บทที่ 21 เธอกำลังหลอกใคร?

ที่นั่งของจางหลี่ห่างจากฉู่ป๋ายเพียงสองที่นั่งเท่านั้น

ฉากที่ซูมู่หยานแอบขอกุญแจหอพักถูกฉู่ป๋ายเห็นแล้วเรียบร้อย

“จางหลี่เป็นนักเรียนประจําใช่ไหม? กุญแจที่เธอให้มา น่าจะเป็นกุญแจหอพักใช่ไหม? ถ้าอย่างนั้น กระดาษแผ่นนั้นเขียนโดยซูมู่หยานจริงๆ!”

ความสงสัยสุดท้ายในใจของฉู่ป๋ายหายไป

เขามีความสุขมาก

ในตอนนั้นเอง เสียงกริ่งเลิกเรียนก็ดังขึ้น

 ——

ณ หอพักหญิง

ยังไม่ถึงเวลาเรียนด้วยตัวเองในคืนนี้ คุณป้าผู้ดูแลหอพักกําลังดูทีวีอยู่ในห้องผู้ดูแลหอพักชั้นแรกอย่างสบายอารมณ์

ประตูห้องนอนของเด็กผู้หญิงเปิดอยู่

ฉู่ป๋ายแอบเข้าไปในหอพัก ของหญิงสาวอย่างเบามือ

โรงเรียนมัธยมสุ่ยเจ๋อมีนักเรียนประจําไม่มากนัก หอพักของเด็กผู้หญิงมัธยมปลายมีห้องหนึ่ง

อาคารทั้งหลังมี 3 ชั้น และชั้นม.4-ม.6

นักเรียนหญิงประจําในชั้นเรียนสามารถจุคนได้ทั้งหมดด้วยห้องเพียงห้องเดียว

ประตูหอพักแต่ละห้องมีหมายเลขห้องติดอยู่ เรียงรายกันอย่างเป็นระเบียบ

การหาหอพักที่กําหนดเป็นเรื่องง่ายมาก

ฉู่ป๋ายเดินอย่างเบามือราวกับเป็นโจร มาถึงประตูห้องหนึ่ง

ประตูไม่ได้ปิดและ เปิดทิ้งไว้

แสงในหอพักไม่สว่างนักจึงมั่นใจได้ว่าซูมู่หยานมาถึงแล้ว

ฉู่ป๋ายรู้สึกภาคภูมิใจขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้ เพราะเขากวาดสายตามองหวังฮ่าวหลานมาหลายวันแล้ว

“หวังฮ่าวหลานไม่เคยคิดเลยว่าซูมู่หยานจะพูดคุยและเรียนรู้กับเขา

และจุดประสงค์ของซูมู่หยานก็เพื่อที่จะไม่ปล่อยให้เขาเล่นงานข้า

แต่จะว่าไป ซูมู่หยานชอบเขาตั้งแต่เมื่อไหร่กัน ? มันน่าจะเป็นช่วงเวลาก่อนหน้านี้ที่เธอคอยสอนพิเศษให้เขาหรือเปล่า?

อนิจจาเธอพยายามหนักมาก ข้าโง่เกินไปที่จะรู้ว่าเธอกำลังแอบชอบ

ถ้าไม่ใช่เพราะซูมู่หยานเห็นฉันอารมณ์เสียในตอนบ่าย เธอคงปิดบังไว้จนถึงหลังการสอบเข้ามหาวิทยาลัย

เขาไม่รู้ว่าหวังฮ่าวหลานจะรู้สึกอย่างไรเมื่อรู้ความจริง? เขาคงจะโกรธจนตายใช่ไหม? ”

ฉู่ป๋ายคิดอย่างขบขัน

ด้วยความตื่นเต้นอย่างหาที่เปรียบมิได้ ฉู่ป๋ายผลักประตูที่ปิดอยู่เข้าไป

“ซูมู่หยาน ข้าเข้าใจความตั้งใจของเธอแล้ว ที่จริงข้าก็ชอบเธอเหมือนกัน ข้าชอบเธอมานานแล้ว ทุกครั้งที่ข้าเห็นเธอและหวังฮ่าวหลานพูดคุยและหัวเราะ หัวใจของข้าเจ็บปวดและเจ็บปวดจริงๆ” ฉู่ป๋ายเองก็อดใจรอไม่ไหวที่จะแสดงเจตนาในใจออกมา

ซูมู่หยานเป็นฝ่ายนัดเขาเอง ในกระดาษแผ่นนั้นเต็มไปด้วยความรักที่มีต่อเขา

ฉู่ป๋ายรู้สึกว่าตัวเองเป็นลูกผู้ชาย แน่นอนว่าต้องตรงไปตรงมาหน่อย

ทางที่ดีควรที่จะยืนยันความสัมพันธ์กับซูมู่หยาน หรือแม้แต่จะชนะใจเธอ

เนื่องจากที่นี่เป็นหอพักของเด็กผู้หญิง และบริเวณโดยรอบเป็นเตียง

นอกจากนี้ซูมู่หยานยังนัดเธอมาเจอกันที่หอพักหญิง ไม่แน่ว่าอาจจะมีความคิดแบบนั้นก็ได้?!

ฉู่ป๋ายรู้สึกว่าการไหลเวียนของเลือดของเขาเร็วขึ้นมาก

แต่หลังจากที่เขาพูดจบไปนาน ซูมู่หยานก็ไม่กล่าวอะไรออกมา

“ซูมู่หยาน ทําไมเธอไม่พูด? เธออายเหรอ?”ฉู่ป๋ายอดตื่นเต้นไม่ได้ จึงพูดขึ้นมาอีกครั้ง

แต่สิ่งที่ตอบฉู่ป๋ายคือเสียงกรี๊ดเดซิเบลสูงเป็นพิเศษ

ฉู่ป๋ายตกใจ ความตื่นเต้นที่สะสมไว้หายไปจนหมดสิ้น

เพราะเขาแยกแยะได้ว่าเสียงนี้ไม่ได้เป็นของซูมู่หยาน

ทันใดนั้นความเย็นก็พุ่งผ่านฝ่าเท้าของเขาไปยังฝาครอบจิตวิญญาณสวรรค์

“นี่เป็นกับดัก!”

 

ฉู่ป๋ายรีบตอบสนองทันที รีบวิ่งหนีไป

เขาวิ่งออกจากหอพักหญิงได้สําเร็จ

แต่แล้ว…..

20นาทีต่อมา

ฉู่ป๋ายถูกซ่งเจินอวี่เรียกไปที่ห้องทํางานแยกต่างหาก

ในห้องทํางานมีฉู่ป๋าย ซ่งเจินอวี่ และเหวินจิง

เรื่องนี้ค่อนข้างพิเศษ ซ่งเจินอวี่จะยังไม่ให้คนอื่นรู้ จนกว่าจะหาทางออกดี ๆ ได้

เพราะมันเกี่ยวข้องกับชื่อเสียงของนักเรียนหญิงคนนึงเลย

ดวงตาของเหวินจิงแดงระเรื่อ น้ําตาไหลไม่หยุด

เธอร้องไห้และร้องไห้จริงๆ

นี่เป็นเพราะเธอแสดงเก่ง?

ไม่แน่นอน

นี่เป็นเพราะเหวินจิงขยี้ตาของเธอเล็กน้อย หวังฮ่าวหลานให้น้ําพริกไร้สีและไร้กลิ่น

ส่วนรสชาติใครจะไปรู้

เหวินจิงร้องไห้เพราะน้ําพริก

ซ่งเจินอวี่ลูบหลังของเหวินจิงปลอบใจเธอพลางเอ่ยถาม

“เธอแน่ใจนะว่าเป็นเขา?”

เหวินจิงร้องไห้พลางกล่าวหาว่า

“เมื่อ… ตอนนั้นไฟไม่ชัด แล้ว… ชายคนนั้นจับมือฉันและข่มขู่ฉัน อย่าขยับ แล้วฉันก็… ระหว่างที่ดิ้นก็บังเอิญไปโดนผมของเขา มันแหลมนิดหน่อย ผมน่าจะยาว… เป็นนิ้ว

แล้วเสียงนั้น… เสียงแบบนั้น ต้องเป็นฉู่ป๋ายอย่างแน่นอน! ”

“เจตนาลวนลามผู้หญิงในหอพักหญิงเลยหรอ ฉู่ป๋าย เธอกล้าดียังไง!” ซ่งเจินอวี่ลูกขึ้นมาตบโต๊ะอย่างแรง แล้วพูดอย่างโมโห

“ผมยอมรับว่า เคยไปที่หอพักของเด็กผู้หญิง แต่ผมไม่ได้ลวนลามเธอ!” ฉู่ป๋ายแก้ต่าง

มีกล้องวงจรปิดอยู่หน้าหอพักของหญิงสาว แค่ตรวจสอบก็รู้ว่าฉู่ป๋ายเคยไป

แน่นอนว่าฉู่ป๋ายย่อมไม่โกหก

“เอาเป็นว่าเธอไปทําอะไรที่หอพักผู้หญิง?” ซ่งเจินอวี่ถามอย่างดุดัน

“คือ… มีคนแอบอ้างใช้ลายมือของซูมู่หยาน เขียนโน้ตให้ผมแล้วชวนไปที่หอพักหญิง บอกว่ามีอะไรจะคุยกัน ”

ฉู่ป๋ายก็ไม่ใช่คนโง่ เรื่องมาถึงขั้นนี้ แน่นอนว่าต้องรู้ว่านี่เป็นกับดัก

“แล้วโน้ตล่ะ?” ซ่งเจินอวี่ยื่นมือออกไปขอ

“กินไปแล้ว ”

“นี่เธอคิดว่าเธอกำลังหลอกใคร? คิดว่าฉันอายุสามขวบหรอ! “ซ่งเจินอวี่รู้สึกว่าไอคิวของเธอถูกดูถูกอย่างรุนแรง

“ครูซ่ง ผมพูดจริง!”

“ยังคิดจะแก้ตัวอีก เรียกพ่อแม่เธอมาเดี๋ยวนี้!”

เมื่อได้ยินคําพูดเหล่านี้ ฉู่ป๋ายก็ร้อนใจขึ้นมาทันที

“เหวินจิง ทําไมเธอถึงใส่ร้ายข้า? ข้ามีความแค้นอะไรกับเธอ?”

เหวินจิงไม่รู้ว่าจะตอบอย่างไร จึงไม่พูดอะไรอีก ปล่อยให้น้ําตาไหลพราก

เผ็ดจะตายอยู่แล้ว เจ็บจังฮือ ๆ  

ตอนนี้เหวินจิงรู้สึกแย่จริงๆ

ซ่งเจินอวี่มองแล้วปวดใจ

“ผมเข้าใจแล้ว หวังฮ่าวหลานเป็นคนสั่งเธอใช่ไหม?” ฉู่ป๋ายพลันเข้าใจ

“ฉู่ป๋าย เธอพอแล้ว ทําผิดแล้วไม่ยอมรับ กลับกล่าวหาหวังฮ่าวหลานอีก!” ซ่งเจินอวี่โกรธขึ้นมาทันที

หวังฮ่าวหลานมีทั้งการศึกษาและความเป็นเลิศ เขาจะทําเรื่องแบบนี้ได้อย่างไร?

มันเป็นไปไม่ได้!

 ——

[ติ๊ง การควบคุมเบื้องหลังของโฮสต์ ทําลายความชื่นชอบของหนึ่งในนางเอกซ่งเจินอวี่ที่มีต่อ ตัวเอกฉู่ป๋าย ส่งผลต่อทิศทางของเนื้อเรื่องดั้งเดิมและได้รับแต้มตัวร้าย 200 แต้ม]

หวังฮ่าวหลานที่นั่งอยู่ในห้องเรียนเพื่อเรียนด้วยตัวเองในตอนเย็นได้รับรางวัลมากมาย

 

******************************

ติดตามอัพเดทตอนใหม่ๆ ได้ที่แฟนเพจ Doublewaen Translate นิยายแปล

 https://web.facebook.com/doublewaentranslate