ข้ามมิติมาทั้งที ก็กลายเป็นตัวร้ายลูกเศรษฐีผู้ร่ำรวยไปซะแล้ว - ตอนที่ 28
“ฉันกอดเธอไว้ในอ้อมแขนของฉัน”
“กุมมือเธอไว้ในมือของฉัน”
“ใครกันที่ทำให้ฉันหลงรักเธอ”
“ในโลกที่บริสุทธิ์ของความรัก”
“เธอคือคนเดียวของฉัน”
“ไม่เคยสงสัย”
หวังฮ่าวหลานร้องเพลงด้วยความรักและซ่งเจินอวี่มองหน้ากันด้วยดวงตาที่หลงใหลเล็กน้อย
ฉากนี้ทําให้บรรยากาศในห้องเรียนค่อยๆเดือดพล่าน
ซ่งเจินอวี่ถูกดึงกลับไปสู่ความเป็นจริงเนื่องจากความเคลื่อนไหวรอบข้าง
“อารมณ์ก็พร้อมแล้ว รีบไปเร็วอย่าร้องใส่ฉันเลย”
ซ่งเจินอวี่กลับมาเป็นปกติ ทันใดนั้นเธอก็หัวเราะและสบถออกมา เธอจับไหล่ของหวังฮ่าวหลานและผลักเขาไปที่อื่น
หวังฮ่าวหลานถือโอกาสนี้เดินไปข้างหน้าและหยุดอยู่ตรงหน้าของซูมู่หยาน
เขาจะร้องเพลงรักกับซูมู่หยานเหรอ?
ไม่แน่นอน
หวังฮ่าวหลานได้ตัดสินใจแล้วว่าจะ “เล่นตัว”
ความจริงข้อนี้พิสูจน์ให้เห็นว่าซูมู่หยานเองก็ชอบการเล่นแบบนี้เช่นกัน
เธอเองก็เป็นผู้หญิงที่ดูเหมือนจะใกล้ชิดได้ง่าย แต่ภายในเธอหยิ่งยโสมาก
สําหรับสาว ๆ แบบนี้ ไม่ควรไว้หน้าเธอมากเกินไป
ไล่ตามเธออย่างตรงไปตรงมาและเธอจะไม่สนใจตนเอง
แต่ถ้าไม่สนใจเธอ เธอจะรู้สึกคันหัวยุกยิกที่หัวใจ
ดวงตาของหวังฮ่าวหลานเปลี่ยนไปและมองไปที่เหวินจิง
ซูมู่หยานรู้สึกกระอักกระอ่วนเล็กน้อย
ยืนอยู่ตรงหน้าเธอ แต่กลับมองเหวินจิง นี่มันหมายความว่าอย่างไร
หวังฮ่าวหลานเป็นเสียงที่มีเสน่ห์และมีเสน่ห์พร้อมกับเสียงเพลงประกอบดังขึ้นอีกครั้ง
“ฉันปฏิบัติต่อเธอเหมือนอากาศของฉัน”
“รูปร่างเช่นนี้ไม่ห่างเหินกันเลย”
“ฉันพูดเสียงดังว่าฉันรักเธอ”
“ในประเทศแห่งความสุขของความรัก”
“เธอคือคนเดียวของฉัน”
“สิ่งเดียวที่ฉันรักคือเธอ”
“สิ่งที่ฉันรักจริงๆคือเธอ”
เหวินจิงหลงใหลในตัวหวังฮ่าวหลานอยู่แล้ว ในเวลานี้หวังฮ่าวหลานก็ร้องเพลงรักใส่เธอ ความตื่นเต้นในใจของเธอไม่สามารถอธิบายได้ด้วยคําพูด
ส่วนซูมู่หยานที่อยู่ด้านข้าง กลับรู้สึกสับสนวุ่นวาย
หวังฮ่าวหลานไม่ได้มองไปที่เธอ แต่ยืนอยู่ตรงหน้าเธอ
นี่ไม่ต่างอะไรกับการร้องเพลงให้ซูมู่หยาน
อย่างน้อยซูมู่หยานก็รับรู้ได้เช่นนี้
เพลงรักที่มีเสน่ห์เฉพาะตัวหลังจากผ่านการแสดงระดับเทพเพลงแล้วก็ยิ่งน่าประทับใจมากขึ้น
และที่สําคัญที่สุดคือคนที่ร้องเพลงรักเป็นหนุ่มหล่อสุด ๆ
ภาพและสถานการณ์นี้ช่างยั่วยวนเหลือเกิน
แต่สิ่งที่ทําให้ซูมู่หยานรู้สึกขมขื่นเล็กน้อยก็คือสายตาของหวังฮ่าวหลานไม่ได้มองมาที่เธอ
เขาร้องเพลงให้เพื่อนรักของเธออบอุ่น
ความอิจฉาโหมกระหน่ำ ซึ่งทำให้ซูมู่หยานควบคุมหัวใจที่เต้นแรงและแก้มที่ร้อนผ่าวนั้นของตัวเองไม่ได้
……
“ในประเทศแห่งความสุขของความรัก”
“เธอคือคนเดียวของฉัน”
“สิ่งเดียวที่ฉันรักคือเธอ”
“สิ่งที่ฉันรักจริงๆคือเธอ”
“สิ่งเดียวที่ฉันรักคือเธอ”
“รักแท้คือเธอ”
“ความรักคือเธอ”
เมื่อเพลงจบลง
หวังฮ่าวหลานจ้องมองมาทางซูมู่หยาน
เสน่ห์ของเพลงรักบวกกับดวงตาดอกท้อของเขา ทำให้หญิงสาวหลงเสน่ห์หมดท่า
ชั่วขณะนั้น ซูมู่หยานรู้สึกเพียงว่าจิตใจของเธอสั่นสะท้าน
ครั้งแรกในชีวิตของซูมู่หยาน ที่ได้สัมผัสถึงความรู้สึกทำใจให้สงบไม่ได้ในตำนาน
[ติ๊ง หนึ่งในนางเอกซูมู่หยานมีความชื่นชอบต่อโฮสต์ +10 ระดับความชื่นชอบทั้งหมดในตอนนี้คือ 50 (รักและทะนงตน)]
[ติ๊ง โฮสต์ส่งผลกระทบอย่างรุนแรงต่อทิศทางของเนื้อเรื่อง ได้รับแต้มตัวร้าย 500 แต้ม ออร่าตัวเอกของฉู่ป๋าย -30 ออร่าตัวร้ายโฮสต์ +30 ]
เมื่อได้รับการแจ้งเตือนจากระบบ หวังฮ่าวหลานก็แอบดีใจ
ได้รับ 500 แต้มตัวร้ายในแต่ละครั้งซึ่งเป็นรางวัลที่สูงที่สุดในขณะนี้
แต่พอลองคิดดูก็เป็นเรื่องปกติ ในฐานะตัวร้าย ทําให้นางเอกซูมู่หยานหวั่นไหว ถ้าไม่ให้รางวัลมากมายขนาดนี้ก็พูดไม่ได้แล้ว
เมื่อหวังฮ่าวหลานตรวจสอบข้อความของระบบ เขาก็มองไปที่สถานะปัจจุบันของเขา
“โฮสต์: หวังฮ่าวหลาน”
[พลังต่อสู้: 289]
[ค่าเสน่ห์: 268]
[ออร่าตัวร้าย: 289]
[แต้มตัวร้าย: 1300″
“ทักษะ: ทักษะการวาดเขียนระดับปรมาจารย์, หมัดหวิงชุนระดับปรมาจารย์, ทักษะการร้องเพลงระดับเทพ”
หวังฮ่าวหลานร้องเพลงรักที่ไม่เพียงแต่ได้รับความประทับใจจากนางเอกซูและซ่งเท่านั้น แต่ยังได้รับเสียงปรบมือ
ฉู่ป๋ายยังคงเป็นหนึ่งในกลุ่มที่ไม่เข้ากับเขามากที่สุด
สายตาของเขาจับจ้องไปที่ซูมู่หยานที่จ้องมองหวังฮ่าวหลานอย่างหลงใหล
“ทําไมแววตาของซูมู่หยานถึงดูแปลกๆ? ไม่ใช่ว่าเธอชอบหวังฮ่าวหลานใช่ไหม?” ฉู่ป๋ายรู้สึกแย่
เขาเกลียดตัวเองที่ร้องเพลงไม่เป็น ไม่อย่างนั้นเขาก็จะร้องเพลงรักบนนั้นเพื่อดึงดูดความสนใจของซูมู่หยาน
ฉู่ป๋ายรู้สึกแย่อยู่ช่วงหนึ่ง แต่ไม่นานก็สงบลง
ผลการสอบร่วมก็ถึง เป็นเวลาที่จะพลิกสถานการณ์ ขอเพียงคะแนนติดสิบอันดับแรกของห้อง ซูมู่หยานก็จะเป็นแฟนของเขา
ซูมู่หยานไม่เห็นด้วย? ฉู่ป๋ายไม่กลัว
เขาเก่งที่สุดเรื่องตามตื้อ
นอกจากนี้ฉู่ป๋ายยังคิดไว้แล้วว่าจะเคารพความคิดของซูมู่หยาน และจะไม่รบกวนเธอก่อนสอบเข้ามหาวิทยาลัย
แต่พอสอบเข้ามหาวิทยาลัยเสร็จ ซูมู่หยานก็จะเป็นแฟนใหม่ของเขาแล้ว
นอกจากนี้จ ากทัศนคติของพ่อซูที่มีต่อเขาดีมาก
เขาเชื่อว่าพ่อซูคงไม่คัดค้าน
อย่างไรเสียเรื่องนี้ก็เป็นพ่อซูที่รับปากแทนบุตรสาว
“หวังฮ่าวหลาน ข้าได้รับการยอมรับจากพ่อตาในอนาคตของข้าล่วงหน้า แล้วเจ้าจะมาแข่งขันกับข้าได้อย่างไร?” ฉู่ป๋ายอดรู้สึกภาคภูมิใจไม่ได้
——
วันรุ่งขึ้น
วันเสาร์
ตามเวลาสอบเข้ามหาวิทยาลัยและตารางวิชา, ในตอนเช้าภาคแรกเป็นการสอบภาษาจีน
เมื่อการสอบเริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการ ฉู่ป๋ายก็พลิกคว่ำาคําถามเรียงความที่ปลายสุด
สไตล์ส่วนตัวของการเขียนเรียงความยากเกินไปที่จะคัดลอก
ฉู่ป๋ายไม่ได้คิดจะโกงในการเขียนเรียงความ แต่ต้องการเขียนด้วยฝีมือของตัวเอง
และโครงการหลักที่เขามักจะเรียนคือองค์ประกอบ
ฉู่ป๋ายใช้เวลาประมาณสี่สิบนาทีเขียนเรียงความ
แม้ว่าระดับองค์ประกอบนี้จะไม่สูง แต่ก็จัดได้อยู่ในระดับไม่ต่ำกว่าพื้นฐาน
คะแนนรวม 60 คะแนน จากการประเมินของฉู่ป๋าย เขาน่าจะได้คะแนนมากกว่า 40 คะแนน
แค่นี้ก็เพียงพอแล้ว
ฉู่ป๋ายถอนหายใจเบา ๆ เตรียมจะเริ่มโกง
ในช่วง 40 นาทีของการเขียนเรียงความของ เขาคําถามก่อนหน้านี้ นักเรียนดีเด่นเหล่านั้นจะต้องทําข้อสอบไปมากแล้ว
เขาคัดลอกมันเสร็จ เพียงแค่นั้นก็จบ
แต่ฉู่ป๋ายเพิ่งจะเงยหน้า ยังไม่ทันได้ใช้สายตาก็เห็นใบหน้าดุร้ายตรงหน้าก็ขยายใหญ่ขึ้นในสายตาตัวเอง
“นักเรียนคนนี้ ตั้งใจสอบอย่ามองที่อื่น แค่ดูกระดาษข้อสอบของตัวเองก็พอแล้ว” ซินเหลียงฉ้ายเตือน
ฉู่ป๋ายจะทําอย่างไร?
แน่นอนว่าเขาทําได้เพียงพยักหน้าอย่างว่าง่าย
เขาแกล้งทําโจทย์มาหลายนาที เดาว่าซินเหลียงฉ้ายคงไม่ได้สนใจตัวเองแล้ว และคิดจะเริ่มโกงอีก
แต่เมื่อเขาเงยหน้าขึ้น ซินเหลียงฉ้ายก็กลับมาอีกครั้ง
“เงยหน้ามองไปมองมาทําไม อยากโกงเหรอ? หันอีกครั้งฉันจะตัดสิทธิ์การสอบของเจ้า! “ซินเหลียงฉ้ายเตือน
ฉู่ป๋ายได้แต่ก้มหน้าลงมองกระดาษข้อสอบของตัวเอง
ทันใดนั้นเสียงย้ายเก้าอี้ก็ดังขึ้นข้างหูของเขา
ฉู่ป๋ายมองกระดาษข้อสอบไปพลาง หางตาเหลือบไปเห็นซินเหลียงฉ้ายย้ายเก้าอี้มาอยู่ข้างๆ
จากนั้นซินเหลียงฉ้ายก็นั่งลงข้างๆเขา และจ้องเขม็งมาที่เขาอย่างใกล้ชิด
“อะไรวะ! ไอ้หมอนี่สมองมันปกติไหม?! ”
ฉู่ป๋ายสบถออกมาอย่างลับๆ อยากจะคว้าเก้าอี้แล้วฟาดลงที่หน้าผากของซินเหลียงฉ้าย
ซินเหลียงฉ้ายจ้องเขม็งแบบนี้ แล้วตัวเองจะโกงได้ยังไง?
ฉู่ป๋ายทั้งเกลียดทั้งโกรธ แต่ก็ทําไม่ได้ เขาต้องทําข้อสอบเอง และภาวนาให้ซินเหลียงฉ้ายเดินจากไปอีกหน่อย
แต่ฉู่ป๋ายก็ต้องผิดหวัง
ซินเหลียงฉ้ายเฝ้ามองมาทางเขาตลอด
ฉู่ป๋ายใช้ความสามารถของตัวเองรับมือกับการสอบภาษาจีน
แต่ผลการเรียนของเขานั้นแย่อยู่แล้ว บวกกับความโมโหของเขา พอสอบเสร็จ ก็ยังเหลืออีกหลายข้อที่ยังทําไม่เสร็จ
หลังจากการสอบ
ฉู่ป๋ายรู้สึกเสียสติเล็กน้อย แต่ก็ยังฝืนใจลุกขึ้นมา
การสอบภาษาจีนต้องสอบไม่ผ่านแน่นอน คะแนนรวมต่ำลงมาก แต่ถ้าวิชาคณิตศาสตร์ตอนบ่ายและการสอบต่อ ๆ ไปเป็นไปอย่างราบรื่น ก็จะสามารถช่วยดึงคะแนนขึ้นมาได้แน่นอน
เวลา 15.00 น. การสอบคณิตศาสตร์
ครูผู้คุมสอบซินเหลียงฉ้ายส่งกระดาษข้อสอบคณิตศาสตร์เสร็จ ก็ยกเก้าอี้มานั่งข้างๆ ฉู่ป๋ายสายตาตกใจและหวาดกลัว
“จบแล้ว…”
ฉู่ป๋ายสีหน้าซีดเผือด
******************************
ติดตามอัพเดทตอนใหม่ๆ ได้ที่แฟนเพจ Doublewaen Translate นิยายแปล
https://web.facebook.com/doublewaentranslate