ภายหลังจากที่คว้าชัยใน ‘การยุทธ’ กับเผ่ามาร

ผลจากการที่กิลด์ออกสืบสวนไปทั่วประเทศ ทำให้ได้ข้อสรุปลงตัวว่าพวกอาร์เมอร์แอนท์ที่ปรากฎขึ้นมาเป็นจำนวนมากอย่างลับๆ น่าจะล้มตายกันไปทั้งหมดแล้ว

 

พวกอาร์เมอร์แอนท์ที่คลานออกมาจากรูส่วนมากนั้น ถ้าไม่ได้กระโจนลงไปตายในแม่น้ำก็เลือกจะกระโดดลงจากหน้าผาเพื่อฆ่าตัวตาย ส่วนควีนที่ขยับตัวออกไปข้างนอกไม่ไหวก็ได้ลงมือทำลายรูด้วยตัวเองเพื่อให้ดินถล่มลงมาทับจนถึงชีวิต—เห็นกันชัดเจนว่าอย่างน้อยๆ รูที่กาฝากกับดันเจี้ยนก็ได้ล่มสลายไปแล้วทั้งหมด

ต่อให้มีมดที่รู้เทคนิคในการเป็นกาฝากของดันเจี้ยนหลงเหลืออยู่ แต่ก็คงมีจำนวนน้อยมากพอดู และทางกิลด์นักผจญภัยที่แบ่งปันข้อมูลกันเรียบร้อยก็คงไม่พลาดปล่อยให้พวกมันลอยหน้าลอยตาไปได้หรอก

 

การอุบัติเป็นปริมาณมหาศาลของอาร์เมอร์แอนท์ซึ่งถูกคาดว่าต้องเป็นภัยพิบัติใหญ่ที่ไม่เคยมีใครพบเห็นมาก่อน—จึงได้คลี่คลายลงด้วยประการฉะนี้เอง

ถึงจะมีหมู่บ้านและไร่นาที่โชคร้ายบังเอิญตั้งอยู่ใกล้รูได้รับความเสียหายไปไม่น้อย แต่เพราะมีลาภลอยในนามชิ้นส่วนวัตถุดิบของมดหลักหมื่นตัวโผล่ขึ้นมา จึงคาดว่าน่าจะพอชดเชยได้อยู่ ใช่แหละ ราคาขายภายในประเทศคงจะลดต่ำลงก็จริง แต่ถ้านำมาแปรรูปแล้วส่งออกไปยังประเทศข้างเคียงซะก็น่าจะทำกำไรได้พอตัวเลยเหมือนกันไง

 

ก็ตามนั้น เหตุการณ์อาร์เมอร์แอนท์ที่ทำเอาพวกผมหัวปั่นกันอย่างยิ่งใหญ่จึงถูกเคลียร์ไปได้โดยไม่มีใครต้องล้มตาย และปิดฉากลงในรูปแบบที่สวยสดงดงามมากที่สุดเท่าที่พอจะคิดออกแล้ว……หากไม่นับเรื่องน่าปวดหัวอย่างนึงละก็นะ

 

“ นายท่านเจ้าคะ❤ นายท่านเจ้าขา❤ ได้โปรด ได้โปรดเมตตาเราทีเถิดค่ะ❤ หรือหากให้กล่าวลงลึกก็คือได้โปรดช่วยรัดพันธนาการทั่วร่างเราเอาไว้แล้วเย็ดเราให้วัวตายความล้มอย่างไร้ปรานีทีเถิดเจ้าค่ะ❤ หากท่านสั่งว่าให้เลียเราก็พร้อมจะยอมเลียให้ทั้งรองเท้าและทั้งหมดเลยเชียว……ได้โปรดปฏิบัติราวกับว่าเราเป็นวัตถุสิ่งของของนายท่านทีเถิดเจ้าค่ะ……❤ ”

“ เอ้ย เรจีน่า ตอนนี้ผมกำลังอยู่ระหว่างอธิบายเรื่องของเธอให้กิลด์มาสเตอร์ฟังอยู่เลยช่วยใจเย็นๆ ที! ผมกราบละช่วยใจเย็นเป็นผู้เป็นคนที๊! ”

 

ท่าทีของเด็กสาวเผ่ามาร, เรจีน่าเค้าเพี้ยนสุดจะบรรยายเลยไง

เพื่อที่จะสยบเหล่าอาร์เมอร์แอนท์ที่กระจายตัวอาละวาดอยู่ทั่วประเทศ ผมก็เลยทำการ ‘สนิทสนม’ แบบชุดใหญ่เพื่อสร้าง <พันธสัญญานายบ่าว> ไปอะนะ แต่แบบว่ายังไงดีล่ะ กิริยาคำพูดของคุณเธอมันฟังเหมือนสติไม่สมประกอบไปเลย

ท่าทางผึ่งผายสไตล์ราชินีที่มีในตอนแรกเจอนั้นไม่เหลือแม้แต่เค้า ถึงกับกระโจนเข้ามาคลอเคลียแล้วอ้อนขอให้ผม ‘เมตตา’ ใหญ่เลย ขนาดมีคนอยู่ใกล้ๆ ก็ยังไม่แยแสด้วยนั่น

 

คิดยังไงก็พิลึกแล้วชัดๆ……

<พันธสัญญานายบ่าว> มันมีผลแค่ให้อีกฝั่งทำตามคำสั่งที่ผมคิดอย่างแรงกล้าเท่านั้น ไม่น่าจะถึงกับทำให้ระดับความชอบพลอ MAX เต็มหลอด & นิสัยบิดเบี้ยวกลายเป็นร้องบอกหนูอยากโดนแกล้งหนูอยากโดนรังแกแบบนี้ไปได้เลยนี่นา……

 

แต่ก็นะ อะไรที่เป็นไปแล้วก็ช่วยไม่ได้

ใจผมมันไม่แกร่งพอจะฆ่าเผ่ามารที่กลายสภาพเป็นแบบนี้โดยที่อีกฝั่งไม่ขัดขืน ผมก็เลยพาเธอกลับมายังเมืองด้วยนี่แหละ

และในเมื่อถูกเหล่า <ทานตะวันแห่งฟ้ากว้าง> รู้เรื่องที่เทมเผ่ามารไปแล้ว ก็มีความจำเป็นต้องอธิบายสถานการณ์แบบดีๆ ให้ทางกิลด์รับทราบด้วยน่ะนะ……

 

เคราะห์ดี เรจีน่าสามารถแปลงกายเป็นมนุษย์ได้โดยการอำพรางเสาอากาศและเปลือก

แล้วก็ใช้สกิล <พันธสัญญานายบ่าว> สั่งกำชับเอาไว้แล้วว่า ‘ห้ามทำร้ายมนุษย์เด็ดขาดยกเว้นในกรณีต้องป้องกันตัว’ , ดังนั้นด้านความปลอดภัยนี่ไว้ใจได้หายห่วง ผมจึงมุ่งหน้ามายังห้องทำงานของกิลด์มาสเตอร์นี่แหละ แต่……

 

“ เป็นอะไรไปเจ้าคะนายท่าน? ไยจึงไม่ยอมย่ำยีให้เราต้องอับอายขายขี้หน้าเสียที? นายท่านสุดโหดร้ายที่ขนาดเรากรีดร้องอ้อนวอนขอความปรานีเท่าไหร่อย่างไรก็ไม่แม้แต่สนใจเอาแต่กระหน่ำซอยยิกจนมดลูกของเราแทบถลอกคนนั้นหายไปไห— ”

“ เธอน่ะเงียบปากห้ามพูดไปซักพักนึงไป๊! ”

 

ความปลอดภัยทางสังคมกำลังถึงจุดสุดยอดของวิกฤติแล้ว

ไม่อยากใช้หรอกนะ แต่ไม่มีทางเลือก

ผมคิดอย่างแรงกล้าผนึกไม่ให้เรจีน่าพูดอะไรออกมาได้

 

“ อู้อู้อี้อู้อี้อู้อู้วว❤ (อ๊าา!❤ เจตจำนงเสรีของเราถูกนายท่านช่วงชิงแก่งแย่งไปแล้วอีกหนึ่ง……อ๊ะ อ๊าาาางงงงงง❤ แค่นี้ก็แทบจะเสร็จอีกรอบแล้ว……❤)

 

ขนาดพูดไม่ได้เรจีน่าก็ยังคงน่ารำคาญดังเดิม แต่ตรงนี้คงทำได้แค่เมินสถานเดียวเท่านั้นแหละ

 

“ ……อะ อ่าจะว่ายังไงดีละ ”

 

เป็นตอนนั้นเอง ที่กิลด์มาสเตอร์คุณกอร์โดอ้าปากกล่าวออกมาด้วยสีหน้าที่ดูอึดอัดสุดยอดไปเลย

 

“ ตามเดิมแล้ว แม้จะเป็นเคสที่หาได้ยากมาก แต่ก็มีเผ่ามารที่สานสัมพันธ์อันดีกับมนุษย์เนื่องจากได้ผลประโยชน์ตรงกันอยู่เหมือนกัน แถมนี่นอกจากเธอจะเป็นผู้บังคับใช้แล้วไม่พอ หากเผ่ามารที่เย่อหยิ่งไม่มีทางก้มหัวให้กับใคร ต้องถึงกับกลายมา มีสภาพเป็นแบบนี้  แล้ว ก็คงไม่จำเป็นต้องเฝ้าระแวงมากมายนักหรอกละมั้งนะ ”

“ อะ อะฮะฮะ ขอบคุณมากครับ ”

 

ทำได้แค่หัวเราะกลบเกลื่อนเท่านั้นเอง

 

“ แต่ก็นะ อย่างที่รู้กันว่าการเทมเผ่ามารนั้นถือเป็นสถานการณ์ผิดปกติที่มีได้ยินกันแต่ในนิทาน และเกี่ยวกับวีรกรรมแหวกหลักสามัญสำนึกแต่ละอย่างของเธอนี่ฉันก็เลิกคิดจะสงสัยไปนานแล้วละปวดหัว……แต่เห็นทีคราวนี้คงไม่ได้หรอก คงต้องรายงานเหตุการณ์คราวนี้รวมถึงเหตุผลที่พวกอาร์เมอร์แอนท์ล้มตายอย่างกะทันหันไปให้ทางนครหลวงรับทราบเท่านั้น เข้าใจดียิ่งเลยเชียวละว่าเธอมีเหตุผลอยากปกปิดตัวตน แต่คราวนี้ยอมไม่ได้จริงๆ น่ะ…… ”

 

คุณกอร์โดกล่าวด้วยท่าทางเศร้าใจ

แต่ก็นะ เรื่องนั้นอยู่ในขอบเขตที่ผมคาดเอาไว้แล้วละ

การเทมเผ่ามารมันก็ดูเด่นสะดุดตาเกินเหตุไปจริงๆ แหละ แต่ถ้าจะหาทางคลายพันธสัญญานายบ่าวของอลิเซียแล้วก็มีความจำเป็นต้องสร้างชื่อในฐานะนักผจญภัยไง

ขอแค่ไม่มีใครล่วงรู้ถึงตัวตนของอลิเซียก็พอ ต่อให้เรื่องของผมถูกรู้ไปจนถึงนครหลวงก็ไม่ใช่ปัญหาเพราะว่าคาดการณ์ไว้แล้ว  

 

“ อืม แต่เหมือนว่าตอนนี้นครหลวงจะเพ่งกำลังจดจ่ออยู่กับความขัดแย้งกับประเทศเคียงข้าง ดังนั้นก็คงไม่น่าจะมีความเคลื่อนไหวในทันทีหรอกละมั้งนะ เกี่ยวกับเจ้าเผ่ามารตนนั้น ทางกิลด์คงต้องขอทำการเฝ้าจับตาขั้นต่ำเอาไว้ แต่ตราบเท่าที่ไม่ทำอันตรายต่อมนุษย์ก็ไม่ต้องกังวลว่าจะมีทัพปราบปรามถูกส่งตัวมาหรอก ก็ผู้บังคับใช้คือเธอที่เป็นคนสร้างผลงานยิ่งใหญ่ที่สุดในเหตุการณ์คราวนี้เลยนี่นะ ”

“ ขอบคุณมากครับ จะว่ายังไงดีละ ต้องขอให้ช่วยอะไรต่อมิอะไรเยอะแยะเลย…… ”

 

อย่างเช่นช่วยทำเมินเรื่องที่ท่าทางเรจีน่าเพี้ยนไปอย่างชัดเจนน่ะนะ……

 

ก็ตามนั้นแหละ เรื่องที่ผมเทมเผ่ามารได้นั้น จึงกลายเป็นความลับที่รู้กันเฉพาะในหมู่ <ทานตะวันแห่งฟ้ากว้าง> และบุคคลเพียงกลุ่มเล็กๆ พวกผมจึงสามารถดำเนินชีวิตอย่างเช่นตลอดมาได้โดยไม่มีอะไรผิดแผกไป

แม้จะมีเรื่องที่ต้องคิดเหลือตกค้างอยู่มากมาย แต่เอาเป็นว่าโล่งใจไปได้เปราะนึงแล้วละ

 

ส่วนปัญหาที่ยังเหลือค้างนี่ก็มีแค่,

 

“ ฟู่วว❤ ฟู่วว❤ ”

 

เอลิเซียซึ่งได้รับแรงบันดาลใจจากเรจีน่า—กำลังลูบไล้ขาอ่อนของผมด้วยใบหน้าของผู้หญิงที่ต่อให้คิดยังไงก็เตรียมการเย็ดเสร็จสรรพแล้วชัดๆ เท่านั้นละมั้งนะ……

 

“ อะ เอิ่มอลิเซีย ถึงเค้าจะไม่เอาความเรื่องเรจีน่าแล้ว แต่สเตตัสเพลทผมมันมีอะไรพิลึกโผล่มาเต็มไปหมดเลยไง อยากจะรีบทำการตรวจสอบให้ได้แบบโดยด่วนเลยหรือว่าไงดี— ”

 

โน้มน้าวไปก็ไร้ความหมาย

พริบตาที่กลับถึงที่พักแรม อลิเซียก็ฉุดผมเข้าไปในห้องนอนแบบไม่พูดพร่ำทำเพลงเหมือนเสียดายกระทั่งเวลาถอดเสื้อถอดผ้า

ใช้ <ข่ายเทพพิทักษ์> ไล่ตะเพิดเรจีน่าที่พูดไม่ได้ & อาละวาดในที่พักแรมไม่ได้ออกไปจากห้องนอน

แล้วจึง,

 

“ อ๊างง—————!? ”

 

ตัวผมที่รู้สึกผิดต่ออลิเซียจากเรื่องที่ทำการ ‘สนิทสนม’ กับเรจีน่านั้นแทบไม่อาจขัดขืนต่อต้านใดๆ ได้แต่ถูกอลิเซียสวาปามจัดหนักจนสิ้นแรงไม่เหลือน้ำต่อเนื่องเป็นเวลาทั้งวันทั้งคืนเลยเชียว

 

　＊

 

“ หมายความว่ายังไงน่ะ? ”

 

กลางดึก ณ ผืนป่าใหญ่ทิศตะวันตก

พลันเกิดเสียงของสตรีดังกังวานอยู่ภายในรูของอาร์เมอร์แอนท์ที่ว่างเปล่าไม่เหลือสิ่งใด

 

“ หากควีนที่ ถูกทำให้กลายเป็น เผ่ามารโดนปราบปรามไปแค่นั้นก็ยังพอเข้าใจ แต่พวกอาร์เมอร์แอนท์ก็ล่มสลายหมดสิ้นซะก่อนจะทันได้สร้างความเสียหายต่อประเทศอีกด้วยเนี่ยนะ……? มันเกิดอะไรขึ้นกันน่ะ หรือว่าเจ้าคริสตัลตัวนี้มันจะเชื่อถือไม่ได้จริงๆ งั้นหรือ? ”

 

หญิงงามผู้มีผิวสีแทนเป็นเอกลักษณ์จุดเด่นคนนั้นเปล่งเสียงออกมาอย่างสับสน

เสียงของเธอผสมปนเปไปด้วยความผิดหวังและความร้อนรนที่แผนการพังครืน

แต่แล้วหญิงงามผู้นั้นก็ส่ายหัวราวกับเปลี่ยนความคิดใหม่,

 

“ เอาเถอะ ยังสร้างความปั่นป่วนให้กับประเทศนี้ด้วยวิธีการอื่นได้อยู่ ไม่รู้หรอกนะว่าใครทำอะไรลงไป แต่ตอนนี้เชิญแกเมามายกับชัยชนะให้พอใจไปเถอะ ”

 

หลังจากพึมพำลอยๆ ออกมาแล้ว หญิงงามก็หายตัวไปในความมืดมิดยามค่ำ เพื่อเริ่มต้นดำเนินแผนการถัดไป