ขับไล่ไอ้มารตัณหา ~เพราะได้รับกิฟต์สุดอนาจารเลยโดนไล่ออกจากนครหลวง แต่แค่ทำเรื่องลามก (รวมช่วยตัวเองด้วย) ก็เวลอัพแบบพรวดพราดเฉย~ - ตอนที่ 46 - วิธีใช้บริการอีเมียเก็บแบบฟินๆ

[อีเมียเก็บ……สกิลสายเดินทาง สามารถใช้อัญเชิญผู้ที่ถูกทำ <พันธสัญญานายบ่าว> ให้มาหาได้ไม่ว่าอีกฝั่งจะอยู่แห่งหนใดก็ตาม รวมทั้งสามารถส่งกลับไปเก็บที่จุดเดิมได้ในยามที่ต้องการ, อีกทั้ง สามารถเคลื่อนย้ายตนเองไปหาอีกฝั่ง และกลับมายังจุดเดิมได้ในยามที่ต้องการด้วย ใช้พลังเวทเป็นปริมาณมาก]

 

พลังของสกิล <อีเมียเก็บ> ซึ่งถูกเผยออกมาผ่านคริสตัลประเมินค่าที่ได้รับมาจากคุณรูจนั่น มันทำเอาผมเงิบแดกไปเลย

 

“ เอ๊ะ อัญเชิญผู้ที่ถูกทำพันธสัญญาให้มาหาได้ไม่ว่าจะอยู่แห่งหนใด……จะบอกว่าเป็นเคลื่อนย้ายชั่วพริบตาเหรอ!? ”

 

ถึงแม้ดูเหมือนว่าจะมีจำกัดแค่เดินทางไปหาคู่ขาที่ทำพันธสัญญานายบ่าว ไม่ก็เรียกตัวคู่ขาให้มายังฝั่งนี้เท่านั้นก็ตามที แต่เท่าที่อ่านข้อความแล้วก็ตีความเป็นได้แค่แบบนั้นอย่างเดียวเลย

 

“ อะ เอ้ยแต่เดี๋ยวก่อนสิ เออถ้าเป็นสกิลแบบเคลื่อนย้ายสิ่งของหรือหลบหนีออกจากดันเจี้ยนอะไรพวกนั้นที่จะทำงานได้เฉพาะภายใต้เงื่อนไขแบบพิเศษละก็ยังพอว่า แต่จู่ๆ ก็มีสกิลบ้าบอคอแตกพรรค์นี้โผล่ขึ้นมามันจะไม่เวอร์เกินไปหน่อยเหรอ……!? ”

 

อาจคิดว่ามีทั้งสกิลพันธสัญญานายบ่าวที่ควบคุมได้แม้กระทั่ง <อัศวินศักดิ์สิทธิ์เทวะ> หรือดาบดุ้นคุณชายที่แปลงสภาพได้สารพัดรูปแบบอยู่กับตัวแล้วยังจะมาตกใจอะไรอีกเอาป่านนี้ก็จริงนะ……แต่ประสิทธิภาพมันจะฉีกมากเกินไปแล้ว

 

เคยได้ยินเหมือนกันว่าวีรบุรุษผู้ยิ่งใหญ่หรือเผ่ามารที่ทรงพลังในยุคโบราณกาลนั้นสามารถใช้เวทสายเคลื่อนย้ายได้

แต่ที่ว่านั่นมันก็ออกๆ ไปทางเรื่องเล่าหลอกเด็กซะมากกว่าไง เวอร์มากถึงขั้นที่คิดว่าผมน่าจะตีความผลการประเมินเกินจริงไปเองรึเปล่า แบบนั้นน่าจะเป็นไปได้มากกว่าแยะ

 

ที่ว่าอัญเชิญนี่ก็คงไม่ใช่เคลื่อนย้ายชั่วพริบตา แต่อาจจะคล้ายๆ เรียกมาหาด้วยเวทโบยบินอะไรพรรค์นั้นก็ได้มั้ง

 

“ ……เอาเป็นว่า……ลองทดลองใช้จริงดูเลยน่าจะรู้เรื่องเร็วสุดนะ ”

“ อ๊ะ อะ อือ ก็จริงนะ แค่อ่านข้อความอย่างเดียวก็ไม่ทำให้รับทราบถึงพลังได้ครบถ้วน 100% ซะหน่อยเนอะ ”

 

อลิเซียพูดมาว่างั้น ผมก็เลยตัดสินใจจะลองใช้งานสกิลดูจริงๆ เลย

เพราะได้คริสตัลประเมินค่าช่วย ก็เลยพอจะเข้าใจภาพรวมของสกิลแล้ว ทีนี้แค่นึกภาพตามในหัวเท่านั้นมันก็น่าจะทำงานแล้วมั้ง

 

“ อ่า ถ้างั้นก็……ลองเรียกเรจีน่าที่อยู่ห่างกันพอดีดูแล้วกันนะ ”

 

ว่าแล้ว ผมก็นึกภาพสั่งให้เรจีน่ามายังที่แห่งนี้

 

……ทว่าตัวผมในตอนนี้น่ะนะ กำลังสับสนมึนงงกับสกิลสุดบ้าบอที่ปรากฎขึ้นมา จนลืมไปซะสนิทใจเลยเชียวละ

 

ว่าฝั่งคู่ขาที่ถูกเรียกตัวมานั้นเค้าก็มีเรื่องยุ่งๆ ส่วนตัวของเค้าเช่นกัน

 

“ เอ๊ะ ”

“ เอ๊ะ ”

“ เอ๊ะ ”

 

พริบตาที่ผมเปิดใช้งาน <อีเมียเก็บ>

เสียงสามก็ดังประสานกันภายในตรอกถนนที่พวกผมอยู่

 

เสียงหนึ่งก็คือผม

อีกเสียงนึงคืออลิเซีย

และอีกเสียงสุดท้าย—ก็คือเรจีน่าที่อยู่ในสภาพแทบจะล่อนจ้อน

 

เห้ยมันเป็นเคลื่อนย้ายชั่วพริบตาของแท้เลยเหรอ!?

อยากตะโกนแบบนั้นอยู่แต่หัวผมมันชิงขาวโพลนนำหน้าไปแล้ว

รู้มั้ยทำไม ก็เพราะว่าเรจีน่าอยู่ในโหมดซ่อนเสาอากาศและเปลือกหุ้มเพื่อจำแลงเป็นมนุษย์

และคุณหล่อนก็โผล่มายืนจังก้าต่อหน้าต่อตาผมในฐานะสาวงามเปลือยเปล่า (สภาพกำลังก้มตัวนุ่งกางเกงใน) เหมือนมนุษย์ปกติทั่วไป 100% เลยไงล่ะ

 

“ ห้ะ!? มันอะไรกัน!? เราโดนอีพวกมนุษย์ตัวเมียมันสั่งให้เปลี่ยนเป็นชุดที่ ‘ดูสมกับสาวชาวบ้าน’ อะไรพวกนั้นไม่ใช่หรือ กำลังนุ่งเสื้อนุ่งผ้าอยู่ดีๆ แล้วเหตุไฉนถึงได้โผล่มาอยู่กลางถนนเช่นนี้……!? มันชักมีเงี่ยนงำ……เอ๊ะ? ”

 

เป็นตรงนั้นเอง ที่เรจีน่าซึ่งสับสนงงงวยพลันสังเกตเห็นหัวผม

เท่านั้นแหละแก้มของเธอกลายเป็นสีแดงแจ๋ขึ้นมาในทันใด ดวงตาก็เอ่อล้นคลอไปด้วยน้ำใส

 

“ อะ อ๊าาาาาาาาาา❤ ”

 

เรจีน่าโห่ร้อง

 

“ ในที่สุด ในที่สุดก็จะกระทำกับเราเยี่ยงของเล่นแล้วสินะเจ้าคะนายท่าน! หนำซ้ำยังถึงขั้นเอาเราที่เปลือยเปล่ามาทิ้งขว้างไว้กลางเมืองที่พวกมนุษย์เดินกันเพ่นพ่านเช่นนี้……ขุ่ก❤ ไม่ว่าเมื่อไหร่ไม่ว่ายามใดนายท่านก็ไม่พลาดจะย่ำยีเกียรติศักดิ์ของเราให้ยับเยินด้วยวิธีการอันคาดไม่ถึงอยู่เรื่อยไป……!❤ ”

 

ซ่าาาา!

เรจีน่าที่แสดงออกถึงความปลื้มปีติด้วยร่างกายท่อนล่างพลันกระโจนเข้ามากอดรัดผมด้วยลมหายใจดังฟืดฟาด

 

“ เหวย!? ไม่ใช่นะไปกันใหญ่แล้ว! เอ้ย ไม่เอา ผมผิดเองผมขอโทษ! ผมคิดน้อยไปเองแหละได้โปรดช่วยสงบอารมณ์หน่อยนะเรจีน่า! นี่มันเอาท์ดอร์! จะมีคนผ่านมาเมื่อไหร่ก็ไม่รู้นะ! ”

“ ก็มันคือความลุ้นระทึกตรงนี้ไม่ใช่หรือเจ้าคะที่ทำให้เพลย์นี้มันสุดเย็ดน่ะ!? ”

“ เพลย์คืออะไรสุดเย็ดตรงไหน!? ”

 

โอ้ยยคุยกันไม่เป็นเรื่อง!

อลิเซียก็เอาแต่ทำหน้าเงี่ยนมองมาทางนี้อย่างเดียวไม่คิดจะช่วยอะไรอีก!

ถ้างั้นละก็!

 

“ <อีเมียเก็บ> จงทำงาน! ”

 

พริบตานั้น เรจีน่าก็พลันหายวับไปต่อหน้าต่อตาผม

จบเรื่องได้ก่อนที่จะมีคนแห่มามุงดูหวุดหวิด

ผมยืนค้างคาที่อยู่ในตรอกถนนที่กลับมาเงียบสงัดเช่นนั้น,

 

“ …….มะ มันเป็นสกิลเคลื่อนย้ายพริบตาของแท้เลยนี่นา ไอ้เจ้านี่…… ”

 

แล้วจึงแผดเสียงสั่นเครือออกมาด้วยความตกตะลึงต่ออำนาจของสกิลที่ปรากฎขึ้นใหม่

 

 

ในปัจจุบัน เรจีน่ากำลังอาศัยอยู่ภายในบ้านร้างที่ทางกิลด์เป็นเจ้าของ

ฐานที่มั่นสำหรับใช้เป็นแหล่งให้กำเนิดอาร์เมอร์แอนท์สำหรับสนับสนุนงานฟื้นฟูบูรณะมันอยู่ภายในป่าใกล้ตัวเมืองก็จริง แต่ถ้าพักอาศัยภายในเมืองแล้วจะเฝ้าจับตาสังเกตพฤติกรรมได้ง่ายกว่า ทางกิลด์เขาก็เลยเตรียมสถานที่ไว้ให้แบบนั้นน่ะ

ถ้าอยู่ภายในเมืองแล้วเรจีน่าเองก็จะหาของกินบรรเทาความหิวได้ง่ายขึ้นด้วย เจ้าตัวก็เลยไม่ได้แย้งอะไรกับการอาศัยภายในเมือง

 

ด้วยเหตุนั้นแหละ เรจีน่าที่อยากจะชินกับชีวิตความเป็นอยู่ภายในเมืองให้ได้โดยเร็วก็เลยเข้ารับการอบรมเรื่องเสื้อผ้าจากพวกคุณๆ <ทานตะวันแห่งฟ้ากว้าง> และผมก็บังเอิญไปอัญเชิญตัวเธอมาในระหว่างอบรมนั่นพอดิบพอดีอะนะ

 

ภายหลังจากที่พลาดอัญเชิญเรจีน่าในสภาพแทบจะล่อนจ้อนมาโผล่กลางถนน

ผมกับอลิเซียก็รีบบึ่งไปยังบ้านที่อยู่ของเรจีน่าในบัดดล

แล้วจึงอธิบายกับคุณเธอที่กลับมาเป็นผู้เป็นคนว่า “ตะกี้นี้คือใช้งานสกิลใหม่พลาดไปน่ะ!” เพื่อความเข้าใจที่ถูกต้อง

ก็ถ้าเกิดปล่อยให้คิดว่าผมจงใจเรียกเรจีน่าออกมาเดินล่อนจ้อนกลางถนนไม่อายสายตาผู้คนแบบนั้น เฟติชพิลึกของเรจีน่ามีหวังได้บิดเบี้ยวอาการหนักกันเข้าไปใหญ่พอดีไง……

 

เท่านั้นแหละ เรจีน่าที่รับฟังรายละเอียดของ <อีเมียเก็บ> ถึงกับตาลุกวาว

 

“ มันเป็นเช่นนี้เอง……! อยากเย็ดเมื่อไหร่ก็ใช้เรียกตัวสาวมาหา แล้วพอเสร็จสมอารมณ์หมายก็เฉดหัวส่งกลับไปเก็บที่เดิมดังกับว่าหมดประโยชน์ ไม่เคยเลยที่จะทำให้ผิดหวัง! ช่างเป็นสกิลแสนโฉดชั่วเลวทรามเหมาะสมยิ่งกับนายท่านที่ชอบเหลือเกินกับการย่ำยีตัวเราให้ต้องอัปยศอดสู……! ”

“ เอ้ยแต่ผมจะไม่ใช้ทำอะไรแบบนั้นหรอกนะ!? ”

“ จะไม่ใช้หรอกหรือเจ้าคะ!? ”

 

เรจีน่าทำหน้าเหมือนกับช็อคจัด

นี่เธอคิดว่าผมเป็นตัวอะไรกันน่ะ……

 

แต่ดูจากชื่อสกิลสุดต่ำทรามอย่าง <อีเมียเก็บ> แล้ว ไอ้เจ้านี่มันก็คงมีไว้ใช้เพื่อเป้าหมายนั้นแหละนะ……

เจอดาบดุ้นคุณชายและอะไรต่อมิอะไรเข้าไปก็นึกว่าจะทำใจชินได้แล้วซะอีก แต่ <กิฟต์> ของ <มารตัณหา> นี่มันช่างลึกล้ำเกินหยั่งถึงจริงๆ

ในความหมายแย่ๆ น่ะนะ……

 

“ แต่ก็มีเหตุผลแหละ ถึงจะไม่ได้ใช้ในแบบที่เรจีน่าพูด แต่มันก็ดูเป็นวิธีใช้ที่โฉดชั่วเลวทรามจริงๆ นั่นละนะ เพราะมันไม่มีแจ้งก่อนเลยไงว่าคู่ขาที่จะอัญเชิญมานั้นกำลังทำอะไร ก็เลยกลายเป็นอุบัติเหตุแบบเรจีน่าเมื่อตะกี้นี้ไปซะได้…… ”

 

เป็นในยามที่ผมกำลังกลัดกลุ้มกับวิธีใช้สกิลนั่นเอง

 

“ ฮื่ม……ทว่าสกิลที่ใช้พันธสัญญาของนายบ่าวเป็นฐานเช่นนี้มันมักจะมีความสามารถเชิงโทรจิตพ่วงติดมาด้วยเป็นส่วนใหญ่ กะอีแค่ปัญหาระดับนั้น นายท่านน่าจะสามารถสะสางได้เองอย่างไม่ยากเย็นอะไรไม่ใช่หรือเจ้าคะ ”

 

เรจีน่าผู้เป็นราชินีมดที่ช่ำชองในสกิลควบคุมกล่าวออกมาพร้อมเอียงหัว

เอ๊ะ ความสามารถเชิงโทรจิต?

 

ก็จริงอยู่ เคยได้ยินเหมือนกันว่า <เทมเมอร์> สามารถส่งโทรจิตไปสั่งการได้โดยไม่ต้องปริปากซักคำเดียว

แต่มันก็คงไม่สะดวกเข้าทางอะไรขนาดนั้นรึเปล่า……

 

แม้คิดแบบนั้น แต่ผมก็ลองส่งโทรจิตอย่างแรงกล้าไปหาอลิเซียว่า [ได้ยินมั้ย?]

เท่านั้นแหละ

 

[อ๊ะ เสียงของเอริโอ……รัก……]

“ ฮึก!? ”

 

เสียงอลิเซียดังก้องเข้ามาภายในหัว!?

ผมตกอกตกใจลองทดสอบหลายๆ อย่างดู

 

แล้วจึงพบว่าสกิล <อีเมียเก็บ> มันมีสกิลโทรจิตพ่วงติดมาพร้อมจริงซะด้วย

แต่ต่างกับคริสตัลสื่อสารตรงที่เริ่มต้นบทสนทนาได้แค่จากทางฝั่งผมเท่านั้น ระยะเวลาที่ใช้สื่อสารกันได้ก็สั้นมาก เยอะสุดก็ได้แค่คุยกันคำสองคำเท่านั้น

 

แต่แค่นั้นก็พอจะใช้สอบถามว่าพร้อมถูกอัญเชิญมั้ยได้เหลือเฟือแล้ว

แบบนี้ก็จะไม่เกิดอุบัติเหตุแบบในคราวที่พลาดอัญเชิญเรจีน่ามาในสภาพล่อนจ้อนอีก แล้วก็จะทำให้ลดโอกาสที่จะถูกชาวบ้านชาวช่องเห็นในตอนที่เคลื่อนย้ายชั่วพริบตาได้เยอะเลยอีกตะหาก

 

“ สุดยอดเลยเรจีน่า! รู้กลไกของสกิลที่ไม่มีระบุในคริสตัลประเมินค่าได้เพราะเธอแท้ๆ เลยนะเนี่ย ขอบคุณมากเลยนะ! ”

 

คริสตัลประเมินค่าที่คุณรูจให้มามันเป็นของเกรดสูงพอตัวเลย

แต่ก็มีบ้างที่จะแสดงรายละเอียดไม่ครบถ้วนในกรณีที่กลไกของสกิลมีแตกแยกย่อยออกมา และคำชี้แนะของเรจีน่าก็ช่วยระงับการมองข้ามของพวกผมได้อย่างชะงัดนักเชียว

 

“ ฟ๊าา!? มะ มะมะ ถูกนายท่านขืนใจอย่างเดียวแล้วไม่พอ แม้กระทั่งถูกชมก็ยัง……ฟินเหลือหลาย……!? ”

 

เรจีน่าแตกตื่นหน้าแดงเรื่อ

ต่างกับท่าทางตอนอารมณ์ขึ้นน้ำเดินเหมือนทุกที เป็นปฎิกิริยาที่น่ารักดีไม่เลวเลย

 

แต่ว่าก็ว่าเถอะ มีความสามารถเชิงโทรจิตพ่วงติดมาด้วยเนี่ยนะ……

ถึงแม้จะจำเป็นต้องใช้สกิล <พันธสัญญานายบ่าว> ที่มีเงื่อนไขการทำงานโคตรเลวให้ติดก่อน แต่ดูท่าแล้ว <อีเมียเก็บ> จะเป็นสกิลที่ดีมีประโยชน์มากๆ เลยนะเนี่ย ถ้ายกเว้นชื่อซะอย่างละก็นะโคตรระยำเลย

 

ถ้าแบบนี้ละก็คิดหาวิธีใช้งานได้หลากหลายเลย ทางเลือกที่ใช้ได้ในหลังจากนี้ไปก็คงจะเปลี่ยนไปมากพอควร

แต่ก่อนหน้าจะคิดถึงเรื่องนั้น ก็มีสิ่งที่ต้องตรวจสอบให้แน่ใจอยู่อย่าง

 

ขอบเขตระยะการทำงานของ <อีเมียเก็บ> นั่นเอง

 

“ เขียนเอาไว้ว่า [อัญเชิญได้ไม่ว่าอยู่แห่งหนใด] ก็จริงหรอก……แต่มันก็คงไม่ถึงขั้นเรียกได้จากทุกหนแห่งไร้ขีดจำกัดเลยหรอก เนอะ…..? ”

 

คิดอยู่ภายในใจว่ามันคงทำได้ไม่ถึงขนาดนั้น แต่ทดลองใช้จริงดูเลยก็ไม่เสียหาย

และก็เผชิญว่ามีงานที่เหมาะสมสำหรับใช้ตรวจสอบอยู่พอดิบพอดี

งานออกเดินทางไกลที่รับมาจากคุณรูจโดยมีคริสตัลประเมินค่าเป็นสิ่งแลกเปลี่ยน—ภารกิจจัดหาวัสดุสำหรับใช้สร้างคริสตัลประเมินค่านั่นเอง

 

ผมจึงกล่าวขอบคุณกับเรจีน่าใหม่อีกรอบ แล้วมุ่งหน้าไปยังกิลด์นักผจญภัยด้วยกันกับอลิเซียด้วยเหตุนี้เอง