ขับไล่ไอ้มารตัณหา ~เพราะได้รับกิฟต์สุดอนาจารเลยโดนไล่ออกจากนครหลวง แต่แค่ทำเรื่องลามก (รวมช่วยตัวเองด้วย) ก็เวลอัพแบบพรวดพราดเฉย~ - ตอนที่ 38: เงามืดที่ไต่ยั้วเยี้ย
- Home
- ขับไล่ไอ้มารตัณหา ~เพราะได้รับกิฟต์สุดอนาจารเลยโดนไล่ออกจากนครหลวง แต่แค่ทำเรื่องลามก (รวมช่วยตัวเองด้วย) ก็เวลอัพแบบพรวดพราดเฉย~
- ตอนที่ 38: เงามืดที่ไต่ยั้วเยี้ย
ตัวตนของอาร์เมอร์แอนท์ที่กาฝากกับดันเจี้ยนเพื่อแผ่ขยายกองกำลังอย่างลับๆ
หนำซ้ำเจ้าตัวนั้นยังเป็นรุ่นที่สอง มีความเป็นไปได้สูงมากที่กลุ่มอาร์เมอร์แอนท์ซึ่งฉลาดร้อยเล่ห์จะกระจายตัวไปตั้งรกรากอยู่ทั่วทุกหนแห่งเรียบร้อยแล้ว
แน่นอนว่ากิลด์ที่ได้รับคำรายงานดังกล่าวย่อมต้องตื่นตกใจเป็นธรรมดา
คนต่างแผดเสียงลั่นว่าต้องตามหารูของรุ่นแรกให้เจอ แล้วหยุดการแพร่กระจายของมดที่ฉลาดรอบรู้ให้ได้ในทันที
แต่ถือว่าเคราะห์ดี ที่มีการค้นพบรูต้นเรื่องซึ่งคาดว่าน่าจะเป็นแหล่งกระจายตัวเหล่ารุ่นที่สองไปยังทั่วสารทิศได้อย่างรวดเร็ว
“ ถือว่าเป็นโชคดีในโชคร้ายละนะ ตามเดิมแล้ว นักผจญภัยขาใหญ่ของเราก็กำลังเดินสำรวจไปทั่วสารทิศเพื่อสืบหาต้นตอการปรากฎตัวอย่างประหลาดของพวกมอนสเตอร์อยู่พอดี ผลจากการสำรวจ ทำให้ทราบว่าพวกมอนสเตอร์มันแห่อพยพกันมาจากผืนป่าใหญ่ทิศตะวันตกน่ะ แล้วทีนี้พอสั่งให้ทำการสืบสวนต่อไปแล้ว พวกเธอก็ส่งคำรายงานมาให้แบบพอดิบพอดี ”
คุณกอร์โดที่นั่งอยู่เหนือเก้าอี้ห้องทำงานหันใบหน้าที่เหนื่อยล้าสุดขีดเข้าหาผม อลิเซีย แล้วก็คุณเรนนี่
“ ผืนป่าใหญ่ทิศตะวันตกเป็นถิ่นที่อยู่อาศัยหลักของอาร์เมอร์แอนท์น่ะ และฉันก็เกิดฉุกคิดขึ้นว่าน่าจะมีอะไรซ่อนอยู่ ก็เลยสั่งการให้นักผจญภัยในพื้นที่ช่วยตรวจสอบดู……เท่านั้นแหละเจอเข้าจังๆ เลย พื้นที่ใต้ดินอันกว้างใหญ่มันปรากฎขึ้นมาในสภาพที่ตั้งอยู่ใกล้เคียงกับดันเจี้ยนหลากหลายจุดภายในบริเวณผืนป่าใหญ่—และผู้ถือครอง <กิฟต์> ที่ชำนาญในด้านการตรวจจับของเราก็ตรวจพบว่ามีรุ่นที่สองคลานออกมาจากรูดังกล่าวด้วย รับประกันได้เลยว่าต้องใช่รูต้นเรื่องแน่นอน ”
แถมผลจากการสืบสวนภายในพื้นที่ ทำให้รับทราบว่ามีเคสที่มอนสเตอร์วิ่งหนีออกมาจากดันเจี้ยนอยู่บ้างเหมือนกัน
ดูเหมือนแนวโน้มการปรากฎตัวของมอนสเตอร์ที่แปลกไปในระยะนี้ มันจะมีต้นเหตุมาจากพวกมอนสเตอร์ที่เผ่นออกจากดันเจี้ยนเพื่อหลบหนีการไล่ล่าของอาร์เมอร์แอนท์นี่ละ
แนวโน้มการปรากฎตัวของมอนสเตอร์ที่ผิดปกติไปนั้นเป็นปรากฎการณ์ที่ถูกรายงานอยู่ทั่วสารทิศ
กล่าวคือมีโอกาสที่พวกรุ่นสองจะกระจายตัวออกไปเป็นวงกว้างยิ่งกว่าที่เราคาดการณ์ไว้อยู่สูงมากเลยนั่นเอง
“ เพื่อที่จะป้องกันไม่ให้มีรุ่นสองเพิ่มมากไปกว่านี้แล้ว จำเป็นต้องทำลายรูต้นเรื่องให้ได้โดยเร็วเป็นอันดับแรก คราวนี้ฉันจะเป็นคนสั่งการแนวหน้าเองเลย อยากให้พวกเธอช่วยมุ่งหน้าไปลงพื้นที่ทันทีเลยจะได้ไหม ”
“ ครับ ได้แน่นอนครับ ”
สถานการณ์ฉุกเฉินแบบนี้ จะมัวนิ่งเฉยอยู่ได้ยังไงกัน
พวกผมจึงได้เข้าท้าชนกับการพิชิตรูครั้งที่สองด้วยเหตุนี้เอง
โดยที่ไม่ได้รับรู้เลย ว่ามีอะไรรอคอยอยู่ในที่แห่งนั้น
*
ลึกลงไปในใต้ดินของผืนป่าใหญ่
ภายในเขาวงกตใต้ดินที่ถูกฉายอยู่ด้วยแสงสลัวของมอสเรืองแสงแห่งนั้น มีเหล่ามดรูปทรงพิสดารกำลังดิ้นยุกยิกอยู่เป็นจำนวนนับไม่ถ้วน
แต่ก็มีตัวตนที่แปลกแยกเพียงหนึ่งเดียวร่วมปะปนอยู่ภายในฝูงดังกล่าว
เด็กสาวผู้หนึ่ง
เธอผู้นั้นนั่งอยู่เหนืออาร์เมอร์แอนท์ กำลังสวาปามก้อนเนื้อที่ถูกขนเข้ามาอย่างอารมณ์ดี
หน้าตาของเธอดูงดงามเข้ารูปมากเสียจนไม่น่าเป็นไปได้ รูปทรงร่างกายก็อวบอั๋นเป็นที่หมายปองของเหล่าผู้ชาย
หากไม่มีเสาอากาศที่งอกออกมาจากหัวและเปลือกนอกโลหะที่หุ้มปกป้องอยู่ตามตัวซะอย่าง ก็นับว่ามีรูปโฉมงามเลิศระดับที่แม้แต่เชื้อสายขุนนางราชวงศ์ก็คงอดใจไม่ไหวเป็นต้องถลามาขอแต่งงานทุกคนไปเลยเชียว
“ ……โฮ่ เจ้าพวกมนุษย์มันพบฐานที่มั่นของเราเข้าแล้วหรือ เร็วยิ่งกว่าที่คิดไว้เสียอีกนะ ”
เด็กสาวกล่าวพึมพำพลางเคี้ยวเนื้อแก้มตุ่ย
“ แต่เจ้าพวกมนุษย์ในตอนนี้คงไม่มีปัญญาจัดเตรียมอัศวินศักดิ์สิทธิ์ระดับท็อปคลาสมาได้หรอก ไหนดูซี เริ่มจะเบื่อเนื้อของมอนสเตอร์ขึ้นมาพอดีเลย จะเล่นสนุกด้วยหน่อยแล้วค่อยย้ายฐานที่มั่นก็แล้วกัน ”
เด็กสาวเผยรอยยิ้มของอมนุษย์ขึ้นมา ภายในห้วงมิติอันน่าจะเป็นที่พำนักของอาร์เมอร์แอนท์ ควีนแห่งนั้น
*
พวกผมเดินทางไปยังผืนป่าใหญ่อันเป็นแหล่งที่ตั้งของรูต้นเรื่อง โดยการใช้เวทโบยบินของพวกคุณนักเวทลม
ตามเดิมแล้วเป็นการคมนาคมที่ต้องเอาเงินก้อนใหญ่มากองไว้เป็นตั้งๆ จึงจะสามารถใช้งานได้หรอกนะ แต่เนื่องจากคราวนี้เป็นสถานการณ์ฉุกเฉิน ทางกิลด์จึงรับภาระช่วยออกให้แทน
ขนส่งนักผจญภัยเกือบ 400 คนจากทั้งภูมิภาคมายังผืนป่าใหญ่ได้ในรวดเดียว
จริงๆ แล้วไม่ควรจะออกให้แค่เงิน หากทางประเทศส่งตัวอัศวินศักดิ์สิทธิ์มาร่วมรบด้วยก็คงสมบูรณ์แบบไปแล้วแท้ๆ……
“ แต่ไม่คิดเลยว่าประเทศข้างเคียงจะบุกเข้ามาตีเอาในจังหวะนี้…… ”
เรียกได้ว่าจังหวะไม่ดีโดยแท้ เหมือนว่านครหลวงในตอนนี้จะไม่มีปัญญามากพอให้ทำอะไรแบบนั้นได้เลย
เหล่าอัศวินศักดิ์สิทธิ์ต้องเตรียมพร้อมรับมือกับการลอบจู่โจมของประเทศข้างเคียง
หน้าที่กวาดล้างอาร์เมอร์แอนท์จึงถูกมอบหมายให้นักผจญภัยในพื้นที่เป็นคนจัดการน่ะ
แต่การตัดสินใจของประเทศก็ไม่ได้ผิดพลาดไปแต่อย่างใด
เพราะกำลังรบที่มารวมตัวกันนั้น ช่างทรงพลังมากระดับที่ใช้พิชิตรูได้อย่างเหลือเฟือเลยนั่นเอง
“ เธอคือผู้สร้างผลงานในการปราบชนิดกองทัพเหรอ ได้ยินเรื่องราวมาแล้วละ ขอฝากตัวด้วยนะ ”
เบื้องลึกของผืนป่าใหญ่
ในระหว่างกำลังเตรียมการให้พร้อมบุกเข้ารู ผู้ที่อุตส่าห์ถ่อมาทักทายผมกับอลิเซียถึงที่ ก็คือหัวหน้าภาคสนามของปฏิบัติการครั้งนี้
สมาชิกของ <<ทานตะวันแห่งฟ้ากว้าง>> ซึ่งเป็นปาร์ตี้นักผจญภัยที่คุณกอร์โดชื่นชมว่าเก่งกาจเป็นอันดับหนึ่งของเมือง
แม้เป็นทีมที่มีแค่ผู้หญิงแต่ทุกคนก็ล้วนมีเลเวลอยู่ในระดับเกือบ 90 กันหมด หนำซ้ำยังเป็นรังเก่าของคุณเรนนี่ เรียกได้ว่าเป็นกลุ่มมือฉมังที่มีประสบการณ์เคยพิชิตรูอาร์เมอร์แอนท์มามากมายหลายครั้ง
นอกจากพวกเค้าเหล่านี้แล้วก็ยังมีผู้มากฝีมืออีกมากมายเข้าร่วมในปฏิบัติการครั้งนี้ ทำให้คิดขึ้นว่าต่อให้รูจะกว้างใหญ่มากยังไงก็คงไม่น่าตึงมือมากมาย
“ จะว่าไปแล้วนะเรนนี่ เธอจะเป็นผู้ทดสอบไปถึงเมื่อไหร่กันน่ะ ไม่มีคิดจะกลับมาหาพวกเราบ้างเลยเหรอ ”
“ มีกำหนดจะลาออกจากตำแหน่งไปแต่งผัวภายในปีนี้พอดีเลยค่ะ น่าจะใกล้ถึงเวลาได้กลับไปทำงานกับพวกคุณแล้วกระมัง ”
นั่นเค้าคิดจะแต่งกับใครกันนั่น……
บทสนทนาอย่างรู้ใจกันของคุณเรนนี่กับ <ทานตะวันแห่งฟ้ากว้าง> นั้นทำเอาผมขนพองสยองเกล้า
แต่แล้วคุณมิเรียมที่เป็นหัวหน้าของ <ทานตะวันแห่งฟ้ากว้าง> ก็เอ่ยกล่าวว่า “หยุดคุยเล่นไว้แค่นี้ก่อนแล้วกัน” พร้อมเปลี่ยนบรรยากาศที่ห่อหุ้มรอบกาย
เพราะคริสตัลสื่อสารได้ชี้แจงให้ทราบแล้วไงล่ะ—ว่าทุกคนพร้อมดำเนินปฏิบัติการครั้งใหญ่เพื่อทำลายรูกันเรียบร้อยแล้วน่ะ
“ พวกเราไม่มีเวลาจะเสียแล้ว เธออาจไม่อยากจะใช้พลังของดาบมารต่อหน้าผู้คนซักเท่าไหร่ก็จริง……แต่ช่วยทุ่มสุดกำลังทีเถอะ ”
“ ครับ! ”
ผมที่ถูกคุณมิเรียมกล่าวเช่นนั้น พลันก้าวไปยืนเบื้องหน้ารูที่ถูกขุดค้นพบโดยเหล่านักผจญภัย
—หรรมน้อยนักสำรวจ
ดุ้นที่ยืดยาวและบางจ๋อยอย่างไร้ที่สิ้นสุดได้แล่นเสียบลึกเข้าไปภายในรู
เนื่องจากรูมีขนาดกว้างใหญ่มากยิ่งกว่ารูที่พิชิตไปในคราวก่อนหลายเท่าตัว ก็เลยกินเวลาซักระยะนึง แต่,
“ เจอแล้ว……ได้เส้นทางสั้นที่สุดที่เชื่อมกับห้องราชินีแล้วครับ ”
ขอยืมกำลังของ <จอมโจร> ที่เชี่ยวชาญการทำแผนที่เพื่อสร้างแผนที่ให้แล้วเสร็จโดยเร็วไว
หลังจากแชร์ข้อมูลกับแต่ละกลุ่มเรียบร้อย คุณมิเรียมก็แผดเสียงมอบคำสั่ง
“ ถ้าอย่างนั้นแล้วก็ไปกันเลย! ปฏิบัติการพิชิตรู เริ่มต้นได้! ”
ปฏิบัติการคราวนี้ จะทำการแบ่งนักผจญภัยราว 400 คนออกเป็นสองกลุ่ม
หนึ่งคือกลุ่มเฝ้าระวังภายนอกที่มีคุณกอร์โดเป็นผู้บัญชาการ มีหน้าที่คอยเฝ้าจับตาดูภาพรวมของรูจากท้องฟ้าเบื้องบน เพื่อเตรียมจัดการในตอนที่ชนิดอพยพรุ่นสองเผ่นเตลิดออกมาพร้อมๆ กันน่ะ
และอีกหนึ่งก็คือกลุ่มบุกทะลวงรูที่มีคุณมิเรียมเป็นผู้บัญชาการ
แน่นอนว่าผมเองก็เข้าร่วมในกลุ่มบุกทะลวงเหมือนอลิเซียและคุณเรนนี่ วิ่งลึกเข้ารูไปเรื่อยๆ ไม่มีหวั่น
“““ กี๊—————! ”””
แม้จะมีพวกมดแสนทรงพลังรุกไล่อัดเข้ามาเป็นปริมาณมหาศาลแต่ก็ไม่เกี่ยง
ดาบดุ้นคุณชายของผม และพลังของ <ทานตะวันแห่งฟ้ากว้าง> นั้นช่างมากล้ำเหลือหลาย ต่อให้โดนอาร์เมอร์แอนท์ แคนนอน หรือฟอร์ทเทรสที่เทียบเท่าเลเวล 90 พุ่งเข้ามาใส่แต่ก็ยังไม่คณามือ
แต่ถึงจะยังไง ที่แห่งนี้ก็คือรูยักษ์ใหญ่ซึ่งให้กำเนิดชนิดอพยพเป็นจำนวนมาก
พวกผมที่ก้าวมาจนถึงหน้าประตูห้องราชินีนั้น พลันเจอะเข้ากับเงานับไม่ถ้วนที่ยืนตระหง่านขวางทาง
“ ทำไมถึงมีอาร์เมอร์แอนท์ การ์เดี้ยนอยู่มากมายได้ขนาดนี้……! ”
เหล่านักผจญภัยที่มีคุณมิเรียมเป็นคนนำต่างพากันตกตะลึง
ซึ่งก็คงช่วยไม่ได้หรอก
เพราะที่กำลังดักรอคอยพวกผมอยู่ในห้องโถงอันกว้างใหญ่แห่งนั้น ก็คืออาร์เมอร์แอนท์ การ์เดี้ยนที่มีจำนวนทะลุเกิน 20 ไปแบบสบายๆ เลยไงล่ะ
มอนสเตอร์ที่แกร่งเทียบเท่าเลเวล 120 มันร่วมมือกันเป็นหมู่คณะ หนำซ้ำยังมีมดประเภทอื่นๆ อีกนับไม่ถ้วนร่วมผสมโรงเข้ามาเล่นงานกลุ่มพิชิตรู
“ เกินไปแล้วแบบนี้……! แปลงคุณลักษณะ! แปลงรูปทรง! ”
ผมทำการแปลงสภาพของดุ้น (ที่ถูกเข้าใจผิดว่าเป็น ‘ดาบมารแบบพิเศษ’) ภายในอึดใจเดียว
ดาบอะดามันไทต์ที่ยืดหดได้ดั่งใจพลันฉีกร่างการ์เดี้ยนออกเป็นสองท่อน
แต่ก็ไม่อาจกำจัดทั้งหมด 20 ตัวได้ในทันที ผมทำการปกป้องเหล่านักผจญภัยไปพลางแผดเสียงตะโกนกร้าวออกมา
“ คุณมิเรียมครับ! ช่วยนำหน้าไปจัดการราชินีก่อนเลยครับ! หากปราบราชินีลงได้ซะอย่าง การประสานงานของการ์เดี้ยนก็จะยุ่งเหยิงช่วยให้ต่อสู้ได้ง่ายมากขึ้นเยอะ! ”
“ ขอบใจนะ ฝากเธอจัดการตรงนี้ด้วย! ”
เค้าอ่านสถานการณ์แล้วตัดสินใจได้เด็ดขาดสมชื่อเลยจริงๆ
เหล่า <ทานตะวันแห่งฟ้ากว้าง> วิ่งผ่านการ์เดี้ยนที่สิ้นลม พุ่งถล่มเข้าไปในห้องราชินีกันอย่างเร็วไว
เรียบร้อย
เท่านี้ราชินีของรูนี้ก็จะถูกปราบปราม และการประสานงานของพวกมดก็จะรวนจนทำให้ต่อสู้ได้ง่ายขึ้นแล้ว
ผมคิดเช่นนั้น แล้วจึงกวัดแกว่งดาบดุ้นคุณชายลดหลั่นจำนวนของการ์เดี้ยนให้ถดถอยน้อยลงไปมากยิ่งขึ้น—แต่มันเป็นในฉับพลันนั้นเอง
“ กะ แกมันตัวอะไรกันน่ะ……!? อย่าบอกนะว่า……อ๊าาาาากกกกกกกกกกกกกกก!? ”
“ เอ๊ะ……!? ”
ไม่ทันได้ตั้งตัว
จู่ๆ เสียงกรีดร้องของพวกคุณมิเรียมก็ดังก้องมาจากห้องราชินี
แล้วจากนั้นก็เงียบกริบหายไป ไม่ได้ยินเสียงใดๆ ออกมาจากห้องราชินีอีกเลย
“ เกิดอะไรขึ้น……!? อลิเซีย! ”
“ อือ……! ”
รู้สึกสังหรณ์ใจไม่ดีอย่างร้ายแรง
ผมฝากการ์เดี้ยนที่ยังเหลือรอดอีก 2-3 ตัวให้เหล่านักผจญภัยจัดการ แล้วจึงรีบมุ่งไปยังห้องราชินีด้วยกันกับอลิเซียที่ใช้สกิลฟื้นฟูได้
“ ห้ะ……!? ”
พริบตาถัดมา ภาพที่เหลือจะเชื่อก็ได้แล่นเข้ามาในดวงตาของพวกผม
มดจำนวนนับไม่ถ้วนที่ดิ้นยุกยิกอยู่ในห้องราชินี
สมาชิกของ <ทานตะวันแห่งฟ้ากว้าง> ที่แขนขาขาดกระเด็นและโชกเลือดไปทั่วทั้งตัว
แล้วก็,
“ โอ๊ะโอ มีอาหารเป็นๆ ที่ทั้งแข็งขันและเยาว์วัยโผล่มาให้กินถึงที่อีกแล้วหรือนี่ ”
สาวงามล่มเมืองที่มีเสาอากาศงอกออกจากหัว และดั่งกับว่ามีชุดเกราะสีน้ำเงินเข้มซึ่งคลับคล้ายกับเปลือกนอกของอาร์เมอร์แอนท์งอกออกมาจากร่างกายโดยตรง
“ อย่าบอกนะว่า……เผ่ามาร……!? ”
ตัวผิดสามัญสำนึกระดับพิเศษ มันกำลังดักรอคอยพวกผมอยู่ในชั้นใต้ดินอันลึกล้ำที่ความช่วยเหลือส่งมาไม่ถึง
เอริโอ สการ์เล็ต 14 ปี ฮิวแมน <มารตัณหา> เลเวล 150
สกิลที่ถือครอง
พยศเย็ด Lv10
พันธสัญญานายบ่าว (ไม่มี Lv)
แปลงรูปทรงดุ้นคุณชาย Lv10
แปลงคุณลักษณะดุ้นคุณชาย Lv10
แยกถอนดุ้นคุณชาย Lv6
ได้เปรียบต่างเพศ (ไม่มี Lv)
งอกเงยดุ้นคุณชาย Lv4
แปลงดุ้นเหมาะเจาะเด็ดดวงอัตโนมัติ (ไม่มี Lv)