งเข้าไปในโรงเก็บ
มีที่ตามมาติดๆ คือรปภ.หลายคนที่ไล่ตามมา
ชายร่างผอมเห็นว่าไม่มีทางในหนีในโรงเก็บ ประตูก็ถูกรปภ.ขวางไว้อีกครั้ง เขาจึงรีบคว้าตัวถังปิงหยุนที่อยู่ใกล้ที่สุดไว้
“อ๊าาา” ใบหน้าของถังปิงหยุนเปลี่ยนเป็นสีซีด
“อย่าเข้ามา!” ชายคนนั้นพูดกับรปภ.หลายคน
“ปล่อยประธานถังไป เจ้าหนีไม่พ้นหรอก!” รปภ.เตือนและค่อยๆเข้าใกล้ชายคนนั้น
“อย่าบังคับข้า!” ชายร่างผอมควักปืนออกมาจากตัวและชี้ไปที่หัวของถังปิงหยุน
รปภ.หลายคนตกใจและถอยหลังไปหลายก้าวโดยไม่รู้ตัว
พวกเขาไม่เคยคิดเลยว่าเจ้าหมอนี่จะมีของแบบนี้อยู่ด้วย
หวังฮ่าวหลานก็ตกใจเช่นกัน
เดิมทีเขาจะพึ่งหมัดหวิงชุนของตนเองเพื่อสั่งสอนโจรน้อยผู้นี้
ตอนนี้ดูเหมือนว่าคงต้องเบรคไว้ก่อน
ไม่ว่ากังฟูจะแข็งแกร่งแค่ไหน ก็ไม่สามารถต้านทานกระสุนได้
อย่างไรก็ตามเมืองชิงหลิงมีการกวดขันที่เข้มงวดมาก เจ้าหมอนี่ไปเอาปืนมาจากไหน?!
หวังฮ่าวหลานรู้สึกสับสนเล็กน้อย ดังนั้นเขาจึงเพ่งสมาธิมองดูและพบว่ามันน่าขนลุกมาก
นี่มันบ้าอะไร ที่แท้ก็เป็นแค่ปืนของเล่น…
กลอุบาย, หลอกลวง, กลลวงบัดซับ!
หวังฮ่าวหลานถึงกับพูดไม่ออก
ท่าทีของถังปิงหยุนที่มีต่อฉู่ป๋ายถือว่าเลวร้ายมากแล้ว
ฉู่ป๋ายยังมีโอกาสพลิกสถานการณ์ได้
ตัวเขามองเห็นว่าเป็นปืนของเล่นได้ ฉู่ป๋ายย่อมดูออกเช่นกัน
ด้วยค่าพลังการต่อสู้ของฉู่ป๋าย การต่อกรกับชายร่างผอมคนหนึ่ง มันเรื่องกล้วยๆ เลยไม่ใช่หรือ?
กลายเป็นวีรบุรุษช่วยสาวงามและได้ความโปรดปรานจากถังปิงหยุน
กลลวง…
“ปล่อยสาวสวยคนนี้ไปซะ!”
เมื่อหวังฮ่าวหลานมีความคิดเหล่านี้ขึ้นมา เสียงฉู่ป๋ายก็ดังขึ้นข้างหูเขา
หวังฮ่าวหลานมองตามเสียงและเห็นฉู่ป๋ายกําลังเข้าใกล้ชายร่างผอม
“อย่าทําอะไรบุ่มบ่าม นายทําแบบนี้จะทําให้ประธานถังเป็นอันตราย!” รปภ.หลายคนรีบห้ามปราม
“ข้ามีสติ วางใจได้” ฉู่ป๋ายพูดเสียงหนักแน่น
“เจ้าอย่าเข้ามา ข้าจะฆ่าเจ้าให้ตาย!” ชายร่างผอมชี้ไปยังฉู่ป๋ายและขู่เขาด้วยปืนของเล่น
“ฆ่าข้า? ถ้าทำได้ก็ลองดู “ฉู่ป๋ายไม่เกรงกลัวอะไร
“เจ้า เจ้า…” ชายร่างผอมตื่นตระหนกและสงสัย
เจ้าเด็กคนนี้ไม่กลัวความตายเหรอ? หรือมันรู้ว่าข้ามีของเล่นอยู่ในมือ?
ไม่ ไม่ เป็นไปไม่ได้
ดูจากภายนอกแล้ว มันไม่มีทางมองว่าเป็นของปลอมได้ ถ้าอย่างนั้น เจ้าเด็กที่อยู่ตรงหน้าข้ามันคงไม่กลัวตายจริงๆ
“หยุดก่อน ถ้าก้าวเข้ามาอีก ข้าจะฆ่าผู้หญิงคนนี้ให้ตายซะ!” ชายร่างผอมเปลี่ยนกลยุทธ์และชี้ไปที่หัวของถังปิงหยุน
“อย่าทําอะไรบุ่มบ่าม นาย… ถ้านายต้องการเงิน ฉัน… ฉัน… ฉันสามารถให้นายได้ “ถังปิงหยุนไม่เคยเห็นฉากแบบนี้มาก่อน เธอตกใจจนพูดตะกุกตะกัก และใบหน้าของเธอก็ซีดเผือด
“บอกเจ้าเด็กนี่ว่าอย่าเข้ามา!” ชายร่างผอมรู้สึกรู้สึกผิดเล็กน้อย ดังนั้นเขาจึงออกคําสั่งให้ถังปิงหยุน
“ฉู… ฉู่ป๋าย นายยืนอยู่กับที่ “ถังปิงหยุนกล่าวด้วยเสียงสั่น
“ไม่ต้องกลัว ผมจะช่วยคุณได้” ฉู่ป๋ายค่อยๆ เดินไปข้างหน้า
เพื่อหวังผลในการช่วยชีวิตสาวงาม ฉู่ป๋ายจึงไม่ได้บอกความจริงว่าสิ่งที่ชายร่างผอมถืออยู่ในมือเป็นของปลอม เขาต้องการที่จะปั้นตัวเองให้กลายเป็นชายที่มีความกล้าหาญ
ชายร่างผอมดึงถังปิงหยุนและถอยไปทีละก้าว จนกระทั่งเขาชนเข้ากับขอบของโรงงาน
“รีบปล่อยคนไปซะ” ฉู่ป๋ายยังคงบีบบังคับต่อไป
“เจ้าหนู เจ้าไม่… ไม่กลัวความตายเหรอ? “ชายร่างผอมหน้ากระตุก
“ชีวิตข้ามันน่าสมเพศอยู่แล้ว ตายเป็นตาย ถ้าเจ้าอยากฆ่าก็ฆ่าเลย” ฉู่ป๋ายชี้ไปที่หัวใจตัวเอง
ชายร่างผอมอยากจะสาปแช่ง แต่ในขณะเดียวกันแนวป้องกันทางจิตวิทยาก็ค่อย ๆ ลดลง
ของเล่นในมือของเขาไม่สามารถทําร้ายใครได้
ตรงหน้ามีบุรุษที่ไม่กลัวตายอีกคน เขาคงหนีไม่พ้น
ชายผอมมีความคิดที่จะยอมจํานนทันที
แต่ในเวลานี้เอง
“ฉู่ป๋าย มันไม่สําคัญหรอกว่านายจะตาย แต่อย่าลากคนอื่นลงไปด้วย!” หวังฮ่าวหลานรีบก้าวออกมาและพูดกับรปพ.ว่า
“พวกนายยังยืนโง่อยู่ทําไม? ไม่เห็นเหรอว่าเจ้าเด็กนี่จงใจแก้แค้น? นายอยากจะฆ่าประธานถังของพวกนายเหรอ? รีบจับเจ้าเด็กนี่ไว้! ”
ยามหลายคนถูกปลุกให้ตื่นและรีบรุมล้อมฉู่ป๋ายทันที
แม้ว่าพลังการต่อสู้ของฉู่ป๋ายจะไม่ได้อ่อนแอ แต่เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเหล่านี้ได้รับการฝึกฝนมาเป็นอย่างดี พวกเขาร่วมมือกันควบคุมฉู่ป๋ายได้สําเร็จ
“หวังฮ่าวหลาน ข้าเกือบจะควบคุมสถานการณ์ได้แล้ว เจ้าออกมาสร้างปัญหาทำซากอะไร!” ฉู่ป๋ายขบกรามแน่น
หวังฮ่าวหลานหยิบผ้าเก่าๆ จากพื้นขึ้นมา และเดินไปหาฉู่ป๋าย
“สมองนายมันบ้าใช่ไหม นายยังควบคุมสถานการณ์โดยรวมได้อยู่อีกเหรอ นายไม่เห็นเหรอว่าในมือของมันกําลังถืออะไรอยู่?”
เมื่อพูดจบ หวังฮ่าวหลาน ก็ใช้ผ้าม้วนเป็นก้อนกลมๆ เพื่อปิดปากของเขา
“ฮืม แล้ว… ในมือ… ของปลอม… ฮือ…” ฉู่ป๋ายอยากจะบอกว่าของในมือของชายร่างผอมเป็นของเล่น แต่ปากของเขาถูกอุดไว้ ทำได้แต่ส่งคําที่คลุมเครือออกมา
******************************
ติดตามอัพเดทตอนใหม่ๆ ได้ที่แฟนเพจ Doublewaen Translate นิยายแปล
https://web.facebook.com/doublewaentranslat