บทที่ 19 หมัดหวิงชุนระดับปรมาจารย์

 

‎ หลังจากเสร็จสิ้นการสนทนากับเหวินจิงหวังฮ่าวหลานได้สื่อสารกับระบบ‎

แต้มตัวร้ายถึง 1,100 ซึ่งถือเป็นสถิติสูงสุดเป็นประวัติการณ์

‎ สิ่งของในร้านค้าระบบต้องมีแต้มตัวร้ายขั้นต่ํา 1,000 แต้มจึงจะแลกเปลี่ยนได้‎

‎ ด้วยความคาดหวังอันแรงกล้า หวังฮ่าวหลานได้ขอให้ระบบแสดงสิ่งที่เขาสามารถแลกเปลี่ยนได้ในร้านค้าระบบ

หน้าต่างแสดงการแนะนําและราคาของสินค้าราวกับว่าซื้อของใน taobao‎

(หมายเหตุ taobao‎ ชื่อเว็บไซต์ชอปปิ้งหนึ่งของจีน คล้ายๆ lazada)

‎ แต่ของในร้านนั้นมีเพียงแต้มตัวร้ายเท่านั้นที่สามารถแลกเปลี่ยนได้

‎ ด้วยแต้มตัวร้าย 1100 สามารถแลกเปลี่ยนสิ่งของได้นั้นมีจํากัด ดังนั้นจึงมีเพียงสิบกว่าอย่างเท่านั้นที่จะแสดงออกมา‎

‎ [ทักษะการวาดเขียนระดับปรมาจารย์ 1,000 แต้มตัวร้าย]‎

‎ [ทักษะการทําอาหารระดับมาสเตอร์เชฟ 1,000 แต้มตัวร้าย]‎

‎ [ทักษะการแสดงระดับจักรพรรดิภาพยนตร์ ระดับ 1,000 แต้มตัวร้าย]‎

‎ “ทักษะหมัดหวิงชุนระดับปรมาจารย์ 1,000 แต้มตัวร้าย”‎

‎ [ทักษะการต่อสู้ทักษะห้าอสนีบาตระดับปรมาจารย์ 1,000 แต้มตัวร้าย]‎

‎ [ยารักษาความงามระดับต่ำ 1100 แต้มตัวร้าย (หมายเหตุ: หลังจากกินยาอายุจะถูกแช่แข็งซึ่งผลของยาจะออกฤทธิ์นานถึง 30 ปี) ]

 ……

‎ หลังจากที่หวังฮ่าวหลานตรวจสอบสินค้าทั้งหมดแล้ว เขาก็รู้สึกสับสนเล็กน้อย‎

‎ ตัวร้ายที่มีคุณสมบัติเหมาะสมย่อมจะต้องเผชิญกับสถานการณ์ที่ต้องโกหก หากเขามีทักษะการแสดงระดับจักรพรรดิภาพยนตร์ นั่นมันโง่ไปหรือเปล่า?‎

‎ทักษะนี้เป็นมาตรฐานทั่วไปของตัวร้ายสุดๆ‎

‎ ค่าพลังการต่อสู้ต่ํากว่าค่าเฉลี่ย นับเป็นจุดอ่อนที่ใหญ่ที่สุดของหวังฮ่าวหลาน ในปัจจุบัน หมัดหวิงชุนระดับปรมาจารย์สามารถเพิ่มพลังการต่อสู้ได้อย่างมาก‎

‎ ยารักษาความงามระดับต่ําสามารถแช่แข็งความอ่อนเยาว์ได้ แม้ฤทธิ์ยาจะอยู่ถึงแค่ 30 ปีแต่ก็น่าสนใจมาก‎

‎ ลองนึกภาพเมื่อคุณอายุ 48 ปี แต่เพื่อนของคุณพุงเยิ้มกันทั่วหน้า และคุณยังอายุ 18 ปี‎

‎ แถมจูงมือเด็กสาวอายุ 18 ปีไปช้อปปิ้งโดยไม่มีความรู้สึกผิด‎

‎ แค่คิดก็สนุกแล้ว‎

‎ ต้องการทั้งสามอย่าง แต่แต้มตัวร้ายให้แลกเปลี่ยนได้อย่างเดียว

‎หวังฮ่าวหลานคิดอยู่หลายวินาที ก่อนที่จะเลือกหมัดหวิงชุนระดับปรมาจารย์

‎ เขาเอาชนะฉู่ป๋ายจากด้านหน้าตา การเรียน และเงินทองได้ สิ่งเดียวที่เทียบกับฉู่ป๋ายไม่ได้คือพลังการต่อสู้

‎ เพิ่มค่าพลังการต่อสู้ก่อน‎

‎ หลังจากคลิกเพื่อเรียนรู้ “หวิงชุนระดับปรมาจารย์” หวังฮ่าวหลานรู้สึกกระปล้กระเปร่ามากขึ้น‎

‎ เขากําหมัดแน่นและชกหวิงชุนไปหลายหมัด รู้สึกเพียงว่ามีพลังที่ไม่มีที่สิ้นสุด‎

‎ ถ้าไม่ใช่เพราะตอนนี้หลังเที่ยงคืนแล้ว ถ้าตะโกนเสียงดังออกมา เกรงว่าจะถูกคนอื่นหาว่าบ้า

‎ เขาอยากจะตะโกน: ข้าขอสู้สิบคน!‎ (ล้อยิปมันภาคแรก)

‎ ตรวจสอบหน้าต่างสถานะ

‎ “โฮสต์: หวังฮ่าวหลาน”‎

‎ “พลังต่อสู้: 289″‎

‎ [ค่าเสน่ห์: 268]‎

‎ [ออร่าตัวร้าย: 209]‎

‎ [แต้มตัวร้าย: 100″‎]

‎ “ทักษะ: ทักษะการวาดเขียนประดับปรมาจารย์, หมัดหวิงชุนระดับปรมาจารย์”‎

‎ ในที่สุดค่าสถานะนี้ก็ไม่มีข้อบกพร่องอีกต่อไป นี่คือความร่ํารวยและหล่อเหลาที่แท้จริง!‎

‎ ค่าพลังการต่อสู้เพิ่มขึ้นจาก 89 เป็น 289 เห็นได้ชัดว่าเป็นเพราะการเรียนรู้หมัดหวิงชุนระดับปรมาจารย์

‎ ค่าพลังการต่อสู้ของฉู่ป๋ายมีเพียง 155 เท่านั้น‎

‎ ด้วยค่าพลังการต่อสู้นี้ หวังฮ่าวหลานก็บดขยี้เขาได้เช่นกัน

 ——

‎ วันรุ่งขึ้น‎

‎ ในยามบ่าย นักเรียนที่กำลังมุ่งจะเข้าเรียนมหาวิทยาลัยยังคงยุ่งอยู่กับการเรียน‎

‎ ฉู่ป๋ายหาโจทย์สุ่มๆ  เตรียมจะถามซูมู่หยาน‎

‎ เหวินจิงไม่มีทางยอมให้ที่นั่งเขา แน่นอนว่าฉู่ป๋ายต้องพึ่งพาตนเอง ฉะนั้นจึงยกเก้าอี้ของตัวเองขึ้นมาวางไว้ข้างโต๊ะเรียนซูมู่หยาน

‎ ซูมู่หยานไม่มีความรู้สึกใดๆต่อฉู่ป๋าย ฉะนั้นเธอจึงรู้สึกรําคาญกับการกระทําของฉู่ป๋าย‎

‎ ตอนนี้ทุกคนกําลังมุ่งจะเข้าเรียนมหาวิทยาลัย เวลาของใครกันล่ะจะไม่มีค่า?‎

ตอบคำถามให้ถือว่าเป็นเพราะมิตรภาพ ไม่ตอบให้ถือว่าต้องเป็นหน้าที่ตนที่ต้องหาคำตอบเอง

‎ นอกจากนี้คําถามที่ฉู่ป๋ายถามนั้นยังง่ายอยู่ ต้องถามตัวฉันด้วยหรือ?‎

‎ แต่ถึงซูมู่หยานจะไม่พอใจ แต่ด้วยความเมตตาและความมีน้ําใจในฐานนะเพื่อนร่วมห้อง เธอก็ยังคิดจะฝืนตอบเขา‎

ฉู่ป๋ายไม่รู้ถึงการเปลี่ยนแปลงทางอารมณ์ของซูมู่หยาน

‎ แม้ถึงเขาจะรู้เขาก็จะทํา‎ไปต่อ

‎ จีบสาวก็ต้องหน้าหนา และทำตัวใจตัวเองก็พอแล้ว

‎ ต้องคอยแคร์อารมณ์สาวอยู่บ่อยๆ จะจีบสาวได้อย่างไร?‎

‎ แค่นั้น‎แหละ

‎ ก่อนที่ซูมู่หยานจะทันได้ตอบคําถามกับฉู่ป๋าย หวังฮ่าวหลานก็มาถึง‎

‎ หวังฮ่าวหลานและเหวินจิงเปลี่ยนที่นั่งและเป็นเพื่อนร่วมโต๊ะชั่วคราวของซูมู่หยาน ในมือถือกระดาษข้อสอบราวกับว่าเขาต้องการที่จะพูดคุยกับซูมู่หยาน‎

ฉู่ป๋ายโมโหขึ้นมาทันที แอบสาปแช่งในใจ‎

‎ เห็นได้ชัดว่าหวังฮ่าวหลานจงใจมีปัญหากับเขา และมักจะรบกวนการจีบสาวของเขาตลอด!‎

‎ อย่าให้ข้าต้องเจอเจ้าตอนกลางคืน มิฉะนั้น ข้าจะทุบตีเจ้าจนพ่อแม่จำเจ้าไม่ได้!‎

‎ ฉู่ป๋ายรู้สึกเคียดแค้นในใจ แต่ภายนอกไม่ได้แสดงอาการใดๆ เพียงแต่พูดด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ว่า‎

‎ “ขอเถอะ ข้ามาก่อน”‎

‎ “โอ้ จริงเหรอ? ฉันแค่คําถามเดียว รอจนฉันถามซูมู่หยานเสร็จ ค่อยให้นายถาม “หวังฮ่าวหลานกล่าว‎

‎ “ข้าแค่ถามคําถามเดียว” ฉู่ป๋ายตอบ‎

‎ “ข้อไหน?”‎

‎ “ข้อนี้” ฉู่ป๋ายชี้นิ้วไปที่กระดาษข้อสอบมั่วๆ  

‎ “มันง่ายนะ ให้ฉันบอกนายเถอะ”‎

‎ หวังฮ่าวหลานหยิบกระดาษข้อสอบขึ้นมาและอธิบายอย่างอดทน ฉู่ป๋ายกลั้นหายใจและทำหูทวนลม‎

‎ ประมาณสามนาทีต่อมา‎

‎ “เข้าใจไหม?” หวังฮ่าวหลานตอบคําถามและถามฉู่ป๋าย‎

‎ “ข้า…”‎

‎ “ไม่จริงใช่ไหม? นายยังไม่เข้าใจใช่ไหม? คําถามนี้ง่ายมาก ฉันพูดละเอียดแล้วนะ แต่ไม่เป็นไร ถ้านายไม่เข้าใจฉันจะอธิบายอีกรอบ “หวังฮ่าวหลานอดทนอย่างมาก‎

‎ แต่ฉู่ป๋ายไม่มีความอดทนแต่การเผชิญเรื่องแบบนี้

‎ หวังฮ่าวหลานได้กล่าวไว้ว่าหัวข้อนี้ง่ายมาก แต่เขากลับไม่เข้าใจ‎

‎ ถ้าเขาปล่อยให้หวังฮ่าวหลานพูดต่อไป มันจะไม่ทําให้เขาโง่เกินไปหรอกหรือ?‎

‎ นอกจากนี้ ซูมู่หยานยังยืนมองอยู่ด้านข้าง‎

‎ แน่นอนว่าฉู่ป๋ายจะไม่เสียหน้า‎

‎ “หวังฮ่าวหลาน ข้าขอขอบคุณเจ้ามาก!” ฉู่ป๋ายขบกรามแน่น‎

‎ “ไม่เป็นไร” หวังฮ่าวหลานหัวเราะเหมือนสายลมในฤดูใบไม้ผลิ‎

ฉู่ป๋ายโกรธจนทนไม่ไหว ได้แต่ยกเก้าอี้ของตนกลับไปที่เดิมอย่างไม่เต็มใจ‎

‎ ในเวลาเดียวกันหวังฮ่าวหลานก็ได้รับข้อความแจ้งเตือนจากระบบ‎

‎[ติ๊ง โฮสต์หยุดตัวเอกฉู่ป๋ายไม่ให้เข้าใกล้ซูมู่หยานหนึ่งในนางเอก ส่งผลต่อทิศทางของเนื้อเรื่อง ได้รับแต้มตัวร้าย 100 แต้ม]

 

******************************

ติดตามอัพเดทตอนใหม่ๆ ได้ที่แฟนเพจ Doublewaen Translate นิยายแปล

 https://web.facebook.com/doublewaentranslate