ขอเกิดใหม่ เป็นภรรยาคุณชายโม่ - ตอนที่ 29 ไร้สาระจริงๆ

ลักษณะที่บ้าคลั่งของฉู่เสี่ยวเสี่ยวนั้น เกินความคาดหมายของหลายๆคน เซี่ยอันหรานมองไปที่ฉู่เสี่ยวเสี่ยว และอดคิดไม่ได้ว่าเมื่อก่อนที่ฉู่เสี่ยวเสี่ยวผลักเธอตกบันได ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความชั่วร้าย

“ฉันจะตายอยู่ที่จริงๆนะ ！”ฉู่เสี่ยวเสี่ยวใช้แรงทั้งหมด กดปลายมีดแหลมไปที่คอทำให้เกิดบาดแผล และพูดเสียงดังว่า：“ ฉันพูดจริงทำจริง ！”

“พระเจ้าช่วย…….”กู้เหม่ยอวี้มองเห็นเลือดที่ไหลออกมาจากคอของฉู่เสี่ยวเสี่ยว ก็อดไม่ได้ที่จะปิดปาก และส่งเสียงร้องเบาๆ

ถังรั่วชิวไม่คาดคิดมาก่อนว่าฉู่เสี่ยวเสี่ยวจะทำเรื่องแบบนี้ เขาตกใจมากกับพฤติกรรมที่บ้าคลั่งของฉู่เสี่ยวเสี่ยวแบบนี้ เขานึกย้อนไปคนที่อยู่ในอ้อมกอดเขาที่อ่อนโยนนั่นใช่ฉู่เสี่ยวเสี่ยวไหม ?

แม้ว่าเซี่ยหมิงเซวียนกับเซี่ยจวินจะไม่ขยับ แต่พวกเขาไม่คาดคิดว่ารูปลักษณ์อ่อนแอและน่าสมเพชของฉู่เสี่ยวเสี่ยว กำลังซ่อนความหวาดระแวงและจิตวิญญาณที่มืดมิด

ในห้องนั่งเล่นเงียบลงไปพักใหญ่

“ฉู่เสี่ยวเสี่ยว คุณมีสิทธิ์อะไรเป็นเจ้าของทุกอย่างของฉัน”

เซี่ยอันหรานก้าวไปข้างหน้าและพูดอย่างเย็นชาว่า：“คุณรู้สึกว่าตัวเองถูกปฎิบัติอย่างไม่ชอบธรรม คุณบอกว่าแม่ของฉันจงใจข่มคุณ ? คลาสเรียนฝึกอบรมตั้งแต่ฉันเล็กจนโต คุณไม่เข้าเรียนไม่ใช่เหรอ ? ตอนที่เรียนเต้นรำ เพราะว่าคุณกลัวเจ็บ เลยไม่กล้าเรียน ตอนเรียนคณิตศาสตร์ เพราะว่าคุณคบกับผู้ชาย เลยพยายามโดดเรียน ตอนเรียนภาษาอังกฤษ เพราะว่าคุณออกไปเที่ยวกับคนอื่นจนเหนื่อยเลยหลับตลอดทั้งคลาส ฉันได้รับการฝึกฝนอย่างหนัก ? งั้นฉันถามคุณหน่อย ฉันฝึกท่องคำศัพท์อย่างยากลำบาก กำลังฝึกเต้นรำ ตอนที่ฝึกทำแบบฝึกหัดยากๆ คุณทำอะไรอยู่ ?”

“ส่วนเรื่องหุ้น ไม่ใช่พ่อแม่เป็นคนให้ฉัน แต่เป็นคุณย่าของฉันที่เอาส่วนของท่านมอบให้ฉันก่อนท่านเสีย ทำไมคุณถึงต้องการมัน ? ตั้งแต่ท่านนอนป่วยเป็นอัมพาตอยู่บนเตียง คุณได้เข้าใกล้ท่านไหม ? ทุกครั้งที่ฉันพาคุณไปเยี่ยมท่าน คุณมักจะหาเหตุผลมากมายที่จะผลักออกมา คุณคิดว่าย่าของฉันไร้ค่า ดังนั้นจึงไม่คุ้มค่าที่จะเข้าใกล้ แม้แต่มองท่านคุณยังไม่มองท่านเลย ? และที่ฉันได้การยอมรับจากบริษัทหวาอวี่ ตระกูลของฉันไม่มีบทบาทเลยแม้แต่น้อย ！”

เซี่ยอันหรานขมวดคิ้วและหัวเราะเยาะขึ้นมา：“ตอนนี้คุณมาต้องการทุกอย่าง ? ฉู่เสี่ยวเสี่ยว ไม่มีรางวัลสำหรับคนที่ไม่มีจ่าย ！คุณแค่เห็นสิ่งที่ฉันได้มา คุณเห็นไหมว่าฉันจ่ายอะไรบ้าง ? ถ้าคุณรู้สึกว่าทุกสิ่งที่ฉันได้มามันไม่ยุติธรรม งั้นคุณก็ไปฝึกฝนอย่างหนัก พยายามเต้นรำ คุณไปทำโจทย์คณิตยากๆ ท่องศัพท์ภาษาอังกฤษที่น่าเบื่อทีละคำสิ ? คุณรู้สึกว่าเพราะว่าฉันเป็นลูกสาวของตระกูลเซี่ยเลยได้ทุกสิ่งทุกอย่างมา ถ้างั้นคุณกลายเป็นฉันเซี่ยอันหรานคนนี้คุณจะทำได้ไหม ?”

เมื่อเผชิญกับคำถามของเซี่ยอันหราน ฉู่เสี่ยวเสี่ยวก็ไม่ตอบอะไร ทำได้เพียงเม้มริมฝีปากแน่น

“คุณทำไม่ได้ ！คุณยังรู้สึกว่าพ่อแม่ของฉันให้ทรัพย์สินเพียงเล็กน้อย ทำไมทรัพย์สินของตระกูลเซี่ยมีเล็กน้อย ทำไมไม่เอาทรัพย์สินกิจการของตระกูลเซี่ยทั้งหมดให้คุณ ทำไมถึงมีผู้หญิงที่สวยและรวยกว่าคุณ ทำไมถึงมีผู้ชายที่ไม่รักคุณและไม่ยอมก้มหัวให้คุณ ！”เซี่ยอันหรานพูดอย่างเย็นชา

ฉู่เสี่ยวเสี่ยวมองไปที่เซี่ยอันหราน และถอยหลังไป เธอส่ายหัวเบาๆ เธอไม่อยากยอมรับคำพูดของเซี่ยอันหราน แต่ว่าเธอก็รู้ว่าตัวเองไม่มีทางปฎิเสธ จึงทำได้เพียงพยักหน้าเบาๆ

เซี่ยอันหรานจ้องไปที่ฉู่เสี่ยวเสี่ยวและส่ายหัว：“ คุณไม่มีทางพอใจ ไม่ว่าคุณจะอยู่ในตำแหน่งไหน คุณก็จะรู้สึกว่าคนอื่นทำให้คุณเสียใจ คุณแค่อยากรับ แต่ไม่รู้จักจ่าย คุณแค่ต้องการประสบความสำเร็จ ไม่รู้จักพยายาม คุณอยากตายก็ตายไปเลย ฉู่เสี่ยวเสี่ยว คุณคิดว่าชีวิตของคุณสามารถคุกคามใครก็ได้ ?

สามารถทำลายชื่อเสียงตระกูลเซี่ย หลังจากที่คุณตาย คุณจะกลายเป็นผู้หญิงที่โลภและไม่เพียงพอในคำพูดของคนอื่น คุณยังคิดว่าชีวิตของคุณมีค่าขนาดไหนกัน ? และอีกอย่าง คุณกล้าตายเหรอ ?”

ฉู่เสี่ยวเสี่ยวสูญสิ้นสติ เซี่ยหมิงเซวียนจึงก้าวไปข้างหน้า และหลบมีดของในมือฉู่เสี่ยวเสี่ยว ฉู่เสี่ยวเสี่ยวกรีดร้องและทรุดตัวลงบนพื้น ถังรั่วชิวก็ล้มลงกับพื้นและเช็ดเหงื่อของตัวเอง

เซี่ยจวินลุกขึ้น และพูดอย่างสงบนิ่งว่า：“ ใครก็ได้ ส่งคุณฉู่และคุณถังออกไป ต่อไปห้ามคุณฉู่และคุณถังเข้ามาใกล้ตระกูลเซี่ย คุณบอกเลขาให้แจ้งออกไป ต่อไปคุณฉู่และคุณถัง เป็นศัตรูกับตระกูลเซี่ย ถ้าอยากเป็นศัตรูกับตระกูลเซี่ย ก็รีบไปผูกมิตรกับพวกเขา ！”

กู้เหม่ยอวี้อดไม่ได้ที่จะพูดว่า：“ คุณชาย คุณจะทำแบบนี้กับเสี่ยวเสี่ยวไม่ได้ เสี่ยวเสี่ยวยังเป็นแค่เด็กอยู่ เธอจะ……..”

เซี่ยจวินมองกู้เหม่ยอวี้ ขมวดคิ้วและพูดว่า：“ เธอจะทำไม ? คุณผู้หญิง ความเมตตาเอาไว้ให้คนดี นั่นถึงเรียกว่าความเมตตา ให้ทานหมาป่าขาวผู้เนรคุณ นั่นก็คือการตัดเลือดเนื้อของตัวเองเพื่อเลี้ยงดูคนเนรคุณที่พร้อมจะฆ่าคุณได้ทุกเมื่อ ！”

เซี่ยจิวนไม่เคยพูดแบบนี้กับกู้เหม่ยอวี้มาก่อน และไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เขาก็จะยังให้เกียรติกู้เหม่ยอวี้ แต่ตอนนี้เขาทนต่อไปไม่ได้แล้ว กู้เหม่ยอวี้ใจดี แต่ให้ความเมตตากับคนชั่ว มันไม่เรียกว่าทำความดี แต่มันจะกลายเป็นสมคบคิดกับผู้ร้าย

กู้เหม่ยอวี้เม้มริมฝีปากล่างของเธอ แต่เมื่อฉู่เสี่ยวเสี่ยวได้ยินกู้เหม่ยอวี้ขอร้องให้เธอ เธอก็รีบคุกเข่าหน้ากู้เหม่ยอวี้ร้องไห้และพูดว่า：“ คุณแม่ คุณสงสารฉันเถอะนะ ตั้งแต่จำความได้ ฉันก็อยู่ที่ตระกูลเซี่ย

นอกจากตระกูลเซี่ยแล้ว ฉันไม่มีที่ไปเลย หากพวกคุณไล่ฉันออกไป ฉันไม่รู้ว่าจะเป็นอย่างไรบ้าง ?”

ถ้าหากเธอออกจากตระกูลเซี่ยแล้ว งั้นเธอก็ไม่มีคฤหาสน์อาศัยอยู่ ไม่มีคนรับใช้ให้เรียก และไม่สามารถสวมเสื้อผ้าแบรนด์เนม และรถหรูได้อีกต่อไป เมื่อฉู่เสี่ยวเสี่ยวพูดถึงตรงนี้ ชีวิตของเธอมันช่างเหมือนกับการตกนรกเลย ！

กู้เหม่ยอวี้มองไปที่ฉู่เสี่ยวเสี่ยวที่คุกเข่าร้องไห้ไม่หยุดอยู่บนพื้น เธอขมวดคิ้วและพูดว่า：“ ถ้างั้นก็ควรให้สิ่งของที่เคยรับปากเสี่ยวเสี่ยวไว้ พวกเราจะ………”

เซี่ยจวินมองไปที่ฉู่เสี่ยวเสี่ยวแล้วส่ายหัว พร้อมพูดอย่างเย็นชาว่า：“ฉันจะไม่ให้ทรัพย์สินกับคนที่เกลียดฉัน คุณก็ไม่สามารถให้เงินเธอแม้แต่นิดเดียว ในตอนนั้นฉันไม่น่าตอบรับให้คุณรับเลี้ยงเธอเลย ฉันน่าจะเห็นความตั้งใจของเธอมาตั้งนานแล้ว ดูสินี่มันเป็นคนยังไง ? เธอควรดีใจว่าเธอเป็นผู้หญิง ถ้าหากเธอไม่ใช่ผู้หญิงที่อ่อนแอ เมื่อเทียบกับสิ่งที่เธอพูดมาเมื่อครู่ ยังมีเรื่องที่ใส่ร้ายเซี่ยอันหรานอีก ฉันเซี่ยจวินจะปล่อยให้เธอตายไปอย่างแน่นอน ”

หลังจากเซี่ยจวินพูดจบ ก็หันไปพูดกับคนรับใช้อย่างดุดันว่า：“พวกคุณกำลังตกตะลึงเรื่องอะไร ยังไม่ “เชิญ ”คุณกับคุณถังออกไปจากตระกูลเซี่ยของเราอีก ?”

ตระกูลเซี่ยพูดเน้นคำว่า “เชิญ” คำนั้น คนรับใช้ของตระกูลเซี่ยไม่เคยเห็นเซี่ยจวินโกรธแบบนี้มาก่อน พวกเธอไม่รอช้า รีบไปที่ห้องของฉู่เสี่ยวเสี่ยว และเก็บของที่รกของฉู่เสี่ยวเสี่ยว และโยนออกไปนอกประตูตระกูลเซี่ย ฉู่เสี่ยวเสี่ยวและถังรั่วชิว ก็ถูกโยนออกมาจากตระกูลเซี่ย

ฉู่เสี่ยวเสี่ยวขู่คนรับใช้ตระกูลเซี่ยที่โยนเธอออกมาว่า：“ พวกแกมันก็แค่คนใช้ พวกแกไม่มีสิทธิ์มาแตะฉัน ！”

คนรับใช้ตระกูลเซี่ยขมวดคิ้ว：“ พวกเรากินข้าวของตัวเอง มีสิทธิ์อะไรถึงด้อยกว่าคนอื่น ? มันดีกว่ากินของคนอื่นและยังใช้คนอื่น และยังมีคนไม่เห็นค่าของมันอีก ”

ฉู่เสี่ยวเสี่ยวพยายามอย่างหนัก：“ พวกแกจะกวาดฉันออกไปแบบนี้ไม่ได้ ”

คนรับใช้ของตระกูลเซี่ยมองไปที่ฉู่เสี่ยวเสี่ยวอย่างเย้ยหยัน：“คุณฉู่ เสื้อผ้าแบรนด์เนมและกระเป๋าของคุณเอาออกมาให้หมดแล้ว อย่างน้อยตอนนี้คุณก็ยังสามารถไปเรียนมหาวิทยาลัยได้ ถ้าหากคุณฉู่สูญเสียทุกอย่างที่มีไปในตอนนี้ งั้นก็สามารถสร้างปัญหาต่อไป…………”

ฉู่เสี่ยวเสี่ยวนั่งเป็นอัมพาตอยู่บนพื้น กัดฟันและพูดว่า：“ นี่คือคนตระกูลเซี่ย คำพูดหลอกลวงและคำพูดที่นับไม่ได้ ทั้งพูดดีแล้วว่า ที่มีตั้งหลายล้านล้วนเป็นของฉัน……..”

“คุณมันโง่ คุณมันโง่ ！”

ถังรั่วชิวที่ถูกขับออกมาพร้อมกันกัดฟันและพูดว่า：“ คุณไม่เพียงแต่ทำร้ายตัวเอง คุณยังทำร้ายผมด้วย ? ถ้ารู้ว่าคุณเป็นผู้หญิงแบบนี้ ผมไม่ควรเข้าใกล้คุณเลย ”

ถังรั่วชิวไม่คาดคิดเลยว่าฉู่เสี่ยวเสี่ยวจะโง่และร้าย สร้างปัญหามา เขาไม่ได้พูดอะไร แต่ก็ยังกลายเป็นศัตรูตัวฉกาจกับตระกูลเซี่ย ตอนนี้ถังรั่วชิวคิดถึงการแสดงออกที่เย็นชาของเซี่ยหมิงเซวียนและเซี่ยอันหราน ตัวเขาก็ค่อยๆสั่นขึ้นมา ความกลัวในใจเขามีมากเท่าใด ความเกลียดที่มีต่อฉู่เสี่ยวเสี่ยวก็มากขึ้นเท่านั้น ！

ฉู่เสี่ยวเสี่ยวหรี่ตาลง และหันไปมองถังรั่วชิว และร้องไห้อย่างน่าสงสารว่า：“ พี่รั่วชิว……..ต่อไปพวกเราจะทำยังไงกันดี ?”

ถังรั่วชิวผลักฉู่เสี่ยวเสี่ยวลงพื้นไปอย่างแรง：“เมื่อครู่คุณบอกว่าคนที่คุณรักคือเซี่ยหมิงเซวียนไม่ใช่เหรอ ? คุณก็ไปหาเขาสิ ดูสิว่าเขายังจะต้องการคุณที่มั่วผู้ชายถูกผมนอนมาแล้วรึเปล่า ！”

“มั่วผู้ชาย ?”ฉู่เสี่ยวเสี่ยวที่ถูกผลักลงพื้นหัวเราะอย่างเย้ยหยัน เธอลุกขึ้นและตระครุบถังรั่วชิว：“ ใช่แล้ว คุณได้ฉันแล้ว งั้นคุณก็ควรจะรับผิดชอบฉัน คุณควรให้ฉันหนึ่งร้อย…..ไม่สิ สามล้าน !”

“สามล้าน ? คุณบ้าเหรอ ? แค่ร่างกายคุณ ขายออกไป สามร้อยยังไม่ได้เลย ?”เมื่อได้ยินการแสดงของฉู่เสี่ยวเสี่ยวเมื่อครู่ ถังรั่วชิวจะเชื่อเธออีกได้อย่างไร ?

ทันใดนั้นฉู่เสี่ยวเสี่ยวก็ยิ้มและถอยหลังไปก้าวหนึ่ง เธอมองถังรั่วชิวและพูดว่า：“ ใช่สิ คุณจะมีเงินได้อย่างไร ? ถังรั่วชิว คุณคิดว่าตอนนี้ฉันไม่มีอะไรแล้วใช่ไหม ? แต่ไม่ว่าตอนนี้ฉันจะทุกข์แค่ไหน แต่ก็ยังดีกว่าคุณที่กำลังจะเป็นหนี้หลายร้อยล้าน ชีวิตทั้งหมดของตระกูลถังจะสูญสิ้น และคุณคงจะไม่สามารถชำระหนี้ก้อนโตได้หรอกใช่ไหม คุณทำลายทุกอย่างของฉันไปหมดแล้ว ！และคุณเองก็จะต้องกลายเป็นขอทาน ！”

ถังรั่วชิวโกรธมาก เขายกมือขึ้นและตบไป：“ นังผู้หญิงแพศยา !”

ถ้าเขารู้มาก่อนว่าฉู่เสี่ยวเสี่ยวจะเป็นคนแบบนี้ เขาจะไม่เข้าไปพัวพันกับฉู่เสี่ยวเสี่ยว ? เขายังทำให้ตระกูลเซี่ยขุ่นเคืองเพราะฉู่เสี่ยวเสี่ยว ? ถังรั่วชิวรู้สึกว่าผลกำไรของเขาไม่คุ้มกับการสูญเสีย มันเป็นเพราะฉู่เสี่ยวเสี่ยว ตระกูลถังกับตระกูลเซี่ยถึงตัดความสัมพันธ์กัน หากไม่มีเงินสนับสนุนจากตระกูลเซี่ยแล้วในสายตาตระกูลถังก็ล้มละลาย

ถังรั่วชิวเมื่อคิดถึงตรงนี้ก็โกรธและเกลียด เขาโบกมือและตบไปที่ฉู่เสี่ยวเสี่ยวอีกครั้ง：“ ตระกูลผมต้องล้มละลาย ทั้งหมดมันก็เป็นเพราะคนชั่วช้าคนนี้เป็นคนทำ ！”

ฉู่เสี่ยวเสี่ยวกุมใบหน้าที่ถูกตบจนแดง เธอส่ายหัว และใช้มือยันหลังลุกขึ้นมาจากนั้นก็ตบถังรั่วชิว：“ คุณสิเป็นคนขี้โกง ！คุณรู้ไหมว่าทุกครั้งที่ฉันอยู่กับคุณ ฉันต้องคิดว่าคุณเป็นเซี่ยหมิงเซวียน ? ผู้ชายที่อ่อนแอและไร้ความสามารถแบบคุณ ทำได้เพียงอาศัยตระกูลเซี่ยช่วยเหลือ ถึงยังรักษาภาพลักษณ์ของตัวเองในฐานะคุณชายได้ ก็แค่ผู้ชายที่เกาะผู้หญิง ！คุณคู่ควรกับฉันเหรอ ?”

ผ่านหน้าต่าง เซี่ยอันหรานมองไปที่ฉู่เสี่ยวเสี่ยวและถังรั่วชิวทีขาดกัน เซี่ยอันหรานรู้สึกว่าทั้งหมดนี้มันน่าขำสิ้นดี กลายเป็นว่าสองคนนี้เอาแต่ด่าและดูถูกกัน และพวกเขาเคยพูดต่อหน้าว่าพวกเขารักกันมาก ！