ขับไล่ไอ้มารตัณหา ~เพราะได้รับกิฟต์สุดอนาจารเลยโดนไล่ออกจากนครหลวง แต่แค่ทำเรื่องลามก (รวมช่วยตัวเองด้วย) ก็เวลอัพแบบพรวดพราดเฉย~ - ตอนที่ 29: ถ้าเจอหำตกอยู่ก็ต้องเก็บกลับบ้านอยู่แล้วป่ะ?

โซเนีย แมคชิเอลตกอยู่ในห้วงแห่งความสับสนสุดขั้ว

พอมายังที่พักแรมของผู้มีพระคุณเพื่อจะพาไปเดินเที่ยวรอบเมือง ก็เผชิญค้นพบไอ้จ้อนงามใหญ่ของผู้ชายอยู่ภายในห้องดังกล่าวเข้าซะงั้น

แถมเจ้าสิ่งนั้นยังมีรูปทรงถอดแบบมาจากหำของพ่อหนุ่มเอริออร์ที่เธอเผลอไปพบเห็นและลูบคลำในอุบัติเหตุเมื่อวันก่อนด้วยอีกต่างหาก สายตาของโซเนียจึงถูกยึดให้ติดแหน่บอยู่กับสิ่งนั้นไม่อาจละ

 

“ ขะ ของจริงเหรอ……!? ”

 

ตัวเองก็คิดเช่นกันว่าเรื่องบ้าพรรค์นั้นมันจะเป็นไปได้อย่างไร แต่ต่อให้มองแบบไหนอย่างไรไอ้จ้อนแท่งนั้นก็เป็นของแท้ หากไม่นับจุดโคตรผิดธรรมชาติที่ว่ามันได้แยกตัวออกจากร่างและกำลังกลิ้งอยู่กับพื้นแล้วละก็ นับว่าเป็นไอ้จ้อนของเอริออร์ที่สลักฝังลึกเข้ามาติดตาเธอเมื่อวันนั้นอย่างแน่นอน

 

ฉงนสงสัยว่าเป็นพวกเมจิคไอเท็มสำหรับผู้ใหญ่รึเปล่า แต่ขนาดโซเนียที่มีหน้ามีตาภายในกิลด์การค้าก็ยังไม่เคยพบเห็นของเล่นที่สมจริงมากถึงเพียงนี้มาก่อนเลย

 

“ ……อึก ”

 

โซเนียกลืนน้ำลายดังเอื๊อก เอื้อมมือเข้าไปหาเจ้าสิ่งนั้นอย่างกล้าๆ กลัวๆ  

หยิบมันขึ้นมาอย่างแผ่วเบา ราวกับถูกอารมณ์อันไม่อาจข่มไว้ครอบงำไปทั่วทั้งร่างกาย

 

ฉับพลันนั้น ที่แผ่ขยายไปทั่วฝ่ามือก็คือสัมผัส ความร้อน และชีพจรการเต้นซึ่งเป็นอันหนึ่งอันเดียวกับที่ได้รู้สึกในวันนั้น

แล้วพอจ้องสังเกตการณ์ไปยังเจ้าสิ่งนั้นที่เข้ามาอยู่ภายในฝ่ามือ ที่ลอยละล่องเข้ามาก็คือกลิ่นของผู้ชายที่มิวายจะทำให้หัวมึนเบลอ

 

“ นะ นี่มันอะไรน่ะ……ปะ เป็นของแท้จริงๆ น่ะเหรอ……!? ”

 

โซเนียยิ่งสับสนอลหม่านหนักเข้าไปใหญ่ พลางใช้มือจิ้มๆ แตะๆ ลูบคลึงเจ้าสิ่งนั้น

เท่านั้นแหละมันแสดงปฎิกิริยาโต้ตอบขึ้นมาภายในฝ่ามือนุ่มนิ่มของโซเนียโดยพลัน

 

“ ……! ”

 

ไม่รู้เลยว่าอะไรเป็นอย่างไร

ทว่าที่กำลังอยู่ภายในมือกำมือของเธอตอนนี้ ก็คือไอ้จ้อนของเอริออร์ที่เฝ้านึกถึงฝันหาตลอดมานับตั้งแต่วันที่ชวนเขามายังที่บ้านแบบเกือบๆ แน่นอน

ในฉับพลันที่เข้าใจเช่นนั้นด้วยสัญชาติญาณ ร่างกายของโซเนียก็ค่อยๆ ร้อนผ่าวขึ้นมา

 

แต่เป็นในจังหวะนั้นเอง

 

“ ขอโทษนะโซเนีย! ช้าเลยก็จริง แต่รอแอลลี่ทำผมให้แห้งอีกหน่อยก็จะเตรียมตัวเสร็จแล้วละ! ”

“ อึ้ก!?!?!?!?!? ”

 

เอริออร์ที่เปิดประตูซึ่งเชื่อมกับห้องนอนดังแอ๊ดแล้วจึงก้าวเข้ามาภายในห้องนั่งเล่นนั้น ทำเอาโซเนียสะดุ้งโหยงตัวลอย

 

“ อะ อะอะเอริออร์!? มะ ไม่เป็นไรหรอกนะไม่ถือสาเลยซักนิดนะ!? ”

 

ในระหว่างที่เอ่ยกล่าวพร้อมหันมองไปยังเอริออร์— โซเนียก็ซ่อนไอ้จ้อนที่จับอยู่ในกำมือไว้ข้างหลังตัวเองทันที

 

(ถ้าถูกรู้ว่าแอบลูบคลำไอ้จู่ที่กลิ้งอยู่ในห้องผู้ชายละก็……มีหวังโดนนึกว่าเป็นพวกโรคจิตแน่!)

 

ขนาดตัวเองก็ยังไม่รู้ว่ากำลังพูดบ้าอะไร แต่ก็คงจะรู้สึกตัวว่าตนเองกำลังทำเรื่องไม่เหมาะสมอยู่เหมือนกันกระมัง

โซเนียตีหน้านิ่งทำเนียนปิดชั้นวางของซึ่งบรรจุไอ้จ้อนทองกับไอ้จ้อนเงินเอาไว้ไปพลาง หันหน้าเผชิญสถานการณ์สุดใจขาดดิ้นเพื่อกันไม่ให้เอริออร์สังเกตเห็นหำที่เธอกำหลบไว้อยู่ข้างหลัง

 

ทว่า มันเป็นในช่วงยามนั้นแหละ

 

“ ฮึก!? มันใหญ่ขึ้นมาข้างใน (มือฉัน) ……!? ”

 

คงเพราะพยายามจะซ่อนอย่างสุดชีวิตเกินไป ก็เลยเผลอใส่แรงบีบหำหนักไปหน่อยกระมัง ไอ้จ้อนที่ถูกกระตุ้นจึงเครื่องติดคิดผงาด

การเติบโตของสิ่งนั้นได้ก้าวล้ำเหนือความคาดหมายของโซเนียไปไกลลิบ โด่มากจนแทบจะแพลมโผล่ออกมาจากแผ่นหลังอันบอบบางของเธออยู่แล้ว

 

“ อย่าออกมานะ! ”

 

โซเนียเปล่งเสียงเรียกเบาๆ เข้าหยุดหำ แต่ก็ให้ผลตรงข้าม

เป็นในจังหวะที่โซเนียกำลังใจเต้นตูมตามหน้าแดงแจ๋อยู่กับระดับการขยายใหญ่พองตัวของเจ้ากุนเชียง,

 

“ ขอโทษที่นอนตื่นสายนะ เดี๋ยวจะไปรินชาให้เดี๋ยวนี้แหละ ช่วยรออีกเดี๋ยว……เป็นอะไรเหรอโซเนีย? ทำไมหน้าแดงซะ……นั่นซ่อนอะไรอยู่ข้างหลังรึเปล่า? ”

“ ขึก!? มะ ไม่มี๊ไม่มีเลย! ”

 

โซเนียปฏิเสธคำพูดของเอริออร์สุดใจขาดดิ้น

แต่ชะรอยท่าทางของเธอจะดูประหลาดมากไป

เอริออร์จึงเอียงหัวกล่าว “จริงเหรอ? รู้สึกไม่ดีตรงไหนมั้ย?” แล้วเดินรี่ใกล้เข้ามาหาโซเนีย

ช่วงจังหวะที่คิดว่าฉิบหายตายห่าแล้วนั่นเอง

 

“ หวา!? ”

“ ……! ”

 

เอริออร์เดินชนเข้ากับโต๊ะที่กำลังจะเอาชามาวาง ทำให้ความสนใจเบี่ยงเบนห่างออกไปจากโซเนียเพียงชั่วพริบตา

ฉับพลันนั้น โซเนียก็ไม่รอช้าซุกหำซ่อนข้างใต้เสื้อตัวเองในทันที

 

พูดอย่างละเอียดก็คือ เอาหนีบไว้ระหว่างหน้าอกของตนเองที่เติบโตจนใหญ่เบิ้มไม่สมวัย

 

บริเวณอกที่บีบอัดแน่นเพราะชุดชั้นในทำการหนีบหำเอาไว้อย่างมั่นคง ยึดไว้ได้โดยไม่ต้องใช้มือกดช่วยเลยเชียว

เนื่องจากหน้าอกใหญ่เบิ้มจะคอยดันเสื้ออยู่จากภายใน ก็เลยทำให้มีช่องว่างเล็กๆ อยู่ระหว่างท้องของโซเนียและเนื้อผ้าเสมอ ต่อให้เอาหำใหญ่ซุกไว้ใต้เสื้อ แต่มองจากภายนอกแล้วก็จะไม่สังเกตเห็นความผิดปกติแม้แต่น้อยเลยทีเดียว

 

“ ถะ โธ่ เอริออร์นี่ละก็ แกร่งออกแท้ๆ แต่ดันเหม่อลอยอะไรอยู่หือ ฉันยังจะดูแข็งแรงดีไม่มีโรคภัยห่างไกลจากไข้หวัดมากยิ่งกว่าอีก เอริออร์นั่นแหละคอยดูแลตัวเองให้ดีๆ ซะจะดีกว่านะ ”

“ อะฮะฮะ ขอโทษนะ ”

 

โซเนียจงใจหมุนตัวหันหลังให้เอริออร์เห็น พลางก้มช่วยเก็บใบชาที่กระจัดกระจายเกลื่อนพื้นด้วยสองมือ

ส่งผลให้โซเนียสามารถอำพรางความจริงที่ตนแอบลูบคลำขยำไอ้จ้อนได้อย่างสมบูรณ์แบบด้วยเหตุประการฉะนี้

 

 

—หลังจากนั้น โซเนียที่พาเอริออร์กับแอลลี่เดินดูร้านรวงต่างๆ ภายในเมืองอย่างหน้าตาเฉยโดยมีหำถูกหนีบอยู่กับหน้าอกทั้งอย่างนั้น ก็พยายามสบหาโอกาสจะเอาไอ้จ้อนกลับไปคืนชั้นดังเดิมหรอกนะ……แต่ก็ไม่มีโอกาสให้ทำเช่นนั้นได้เลย

และแล้ว,

 

“ ทำ ทำยังไงดีล่ะ…… ”

 

คืนวันนั้น

โซเนียถอดเสื้ออยู่ภายในห้องตัวเอง ก่อนจะเปล่งเสียงออกมาอย่างอึ้งๆ

 

“ เผลอเอา ไอ้จู๋ของเอริออร์กลับมาบ้านด้วยซะได้…… ”

 

โซเนียกลัดกลุ้มโดยมีหำกองแผ่เหนือเตียงอยู่ต่อหน้า

แบบนี้มันก็เหมือนกับลักขโมย—ไม่ก็ลักพาตัวแบบเกรียนๆ เลยนี่นา

ต้องรีบเอาไปคืน……คิดเช่นนั้นด้วยความรู้สึกผิดบาปที่อัดแน่นเต็มอก

แต่ในจังหวะเดียวกัน กลิ่นที่ล่องลอยมาจากหำที่กองอยู่เบื้องหน้าก็กระจายฟุ้งเต็มไปทั่วห้อง—

 

“ ถะ ถ้าแค่หน่อยเดียวละก็…… ”

 

ใบหน้าของโซเนียเคลื่อนเข้าใกล้เอริออร์ของเอริออร์

แล้วไม่นานหลังจากนั้น……ตบะของเธอก็แตกกระจุยแหลกกระจายโดยสมบูรณ์

 

　＊

 

“ อ้าว? ”

 

วันที่ได้โซเนียพาไปรู้จักกับร้านอาหารอร่อยๆ มากมายภายในเมือง

ภายหลังจากทำการ ‘สนิทสนม’ กับอลิเซียอย่างเต็มอิ่ม และตรวจเช็คสเตตัสเพลทเหมือนเช่นเคยเรียบร้อย

ผมที่เปิดหา ‘ไอ้จ้อนทอง’ , ‘ไอ้จ้อนเงิน’ และ ‘ไอ้จ้อนเพลน’ ที่เก็บไว้ในชั้นเพื่อทำการตรวจสอบสถานะอันกลายเป็นกิจวัตรประจำวันใหม่ในพักนี้ไปแล้วนั้น ก็ได้เปล่งเสียงหลุดออกมา

 

เพราะหำที่ซ่อนไว้ภายในกระเป๋าหนังมันหายไปแท่งนึงน่ะเอง

ที่หายไปก็คือไอ้จ้อนเพลน แท่งเดียวที่ถูกปล่อยทิ้งไว้ในสภาพชุดวันเกิดโดยไม่ได้ทำการแปลงคุณลักษณะน่ะ

 

“ มันจะหายไปตามกาลเวลาจริงด้วยสินะเนี่ย ค่อยยังชั่ว แบบนี้ต่อให้จะงอกใหม่เพิ่มขึ้นมายังไงก็ไม่น่าจะมีปัญหาเรื่องการกำจัดหรอก  ที่แท่งทองกับแท่งเงินไม่หายไปนี่คงเป็นเพราะมีดีเลย์เนื่องจากถูกแปลงคุณลักษณะละมั้งนะ……? ”

 

ผมครุ่นคิดอย่างเจาะลึกร่วมด้วย รู้สึกอุ่นใจกับความจริงที่ไอ้จ้อนที่เพิ่มใหม่หายไปพร้อมหงายตัวลงนอนหลับ

 

 

เอริโอ สการ์เล็ต  14 ปี  ฮิวแมน  <มารตัณหา>  เลเวล 92

สกิลที่ถือครอง

พยศเย็ด Lv8

พันธสัญญานายบ่าว (ไม่มี Lv)

แปลงรูปทรงดุ้นคุณชาย Lv8

แปลงคุณลักษณะดุ้นคุณชาย Lv7

แยกถอนดุ้นคุณชาย Lv4

ได้เปรียบต่างเพศ (ไม่มี Lv)

งอกเงยดุ้นคุณชาย Lv4

แปลงดุ้นเหมาะเจาะเด็ดดวงอัตโนมัติ  (ไม่มี Lv)

 

 

 

ทว่า ในยามเช้าของวันถัดมา

 

“ …………อึ้ก!? ”

 

ฉับพลันที่ลืมตาตื่น ผมก็ดันตัวลุกขึ้นราวกับสะดุ้งตื่น

หัวใจเต้นดังตูมตาม หน้าแดงแจ๋มากขนาดที่ไม่ต้องมองกระจกก็ยังรู้

 

ทำไมถึงมีอาการแบบนั้นน่ะเหรอ……ก็เพราะผมหลับเห็นฝันเปียกที่โคตรเรียลซะจนคิดเป็นอื่นใดไม่ได้นอกจากความเป็นจริงยังไงล่ะ

 

“ ฝะ ฝันเมื่อกี้มันอะไรกันน่ะ……หยั่งกับเกิดขึ้นจริงเลย……แถมสิ่งที่เกิดขึ้นข้างในฝันมันยัง เป็นอะไรบ้าบออย่างโซเนียเอาหำแท่งที่หายวับไปเล่นอย่างหนักคนเดียวจนสลบเหมือดด้วยอีกต่างหาก…… ”

 

ฝันที่โคตรเรียลและทะลึ่งระดับที่ไม่เคยเห็นมาก่อนนั่น ทำเอาผมลนลานยกใหญ่ตั้งแต่เช้าตรู่

เพราะแปลงดุ้นเหมาะเจาะเด็ดดวงอัตโนมัติ ก็เลยทำให้แม้แต่โซเนียที่ไม่มีประสบการณ์สามารถเสร็จสมอารมณ์หมายได้ด้วยเช่นกัน พอคิดแบบนี้แล้วฝันมันก็ดูน่าเชื่อถือแบบแปลกๆ ด้วยไงประเด็น……  

 

“ มันก็ใช่ เมื่อวานท่าทีของโซเนียดูแปลกไปนิดหน่อยจริงๆ นั่นแหละ แถมไอ้จ้อนที่งอกเพิ่มเอาไว้ก็หายไปด้วยหรอก……แต่ต่อให้ยังไงโซเนียก็คงไม่มีทางทำอะไรแบบนั้นอยู่แล้ว ”

 

ทำการ ‘สนิทสนม’ กับอลิเซียซะขนาดนั้นแล้วแท้ๆ นี่ผมยังจะฝันอะไรแบบนั้นกับสาวคนอื่นอีกเหรอเนี่ย……

ไม่เกี่ยวกับ <กิฟต์> แล้วคราวนี้ ผมนี่มันเลวจริงๆ เลย……รู้สึกเกลียดตัวเองร่วมด้วยไปพลางก้าวลงจากเตียงนอน

 

แต่เป็นตอนนั้นเองที่เหมือนรู้สึกตะหงิดๆ ยังไงชอบกล ผมจึงลองเปิดแสดงสเตตัสเพลทดู ฝันเมื่อครู่มันเรียลมากเกินกว่าจะตัดสินว่าแค่คิดไปเอง ก็เลยลองเช็คเพราะสงสัยว่ามีสกิลพิลึกอะไรโผล่ขึ้นมาอีกรึเปล่าน่ะ

 

ทว่า ความคาดหมายของผมก็ได้คลาดเคลื่อนไปอย่างยิ่งใหญ่

 

“ ……เอ๊ะ!? ”

 

เห็นสิ่งที่สเตตัสเพลทแสดงแล้วผมก็อึ้งค้าง

 

“ ทะ ทำไม……เลเวลถึงขึ้นล่ะ……? ”

 

ส่วนที่ขึ้นจากการ ‘สนิทสนม’ กับอลิเซียนี่ ผมก็ทำการเช็คตั้งแต่เมื่อคืนก่อนจะเข้านอนแล้วแท้ๆ……ทำไมถึงได้

ความเป็นจริงที่ฉิบหายหนักกว่าการมีสกิลใหม่ปรากฎหลายเท่า มันทำเอาผมสมองตายคิดอะไรไม่ได้ไปพักใหญ่ๆ เลยเชียว

 

 

เอริโอ สการ์เล็ต  14 ปี  ฮิวแมน  <มารตัณหา>  เลเวล 100

สกิลที่ถือครอง

พยศเย็ด Lv8

พันธสัญญานายบ่าว (ไม่มี Lv)

แปลงรูปทรงดุ้นคุณชาย Lv8

แปลงคุณลักษณะดุ้นคุณชาย Lv8

แยกถอนดุ้นคุณชาย Lv4

ได้เปรียบต่างเพศ (ไม่มี Lv)

งอกเงยดุ้นคุณชาย Lv4

แปลงดุ้นเหมาะเจาะเด็ดดวงอัตโนมัติ  (ไม่มี Lv)