ขับไล่ไอ้มารตัณหา ~เพราะได้รับกิฟต์สุดอนาจารเลยโดนไล่ออกจากนครหลวง แต่แค่ทำเรื่องลามก (รวมช่วยตัวเองด้วย) ก็เวลอัพแบบพรวดพราดเฉย~ - ตอนที่ 16: กิลด์มาสเตอร์แทนคุณ

“ ขอให้ฉันได้พูดอีกครั้งเถอะ ขอบคุณพวกเธอจริงๆ ที่ช่วยเหลือลูกสาวคนเดียวที่สำคัญยิ่งกว่าชีวิตฉันเอาไว้จากพวกมอนสเตอร์ ”

“ ไม่ต้องถึงขนาดนั้นหรอกครับ! เป็นเรื่องบังเอิญเฉยๆ แล้วผมก็แค่ทำในสิ่งที่สมควรเท่านั้นเองครับ! ได้โปรดช่วยเงยหน้าขึ้นทีเถอะครับ ”

 

ภายหลังจากที่ได้เขาช่วยแยกตัวคุณเรนนี่ออกไป

ผมกับอลิเซียก็ถูกนำทางมายังห้องรับแขกบนชั้นสองของกิลด์ แล้วจึงโดนกิลด์มาสเตอร์เขาก้มหัวให้อยู่นี่ละ

ในเวลาแบบนี้ น้อมรับคำขอบคุณเอาไว้แต่โดยดีซะจะถือว่าเป็นมารยาทหรอกก็จริง แต่การตอบสนองของกิลด์มาสเตอร์ที่ออกจะสุภาพเกินเหตุนั่นก็ทำเอาผมเกรงใจจนไปไม่เป็นเลยเชียว

 

จะว่ายังไงดีละ คือในเวลาแบบนี้ หากเป็นพวกคุณขุนนางคนอื่นก็คงจะยืดอกรับคำขอบคุณได้อย่างผ่าเผยมากกว่านี้หรอก แต่ดูท่าแล้วผมคงจะไม่ค่อยสันทัดกับอะไรพวกนี้แฮะ

 

“ เป็นเด็กหนุ่มที่มีนิสัยตรงตามที่ได้ยินมาจากลูกสาวเลยนะ เท่าที่ฟังแล้วเห็นว่าเพิ่งจะมีอายุแค่ 14 ปีเท่านั้นเองไม่ใช่เหรอ แค่เก่งมากความสามารถระดับที่โค่นเรนนี่ลงได้ด้วยอายุน้อยเพียงเท่านั้นก็ถือว่าหายากมากแล้วแท้ๆ และถ้าหากยังเป็นคนอ่อนน้อมถ่อมตัวด้วยอีกนี่ ฉันก็คงจะมัวมาเคืองกับวาจาคำพูดอันลุ่มหลงของลูกสาวอยู่ไม่ได้แล้วสิ ”

 

เอิ่มคือ ไม่ถึงกับถ่อมตัวหรอกครับ แค่ <กิฟต์> ของผมมันไม่ใช่อะไรที่สามารถยืดอกภาคภูมิใจได้เท่านั้นเอง……เป็น <มารตัณหา> พยศเย็ดเลยนะครับผมเนี่ย……

 

“ ลูกสาวฉันเป็นเด็กอ่อนโยนน่ะ ที่ออกนอกเมืองไปในตอนนั้นก็เพื่อไปจัดเตรียมของขวัญสำหรับมอบให้แม่ในวันเกิดน่ะสิ มีดอกไม้ที่จะผลิบานเฉพาะบนเนินเขาที่ห่างออกไปจากตัวเมืองเล็กน้อยอยู่น่ะ ตามจริงแล้วฉันสมควรจะต้องเป็นคนพาลูกสาวไปด้วยตัวเองหรอก แต่เนื่องจากงานการรัดตัวก็เลยมอบหมายให้ลูกน้องไปแทน เห็นงานสำคัญกว่าอะไรจนเกือบจะต้องเสียใจไปตลอดชีวิตแล้ว อาจจะเหมือนพูดซ้ำซาก แต่จะขอบคุณเธอยังไงก็คงไม่พอจริงๆ หากมีสิ่งที่ฉันสามารถช่วยเหลือได้ก็ยินดีจะเป็นกำลังให้ ติดขัดอะไรก็เชิญพูดออกมาได้เลย ”

 

กิลด์มาสเตอร์กล่าวเช่นนั้นพลางส่งยิ้มให้อย่างแจ่มใส

ท่าทางนั้นช่างคลับคล้ายกับโซเนียที่พูดว่า “จะตอบแทนบุญคุณแน่นอนเลยละ” มากเหลือเกิน ทำให้เข้าใจได้เลยว่าเขาคนนี้เป็นพ่อของโซเนียจริงๆ นั่นแหละ

 

อืมม

แค่ที่ได้มาจากร้านค้าอาวุธของคุณเวพุสก็ถือเป็นการตอบแทนที่มากพอเหลือแหล่แล้วหรอก แต่เขาก็ถึงกับพูดด้วยน้ำใจให้ถึงขนาดนี้เลยไง จะปฏิเสธมันก็คงเสียมารยาท

กระนั้นในตอนนี้พวกผมก็ลงทะเบียนเป็นนักผจญภัยเสร็จไปแล้วเรียบร้อย งั้นยังจะมีเรื่องอะไรให้ขอร้องกับเขาคนนี้ที่เป็นกิลด์มาสเตอร์หลงเหลืออยู่อีกเหรอ……เป็นในระหว่างที่กำลังครุ่นคิดเช่นนั้น

 

“ ……เอริโอ ลองปรึกษาเรื่องข้อจำกัดแรงก์ของเควสต์ดูไหม? ”

“ อ๊ะ ”

 

ถูกอลิเซียแตะๆ เท้าแล้วผมก็หลุดเปล่งเสียงออกมา

อ๊ะ จริงด้วยสิ

ก็คิดว่าคงน่าจะต้องคอยสั่งสมผลงานในฐานะนักผจญภัยเก็บไปเรื่อยๆ นับแต่หนึ่งเหมือนชาวบ้านเขาเท่านั้นหรอกนะ แต่ไหนๆ แล้วก็ลองขอดูหน่อย……

 

“ ถ้างั้นก็ขอผมปรึกษาแบบไม่เกรงใจเลยแล้วกันนะครับคุณกอร์โด พอจะช่วยทำอะไรซักอย่างกับข้อจำกัดแรงก์เควสต์ให้ทีได้มั้ยครับ? พอดีว่าพวกผมมีเหตุผลส่วนตัวนิดหน่อย ก็เลยอยากจะเข้ารับงานระดับสูงในฐานะนักผจญภัยให้ได้โดยเร็วขึ้นน่ะครับ ”

 

ข้อจำกัดแรงก์

นั่นก็คือข้อจำกัดของระดับเควสต์ที่สามารถรับทำได้นั่นเอง

นักผจญภัยจะถูกจำแนกออกเป็นแรงก์ต่างๆ ตามผลงาน แล้วก็จะสามารถรับทำเฉพาะงานที่มีระดับความยากตรงกับแรงก์ดังกล่าวเท่านั้น

ถือเป็นระบบที่มีไว้เพื่อปกป้องชีวิตของนักผจญภัย รวมทั้งลดโอกาสที่จะมีใครทำคำร้องล้มเหลวจนกิลด์สูญเสียความเชื่อมั่นไปด้วยในตัว

 

การจะยกระดับความยากของคำร้องที่สามารถรับทำได้นั้นก็มีแต่ต้องค่อยๆ เก็บสะสมผลงานไปสถานเดียว ต่อให้ถือครอง <กิฟต์> ที่มีความเป็นเลิศสูงแต่ก็ถูกกำหนดให้จำต้องรับทำคำร้องพวกเก็บวัตถุดิบหรืองานจิปาถะต่อเนื่องไปแบบพื้นๆ เพื่อยกระดับแรงก์เช่นเดียวกัน ก็คนที่ฝีมือต่อสู้เก่งกาจแต่ไม่เชี่ยวเรื่องทิศทางหรือไม่มีความรู้เกี่ยวกับวัตถุดิบต่างๆ นั่นก็มีเยอะแยะออกนี่นา

 

แต่ไม่ว่าอะไรก็มีข้อยกเว้นเสมอ ในกรณีที่แสดงความสามารถซึ่งสูงล้ำนำหน้าใครๆ ให้เห็นเป็นที่ประจักษ์แจ้งได้ ก็จะมีได้รับสิทธิพิเศษให้ข้ามพวกงานขั้นพื้นฐานแล้วไปเริ่มต้นรับงานที่มีระดับสูงขึ้นมาหน่อยได้เลยเหมือนกัน

ทว่าการจะทำให้ได้แบบนั้นก็ต้องแสดงความสามารถที่สูงเอาเรื่องให้คนที่มีตำแหน่งฐานะใหญ่โตได้เห็นชัดๆ แน่ะ ก็เลยเรียกได้ว่าไม่ค่อยใช่วิธีการที่จะทำได้จริงซักเท่าไหร่หรอกนะ

 

“ อะไรกัน เรื่องแค่นั้นเองเหรอ! ”

 

คุณกอร์โดที่เป็นกิลด์มาสเตอร์พลันแย้มยิ้มอย่างสดชื่น

 

“ ไม่ใช่ปัญหาเลยซักนิดเดียว! ฝีมือระดับที่ถล่มฝูงอาร์เมอร์แอนท์ซึ่งมีพลาทูนเป็นตัวนำได้อย่างง่ายดาย หนำซ้ำยังเอาชนะเรนนี่ เอมเมอรัลด์คนนั้นได้อย่างท่วมท้นด้วยนี่นะ ทางเราเองก็อยากจะขอให้พวกเธอช่วยลุยงานเคลียร์คำร้องให้ด้วยเหมือนกันละ จะจัดให้แบบที่ต้องการเลยนะ ”

 

เรื่องที่เอาชนะคุณเรนนี่ที่เป็นผู้ทดสอบก็แพร่สะพัดไปเป็นวงกว้างเรียบร้อยแล้วด้วย ถ้าจะรับทำคำร้องที่มีระดับความยากสูงตั้งแต่แรกเริ่มก็คงไม่มีใครสงสัยหรอก……คุณกอร์โดเขาว่าแบบนั้นพร้อมตอบรับต่อคำขอด้วยความยินดี

 

ช่วยได้มากเลย

เท่านี้ก็ถือว่าสามารถร่นเวลาจนกว่าจะกรุยทางไปถึงไอเท็มยกเลิกพันธสัญญานายบ่าวได้เยอะทีเดียว

ทีนี้ก็เหลือแค่ว่าพวกผมจะเคลียร์คำร้องได้เรื่องได้ราวรึเปล่านี่แหละ

 

และเป็นในจังหวะที่ผมกำลังตื่นตัวกระตือรือร้นอยู่นั่นเอง,

 

“ แต่ว่านะ หากให้ฉันพูดแล้ว ก็ไม่ค่อยอยากจะแนะนำให้รับทำคำร้องความยากระดับสูงเลยตั้งแต่แรกหรอก ”

 

ที่สีหน้าของกิลด์มาสเตอร์ดูเคร่งเครียดขึ้นมาอย่างกะทันหัน

 

“ ช่วงหลายวันมานี้ จู่ๆ แนวโน้มการปรากฎตัวของพวกมอนสเตอร์ก็ชักแปลกไปจากปกติ ที่มีมอนสเตอร์ทรงพลังอย่างอาร์เมอร์แอนท์โผล่มาอยู่บริเวณใกล้เมืองนั่นก็ถือเป็นตัวอย่างเคสนึง……ฉันรับหน้าที่เป็นกิลด์มาสเตอร์ของเมืองนี้มานานหลายปีแต่ก็อดคิดไม่ได้ว่าสถานการณ์มันประหลาดเหลือเกิน ก็ถ้าไม่อย่างนั้นก็คงไม่มีทางปล่อยให้ลูกสาวออกไปเจอกับอันตรายแบบนั้นแน่ละ ”

 

ผมตาลุกโพลงกับคำพูดของคุณกอร์โด

แนวโน้มการปรากฎตัวของมอนสเตอร์แปลกไปนี่……หมายความว่ามีเหตุประหลาดแบบเดียวกับตอนที่ผมถูกฝูงบอร์กินคนเข้าทำร้ายกำลังเกิดขึ้นอยู่ในแถวบริเวณนี้ด้วยงั้นเหรอ

ผมเล่าถึงการปรากฎขึ้นแบบนอกฤดูกาลของบอร์กินคนให้เขาฟัง โดยทำการกลบเกลื่อนเล็กน้อยเพื่อปกปิดไม่ให้เขารู้ว่าเดินทางมาจากไหนไปพลาง

 

“ แถวบริเวณนครหลวงก็มีแบบนั้นเหมือนกันเหรอนี่ อืมม ทางเราก็ได้ตั้งหน่วยสอบสวนแล้วกำลังดำเนินการสืบหาต้นตออยู่เหมือนกันหรอก แต่มันเป็นเหตุประหลาดที่เพิ่งเกิดขึ้นได้แหม่บๆ เองน่ะ ยังไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่าเป็นเหตุแบบชั่วครู่ชั่วคราวหรือไม่อย่างไร……อืมแต่เอาเป็นว่า ก็เหมือนกับที่ลูกสาวฉันเจอกับภัยพิบัติแบบปุบปับนั่นแหละ เราไม่อาจรู้ได้เลยว่าพวกเธอออกไปแล้วจะเจอกับเหตุแปลกประหลาดแบบไหนบ้าง ดังนั้นขอแนะนำให้เริ่มทำคำร้องดูลาดเลาแถวบริเวณใกล้เมืองก่อนซะจะดีกว่านะ ”

“ เข้าใจแล้วครับ นอกจากต้องให้ช่วยเหลือแล้วยังมีเมตตาช่วยบอกข้อมูลที่ล้ำค่ามาอีก ขอบคุณมากเลยจริงๆ นะครับ ”

 

ผมก้มหัวลงให้กับคุณกอร์โดที่แสดงสีหน้าท่าทางเป็นห่วงจากก้นบึ้งของหัวใจ

ถึงยังไงพวกผมก็ยังไม่รู้เส้นทางแถวบริเวณนี้ดีเลย งั้นก็เชื่อฟังตามคำผู้ใหญ่แล้วเริ่มต้นจากคำร้องสบายๆ ก่อนแล้วกัน

 

และมันเป็นในฉับพลันที่ใกล้จะพูดคุยกับกิลด์มาสเตอร์จบอยู่แล้วนั่นเอง

 

“ หากเป็นเช่นนั้นแล้ว ฉันผู้นี้ก็จะชี้แนะแนวทางให้แก่พวกเอริออร์คุงเองค่ะ! ”

 

อุหวายโผล่มาไง!?

 

ผู้บุกชวนขนหำลุก—คุณเรนนี่เปิดประตูห้องรับแขกแล้วโผล่เข้ามาแบบไม่ให้สุ้มให้เสียงจนทำเอาผมสะดุ้งโหยงตัวลอย

 

“ ตัวฉันคนนี้ที่ทำงานเป็นนักผจญภัยอยู่ในแถวละแวกนี้มานับนานหลายปีนั้นรู้รับทราบถึงทำเลทิศทางและสถานที่เก็บเกี่ยววัตถุดิบนาๆ ประเภทอย่างดีเลยทีเดียวเชียวค่ะ และถ้ามีมอนสเตอร์โผล่ขึ้นมาอย่างผิดธรรมชาติก็แน่นอนว่าอยู่กันสามคนย่อมต้องจัดการได้ดีกว่าสองเป็นแน่แหงอยู่แล้ว กิลด์มาสเตอร์ก็คงจะอุ่นใจไร้กังวลด้วยเช่นกัน การฝึกฝนเด็กใหม่เองก็ถือเป็นงานอันสลักสำคัญของนักผจญภัย ตัวเรนนี่ เอมเมอรัลด์ผู้นี้ไซร้จะขอทุ่มเททั้งแรงใจไปกับการอบรมบ่มเพาะเหล่าหนุ่มสาวรุ่นใหม่อย่างไม่หวังผลตอบแทนเองค่ะ ”

 

คุณเรนนี่ทำความเคารพต่อกิลด์มาสเตอร์ด้วยท่วงท่าสง่างามเหมาะสมกับรูปโฉมที่เข้ารูป

ต่อให้ใครดูยังไงก็เห็นเป็นอากัปกิริยาของนักผจญภัยมือฉมังที่ทั้งจริงจังและเยือกเย็น

ทว่าสายตาข้างนั้นกลับกำลังจ้องเขม็งโลมเลียไปรอบทั่วทั้งร่างกายของผมอย่างต่อเนื่องไม่มีหยุดไม่มียั้ง ทำเอาหนาวสั่นขนลุกขนชันขึ้นมาเลยเชียว

อะ อะหวาหวา……เค้ากะล่อผมชัดเจนเลยนี่นาคนคนนี้……

 

“ นับว่าเป็นความเอาใจใส่ที่ยอดเยี่ยมไปเลย แต่ว่านะเรนนี่คุง ”

 

เป็นตรงนั้นเองที่คุณกอร์โดเอามือก่ายบริเวณตา ถอนหายใจออกมาพร้อมอ้าปากเอ่ยกล่าว

 

“ เธอน่ะเป็นผู้ทดสอบของกิลด์เรา ถึงจะมีเวลาพอให้รับทำคำร้องได้ในช่วงเวลาว่างก็เถอะ แต่จะไปตามชี้แนะให้กับพวกเขาที่เหมือนจะอยากสร้างชื่อในฐานะนักผจญภัยโดยเร็วที่สุดได้ที่ไหนกัน มันจะกินเวลานานเกินไปไม่ใช่เรอะ ”

“ ไอ้งานฮุคควยพรรค์นั้นมันไม่มีความหมายให้ต้องทำอีกต่อไปแล้วค่ะ ฉันจะขอถอนตัวจากการเป็นผู้ทดสอบนับตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ”

 

เฮ้ยพูดได้ไม่อายปากเลยนะเนี่ย!?

ไม่ว่ายังไงก็จ้องจะไล่ตามผมมาให้ได้ชัดๆ……สุดสะพรึงโดยแท้

แต่แผนของคุณเรนนี่ก็ไม่อาจไปถึงฝั่งฝัน

 

“ ทำไม่ได้หรอกนะเรนนี่ ”

“ ห้ะ? ”

“ ลืมสัญญาที่ทำไว้ไปแล้วรึไง เธอทำสัญญาเป็นผู้ทดสอบของกิลด์เอาไว้แบบปีต่อปีนะ อย่างน้อยที่สุดถ้าไม่ยอมทำงานไปจนกว่าจะถึงตอนอัพเดตสัญญาครั้งหน้าก็จะถูกลงทัณฑ์โทษฐานทำผิดเงื่อนไขข้อตกลง และก็จะขอพูดเพิ่มเติมเอาไว้ว่าฉันสามารถกำหนดรูปแบบการลงทัณฑ์ได้ดั่งใจเลยทีเดียว หากคิดจะโยนงานทิ้งด้วยความเห็นแก่ตัว งั้นฉันเองก็สามารถยกเลิกใบอนุญาตในฐานะนักผจญภัยของเธอไปชั่วคราวได้เลยนะ ”

 

คาดว่าคุณกอร์โดที่เห็นใจผมเขาคงจะช่วยพูดใส่สีเกินจริงให้อยู่บ้างบางส่วนเหมือนกันแหละ แต่พอเห็นว่ามีการยกเอาสัญญาออกมาอ้างแล้วคุณเรนนี่ก็เปล่งเสียงร้องออกมาว่า “อ๊ะ”

 

“ ชะ ใช้อำนาจอย่างไม่ชอบธรรมค่ะ! ถึงจะเป็นกิลด์มาสเตอร์ก็เถอะแต่บทลงทัณฑ์ที่เกินเหตุสุดขั้วแบบนั้นมัน……หนอยแน่คิดจะทำลายความรักความสัมพันธ์ระหว่างฉันกับเอริออร์คุงงั้นหรือคะ!? ”

“ โอ๋ๆๆ ค่ะคุณเรนนี่ มามะกลับไปประจำที่ดีกว่านะ! รับรองว่าเดี๋ยวจะต้องมีเด็กผู้ชายที่ถูกใจตรงสเป็คโผล่มาอีกแน่นอนเลยค่ะ! ”

“ อุว๊าาาาาาาา! เอริออร์คุง–! ”

 

คุณเรนนี่ถูกสาวโต๊ะประชาสัมพันธ์พูดเป่าหูโน้มน้าวใจไปพลาง โดนเหล่านักผจญภัยกว่าหลายสิบคนช่วยกันฉุดกระชากลากออกไปจากห้องซะอย่างนั้น คงคิดได้ว่าต่อให้ใช้แรงช้างสารขัดขืนก็คงไม่วายถูกกิลด์มาสเตอร์ฟาดมะเหงกใส่อยู่ดีก็เลยจำใจยอมละมั้งนะ

 

ผมก้มหัวให้กับกิลด์มาสเตอร์อีกครั้งภายในห้องรับแขกที่กลับมาเงียบเชียบอีกครา

 

“ ……หลายรอบหลายครั้งเลย ขอบคุณมากจริงๆ นะครับ ”

“ อ่าไม่หรอก……ขอโทษด้วยนะคนในกิลด์ฉันคอยตามรังควานอยู่นั่น ”

 

แต่จะยังไงก็ตาม……ด้วยเหตุนี้เองผมที่ได้รับความช่วยเหลือจากผู้คนมากมาย จึงได้ทำการลงทะเบียนเป็นนักผจญภัยสำเร็จไปได้อย่างราบรื่น (?)