หลังจากการยุทธถึงที่เสร็จ

เนื่องจากต่อสู้และเอาชนะอาร์เมอร์แอนท์ชนิดกองทัพได้อย่างขาดลอย เมืองก็เลยคึกคักอย่างยิ่งใหญ่

ผู้เสียชีวิตเป็น 0—หนำซ้ำยังมีชิ้นส่วนของอาร์เมอร์แอนท์ซึ่งนำไปใช้เป็นวัตถุดิบสร้างอาวุธและเครื่องป้องกันคุณภาพสูงกองแผ่เรียงให้เก็บเกี่ยวได้มากมาย รายได้ชั่วคราวที่โผล่มาอย่างกะทันหันจึงเป็นตัวปลุกให้ทั่วทั้งเมืองตื่นตัวขึ้นมาน่ะเอง

 

แต่ในระหว่างที่ทั่วเมืองกำลังถูกปกคลุมไปด้วยความครื้นเครงของงานเฉลิมฉลอง

ทางกิลด์นักผจญภัยกลับยังคงมีบรรยากาศตึงเครียดห่อหุ้มอยู่ไม่หาย

 

เพราะหากมีอาร์เมอร์แอนท์ชนิดกองทัพปรากฎขึ้นมา นั่นก็หมายความว่าจะต้องมีรังที่ใหญ่มากพอบรรจุจำนวนทั้งหมดนั่นอยู่ภายในบริเวณใกล้เคียงไงล่ะ

และก็จะหมายความว่ามีกองกำลังที่ไล่เก็บรวบรวมอาหารเป็นปริมาณมหาศาลจนขยายพันธุ์ได้อย่างยิ่งใหญ่โดยไม่มีนักผจญภัยคนไหนรับรู้เลยด้วยอีกต่างหาก จำเป็นต้องลงมือจัดการให้ได้โดยด่วนเลย

หากมัวโอ้เอ้อยู่ ไม่แน่อาจจะมีชนิดกองทัพระลอกที่ 2 หรือที่ 3 โผล่มาอีกก็ได้

 

“ เคราะห์ดีที่พวกมันทิ้งซากของเหยื่อที่กินระหว่างทางและรอยเท้าเอาไว้อย่างชัดเจน ก็เลยสามารถไล่ตามร่องรอยการเคลื่อนทัพของอาร์เมอร์แอนท์ได้โดยง่าย อยากให้ทุกคนช่วยหารูให้เจอโดยเร็วที่สุด แล้วรีบถล่มทิ้งซะก่อนที่มันจะทันได้เพิ่มจำนวนขึ้นมาอีกครั้ง ”

 

ด้วยเหตุนี้เอง วันรุ่งขึ้นหลังจากที่เล่นงานชนิดกองทัพจนแตกพ่าย

ผมกับอลิเซียจึงได้ถูกเชิญให้มาเข้าร่วมในงานตามหาและพิชิตรู—อันเป็นเควสต์ฉุกเฉินที่ถูกประกาศออกมาโดยคุณกอร์โดที่เป็นกิลด์มาสเตอร์ และพวกผมก็ตกลงเข้าร่วมอย่างยินดีไม่มีอิดออดใดๆ หรอกนะ……แต่มันมีปัญหาอยู่อย่างนึง

 

“ อ๊าาาาาา❤ ภารกิจร่วมกับเอริออร์คุงที่หลงใหลมากถึงขั้นเก็บเอาไปฝัน……จะยอดเยี่ยมอย่างมากยิ่งเกินไปแล้วค่ะ……! ”

 

หัวหน้าของหน่วยพิชิตรูนั้นคือคุณเรนนี่ยังไงล่ะ

คุณกอร์โดกระซิบข้างหูผมด้วยท่าทางเหมือนรู้สึกผิด

 

“ ขอโทษด้วยนะ เชิญตัวมาอย่างกะทันหันฉุกละหุกแล้วยังต้องให้มาเจออะไรแบบนี้อีก……แต่ฉันติดธุระต้องไปทำเรื่องรายงานเกี่ยวกับการอุบัติขึ้นของชนิดกองทัพให้ทางประเทศรับทราบเอย ขอความร่วมมือและแจ้งเตือนภัยกับพื้นที่โดยรอบเอย มีเรื่องที่ต้องทำมากมายเป็นภูเขาเลากาเลยน่ะ……แถมในตอนนี้ นักผจญภัยมือฉมังที่เคยมีประสบการณ์พิชิตรูมาหลายครั้งก็เหลือแค่เรนนี่คนเดียวเท่านั้นอีก ขอโทษด้วยนะแต่ช่วยอดทนหน่อยทีเถอะ ”

 

แถม—คุณกอร์โดกล่าวต่อโดยพูดเสียงค่อยยิ่งกว่าเดิม

 

“ หากแข็งแกร่งแบบที่เธอแสดงให้เห็นเมื่อวันก่อน ก็คิดว่าน่าจะไม่พลาดพลั้งเสียทีโดนเรนนี่มันจับข่มขืนหรอก ”

 

แกร่งเกินไปก็ไม่ได้มีแต่เรื่องดีสินะเนี่ย……

ผมคิดเช่นนั้นไปพลาง ทำการไล่ตามรอยเท้าของพวกมดในฐานะหนึ่งในสมาชิกของหน่วยพิชิต

คงเป็นผลจากการคำนึงถึงความอันตรายของรูที่ไม่ทราบรายละเอียดดีละมั้ง หน่วยพิชิตก็เลยมีกำลังรบมากมายถึงเกือบ 100 คนเลยทีเดียว

 

แน่นอนว่าระหว่างทางก็ชวนปวดหมองตามคาด

 

“ เอริออร์คุง❤ หากมีอะไรไม่เข้าใจก็เชิญถามได้ทั้งหมดเลยนะคะ? แล้วก็เรื่องที่นอนตอนตั้งแคมป์นี่ไม่ต้องห่วงนะ ใช้สิทธิพิเศษของหัวหน้าหน่วยกำหนดให้เอริออร์คุงได้มานอนในเต็นท์เดียวกันและนอนด้วยกันกับฉันเอาไว้เรียบร้อยแล้วค่ะ ไม่มีอะไรให้ต้องกังวลเลยซักนิดเดียวนะ❤ ”

“ …….เอริโอ……ถ้าจะสนิทสนมกับคุณเรนนี่……ก็จะยอมสนิทสนมกับฉันเป็นจำนวนเท่าตัวให้ด้วยสินะ……? ”

 

ระหว่างที่ปล่อยตัวไปกับแรงสั่นของรถม้า ผมก็ถูกคุณเรนนี่กับอลิเซียขนาบสองข้างพร้อมกล่าวกระซิบด้วยเสียงหวานไม่หยุดยั้งทั่วทั้งซ้ายขวา ถ้าเผ่นหนีเดี๋ยวก็คงวุ่นวายกันอีก ผมก็เลยจำใจต้องอดทนด้วยใบหน้าแดงแจ๋สถานเดียว

 

แต่เสียงกระซิบสุดน่าอายดังกล่าวก็ค่อยๆ ลดจำนวนลงเมื่อรถม้ามุ่งหน้าไปได้เรื่อยๆ

เพราะรอยเท้าของพวกมด มันยืดยาวตรงแหน่วไปตามทางที่เชื่อมกับหมู่บ้านอาร์โกที่เป็นแหล่งเกิดดันเจี้ยนระเบิดเลยไงล่ะ

 

“ คุณเรนนี่ครับ แบบนี้……หรือว่ารูมันจะอยู่ตรง…… ”

“ ……เป็นไปไม่ได้ค่ะ ถึงแม้จะถอนตัวออกมากันเกือบทั้งหมดตั้งแต่เมื่อวาน แต่เมื่อ 2-3 วันที่แล้วก็ยังมีนักผจญภัยหลายต่อหลายคนออกเดินสำรวจเพื่อรับมือกับดันเจี้ยนระเบิดอยู่ตลอดเวลาเลยนะคะ……? น่าจะเป็นจุดที่มีโอกาสมองข้ามการขยายพันธุ์ของพวกมดน้อยที่สุดแล้ว……เดี๋ยวอีกซักพักรอยเท้าพวกนี้จะต้องเบี่ยงออกไปจากทางเชื่อมเมืองแน่นอนค่ะ ”

 

คุณเรนนี่ปฎิเสธคำพูดของผมด้วยใบหน้าจริงจังแถมยังไม่มีหยอดมุกล่วงละเมิดทางเพศเลยซักคำ

แต่ผิดไปจากความคาดหมายของคุณเรนนี่ พวกผมที่ไล่ตามรอยเท้าของพวกมดมาตลอดทางนั้นได้ก้าวตรงแหน่วมายังหมู่บ้านอาร์โก

เริ่มเคลื่อนไหวตามคำสั่งของคุณเรนนี่ที่เปลี่ยนมาทำสีหน้าในฐานะนักผจญภัยโดยสมบูรณ์ แล้วพอสำรวจรอบบริเวณด้วยกันกับทุกคนในหน่วยพิชิตไปซักพัก—พวกผมก็ค้นพบรูขนาดใหญ่ในไม่นาน

 

ต่างกับกำแพงดันเจี้ยนที่ส่องประกายด้วยผลของพลังเวทเอนเอียง

ที่แห่งนั้นเฉิดฉายไปด้วยประกายจากมอสเรืองแสงที่อาร์เมอร์แอนท์มักนิยมปลูก—ใช่รูของพวกมันไม่ผิดแน่

 

“ ……ฮึก!? ทำไมรูขนาดใหญ่ยักษ์แบบนี้จึงมาอยู่ในจุดที่มีคนเดินรับมือกับดันเจี้ยนระเบิดพลุกพล่านได้ล่ะ……จริงอยู่ หากเอาอะไรปิดทางเข้าเอาไว้ก็คงพอจะซ่อนอำพรางได้หรอก แต่กว่ารูจะเติบโตถึงขั้นส่งชนิดกองทัพออกมาได้นี่ ก็จำเป็นต้องบริโภคอาหารเป็นจำนวนมหาศาลเลยไม่ใช่หรือ พวกมันทำอย่างไรจึงออกล่าได้โดยไม่ถูกนักผจญภัยเห็นกันน่ะ……หรือว่า ไม่สิแต่แบบนั้นมัน…… ”

 

คุณเรนนี่เปล่งเสียงออกมาอย่างตะลึงงัน

เค้าหรี่ดวงตาอันสุขุมพร้อมพูดอะไรพึมพำๆ โดยไม่ได้มือซนมาลูบคลำก้นผมเลยซักนิดเดียว แต่ท้ายที่สุดก็เงยหน้าขึ้นเหมือนกับเลิกคิดไม่เข้าเรื่อง

 

“ ……คิดไปก็ไม่ได้อะไรค่ะ ตอนนี้ต้องให้ความสำคัญกับการสำรวจและพิชิตรูก่อน ทีมบุกกรุณาช่วยเตรียมตัว ทีมสื่อสารได้โปรดแจ้งข่าวการค้นพบรูไปให้กับทางกิลด์ที ในบางกรณีแล้วอาจจำเป็นต้องขอกำลังเสริมก็ได้ค่ะ ”

 

ผู้คนโดยรอบเริ่มเคลื่อนไหวอย่างลนลานตามคำสั่งของคุณเรนนี่

สิ่งที่สมาชิกทีมสื่อสารถืออยู่ในมือ ก็คือคริสตัลสื่อสารระยะไกลอันเป็นของหายาก

ต่างกับตัวขนาดใหญ่ที่ถูกตั้งอยู่ในประเทศและอาคารสำคัญ คริสตัลขนาดเล็กกะทัดรัดที่พกพาติดตัวได้พวกนี้จะมีขีดจำกัดของจำนวนครั้งที่ใช้งานได้ ก็เลยจะสามารถใช้งานได้เฉพาะในเควสต์สำคัญแบบนี้เท่านั้นน่ะ

และหลังจากเตรียมตัวพร้อมบุกกันไปได้ซักระยะ

 

“ นี่มัน……น่าหนักใจเลยค่ะ ”

 

จู่ๆ คุณเรนนี่ก็เปล่งเสียงกล่าวออกมา

พอถามว่าเป็นอะไร เค้าก็มองกลับมาหาผมแล้วพูดด้วยสีหน้าจริงจังว่า “รูมีขนาดใหญ่มากกว่าที่คาดการณ์เอาไว้ค่ะ”

 

“ ในยามที่เข้าพิชิตรูของอาร์เมอร์แอนท์ วิธีการที่ได้ผลดีสุดก็คือการกำจัดตัวควีน (ราชินี) ที่จะอยู่ในจุดลึกสุดของรังให้ได้โดยเร็วค่ะ เพราะนอกจากจะระงับการขยายพันธุ์ได้แล้ว ยังช่วยให้เราจัดการกับพวกมดที่สับสนอลหม่านเนื่องจากสูญเสียเหตุผลในการปกป้องรังได้อย่างสบายๆ เลยด้วย ดังนั้นก็เลยให้นักเวทเสียงที่มากับเราใช้เวทตรวจจับทำการตรวจสอบโครงสร้างของรังและสืบหาตำแหน่งของควีนหรอกนะคะ……แต่เจ้ารูนี่มันลึกและใหญ่มากน่าดูชม ระดับที่แม้แต่เหล่านักเวทเสียงท็อปคลาสของเมืองก็ยังสืบได้ไม่ทั่วเลย ”

 

หากเป็นแบบนี้ก็คงจำเป็นต้องเดินคลำๆ ทางไปตามรูที่มีเส้นทางสลับซับซ้อนสุดขั้ว รับประกันได้เลยว่าอันตรายอย่างยิ่งยวด—แถมยังต่างกับในดันเจี้ยน คราวนี้พวกมดจะประสานงานกันจู่โจมเข้ามาอย่างชัดเจน ถ้าบุกเข้าไปโดยไม่รู้เส้นทางที่ใกล้สุดก่อนหน้าละก็คงตึงมือมากพอตัวเลยเชียวแหละ

 

“ หากมีเอริออร์คุงอยู่ด้วยก็น่าจะสามารถใช้พลังถล่มกำจัดศัตรูได้อยู่หรอก แต่นี่ก็คือรูที่เปี่ยมไปด้วยเรื่องน่าพิศวงและเหนือคาดค่ะ ไม่อยากใช้แผนที่ขาดความแน่นอนซักเท่าไหร่ แถมต่อให้ใช้แผนตัดเส้นทางเสบียง แต่ถ้ามันมีอาหารเก็บในสต็อกอยู่เป็นจำนวนมากละก็ไม่แน่อาจต้องล้อมเป็นเวลาหลักหลายสัปดาห์เลยก็ได้ค่ะ ”

“ แบบนี้เอง…… ”

 

การอธิบายของคุณเรนนี่ช่วยให้ผมเข้าใจอย่างกระจ่างแจ้ง

แล้วหลังจากครุ่นคิดซักระยะ ผมก็เข้าไปกระซิบข้างหูคุณเรนนี่

 

“ ถ้าอย่างนั้น ก็มีที่ผมอยากจะลองดูอยู่อย่างครับ ”

“ เอ๊ะ ลอง? อยากจะลองใช้งานร่างกายของฉันหรือคะ!? ”

“ ใช่ที่ไหนกันครับ!? ”

 

คุณเรนนี่ที่ทำหน้าจริงจังตลอดมาจนถึงตะกี้เค้าเอามืออุดหูไม่ฟังแล้วเริ่มจะหายใจแรงดังฟืดฟาด ผมก็เลยขึ้นเสียงดังๆ เป็นการขัดขืนไป ถ้าไม่ติดนิสัยแบบนี้ซะอย่าง เค้าก็เป็นนักผจญภัยรุ่นพี่ที่น่าเคารพแล้วแท้ๆ นะ……

 

“ ไม่ใช่แบบนั้น หากใช้ดาบดุ้—ดาบมารของผมแล้ว ไม่แน่อาจจะพอมีทางสืบทราบรูปทรงทั้งหมดของรูก็ได้ครับ ”

“ เอ๊ะ……? ”

 

นั่นก็คือ ท่าที่ไม่อาจใช้ในตอนพิชิตดันเจี้ยนก่อนหน้านี้ เนื่องจากยังมีระดับ Lv ไม่มากพอ

ผมแอบชักดาบดุ้นคุณชายออกมาเงียบๆ แล้วจึงเดินพาแค่คุณเรนนี่ที่เป็นหัวหน้าหน่วยพิชิตกับอลิเซียมายืนอยู่เบื้องหน้าทางเข้ารู

กระซิบเบาๆ ว่า “แปลงรูปทรง” พร้อมเสียบดาบดุ้นคุณชายลงไปในผืนดิน

พริบตานั้นเอง

 

สวบบบบบบบบบบบบบบบ!

 

ดุ้นของผมที่ถูกเปลี่ยนให้บางจ๋อยยิ่งกว่าขนหมอยพลันพุ่งลึกเข้าไปในรู

ต่างกับตอนที่ใช้เป็นอาวุธ คราวนี้ผมเชื่อมประสาทสัมผัสร่วมเอาไว้ทั้งอย่างนั้น

เจ้าจุดที่อ่อนไหวมากที่สุดของร่างกาย ได้ทำการบอกกล่าวถึงรายละเอียดโครงสร้างของรูมาอย่างละเอียดถี่ยิบ

หากเจอทางแยกก็แตกหน่อ ดุ้นของผมแล่นขยายสำรวจลึกไปทั่วทั้งรู

ระยะเวลาคือแค่ไม่กี่นาทีเท่านั้น

แต่แค่นั้นก็มากพอจะทำให้ผมรับทราบถึงตำแหน่งของทางตัน ที่นอน ที่จัดเก็บอาหาร และอื่นๆ โดยสมบูรณ์แบบ

และในที่สุด,

 

“ ……เจอตัวแล้ว ”

 

ตามปกติแล้ว ควีนจะอยู่ในห้องที่กว้างที่สุดของชั้นลึกสุด ใกล้กับห้องวางไข่

และผมที่ตรวจจับกลิ่นอายของตัวที่มีขนาดใหญ่มากยิ่งกว่าใครเพื่อนอยู่ในจุดที่คุณเรนนี่บอกมาเป๊ะๆ นั้น ก็ได้ส่งเสียงพึมพำออกมา

 

“ เจอเส้นทางใกล้สุดแล้วครับ เดี๋ยวผมจะวาดโครงสร้างทั้งหมดของรังให้ไว้เป็นแผนที่ ช่วยเอาไปเทียบกับผลการสำรวจในระยะที่พวกคุณนักเวทเสียงทุกคนสามารถตรวจจับได้ทีนะครับ ”

“ เอ๊ะ……? เอ๊ะ……? ”

 

ส่งแผนที่ที่วาดเสร็จกับมือให้คุณเรนนี่ซึ่งอึ้งค้าง

และไม่นานคุณเรนนี่ก็กลับมาพร้อมสีหน้าตื่นตะลึง

 

“ บริเวณชั้นต้นและชั้นกลางมีรายละเอียดตรงกับโครงสร้างที่นักเวทเสียงตรวจจับได้เป๊ะๆ เลยค่ะ แบบนี้ตำแหน่งของควีนก็คงไม่มีผิดพลาดอีกเหมือนกัน ……ก็มีคิดสงสัยมาตั้งแต่ตอนที่สู้กับชนิดกองทัพแล้วหรอกนะคะ แต่เจ้าดาบมารเล่มนั้นมันจะมีสมรรถภาพสูงล้ำเอนกประสงค์ไปถึงระดับไหนกันเลยเชียวน่ะ……? ”

 

ค่อยยั่งชั่ว สำเร็จสินะ

ผมโล่งอกกับสกิลสุดจัญไรรู้ถึงไหนอายถึงนั่นที่มีแค่สมรรถภาพอย่างเดียวนี่แหละสูงล้ำจนเชื่อไม่ลงไปพลาง หัวเราะกลบเกลื่อนข้อสงสัยของคุณเรนนี่ไปด้วย ใช่ครับกลบเกลื่อนสุดฤทธิ์เลยเชียวแหละ

 

 

และด้วยเหตุนั้น พวกผมที่เตรียมตัวบุกทะลวงรูกันเรียบร้อย ก็ได้เริ่มต้นเคลื่อนไหวเพื่อหมายจะพิชิตรูของอาร์เมอร์แอนท์ที่ให้กำเนิดชนิดกองทัพออกมา