กำเนิดใหม่ทายาทเนตรจุติ - ตอนที่ 21 : กระบวนท่าเปิดประตู 8 ด่านพลัง

คุโรโตะ เอามือข้างหนึ่งท้าวสะโพกเลียนแบบโอโรจิมารุ แล้วหัวเราะเบาๆว่า “ฉันไม่ดีใจหรอกนะที่คนอ่อนแออย่างนายมาชมฉัน”

ไก ที่นอนอยู่กับพื้นก็ถึงกับคอตกเมื่อได้ยินประโยคนั้น

เมื่อเห็นความหดหูใจของ ไก คุโรโตะก็แอบพูดในใจว่า “เอ่อ นี่ฉันทําให้เขาท้อใจมากเกินไปหรือเปล่าเนี่ย?”

ขณะที่คุโรโตะกําลังจะพูดปลอบไก ด้วยคําพูดไม่กี่คํา แต่ไกก็หยุดแสดงอาการหงุดหงิดและพูดเสียงดังว่า “ฉันคือสัตว์ร้ายสีเขียวผู้ทระนงแห่งโคโนฮะ สักวันฉันตามนายทันแน่”

“ฉันคงจะคิดมากไปเอง…” คุโรโตะพึมพํากับตัวเอง “เฮ้ ยังไม่หมดแรงอีกเหรอ?”

ไกกระโดดขึ้นทันที “แน่นอน ฉันยังมีแรงเหลืออีกเพียบ!”

คุโรโตะซ่อนมือข้างที่ชาและเจ็บไว้ด้านหลัง แล้วพูดอย่างดูถูก “นาย..? จะบอกว่านายยังมีวิชาซ้อนอยู่งั้นเหรอ? ฉันไม่เชื่อหรอก!”

“แต่มันเป็นความจริง!” ไกพูด

“นายแน่ใจเหรอว่านายไม่ได้คิดไปเอง?” คุโรโตะรู้ว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องจริง แต่เขาก็ต้องแสร้งทําเป็นดูถูกไก

“ไม่! ฉันมีจริงๆ!” ไกพูดอย่างจริงจัง

“อย่างนั้นหรือ? งั้นก็แสดงให้ฉันดูสิ” ในที่สุดก็เป็นไปตามแผนของคุโรโตะ

หลังจากลังเลเล็กน้อย ไกก็ส่ายหัว

คุโรโตะแค่อยากจะบังคับไก ให้ใช้วิชากระบวนท่าเปิดประตู 8 ด่างพลัง เขาจึงจงใจพูดจี้จุดอย่างต่อเนื่อง “ทําไมล่ะ? นายคิดว่าจะหลอกฉันได้เหรอ? ดูถูกกันเกินไปหน่อยไหม?”

ไกรีบโบกมือและอธิบายว่า “ไม่ ไม่ ไม่ ไม่ใช่อย่างนั้น! พ่อของฉันบอกว่านี่เป็นวิชาต้องห้ามและให้ฉันสาบานว่าจะไม่ใช้วิชานี้กับเพื่อน!”

“อืม.อย่างนั้นเหรอ! แม้ว่าพ่อของนายจะเป็นนินจาที่น่านับถือในความคิดของฉัน แต่ฉันไม่เชื่อว่านายจะมีวิชาต้องห้ามอะไรที่จะสามารถทําร้ายฉันได้” หลังจากหยุดไปชั่วคราว คุโรโตะ ก็พูดต่อว่า “ดูเหมือนว่านายจะไม่เข้าใจความแตกต่างของพลังของเรานะ สู้กับฉันด้วยทั้งหมดที่มี รู้เอาไว้ส่ะว่าตอนนี้นายไม่ได้อยู่ในฐานะที่จะกักวิชาอะไรเอาไว้ มันจะเป็นการไม่ให้เกียรติถ้าฉันไม่ใช่พลังเต็มที่กับนาย แต่มันอาจทําให้นายได้รับบาดเจ็บสาหัส!”

ไกยังคงลังเล “แต่…แต่นี่เป็นวิชาต้องห้ามที่ทรงพลังจริงๆ ฉันยังไม่เข้าใจมันอย่างเต็มที่เลยด้วยซ้ํา!”

คุโรโตะก้าวไปข้างหน้าพร้อมกับเค้นแรงดันจักระ “จะบอกว่านายมีพรสวรรค์เหนือกว่าฉันงั้นเหรอ? หรือจะบอกว่านายมีเลือดบริสุทธิ์มากกว่าฉัน? ถ้านายไม่พยายามอย่างเต็มที่ ถ้านายไม่ใช้ทุกอย่างที่นายมี แล้วนายจะเอาชนะฉันได้ยังไง?”

“ฉัน…ฉัน…” ไกพูดติดอ่างและส่ายหัวซ้ายขวาอย่างต่อเนื่อง

เมื่อมองไปที่ไกที่พูดติดอ่าง คุโรโตะก็ยังคงกดดันเขาต่อไป “ หรือว่านายไม่อยากจะเอาชนะฉัน? ถ้าอย่างนั้นนายก็ไปสะเถอะ ฉันไม่สนใจจะต่อสู้กับคนอ่อนแออย่างนาย!”

หลังจากที่ไกฟังคําพูดของคุโรโตะ ร่างกายของเขาเหมือนถูกฟ้าผ่า จากนั้นเขาก็ค่อยๆกําหมัดแน่น

“ล้อเล่นหรือเปล่า ?!”

เพียงครู่เดียว คุโรโตะก็รู้สึกว่าออร่ารอบๆตัวไกเปลี่ยนไป

ในเวลานี้ ไกมองไปที่คุโรโตะ และตะโกนว่า “คุโรโตะ นายพูดถูก ฉันควรใช้กําลังทั้งหมดของฉันเพื่อต่อสู้กับนินจาที่แข็งแกร่ง สูงส่ง และอัจฉริยะอย่างนาย! ต้องวิธีนี้เท่านั้น พลังวัยรุ่นของฉันจะต้องไม่สูญเปล่า!”

คุโรโตะสับสนและพูดอย่างลับๆว่า “ฉันไม่ได้คลุกคลีกับพวกอัจฉริยะเลย แล้วคิดว่าอัจฉริยะมันติดตัวฉันมาตั้งแต่ตอนไหนเนี่ย? นี่ฉันแกล้งเข้าจนเขาคิดว่าฉันเป็นอัจฉริยะเลยเหรอ?”

ขณะที่คุโรโตะพึมพํา แรงดันจักระของไกก็เพิ่มขึ้นอย่างกะทันหัน!

“ประตูที่ 1 : ไคมง…เปิด!”

กระแสอากาศรอบตัวไก เปลี่ยนแปลงไปทันที

“ประตูที่ 2 : คิวมง เปิด!”

กระแสอาการรอบตัว ไกค่อยๆกลายเป็นเหมือนคลื่นพายุ

“ประตูที่ 3 : เซมง…เปิด!”

จักระพุ่งออกมาจากร่างของไกอย่างรุนแรงราวกับว่ามันมีชีวิต

ใบหน้าของคุโรโตะดูเฉยเมยในขณะที่ไกเริ่มเปิดประตูด่านพลังที่ละบาน แต่ในใจของเขาตกตะลึงเป็นอย่างมาก “เฮ้ เฮ้ เฮ้..พอแล้วมั้ง! นี่นายคิดจะฆ่าฉันเลยหรือไง?!”

และไกไม่สามารถอ่านใจคุโรโตะได้ ดังนั้นเขาจึงทําต่อไปโดยไม่มีทีท่าจะหยุด

“ประตูที่ 4 : โชมง…เปิด!”

จักระที่กระจายออกมาดูเหมือนจะหนาขึ้นและคลื่นอากาศที่หนาแน่นก็ลอยขึ้น เหมือนกับอาภรสัตว์หางที่ห่อหุ้มร่ายกายของไก
บางที่อาจเป็นเพราะตอนนี้ ไกสามารถเปิดประตูด่านพลังได้ถึงแค่บานที่ 4 เท่านั้น หรือบางทีเขาอาจรู้ว่านี้เป็นแค่การประลองระหว่างเพื่อน ดังนั้นหลังจากเปิดประตูที่ 4 โชมง (ประตูแห่งความเจ็บปวด) เขาจึงไม่เปิดประตูบานอื่นต่อ

“คุโรโตะ! เตรียมตัวให้พร้อม เพราะมาแล้ว!”

หลังจากพูดอย่างนั้น ไกก็ไม่รอให้คุโรโตะตอบ เขาเหมือนกลายเป็นสายฟ้าสีเขียวที่สว่างวาบแล้วพุ่งไปรอบๆคุโรโตะ และดูเหมือนกําลังมองหาโอกาสที่ดีที่สุดเพื่อเปิดการโจมตี

เนตรจุติของคุโรโตะ ส่ายไปมาในเบ้าตาอย่างรวดเร็วเพื่อมองตามร่างของไก ที่เร็วราวกับสายฟ้า แต่ความเร็วของไก ที่พุ่งจากด้านหนึ่งไปยังอีกด้านหนึ่งก็ไม่สามารถหลุดรอดไปจากวิชาเนตรของเขาได้

ความเฉียบคมของการมองเห็นของเนตรจุติ มากพอที่จะจับภาพร่างของไก ตอนเปิดประตูด่านพลังบานที่ 4 ได้ แต่การจับร่างของไกได้ ไม่ได้หมายความว่าคุโรโตะจะสามารถตามความเร็วของไกได้

ด้วยความคิดที่กําลังจมดิ่ง คุโรโตะพูดอย่างลับๆว่า “บ้ามาก เร็วเกินไปแล้ว”

แม้ว่าหลังจากปลุกเนตรจุติขึ้นมาได้แล้วเขาจะคอยฝึกฝนอย่างลับๆอยู่ตลอด จนทําให้ประสบการณ์ในการฝึกการต่อสู้ของเขาอยู่ในระดับจูนิน แต่ในความเป็นจริงประสบการณ์การต่อสู้ที่แท้จริงของเขาอยู่ต่ํากว่าระดับจูนินด้วยซ้ํา ดังนั้นเมื่อไกเปิดประตูแห่งความเจ็บปวด ระดับการต่อสู้ของไกก็เกินระดับการตอบสนองของคุโรโตะ หลังจากมองอยู่สักพักเขาก็สังเกตเห็นได้ทันทีเขาไม่สามารถตาม การเคลื่อนไหวของไกได้ทัน
เมื่อเห็นไกที่ยังคงหมุนรอบตัวเขาด้วยความเร็วสูงเพื่อมองหาช่องโหว่ คุโรโตะก็เริ่มวิตกกังวลและคิดหนักเกี่ยวกับวิธีรับมือกับไกที่เป็นไปได้

อันที่จริงหากเขาไม่ใช้พลังดูดหรือผลัก หรือหุ่นคาเสะคาเงะ ความแข็งแกร่งของคุโรโตะ ก็ยังไม่ถึงระดับโจนินพิเศษ แต่อย่างไรตามปริมาณจักระของเขาจะสูงกว่าระดับ จูนินขั้นสูง และนี่ก็เป็นความได้เปรียบเดียวของเขา ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจอย่างรวดเร็ว ซึ่งไม่ใช่เพื่อเปรียบเทียบการเคลื่อนไหว ไม่ใช่เพื่อเปรียบเทียบความเร็ว แต่เพื่อต่อสู้ในเรื่องของการใช้จักระ

ในการประลองครั้งนี้ เขาต้องชนะ!

ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เขาจะต้องชนะในศึกครั้งนี้

ด้วยเนตรจุติที่เขามี เขาไม่สามารถปล่อยให้ตัวเองพ่ายแพ้ได้แม้แต่ครั้งเดียว แม้ว่าจะเป็นเพียงแค่การประลองก็ตาม!

ขณะที่คุโรโตะตัดสินใจ ไกก็เคลื่อนไหวเช่นกัน

ไกถีบเท้ากับพื้นอย่างแรงจนทําให้ฝุ่นฟุ้งกระจายไปทั่วอากาศ และพุ่งตรงไปหา คุโรโตะอย่างรวดเร็วราวกับลูกกระสุนปืนใหญ่!

ตุ้ม !!!

ความเร็วนั้นเร็วมากจนดูเหมือนว่าจะเกินกว่าความเร็วเหนือเสียงและสนามฝึกซ้อมทั้งหมดก็สั่นสะเทือนจากแรงปะทะ!

การแสดงออกของคุโรโตะเปลี่ยนไปและเขาก็ตอบสนองทันที

อันที่จริง ก่อนที่ไกจะโจมตีคุโรโตะ เนตรของคุโรโตะก็ได้จับการเปลี่ยนแปลงในการไหลของจักระของไกได้ แต่การเปลี่ยนแปลงเพียงเล็กน้อยเช่นนี้ไม่เพียงพอที่จะทําให้คุโรโตะตอบโต้กลับด้วยมวยอ่อน 8 ทิศได้ ดังนั้นเขาจึงไม่ลังเลที่ จะใช้มวยอ่อนเคลื่อนสวรรค์

มันเป็นการปะทะกันที่รุนแรงอีกครั้งหนึ่ง ไกกระเด็นออกไปและพุ่งทะลุต้นไม้ใหญ่ 4 – 5 ต้นติดต่อกัน แรงระเบิดส่งผลกระทบไปทั่วและทําให้หลายคนในหมู่บ้านตกใจ

คุโรโตะก็อาการไม่ค่อยดีเช่นกัน ในตอนนี้เขารู้สึกเหมือนว่ามีเลือดออกภายในและรู้สึกเวียนหัวเป็นอย่างมาก!

อย่างไรก็ตาม หลังจากพยายามสูดลมหายใจลึกๆไม่กี่ครั้ง ไกก็ยืนขึ้นและกลายเป็นภาพเลือนรางอีกครั้ง เขากระโดดขึ้นไปบนอากาศและหมุนตัวกลางอากาศอย่างรวดเร็ว

“นั้นมัน?”

เมื่อเห็นไกที่เคลื่อนไหวได้อย่างรวดเร็วในอากาศราวกับว่าเขาเหยียบอากาศได้ คุโรโตะก็ขจัดความคิดที่จะโจมตีออกไปจากสมองทันที และตั้งสมาธิทั้งหมดไปที่การป้องกัน

ขณะที่เสียงของอากาศดังหวีดหวิว ไกเคลื่อนไหวอีกครั้งก่อนที่ร่างของเขาจะพุ่งลงมาจากอากาศสู่พื้นจนทําให้เสียงลมพัดแรงดังไปทั่วทั้งปา

“สลาตันโคโนฮะ!!!”

“มวยอ่อน 8 ทิศเคลื่อนสวรรค์!”

เพราะเนตรจุติของคุโรโตะ ไม่ว่าไกจะปกปิดวิถีการโจมตีของเขาอย่างไร เขาก็ไม่สามารถหลีกหนีจากการมองเห็นของคุโรโตะได้

ดังนั้นหาก คุโรโตะเปลี่ยนการตั้งท่าโจมตีและมุ่งเน้นไปที่การป้องกันเพียงอย่างเดียว ก็ไม่มีทางที่มวยอ่อน 8 ทิศเคลื่อนสวรรค์จะป้องกันสลาตันโคโนฮะของไกไม่ได้!

ตูม…

และเป็นอีกครั้งหนึ่งที่สลาตันโคโนฮะ ถูกมวยอ่อนเคลื่อนสวรรค์ของคุโรโตะขัดขวางไว้ได้

ร่างของไกกระเด็นออกไปราวกับลูกกระสุนปืนใหญ่ พุ่งออกไปไกลในปาและเกือบจะชนชาวบ้าน 2 – 3 คนที่ผ่านไปมา จนทําให้เกิดเสียงดังและความความแตกตื่น

ในป่า คุโรโตะรู้สึกเหมือนกับว่าร่างกายเขาขยังขยับไม่ได้ในตอนนี้

“กระดูกฉันยังไม่หักใช่ไหม?!”

เขารู้สึกเจ็บปวดไปทั้งตัวโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่มือของเขา มันทําให้เขารู้สึกกลัวขึ้นมาเล็กน้อย
ในขณะนี้เขาสังเกตเห็นพื้นใต้เท้าของเขา ด้วยตําแหน่งของเขาที่เป็นศูนย์กลางของวงกลม รอยแตกเป็นเหมือนใยแมงมุมบนพื้นที่แผ่กระจายไปทั่ว โดยขยายออกไปถึง 7 – 8เมตร