ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี - บทที่ 271 คำแนะนำของหม่าอี้ฉวิน
หลังส่งอาจารย์เฉียวกลับ เผยเชียนก็กลับไปที่ตึกเฉินฮว่าแกรนด์วิว เขาตั้งใจจะแวะไปออฟฟิศเว็บจงเตี่ยนจงเหวินที่อยู่ชั้นบนของออฟฟิศเถิงต๋า
ตอนนี้กิจการเว็บจงเตี่ยนจงเหวินเป็นไปอย่างราบรื่น พนักงานส่วนใหญ่กำลังง่วนอยู่กับการหาอะไรบันเทิงใจทำ
ถึงจะมียอดผู้ใช้งานเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ แต่ในภาพรวมถือว่าสถานการณ์ยังแย่อยู่ แถมยังไม่มีสัญญาณว่าจะดีขึ้นในระยะเวลาสั้นๆ
เว็บจงเตี่ยนจงเหวินยังชื่อเสียงแย่ในเว็บบอร์ดคุยเรื่องเว็บโนเวล นักเขียนส่วนใหญ่มองว่าเว็บนี้เป็นเว็บลวงโลกและพยายามแนะนำไม่ให้นักเขียนใหม่ไปเขียนงานให้เต็มเวลา
มีแต่นักเขียนที่ไร้ซึ่งความทะเยอทะยานเท่านั้นที่เลือกเขียนงานให้เว็บจงเตี่ยนจงเหวินแบบเต็มเวลาเพื่อค่าแรงราคางาม
ด้วยเหตุนี้เหล่าบรรณาธิการจึงมีหน้าที่แค่สองอย่าง
ตรวจต้นฉบับกับสร้างความบันเทิงใจให้ตัวเองด้วยการเขียนนิยาย ไม่ก็เล่นเกม
แน่นอนว่ามีบางคน เช่นจูซิงอัน ที่มองว่าการเขียนพล็อตเนื้อเรื่องให้เกมกลับใจคือฟากฝั่งเป็นความบันเทิงใจอย่างหนึ่ง
แต่เว็บโนเวลทางการของเกมกลับใจคือฟากฝั่งได้ไปโชว์หราอยู่ในหน้าหลักของเว็บไซต์ ทำให้มีนักอ่านแวะเข้ามาสาปแช่งไม่หยุด ถ้าจูซิงอันไม่ได้มีภูมิต้านทานสูงและจิตใจที่เข้มแข็ง เขาอาจจิตใจบอบช้ำไปนานแล้ว
นักอ่านรุมด่านิยายเรื่องนี้ด้วยเหตุผลง่ายๆ คือพล็อตมันยุ่งเหยิงมาก แถมยังไม่มีอะไรที่ทำให้รู้สึกสนุกเลย อ่านไปแล้วมีแต่ความสับสน
ที่เป็นอย่างนั้นก็เพราะสิ่งที่เขาเขียนไม่ใช่นิยายแต่เป็นพล็อตเนื้อเรื่องของเกม ไม่ใช่สิ่งที่ตรงตามความคาดหวังของนักอ่านส่วนใหญ่ในอินเทอร์เน็ต
ทุกคนเริ่มชินชา หลายคนคิดแค่ว่าอยากด่าก็ด่าเลย เพราะยังไงผลงานนี้ก็ทำขึ้นมาให้เชื่อมโยงกับเกมเท่านั้น
นอกจากต้องดูแลเว็บจงเตี่ยนจงเหวินแล้ว หม่าอี้ฉวินยังต้องจัดการเรื่องเว็บ TPDb ด้วย ตอนนี้เขาเริ่มเห็นผลลัพธ์ของเว็บไซต์แล้ว
พอเห็นบอสเผยเดินเข้ามา หม่าอี้ฉวินก็รีบให้คนยกน้ำมาเสิร์ฟก่อนจะรายงานความคืบหน้าล่าสุดของเว็บจงเตี่ยนจงเหวินให้ฟัง
ห้านาทีต่อมา
ถึงหม่าอี้ฉวินจะพยายามพูดอธิบายสถานการณ์เว็บจงเตี่ยนจงเหวินให้ออกมาสวยหรูหน่อย แต่เผยเชียนก็มองออกว่าเว็บนี้ยังประสบความล้มเหลวอยู่
“เยี่ยม
“เว็บจงเตี่ยนจงเหวินค่อยๆ ดีขึ้นเรื่อยๆ แล้ว ส่วนเว็บ TPDb คุณก็จัดการได้ดีมากเหมือนกัน
“ไม่ต้องเครียดเรื่องที่ยังทำกำไรไม่ได้ รักษาสภาพนี้ไปเรื่อยๆ”
เผยเชียนพอใจกับหม่าอี้ฉวินในฐานะพนักงานมาก
ถึงหม่าอี้ฉวินจะทำงานได้มีประสิทธิภาพมาก แต่ด้วยการชี้นำผิดๆ ของเผยเชียน ความสามารถของเขาก็ไม่ได้นำมาใช้ให้เกิดประโยชน์ เรียกได้ว่าหม่าอี้ฉวินคือหนึ่งในความสำเร็จของเขาเลย
ตั้งแต่ให้หม่าอี้ฉวินรับผิดชอบเว็บจงเตี่ยนจงเหวิน เว็บไซต์ก็ขาดทุนอย่างต่อเนื่อง นักอ่านมีน้อย นักเขียนที่พึ่งพาได้ยิ่งมีน้อยเข้าไปใหญ่ แสดงให้เห็นเลยว่าหม่าอี้ฉวินทำงานได้เยี่ยมยอดจริงๆ
เผยเชียนรู้สึกตื้นตันใจ หม่าอี้ฉวินคือพนักงานดีๆ ที่หาได้ยาก เป็นพนักงานที่เขาไม่ต้องเป็นห่วงเลยแม้แต่น้อย!
พอเห็นบอสเผยดูท่าจะอารมณ์ดี หม่าอี้ฉวินก็รู้สึกลังเลใจ ไม่รู้ว่าตอนนี้เหมาะไหมที่จะคุยเรื่องนี้
หลังจากครุ่นคิดสักพัก เขาก็ตัดสินใจพูดออกมา
“บอสเผยครับ ผมมีไอเดีย เป็นข้อแนะนำสำหรับเว็บจงเตี่ยนจงเหวินน่ะครับ”
“หืม อะไรเหรอ” เผยเชียนแปลกใจเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้แสดงท่าทางโอเว่อร์เกินไป
ถึงหม่าอี้ฉวินจะเข้าใจความเป็นเว็บโนเวลผิดมหันต์ แต่เขาก็เป็นคนที่ฉลาดมาก
พอได้นั่งแท่นเป็นผู้บริหารเว็บจงเตี่ยนจงเหวินมาสักพัก ก็คงจะมีไอเดียเกี่ยวกับการพัฒนาเว็บไซต์ต่อไปในอนาคต ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร
หม่าอี้ฉวินพูดขึ้น “ผมคิดมาสักพักแล้วครับบอสเผย ตอนนี้ปัญหาใหญ่ของเว็บจงเตี่ยนจงเหวินคือเราขึ้นค่าแรงให้นักเขียนระดับกลางไม่ได้
“นักเขียนระดับล่างมีเงินเดือนที่แน่นอนจากการเป็นนักเขียนประจำ
“แต่แทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่นักเขียนระดับล่างจะขยับขึ้นมาเป็นระดับกลาง เพื่อหาเงินไปจุนเจือครอบครัวหรือหาเงินสำหรับใช้จ่ายจากนักอ่านที่มากดติดตาม
“เว็บไซต์เรามีนักอ่านน้อย เงินที่ได้จากการติดตามของนักอ่านก็เลยไม่มากพอ ถึงนักเขียนจะสร้างผลงานดีๆ แต่มีข้อจำกัดเรื่องคนเข้าเว็บไซต์น้อย จึงมีโอกาสต่ำมากที่นิยายจะดังขึ้นมาได้”
เผยเชียนพยักหน้า
ก็จริง ฉันเองก็เคยคิดถึงปัญหาข้อนี้มาก่อนเหมือนกัน
ฉันทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้เพราะเว็บไซต์จะได้ขาดทุนไปเรื่อยๆ…
แต่พอหม่าอี้ฉวินยกเรื่องนี้ขึ้นมาพูด เผยเชียนก็เอาหูไปนาเอาตาไปไร่ไม่ได้อีกต่อไป ทำได้แค่พยักหน้าเห็นด้วย
เพราะคงจะดูแปลกถ้าบอสเผยผู้ชาญฉลาดจะไม่เข้าใจปัญหานี้
หม่าอี้ฉวินพูดต่อ “ผมคิดทางแก้มาแล้วครับ
“เราควรจะเพิ่มสัดส่วนค่าตอบแทนของนักเขียนระดับกลางให้เท่ารายได้ของนักเขียนระดับท็อป ถ้าได้เงินจากยอดติดตามไม่มากเท่าสัดส่วนนั้น เราจะเป็นคนออกเงินเสริมส่วนที่ขาดให้
“สมมติว่ามีนิยายดีๆ บนเว็บเรา แล้วคุณภาพงานดีเท่านิยายดังๆ ในเว็บอู๋เซียนจงเหวิน เราจะช่วยจ่ายเงินเพิ่มให้ในสัดส่วนที่ควรจะได้
“ถ้าทำแบบนี้นักเขียนระดับล่างก็ไม่ต้องกลัวว่านิยายจะไม่ได้ผุดไม่ได้เกิดถ้ามาลงที่เว็บเรา จะได้มีกำลังใจในการรังสรรค์ผลงานดีๆ”
เผยเชียนเงียบไปครู่หนึ่ง “ฟังดูเข้าท่าดีนะ แต่จะตัดสินยังไงว่าเรื่องไหนคุณภาพถึงขั้นล่ะ”
หม่าอี้ฉวินตอบ “ส่วนหนึ่งวัดจากสถิติบนเว็บได้ครับ เช่น ยอดติดตามต่อยอดนักอ่านที่จ่ายเงินทั้งหมด ยอดไลก์ ยอดกดเข้าดู และอีกส่วนเราจะเป็นคนตัดสินเองครับ
“ตรงนี้มีแค่ผมที่ประเมินได้”
หม่าอี้ฉวินไม่ได้เพิ่งจะค้นพบปัญหาวันนี้
แต่เขาต้องคิดหาทางแก้ปัญหาและรวบรวมความกล้าในการบอกออกไป ซึ่งไม่ใช่เรื่องง่ายเลย
จนถึงตอนนี้หม่าอี้ฉวินลังเลมาตลอด กลัวว่าบอสเผยจะโกรธ
เขารู้ว่าสิ่งที่ตัวเองจะเสนอไปนั้นต้องอาศัยความใจกล้ามากๆ เพราะมันเท่ากับเป็นการขออำนาจการตัดสินใจขนานใหญ่เลยทีเดียว
ถ้านักเขียนชื่อดังหาเงินได้หนึ่งหมื่นหยวนจากฐานแฟนคลับของตัวเอง แต่นักเขียนประจำของเว็บจงเตี่ยนจงเหวินได้แค่ไม่กี่พัน ก็หมายความว่าทางเว็บไซต์จะต้องจ่ายส่วนที่เหลือให้
ถ้ามีนักเขียนสิบถึงยี่สิบคนที่สามารถผลิตผลงานระดับดีเยี่ยมออกมาได้ ทางเว็บก็ต้องควักเงินมาจ่ายเองอย่างน้อยหนึ่งถึงสองแสนหยวนต่อเดือน
แถมหม่าอี้ฉวินยังเป็นคนตัดสินใจด้วยว่าใครจะได้เงินเพิ่ม
เขาต้องอ้างอิงสถิติจากเว็บก็จริง แต่เว็บก็ไม่ได้มีนักอ่านเยอะขนาดนั้น สถิติจึงช่วยวัดอะไรได้ไม่มาก
สุดท้ายหม่าอี้ฉวินก็ต้องเป็นคนตัดสินใจเองว่าจะให้เงินใคร
ถ้าหม่าอี้ฉวินเป็นคนไม่ดี เขาก็จัดแจงให้ครอบครัวหรือเพื่อนมาเปิดบัญชีรองแล้วไปเอางานเขียนที่ไม่ค่อยดังมาปรับแก้ จากนั้นก็ค่อยแอบลักไก่เอาเงินเข้ากระเป๋าตัวเอง
เพราะฉะนั้นถึงหม่าอี้ฉวินจะเป็นคนเสนอปัญหาขึ้นมา แต่คำแนะนำของเขาก็ดูไม่ค่อยเหมาะเท่าไหร่
นี่เป็นแผนที่อยู่ในอุดมคติมากๆ หากเขาเกิดเอาตัวเป็นศูนย์กลางขึ้นมาแม้แต่นิดเดียว แผนนี้ก็จะให้ผลในทางตรงกันข้ามทันที
ถ้ามีการโกงเกิดขึ้นแล้วรู้ไปถึงหูนักเขียน ชื่อเสียงเว็บก็จะตกต่ำลงจนเกินกอบกู้ได้ ถือเป็นเรื่องที่เสี่ยงมาก
แต่หม่าอี้ฉวินก็คิดทางแก้ที่ดีกว่านี้ไม่ออก
เว็บมีนักอ่านน้อยเกินไป ไม่ว่านักเขียนระดับล่างจะผลิตผลงานออกมาดีแค่ไหนก็ไม่มีทางสร้างฐานแฟนคลับได้ จุดนี้เป็นตัวลดทอนกำลังใจของนักเขียน หม่าอี้ฉวินต้องหาทางแก้ไขเรื่องนี้อย่างเร่งด่วน
ดังนั้นไม่ว่าบอสเผยจะเห็นด้วยหรือไม่ เขาก็ต้องรวบรวมความกล้าเสนอเรื่องนี้ขึ้นมา
เผยเชียนไม่ได้ตอบกลับทันที เขากำลังพิจารณาข้อเสนอของอีกฝ่าย
ให้หม่าอี้ฉวินจัดการเงินก้อนโตงั้นเหรอ
น่าสนใจทีเดียว
เผยเชียนเชื่อวิสัยทัศน์ของหม่าอี้ฉวินเรื่องเว็บโนเวล
นิยายที่เขาเขียนไม่ประสบความสำเร็จเลยสักเรื่อง แสดงให้เห็นว่าเขามีปัญหาหนักเรื่องมุมมองที่มีต่อเว็บโนเวล เพราะงั้นเผยเชียนจึงเชื่อว่านิยายที่หม่าอี้ฉวินคิดว่าดีก็ไม่น่าจะต่างจากนิยายของเขา
พูดง่ายๆ คือถึงเขาจะคัดเลือกนิยายไปขึ้นแนะนำบนเว็บ แล้วให้ค่าตอบแทนนักเขียนเท่าจำนวนที่นักเขียนชื่อดังได้ กิจการเว็บจงเตี่ยนจงเหวินก็ไม่น่าจะดีขึ้น
ขณะเดียวกันค่าใช้จ่ายของเว็บก็จะพุ่งทะยานขึ้นไปอีก!
สำหรับเผยเชียนที่อยากจะผลาญเงินให้ได้เยอะที่สุดอยู่แล้ว การทำแบบนี้ถือว่าช่วยเขาได้เยอะเลยทีเดียว!
หลังพิจารณาเรื่องความเสี่ยงและประโยชน์ที่จะได้รับ เผยเชียนก็พยักหน้า “โอเค ได้เลย
“นอกจากค่าตอบแทนที่ต้องจ่ายนักเขียนที่เซ็นสัญญากับเราแล้ว เดี๋ยวผมจะโอนเงินเพิ่มให้อีกสองล้านหยวน คุณเอาไปจัดการได้เลย”
หม่าอี้ฉวินอึ้งไปก่อนจะรีบพูดขึ้น “บอสเผย สองล้านหยวนมันเยอะเกินไปครับ!
“เว็บเราไม่ได้มีนักเขียนมีฝีมือขนาดนั้น ผมคิดว่าแค่สักประมาณสองแสนหยวนต่อเดือนก็น่าจะพอ”
เผยเชียนโบกมือ “ไม่เป็นไร!
“ให้เงินนักเขียนมีฝีมือเพิ่มไม่ใช่เรื่องไม่ดีอะไร เว็บเรามีกำลังพอจะซื้อตัวนักเขียนเก่งๆ มาเพิ่ม ถือว่าก็ไม่เลวเลยที่จะให้เงินนักเขียนของเราเพิ่มอีก
“อย่าขี้เหนียวให้มากนักเลย ไหนๆ คุณก็ตัดสินใจจะให้ค่าตอบแทนนักเขียนเพิ่มด้วยเงินของบริษัทแล้ว คุณก็ให้เพิ่มไปอีกสักหน่อย พวกเขาจะได้รู้สึกเป็นส่วนหนึ่งกับเว็บจงเตี่ยนจงเหวินมากขึ้น”
เผยเชียนไม่ได้คิดมากเรื่องนี้
เพราะยังไงหม่าอี้ฉวินก็น่าจะเลือกนิยายห่วยๆ อยู่แล้ว ให้เงินนักเขียนพวกนี้เพิ่มอีกสักหน่อยจะเป็นอะไรไป
ถ้านิยายไม่ดี นักอ่านก็ไม่เข้าเว็บ เงินที่ลงทุนไปก็สูญเปล่า เผยเชียนพอใจกับแผนนี้มาก
อีกอย่างวันสรุปบัญชีก็ใกล้เข้ามาแล้ว เผยเชียนต้องหาทางผลาญเงินเพิ่มให้ได้เร็วที่สุด
หม่าอี้ฉวินอาจจะคิดว่าสองล้านหยวนเป็นเงินที่มากเกินไป แต่เผยเชียนกลับอยากให้เงินอีกฝ่ายมากกว่านี้ด้วยซ้ำ
หม่าอี้ฉวินตื้นตันใจมาก
สมแล้วที่เป็นบอสเผย บอสใจกว้างสุดๆ!
บอสพูดถูกแล้วที่ว่าเว็บเราควรจ่ายเพิ่มให้นักเขียนเก่งๆ !
ถ้าจ่ายค่าตอบแทนเพิ่มให้นักเขียนฝีมือดี เว็บจงเตี่ยนจงเหวินก็จะอยู่เหนือกว่าเว็บนิยายเล็กๆ เว็บอื่น พอเวลาผ่านไปก็จะเกิดเป็นวงจร!
ที่ทำให้เขารู้สึกตื้นตันใจสุดๆ คืองบที่บอสเผยให้มา!
บอสให้เงินเขาสองล้านหยวนไปใช้ได้ตามใจชอบ
เชื่อใจกันอะไรขนาดนั้น!
จะมีบอสที่ไหนกล้าให้เงินลูกน้องเยอะเท่านี้อีก!
ถ้าไม่พยายามอย่างเต็มที่เพื่อบอสเผย เขาก็ไม่ควรเรียกตัวเองว่าเป็นมนุษย์
หม่าอี้ฉวินตบอกพร้อมประกาศก้อง “วางใจได้เลยครับบอสเผย ผมจะพยายามคัดสรรนักเขียนฝีมือดีอย่างเต็มที่ ผมจะไม่ให้เงินที่บอสเผยให้มาต้องสูญเปล่า!”
เผยเชียนยิ้มแต่ในใจแอบหัวเราะเยาะ
ขอแค่นายตั้งใจเต็มที่ เงินฉันได้สูญเปล่าแน่นอน
ไม่อย่างนั้นจะสมกับที่เป็นพนักงานดีเยี่ยมของฉันได้ยังไง