ผ่านมาได้ซักพักหลังจากที่ทำสัญญาปีศาจซึ่งกำหนดให้ต้องเอาไอ้จ้อนไปปล่อยขาย

ระหว่างที่แยกดุ้นส่งออกไปขายในฐานะของรุ่นทดลอง ผมก็เริ่มจะรู้อะไรต่อมิอะไรมากขึ้น

 

ในปัจจุบันนี้ จำนวนของหำที่สามารถเพิ่มได้ในทีเดียวผ่านการใช้ <แยกถอนดุ้นคุณชาย> และ <งอกเงยดุ้นคุณชาย> นั้นมีราวๆ 15 แท่ง

และก็จริงตามที่คุณรูจซึ่งเป็น <นักธุรกิจ> มองเห็นได้ผ่านสกิลประเมินค่านั่นแหละ ต่อให้จะเป็นทองเงินหรือเพลนก็ไม่เกี่ยง ไอ้จ้อนที่แยกออกจากร่างผมโดยสมบูรณ์จะหายวับไปเองโดยธรรมชาติเมื่อเวลาผ่านไปราว 10 วัน

หนำซ้ำยังไม่มีฟังก์ชั่นสำหรับปล่อยน้ำเชื้อ สามารถนำไปใช้เพื่อสร้างความสุขสำราญอย่างถ่องแท้ได้เลย

 

แล้วทีนี้ ไอ้จ้อนของผมก็ถูกเอาไปกระจายขายในฐานะของรุ่นทดลองก่อนหรอกนะ แต่เท่าที่ฟังจากคุณรูจแล้ว เหมือนว่าจะขายดิบขายดีมากซะจนน่ากลัวเลยเชียว

แถมพอใกล้จะนำออกขายอย่างเป็นทางการ เค้าก็ยกระดับปริมาณเงินที่ผมจะได้รับจากเดิม 1 เหรียญทองให้ขึ้นมาเป็น 1 เหรียญทอง + 5 เหรียญเงินเลยอีก ชวนอึ้งมากซะจนผมต้องร้องลั่นว่า [เงินมากขนาดนี้รับไว้ไม่ได้หรอกนะครับ!?] ออกมาเลยทีเดียว

 

แต่คุณรูจก็แย้งกลับว่า [ราคาเนี่ยอะนะมันไม่ได้วัดกันจากความเหนื่อยยากอย่างเดียว แต่ต้องสอดคล้องกับประสิทธิภาพและความแรร์ด้วยเว้ยย] , [สามารถใช้งานดุ้นคุณภาพสูงลิ่วทะลุฟ้าที่รับรองว่าจัดให้ฟินน้ำแตกได้แน่นอนไม่พอ ยังปราศจากความเสี่ยงที่จะท้อง โดนข่มขู่ หรือโป๊ะแตกว่านอกใจได้อย่างสมบูรณ์เป็นเวลาถึง 10 วันเต็มเลยเชียวนา ออกจะถูกไปซะด้วยซ้ำน่าา] ไม่ยอมถอยให้ เงินก็เลยถล่มเข้าหาผมแบบไหลมาเทมาหยั่งกะน้ำไหลหลาก

 

แน่นอน ทุกอย่างไม่ได้สบายๆ ไร้ปัญหาไปซะหมดหรอก

ไอ้เจ้า ‘ฝันเปียก’ ที่ผมกังวลอยู่ในตอนทำสัญญานั่นไงล่ะ

เคราะห์ดี หากเพ่งจิตก่อนนอนอย่างแรงกล้าว่า ‘อย่าฝัน’ , ‘จงแยกออก’ แล้วก็จะทำให้ตัดขาดตนเองจากฝันเปียกได้สำเร็จหรอกนะ……แต่ในช่วงวันแรกๆ นั้นผมยังคุมไม่ค่อยจะอยู่ ส่งผลให้หลับเห็นฝันของเหล่าผู้คนที่ได้ของรุ่นทดลองไปจากคุณรูจเข้าซะเต็มตา

 

และที่เลวร้ายหนักกว่าก็คือมันเป็นฝันที่มีคนรู้จักเป็นนักแสดงนี่แหละ

คุณเวพุสที่เป็นช่างตีเหล็กกับคุณเรนนี่ที่เป็นผู้ทดสอบไง

 

จะขอละรายละเอียดเบื้องลึกไว้ในฐานที่เข้าใจ แต่พูดอย่างง่ายก็คือพบเห็นสภาพของทั้งสองที่เงี่ยนสุดหยุดไม่อยู่กำลังใช้ไอ้จู๋ของผมยัดตะบันเข้ารูแตกน้ำบานอยู่ในฝันนั่นเอง

 

……ตั้งแต่คราวหน้าไปจะมีหน้าไปหาทั้งสองคน……ไม่สิ แค่คุณเวพุสคนเดียวยังไงได้ล่ะ ผมคิดแล้วก็กุมขมับ

ไม่คิดฝันจริงว่าจะมีคนรู้จักโผล่ออกมาแบบตรงแหน่วหยั่งงั้น……

 

ถ้าให้พูดเพิ่มเติมแล้ว ก็รู้สึกเหมือนเห็นฝันที่โซเนียกำลังตะโกน [สำเร็จ……! สำเร็จแล้ว……! ของมันแพงก็เลยซื้อได้แค่นานๆ ครั้ง แต่เท่านี้ก็จะได้รับเอริออร์ของเอริออร์มาอย่างชอบธรรม……แอลลี่ก็ดูจะยินดีด้วยนี่นะ เท่านี้ทุกคนก็มีสุขกันถ้วนหน้า!] อยู่เหมือนกัน แต่ความทรงจำมันก็ค่อนข้างเลือนรางไม่รู้แน่ว่าจริงไม่จริง

 

ก็อือ เหมือนผมจะเผลอตัวไปยุ่งเกี่ยวกับการค้าที่ดูท่าจะงามหน้าเข้าให้แล้วไง ก็เลยดำเนินชีวิตประจำวันอย่างลุกลี้ลุกลนหวาดผวาทุกครั้งคราที่เห็นเงินซึ่งเพิ่มมากขึ้นทุกวันและชื่อเสียงที่ยิ่งใหญ่ขึ้นทุกที……หนำซ้ำยังมีสิ่งที่น่ากลัวชวนหัวลุกมากยิ่งกว่า

 

เลเวลของผมน่ะเอง

 

 

เอริโอ สการ์เล็ต  14 ปี  ฮิวแมน  <มารตัณหา>  เลเวล 140

สกิลที่ถือครอง

พยศเย็ด Lv10

พันธสัญญานายบ่าว (ไม่มี Lv)

แปลงรูปทรงดุ้นคุณชาย Lv10

แปลงคุณลักษณะดุ้นคุณชาย Lv9

แยกถอนดุ้นคุณชาย Lv6

ได้เปรียบต่างเพศ (ไม่มี Lv)

งอกเงยดุ้นคุณชาย Lv4

แปลงดุ้นเหมาะเจาะเด็ดดวงอัตโนมัติ  (ไม่มี Lv)

 

 

ตะลึงงันไปเลย

เลเวล 140 นี่ มันคืออาณาเขตที่เหล่าอัศวินศักดิ์สิทธิ์ระดับกลางต้องฝึกสั่งสมประสบการณ์เป็นเวลานานกว่า 10 ปีกว่าจะก้าวขึ้นไปถึงได้เลยเชียวนะ

เมื่อทะลุ 100 ไปแล้ว เลเวลจะโตช้าขึ้นมากอย่างสุดขีด

เป็นแบบนั้นแท้ๆ แต่กลับโตจาก 100 กลายเป็น 140 ได้ภายในเวลาเพียงแค่ 10 วันนิดๆ เท่านั้นเองเนี่ยนะ มันไม่ใช่แค่แหวกหลักสามัญสำนึกธรรมดาๆ อีกต่อไปแล้ว

 

ทว่าหลังจากโตไปได้ซักระยะแล้ว เจ้าการเลเวลอัพอย่างประหลาดครั้งนี้มันก็เริ่มจะเฉื่อยขึ้นมาอย่างกะทันหัน

ถึง <มารตัณหา> จะสามารถอัพเลเวลได้ผ่านการสนิทสนมกับสาวๆ แต่ก็เหมือนว่าจะมีหลักการข้อจำกัดในระดับนึงด้วยเหมือนกัน

เดาเอาเองค่อนข้างเยอะ แต่เหมือนว่าหาก ‘ทำกับคนที่ยังซิง’ , ‘ทำกับคนที่มีเลเวลสูง’ , ‘ทำกับคนที่มี <กิฟต์> แกร่งๆ’ แล้วจะได้ค่าประสบการณ์สูงมากเป็นพิเศษแน่ะ

โดยเฉพาะค่าประสบการณ์ที่ได้จาก ‘คนที่ยังซิง’ นี่จะมากมายมหาศาลบานตะไทเลยเชียว กล่าวคือยิ่งอีกฝั่งเป็นคนที่ขอสนิทสนมได้ยากมากเท่าไหร่ ค่าประสบการณ์ที่ได้รับก็จะมากขึ้นเท่านั้นน่ะ

การเลเวลอัพขั้นประหลาดในคืนที่ได้สมสู่กับอลิเซียเป็นครั้งแรกก็คงมีเจ้านี่แหละมั้งเป็นต้นเหตุ

 

……การทำงานของ <กิฟต์> ผมนี่มัน…เหี้ยไปเปล่าเนี่ย?

 

เอ้อแต่เรื่องนั้นช่างไปก่อน

เพราะไอ้จ้อนถูกแจกจ่ายขายโดยให้ลูกค้าของคุณรูจมีสิทธิซื้อได้ก่อนใครๆ พอระยะเวลาผ่านไปแล้วก็เลยได้รับแต่ค่าประสบการณ์จากหน้าเดิมๆ จึงเหมือนจะส่งผลทำให้ระดับความเร็วการเลเวลอัพหน่วงช้าลงแน่ะ เนื่องจากเปรียบเทียบดูอย่างละเอียดยิบไม่ได้ก็เลยฟันธงได้ไม่เต็มปากหรอก แต่เหมือนว่าค่าประสบการณ์ที่ได้รับจากไอ้จ้อนที่แยกออกมันจะถูกปรับให้น้อยลงมายิ่งกว่าใช้ของจริงทำเองเยอะเลยด้วย

 

กระนั้นแล้วเรื่องที่ผมยังคงได้รับค่าประสบการณ์อย่างสืบเนื่องก็ไม่ได้เปลี่ยนแปลงไป บางครั้งบางคราวก็มีกรณีที่แค่นอนเฉยๆ เลเวลก็ขึ้นเองอยู่เหมือนกัน ผลลัพธ์ดังกล่าวก็คือเลเวล 140 ที่เห็นอยู่นี่ละ

 

“ นี่เลเวลมันจะขึ้นไปถึงไหนเลยเชียวน่ะ……!? ”

 

เติบโตได้แบบนี้ก็ชวนให้รู้สึกดีใจหรอกนะ แต่ถ้ามันเป็นอำนาจที่มากเกินจะคุมไหวแล้วก็มีรู้สึกกลัวขึ้นมาเหมือนกัน

ทว่า หากเลเวลอัพในฐานะ <มารตัณหา> ไปเรื่อยๆ แล้ว ไม่แน่อาจจะมีสกิลยกเลิก <พันธสัญญานายบ่าว> ที่เกิดขึ้นระหว่างผมกับอลิเซียโผล่ออกมาก็ได้……แม้จะไม่ได้คาดหมาย แต่การคุยธุรกิจกับคุณรูจก็ได้มอบผลประโยชน์ให้กับพวกผมอย่างมากมายเลย

 

“ อื~ม……แต่แบบนี้จะไม่ถือเป็นการนอกใจจริงน่ะเหรอ……? ถึงประสาทสัมผัสจะไม่ได้เชื่อมติดกัน แต่ตามเดิมแล้วมันก็คือสิ่งที่งอกออกมาจากตัวผมนะ ว่ากันตามหลักแล้ว ที่เลเวลอัพนี่ก็แสดงว่า มันนับเป็นการทำเรื่องอย่างว่าด้วยเหมือนกันไม่ใช่เหรอ…… ”

“ ……ไม่ต้องห่วง ไม่ใช่แบบนั้นหรอก กฎหมายของประเทศ (ที่ไม่ได้คาดการณ์ว่าจะมีกรณีแบบนี้) ก็ไม่ได้มีระบุว่าการกระทำดังกล่าวถือเป็นการนอกใจเสียหน่อย……ฉันเองก็แค่รู้สึกเงี่ยนจี๊ดอย่างรุนแรงเท่านั้นเองไม่ได้เห็นว่าเป็นการนอกใจแต่อย่างใดด้วย……เอริโอยังคงบริสุทธิ์อยู่ทั้งกายและใจนั่นละ……ดังนั้นอย่าได้ตาสว่างเด็ดขาดเลยเชียวนะ…… ”

 

ข้อสงสัยที่ผุดขึ้นในหัวผมตอนกำลังนั่งกินอาหารกลางวันภายในร้านที่ได้โซเนียช่วยแนะนำให้รู้จักนั่น พลันถูกอลิเซียปฏิเสธทิ้งอย่างเรียบเฉย

……แต่ตอนสุดท้ายนั่นเหมือนเค้าจะพูดว่าอะไรตาสว่างๆ อยู่รึเปล่าน่ะ? เป็นในยามที่ผมกำลังรู้สึกไม่ชอบมาพากลอยู่นั่นเอง

 

“ เฮ้ยกวนตีนเหรอวะ! ”

 

ที่มีเสียงคำรามลั่นดั่งกับตะคอกใส่คุณพนักงาน ดังก้องทะยานมาจากมุมนึงของร้านอาหาร