ข้ามมิติมาทั้งที ก็กลายเป็นตัวร้ายลูกเศรษฐีผู้ร่ำรวยไปซะแล้ว - ตอนที่ 34

ถังปิงหยุนมองไปที่เด็กหนุ่มที่กำลังหวาดกลัวตรงหน้า เธอรู้สึกไม่ดีเลย

อย่างไรก็ตามตอนนี้เขาเป็นเพียงนักเรียนมัธยมปลายอายุ 18 ปี

นักเรียนที่กําลังเรียนอยู่แม้ว่าจะนิสัยแย่ แต่จะแย่ได้สักเพียงใด

เธอปฏิบัติกับเขาในฐานะคุณชายลูกเศรษฐีได้อย่างไร?

นอกจากนี้เธอยังมีความสัมพันธ์แบบเพื่อนฝูงกับแม่ของเขา แถมเขายังเรียกตนเองว่าน้าถังไปสองสามครั้ง

ในฐานะผู้อาวุโส กลับทําใส่คนรุ่นหลังเช่นนี้ มันช่างไม่สมควร

“เกือบลืมถามแล้ว เธอชื่ออะไร?” การแสดงออกที่เย็นชาของถังปิงหยุนที่ดูอ่อนลงและถามด้วยน้ําเสียงที่สงบ

“ผมชื่อหวังฮ่าวหลาน”

“หวังฮ่าวหลาน? ชื่อที่ดี ฮ่าวหลานเป็นคนชอบธรรม”ถังปิงหยุนกล่าวชื่นชม

“ฉันใช้เวลาไม่นาน จะรีบทําให้เสร็จโดยเร็วที่สุด ฉันจะไม่ปล่อยให้เธอไปเรียนสาย”

“ขอบคุณน้าถัง” หวังฮ่าวหลานสุภาพมาก เขามองไปที่ถังปิงหยุนด้วยแววตาที่บริสุทธิ์

แอบอุทานไม่หยุด น้าถังไม่ธรรมดาจริงๆ รูปร่างแบบนี้…

สงบเข้าไว้

หยุดมองรูปร่างของเธอไม่ได้เลย

หวังฮ่าวหลานสงบสติอารมณ์และถามอย่างรู้เท่าทันว่า

“น้าถัง ทําไมบนพื้นถึงมีหินเยอะขนาดนี้? ตัวเลขที่ทําเครื่องหมายไว้หมายความว่าอย่างไร ”

ถังปิงหยุนเปลี่ยนทัศนคติต่อหวังฮ่าวหลานเมื่อเห็นหวังฮ่าวหลานถาม เธอยินดีที่จะตอบคําถามของเขา

“นี่ไม่ใช่หินธรรมดา หินเหล่านี้เป็นหินดิบ ถึงมองภายนอกจะไม่สะดุดตา แต่ข้างในน่าจะซ่อนหยกล้ําค่าไว้

ป้ายบนหินก้อนนั้นคือราคา หน่วยคือหมื่น ยกตัวอย่างเช่น บนนั้นเขียนไว้ว่า 100,000 หยวน แปลว่า 100,000 หยวน

ยกตัวอย่างเช่น ถ้ามีคนซื้อหินดิบราคา 100,000 หยวนมาเปิด มันอาจได้กําไรหรือขาดทุน อันนี้เรียกว่าหินพนัน ”

“อ๋อ เข้าใจแล้ว” หวังฮ่าวหลานรู้พื้นฐานนี้มานานแล้ว

“หยกประเภทไหนกัน? ถึงเป็นหยกชั้นดี?” หวังฮ่าวหลานถามเขาว่าเขาไม่เข้าใจอะไร

ถังปิงหยุนให้ผู้ช่วยหญิงหยิบคู่มือการระบุหยกเล่มหนึ่งมาอธิบายให้เขาฟังอย่างอดทน

ความสามารถในการเรียนรู้ของหวังฮ่าวหลานนั้นแข็งแกร่งมาก หลังจากได้ยินถังปิงหยุนพูดจบ เขาก็มีความเข้าใจพื้นฐานของหยกทุกชนิด

สามารถบอกได้ว่าหยกที่ดีคืออะไร

“แค่อันนี้ 200,000 หยวน เอามาให้ฉัน”

ทันใดนั้นชายวัยกลางคนอายุ 40 ปีก็ตะโกนขึ้นในเพิง

เลือกหินดิบ

อาจารย์ไคฉือเตรียมผ่าแล้ว

ทุกคนล้อมรอบพวกเขา

หลังจากนั้นหลังจากนั้นหินดิบก็ถูกตัดออกเผยให้เห็นใบหน้าที่แท้จริง

“หยกนั้นค่อนข้างโปร่งแสง สียังพอใช้ได้ แต่สิ่งสกปรกก็มีเล็กน้อย ราคาประมาณ 150,000 หยวน” ถังปิงหยุนแสดงความคิดเห็นและพูดกับชายวัยกลางคนที่เล่นการพนันว่า

“ฉันขอโทษจริงๆ คุณหลี่ทำให้คุณต้องเสียเงิน”

“ผมยินดีที่จะเดิมพันและสูญเงินไปแค่ 50,000 หยวนเท่านั้น ไม่นับเป็นเรื่องใหญ่อะไร” ชายวัยกลางคนไม่สนใจ

จากนั้นเขาก็เลือกอีก 500,000 หยวน

หินก้อนนี้เปิดขึ้น ครั้งนี้ขาดทุนไปหนึ่งแสนหยวน

ชายวัยกลางคนดูเหมือนจะมีหัวสูงเล็กน้อยเขาต้องการที่จะพลิกสถานการณ์ดังนั้นเขาจึงเลือกชิ้นละ 800,000 หยวน

น่าเสียดายที่เขาไม่เพียงแต่ไม่พลิกสถานการณ์ แต่กลับเปิดเศษหินก้อนหนึ่งแทน

เศษหินไร้ค่า

เมื่อคํานวณแล้ว ชายวัยกลางคนได้สูญเสียเงินไปทั้งหมด 950,000 หยวน

มันเสียมากเกินไป

ด้วยการเริ่มต้นที่ไม่ดีเช่นนี้คนอื่น ๆ ก็สูญเสียความสนใจของพวกเขา

พวกเขาไม่ใช่คนที่เล่นการพนันหินมืออาชีพและไม่เคยเล่นการพนันมาก่อน

เมื่อได้ยินว่าถังปิงหยุนซื้อหินดิบมาจํานวนหนึ่ง พวกเขาจึงอยากเห็นหินพนัน

ตอนนี้พวกเขาได้เห็นมันแล้ว

ในเวลาเพียงสิบนาทีคนคนหนึ่งสูญเสียเงิน 950,000 หยวน

มันเผาเงินมากเกินไป

แม้ว่าพวกเขาจะมีเงิน แต่พวกเขาก็ได้รับมันอย่างยากลําบาก

ปวดใจมาก

เมื่อมองไปที่ใบหน้าของคนรอบข้าง ราวกับว่าไม่มีใครอยากเล่นอีกต่อไป

ถังปิงหยุนไม่สนใจเรื่องนี้

เธอไม่ได้เปิดบ่อนการพนัน คนอื่นจะเล่นหรือไม่เล่นเธอก็ไม่สนใจ

หินดิบเหล่านี้ถูกซื้อมาโดยเธอเอง

ทุกคนแค่มองแบบนี้ก็เบื่อแล้ว

ถังปิงหยุนเตรียมจะเลือกชิ้นส่วนของตัวเอง

“น้าถัง ผมก็อยากเล่นเหมือนกัน ผมจะเปิดหินก้อนนี้ 600,000 หยวน” หวังฮ่าวหลานจ้องมองหินในเพิงและคิดว่าถึงเวลาแล้วที่จะฝึกฝนมัน

“เธอจะเล่นด้วยหรอ อันนี้…” ถังปิงหยุนลังเลเล็กน้อย

“ผมมีเงิน ผมโอนให้น้าได้เดี๋ยวนี้” หวังฮ่าวหลานกล่าว

“ฉันไม่ได้กลัวว่าเธอจะไม่มีเงิน แต่กลัวว่าเธอจะขาดทุนแล้วไม่รู้จะอธิบายให้แม่เธอฟังยังไง”

“ไม่เป็นไรหรอก แม่ให้ค่าขนมมาแล้ว ใช้ไปเท่าไหร่แม่ก็ไม่บ่นหรอก” หวังฮ่าวหลาน คร้านเกินไปที่จะอธิบาย เขาหยิบหินดิบที่คัดสรรมาอย่างดีและมอบให้กับอาจารย์ ไคฉือ

“ประธานถัง?” อาจารย์ไคฉือไม่ได้ลงมือในทันที แต่ถามออกไป

“เปิดสิ” ถังปิงหยุนกล่าว

เธอเห็นว่าหินที่หวังฮ่าวหลานเลือกนั้นก็ดูไม่เลวเท่าไหร่

แม้ว่าเขาจะสูญเสียไปไม่น้อย อย่างมากก็แค่ขาดทุน เพียงแค่โปะเงินตัวเธอเข้าไปก็พอ

ถังปิงหยุนไม่อยากพบเจิ้นหลี่ในอนาคต และถูกเจิ้นหลี่กล่าวหาว่าโกงเงินค่าขนมของลูกชายเธอ

เหล่าผู้คนที่มุงดูอยู่ต่างเข้ามามุงดูด้วยความตื่นเต้น

“เงินค่าขนมมีหลายแสน เด็กคนนี้เป็นลูกใคร?” มีคนถามถังปิงหยุนอย่างสงสัย

“หวังเซียงแห่งตระกูลหวังและเป็นคุณชายแห่งบริษัทเจิ้นหลี่บริษัทเครื่องสำอางชั้นนำ” ถังปิงหยุนตอบ

“บ้าเอ๊ย ไม่แปลกใจเลย ทายาทคนเดียว มหาเศรษฐีนี่เอง!”

คนรอบข้างตกใจ

แต่ไม่นานพวกเขาก็ถอนหายใจให้กับหวังเซียงและเจิ้นหลี่

คุณชายจากตระกูลหวัง ดูเหมือนจะโง่เง่าและมีเงินเป็นจํานวนมาก

เมื่อครู่มีคนเสียเงินไป 950,000 หยวน แต่เขาก็ยังจะไปเปิดหินอีก

อายุน้อยกว่ายี่สิบปีเท่านั้น แต่นั่นก็เป็นวิถีของความฝสูบเสีย

ถึงในอนาคตจะสืบทอดสินทรัพย์หลายพันล้านหยวน แต่ก็คงอาจจะหมดตัวไปในเร็ววัน

ขณะที่ทุกคนกําลังคิดอยู่นั้น ด้วยความพยายามของอาจารย์ไคฉือ ใบหน้าที่แท้จริงของหินก้อนนั้นก็ปรากฏขึ้นอย่างรวดเร็ว

ที่รอยตัดของหินดิบ เห็นหินหยกเขียวขจีที่โปร่งใสปราศจากสิ่งเจือปน

“ประธานถัง หยกตัวนี้ดูสวยมาก คุ้มค่ากับเงิน 600,000 หยวนไหม?” มีคนถามด้วยความสงสัย

“600,000?” อย่างน้อย 3 ล้าน! “ถังปิงหยุนเบิกตากว้าง และสังเกตพื้นผิวของหินที่โผล่ออกมาอย่างระมัดระวัง

เนื่องจากหินก้อนเดิมยังไม่เปิดเผยรูปลักษณ์ทั้งหมด จึงไม่อาจตัดสินราคาได้ แต่ด้วยวิสัยทัศน์ของถังปิงหยุน แล้วราคาจะไม่ต่ํากว่า 3 ล้านอย่างแน่นอน

เมื่อถังปิงหยุนพูดจบ ทุกคนก็ตกอยู่ในความโกลาหล

พวกเขามองไปที่หวังฮ่าวหลานอย่างไม่อยากจะเชื่อ

หวังฮ่าวหลานสงบมาก เขามองเห็นหยกในหินดิบ

แต่เพื่อไม่ให้ดึงดูดความสนใจเขาจึงแสร้งทําเป็นประหลาดใจ

“ผม… ผมทําเงินได้ใช่ไหม? ”

“ได้เงินเยอะเลยล่ะ!” ถังปิงหยุนกล่าว

อาจารย์ไคฉือยังคงตัดส่วนที่เกินพื้นผิวของหินก้อนเดิมออก หยกด้านในก็เผยให้เห็นภาพทั้งหมด

ถังปิงหยุนให้คนชั่งน้ําหนักและบอกกับผู้เชี่ยวชาญของโรงงานและในที่สุดก็ให้ราคา 3.5 ล้าน

“ว้าว ฉันหาเงินได้ 2.9 ล้าน” หวังฮ่าวหลานรู้สึกตื่นเต้น

“สนุกดี ผมยังอยากเล่นอีก!”

หวังฮ่าวหลานรีบเลือกหินก้อนหนึ่ง “ตามใจชอบ”

“หินก้อนนี้ราคา 3 ล้าน ถ้าเกิดมันเสีย เธอไม่เพียงแต่ไม่ชนะ แต่เธอต้องเอาเงิน 100,000 หยวนไปต่ออีก เธอเอาอันอื่นดีไหม?” ถังปิงหยุนหยุดเธอ

“ไม่เป็นไรน้าถัง ผมไม่ได้ซื้อหินก้อนนี้ มันเป็นน้าที่ซื้อมา ถ้าหินดิบก้อนนี้เสีย ก็เท่ากับว่าผมได้ประหยัดเงินให้น้าทางอ้อม แค่นี้ผมก็มีความสุขแล้ว”

การแสดงออกของหวังฮ่าวหลานนั้นบริสุทธิ์และปราศจากความรู้สึกที่เสแสร้งแม้แต่น้อย

“ปากหวานจริง ๆ นะ” ถังปิงหยุนรู้สึกตื้นตันใจเล็กน้อย

 

******************************

ติดตามอัพเดทตอนใหม่ๆ ได้ที่แฟนเพจ Doublewaen Translate นิยายแปล

 https://web.facebook.com/doublewaentranslat