ขับไล่ไอ้มารตัณหา ~เพราะได้รับกิฟต์สุดอนาจารเลยโดนไล่ออกจากนครหลวง แต่แค่ทำเรื่องลามก (รวมช่วยตัวเองด้วย) ก็เวลอัพแบบพรวดพราดเฉย~ - ตอนที่ 44

วันถัดมาหลังจากที่โดนอลิเซียจับขย่มยาวตลอดวันนึงเต็มๆ

เราตกลงกันว่าจะส่งเด็กสาวเผ่ามารเรจีน่าไปฝากไว้ที่กิลด์เป็นเวลาซักระยะ เพื่อให้ช่วยเหลือในการฟื้นฟูบูรณะพื้นที่บริเวณโดยรอบ

 

“ พะ เพราะเหตุใดกันเจ้าคะนายท่าน!? ไยเราจึงต้องไปรับใช้ไอ้มนุษย์ตนอื่นนอกจากนายท่านด้วยละ……! ”  

 

พอทราบเรื่องแล้วเรจีน่าก็พุ่งเข้ามาออดอ้อนงอแงกับผมด้วยน้ำตาทันใด

แต่นั่นก็เป็นสิ่งที่ผมปรึกษากับคุณกอร์โดและตัดสินใจอย่างเป็นทางการไปแล้วน่ะนะ

 

มีเหตุผลที่ทำแบบนี้อยู่หลายข้อ

ข้อแรกมันเป็นเพราะว่า ในตอนที่อาร์เมอร์แอนท์ออกคลั่งอาละวาดอย่างพร้อมเพรียงนั่นใช่มั้ย เนื่องจากการ ‘โน้มน้าว’ ของผมมันกินเวลาพอสมควรกว่าจะเสร็จ หมู่บ้านที่เคราะห์ร้ายตั้งอยู่ในละแวกใกล้เคียงกับรูก็เลยได้รับความเสียหายไปพอสมควรน่ะ

ถึงจะเป็นความเสียหายระดับย่อมที่สามารถโปะชดเชยได้เหลือเฟือด้วยงบประมาณมหาศาลจากการขายซากของอาร์เมอร์แอนท์ แต่ถึงกระนั้นเรื่องที่เกิดความเสียหายขึ้นก็ยังเป็นจริงไม่เปลี่ยนแปลง

แถมการแพร่พันธุ์ของอาร์เมอร์แอนท์ ก็ยังเป็นปลายเหตุทำให้หมู่บ้านอาร์โกอันเป็นแหล่งเกิดดันเจี้ยนระเบิดต้องถึงกับล่มสลายลงไปเลยอีกด้วย

 

หากปล่อยเรจีน่าให้อยู่ง่ายสบายดีโดยไม่ต้องรับผิดชอบต่อเรื่องพวกนี้ แบบนั้นมันจะสมเหตุสมผลได้ยังไง

 

เคราะห์ดีอย่างตรงที่ แค่หาอาหารมาให้กินเท่านั้น เรจีน่าก็จะให้กำเนิดอาร์เมอร์แอนท์และสั่งใช้งานได้ในทันใด สามารถส่งไปล่าจับมอนสเตอร์มาเป็นเสบียงให้แก่เหล่าเจ้าหน้าที่ ถาง&ขนส่งป่าไม้ หรือเฝ้าระแวงภัยในบริเวณโดยรอบได้ นับว่ามีประโยชน์หลากหลาย ก็เลยคาดว่าน่าจะถูกดูแลอย่างดีเลยเชียวละ (แต่ก็จะให้โลกรู้ว่าเรจีน่าเป็นเผ่ามารไม่ได้อีก เลยคิดกันว่าจะแจ้งเรื่องวีรกรรมปิดทองหลังพระของเหล่าอาร์เมอร์แอนท์ให้นักผจญภัยรู้กันแค่ในกลุ่มเล็กๆ เท่านั้นน่ะนะ)

 

ส่วนเหตุผลข้อสอง……เว้ากันแบบซื่อๆ เลยก็คือ ผมไม่อยากให้อลิเซียกับเรจีน่าอยู่ใกล้กันมากเท่าไหร่น่ะ อืม ตามนั้นแหละ

เรจีน่ามักจะเข้ามาออดอ้อนคลอเคลียกับผมเรื่อยไง

แล้วทีนี้มันจะกลายเป็นไงต่อรู้เปล่า อลิเซียก็จะเกิดเงี่ยนขึ้นมาแหละฮะ

 

แหม่บๆ เมื่อวานนี้เลย อลิเซียที่ของขึ้นเพราะหึงนั้นคึกจนทำการ ‘สนิทสนม’ กับผมไปวันนึงเต็มๆ  

หนำซ้ำ เรจีน่าที่ถูกทิ้งไว้ข้างนอกก็ยังโวยวาย “อู้อู้อี้อี้! (นี่ใช่ไหมคือเพลย์ทิ้งขว้างทำเป็นไม่สนใจใยดี! จิตใจคือจะให้ฟังเสียงในตอนที่นายท่านร่วมรักกับหญิงอื่นที่ไม่ใช่เราเพียงอย่างเดียวหรือนี่……ได้ย่ำยีร่างกายแล้วไม่หนำใจ นายท่านยังจะข่มขืนกระทำชำเราไปยันดวงจิตน้อยๆ ของเราเลยเชียว……!❤)” แบบนั้นเข้ามา และอลิเซียที่ได้ยินดังว่าก็ยิ่งเครื่องติดน้ำเดินหนักเข้าไปใหญ่เลยหรือไงนี่

 

ควรติดป้ายเตือนผสมแล้วอันตรายไว้ให้รู้แล้วรู้รอดไป

 

แล้วก็ถ้าให้พูดต่ออีกก็คือ ท่าทางของเรจีน่าที่มีต่อผมมันพิลึกเกินเหตุด้วย ก็เลยว่าจะเว้นระยะห่างในระดับที่สมควรเพราะอยากให้เธอคูลดาวน์ใจร่มๆ ลงมาด้วยน่ะ

แค่หน่อยเดียวก็ยังดี ช่วยนึกถึงตัวเองสมัยเป็นท่านราชินีในตอนแรกพบให้ได้หน่อยเถอะ……

ทั้งที่เวลาเจอกับมนุษย์คนอื่นนอกจากผม คุณเธอก็ยังทำวางท่ายิ่งใหญ่เรียบร้อย (?) เป็นอยู่เลยแท้ๆ น้าา  

 

“ ฮือออ~~ แม้นจะเข้าใจเหตุผลแล้ว ทว่าต้องไปลงแรงทำงานเพื่อมนุษย์ตนอื่นนอกจากนายท่านเช่นนี้มันช่างเจ็บปวดยิ่งนักสำหรับตัวเรา……แฮ่กก แฮ่กก แต่พอคิดเห็นว่าเป็นคำสั่งของนายท่านแล้วก็ชักจะเสียวจนครั่นเนื้อครั่นตัวขึ้นมา……นายท่านก็ยังคงไม่แผ่ว เป็นสุดยอดนายเหนือหัวที่ถนัดเหลือเกินกับการย่ำยีบีฑาเกียรติศักดิ์ของเรา……❤ ”

 

ถามจริงเถอะไหงถึงได้กลายเป็นคนที่ช๊อบชอบโดนผมกลั่นแกล้งแบบนี้ไปได้เนี่ย……

 

“ จะพูดกันเหนียวไว้อีกรอบนึงนะ เรื่องอะไรพวกนี้น่ะห้ามเอาไปพูดกับคนอื่นเชียวนะรู้มั้ย? ”

 

แววตาของพวกคุณๆ <ทานตะวันแห่งฟ้ากว้าง> ที่จ้องมองผมในช่วงนี้น่ะมันเกินจะบรรยายอย่างยิ่งเลยนะรู้มั้ย?

แถมคุณเรนนี่ก็เริ่มชำเลืองมองมาด้วยท่าทางเหมือนสื่อประมาณ “หรือฉันจะยังมีโอกาส?” อีกด้วยนะเนี่ยรู้มั้ย?

ไม่เกี่ยงแล้วว่าเรื่อง <มารตัณหา> ที่อุบไว้จะโป๊ะแตกหรือไม่อย่างไร เพราะสถานการณ์มันใกล้จะบรรลัยในหลายๆ ความหมายแล้วไงรู้เปล่า?

 

“ เห็นทางกิลด์เขาว่าจะรับหน้าที่หาอาหารให้กินอย่างดีเลยละ เรจีน่าก็ช่วยพยายามหน่อยแล้วกันนะ จะได้อยู่กับพวกผมต่อไป ”

“ งื้ออ หากนายท่านพูดถึงขั้นนั้นเราก็คงต้องจำใจยอม……เราเองก็เริ่มจะเบื่อหน่ายกับอาหารที่ขาดความหลากหลายของไอ้เจ้า ‘ที่พักแรม’ อะไรนี่แล้วด้วย…… ”

 

ด้วยเหตุนั้น เรจีน่าจึงถูกเหล่าคุณๆ ปาร์ตี้ผู้หญิง <ทานตะวันแห่งฟ้ากว้าง> ที่รับบทบาทเป็นผู้ควบคุมนำเอาตัวไป แล้วจึงเริ่มต้นช่วยเหลือการฟื้นฟูบูรณะโดยใช้ป่าใกล้ตัวเมืองเป็นแหล่งที่พักอาศัยแหละ

แต่เนื่องจากเราทำ <พันธสัญญานายบ่าว> กันเอาไว้ ก็เลยจำเป็นต้องไปคอยดูท่าทางเอยอะไรเอย มีโอกาสให้ได้เจอกันบ่อยครั้งอยู่ มั่นใจได้เลยว่าวันวานอันแสนวุ่นวายจะยังคงดำเนินต่อไปไม่จบง่ายๆ แน่นอน

 

ก็ประมาณนั้นแหละ แล้วทีนี้พอหลังจากที่ทั้งหมดทั้งหลายปวงสงบลงมาได้ซะที ก็ถึงคราวที่ผมจะเริ่มหันหน้าเข้าหาประเด็นหลักของเรากัน

เกี่ยวกับสเตตัสของผม ที่เกิดการเติบโตในระดับชวนมึนตึ๊บผ่าน ‘การยุทธ’ กับเรจีน่ายังไงล่ะ

 

 

เอริโอ สการ์เล็ต 14 ปี ฮิวแมน <มารตัณหา> เลเวล 200

สกิลที่ถือครอง

พยศเย็ด Lv10

พันธสัญญานายบ่าว (ไม่มี Lv)

แปลงรูปทรงดุ้นคุณชาย Lv10

แปลงคุณลักษณะดุ้นคุณชาย Lv10

แยกถอนดุ้นคุณชาย Lv8

ได้เปรียบต่างเพศ (ไม่มี Lv)

งอกเงยดุ้นคุณชาย Lv8

แปลงดุ้นเหมาะเจาะเด็ดดวงอัตโนมัติ (ไม่มี Lv)

อีเมียเก็บ (ไม่มี Lv)

????

????

????

 

 

…….อืม ถ้าเป็นเรื่องเลเวลละก็ อยู่ระดับเดียวกับอัศวินศักดิ์สิทธิ์ชั้นกลางแล้ว

แต่ <กิฟต์> น่ะจะมีระดับความต่างชั้นทางพลังที่เห็นได้อย่างชัดเจน ดังนั้นก็เลยยังไม่รู้หรอกว่าแกร่งอยู่ในระดับเดียวกันแน่รึเปล่า กระนั้นแล้วก็รับรองได้ว่าเป็นการเติบโตที่ไปเร็วขั้นผิดปกติแล้วชัดๆ

 

กลัวว่าสิ่งที่ผมคาดการณ์เอาไว้เมื่อตอนก่อนหน้ามันจะบิงโกเข้าให้ซะแล้วมั้ง คาดว่าหากทำการสนิทสนมกับ ‘คนที่ยังซิง’ , ‘ครอบครอง <กิฟต์> ที่แข็งแกร่ง’ , ‘มีเลเวลสูง’ แล้วค่าประสบการณ์ก็จะยิ่งขึ้นเร็วตามไป

ไม่งั้นละก็แค่ทำ ‘ศึกยกเดียว’ กับเรจีน่าแค่นั้นมันไม่มีทางจะเลเวลพุ่งพรวดมาขนาดนี้ได้หรอก

 

แต่ก็นะ เลเวลที่โตเร็วบ้าบอคอแตกเหมือนเดิมไม่เคยเปลี่ยนเนี่ยช่างมันไป

ปัญหามันอยู่ตรงสกิลที่โผล่เพิ่มขึ้นมาใหม่ต่างหาก

มันอะไรกันน่ะไอ้เจ้านี่……

 

“ ……ถ้าจำไม่ผิด……ตัว <????> นี่ก็คือ……สกิลที่ยังไม่ถูกปลดใช่ไหม……? ที่ว่าต้องเคลียร์เงื่อนไขยิบย่อยให้ครบถ้วนหมดก่อนจึงจะใช้ได้…… ”

“ อือ น่าจะใช่แบบนั้นแหละนะ ”

 

อลิเซียกล่าวพลางส่องมองดูสเตตัสเพลทจากข้างๆ และผมก็พยักหน้าตอบรับ

 

สกิลที่ยังไม่ถูกปลด

ตามเดิมแล้วนับเป็นสิ่งที่แทบจะไม่มีทางเกิดขึ้นได้เลย แต่เห็นว่าหากเลเวลขึ้นแบบพุ่งพรวดฉุกละหุกเหมือนผมแล้ว จะมีโอกาสต่ำที่จะเกิดปรากฎการณ์แบบนี้ขึ้นได้แน่ะ

 

แม้จะเลเวลสูง แต่หากระดับความชำนาญของสกิลที่มีอยู่ต่ำเกินไป หรือมีประสบการณ์ต่อสู้ไม่เพียงพอ สกิลก็จะถูกแสดงออกมาในรูป <????> แบบนี้ และเหมือนว่าถ้าเคลียร์เงื่อนไขที่จำเป็นเสร็จครบถ้วนเมื่อไหร่ก็จะสามารถใช้ได้ขึ้นมาเองอย่างกะทันหัน ได้ยินว่าพลังพวกนี้มันมักจะตื่นขึ้นมาบ่อยๆ ในช่วงที่ถูกไล่ต้อนจนมุมแล้วอะดรีนาลีนสูบฉีดหรือไงนี่แหละ

เกี่ยวกับเจ้าพวกนี้นั้น เราไม่อาจรู้ได้เลยว่ามันจะตื่นขึ้นมาเมื่อไหร่และออกมาในรูปทรงแบบไหน ว่ากันแต่แรกเริ่มเลยก็คือไม่รู้กระทั่งชื่อด้วยซ้ำ ดังนั้นคิดไปก็ไม่ได้อะไรขึ้นมา

แต่ปัญหามันอยู่ตรงสกิลที่มีชื่อขึ้นเพียงตัวเดียวนี่แหละ

 

<อีเมียเก็บ>

 

แค่ชื่อก็ส่อเค้าความจัญไรมาเต็มเปี่ยมแล้วมั้ยอะ

สกิลตลอดมายันตอนนี้มันก็จบเห่เอวังกันตั้งแต่ในนาทีที่เห็นชื่อแล้วหรอกนะ แต่สกิลคราวนี้มันปัญญานิ่มแหวกแนวฉีกไปอีกไง อีเมียเก็บนี่มันอะไร๊……

 

และที่น่าหนักใจอีกอย่างก็คือ เห็นชื่อแล้วจินตนาการไม่ได้เลยนี่แหละว่าเป็นสกิลสำหรับใช้ทำอะไร

เพราะไม่รู้ว่าต้องนึกภาพยังไงในหัวก็เลยเปิดใช้สกิลไม่ได้ไง ถ้ายังเป็นอยู่แบบนี้ก็จะตรวจสอบพลังอำนาจไม่ได้ด้วยซ้ำ

 

“ อื~มม อาจจะราคาแรงอยู่ แต่คงต้องไปหาซื้อไอ้เจ้านั่นซักทีได้แล้วมั้ง ”

“ ……ไอ้เจ้านั่น? ”

“ อือ เครื่องมือเวทที่มีสกิลของ <นักธุรกิจ> ถูกผนึกเอาไว้, คริสตัลประเมินค่าไงล่ะ ”

 

ว่าแล้ว ผมก็มุ่งหน้าไปยังกิลด์การค้าด้วยกันกับอลิเซีย