กำเนิดดาบปีศาจ - ตอนที่ 8 – ไร้ซึ่งหนทาง

กำเนิดดาบปีศาจ(BDS) เล่ม1 : บทที่ 8 – ไร้ซึ่งหนทาง

โนอาห์เลือกกองกระดาษทางด้านซ้าย ที่เป็นส่วนของศิลปะการต่อสู้

‘กระดาษทั้งห้าแผ่น

รูปแบบดาบของตระกูลบัลวัน เป็นดาบสองมือที่ถูกตีขึ้นโดยตระกูล สมดุลทั้งโจมตีและป้องกัน เหมาะสำหรับทหาร “ลมหายใจ” จะเพิ่มพลังให้กับการโจมตีแบบแทงจนสามารถทำลายก้อนหินให้แตกเป็นเสี่ยงๆ ได้ อันดับหนึ่ง

รูปแบบดาบเงา ดาบมือเดียวที่ทำมาจากการเคลื่อนไหวที่แปลกประหลาด ยากต่อการรับมือ เหมาะแก่กับใช้โจมตี ไม่เหมาะกับการป้องกัน “ลมหายใจ” สามารถทำให้ส่วนใดส่วนหนึ่งของร่างกายหายไปเพื่อจะจับศัตรูโดยที่พวกเขาไม่ทันตั้งตัว อันดับสอง

ดาบใหญ่ เป็นรูปแบบดาบสองมือที่เน้นในเรื่องสะท้อนการโจมตีของศัตรูและสวนกลับในทันที เน้นการป้องกันที่ยอดเยี่ยม “ลมหายใจ” สามารถสร้างโล่อากาศได้ชั่วขณะ อันดับสอง

ดาบคู่ เป็นรูปแบบของดาบมือเดียวแต่มีสองเล่ม เน้นเรื่องความเร็ว สามารถป้องกันและโจมตีได้พร้อมๆ กัน “ลมหายใจ” จะเพิ่มความสามารถในการเจาะทะลวงของดาบ ฟันถูกศัตรูแม้จะไม่สัมผัสกับใบดาบ อันดับสอง

ฝ่ามือเหล็ก เป็นรูปแบบการใช้มือเป็นอาวุธ โจมตีได้แม่นยำและคล่องแคล่ว “ลมหายใจ” จะทำให้มือของผู้ใช้แข็งขึ้นทำให้หยุดใบดาบหรือปลดปล่อยคลื่นกระแทกเพื่อทำลายอวัยวะภายในของศัตรู ความแข็งของมือจะคงอยู่ถาวรหากได้รับการฝึกฝนอย่างต่อเนื่อง อันดับสอง’

โนอาห์คิดในใจ

“ท่านอาจารย์ ทำไมถึงมีอันดับระบุอยู่ด้านข้างด้วยล่ะ?”

วิลเลียมอธิบายอย่างจริงจังราวกับคาดเดากับคำถามไว้ล่วงหน้าแล้ว

“อันดับแสดงถึงศักยภาพของเคล็ดวิชาเมื่อใช้ “ลมหายใจ” มันนิยามให้เห็นถึงประสิทธิภาพและการทำลายล้างว่าแข็งแกร่งเท่าใด ทุกเคล็ดวิชาและเวทมนตร์ล้วนมีอันดับ แม้แต่ผู้ฝึกตนเองก็มีอันดับเช่นกัน ข้าจะอธิบายส่วนของผู้ฝึกตนอีกครั้งเมื่อตันเถียนปรากฎบนตัวเจ้า”

โนอาห์เริ่มคิดอีกครั้ง ขณะมองแผ่นกระดาษในมือ

‘ดาบบัลวันไม่น่าสนใจเท่าไหร่เพราะแค่อันดับหนึ่ง ฝ่ามือเหล็กก็ดูเข้าท่า โดยเฉพาะการที่มือจะแข็งแบบถาวร แต่ช่วงหลายปีมานี้ก็คลุกคลีกับดาบมาตลอด ฉันควรจะเปลี่ยนดีไหม?’

เมื่อคิดเช่นนั้นกระดาษในมือเขาจึงเหลือเพียงแค่สองแผ่น

‘ดาบเงาน่าจะเป็นที่มาของข้อมืออสรพิษ ดังนั้นฉันจึงได้เปรียบในการเรียนรู้สิ่งนี้ แต่มันให้ความรู้สึกเหมือนกับเป็นกระบวนการฆ่าคนเสียมากกว่า มังกรจะหลงกลกับอุบายแบบนี้ไหมนะ?’

เช่นนั้นแล้ว ในมือของโนอาห์จึงเหลือกระดาษเพียงแค่แผ่นเดียว

“ข้าขอเลือกดาบสองมือเป็นศิลปะการต่อสู้”

“เลือกได้ดี เนื่องจากเจ้าต้องฝึกด้วยดาบสองเล่มพร้อมกันมันจึงจะยากในตอนเริ่ม แต่ไม่นานเจ้าจะเข้าใจว่ามันเป็นรูปแบบที่เหมาะกับทุกสถานการณ์”

โนอาห์เบนความสนใจไปยังกองกระดาษการบำรุงรักษาร่างกาย เขาไม่ได้สังเกตรอยยิ้มบนใบหน้าของวิลเลียมว่ามันหายไป ซึ่งถูกแทนที่ด้วยสีหน้าจริงจัง

‘บางทีฉันอาจจะคาดหวังจากกลุ่มของกระบวนที่ไม่จำเป็นต้องมีตันเถียนมากเกินไป ทุกเคล็ดวิชาล้วนคล้ายกับการหมุนเวียนน้ำแข็งและไฟ แค่เพิ่มความพิเศษอย่างพละกำลังหรือความเร็วเข้าไปเท่านั้น ทั้งหมดนี้ล้วนเป็นอันดับสอง ซึ่งน่าจะดีกว่าที่ฉันมีอยู่’

เขาเกือบพร้อมที่จะเลือกกระบวนการบำรุงรักษาที่เพิ่มความเร็วเมื่อเขาอ่านข้อมูลถึงแผ่นสุดท้าย

‘อันดับสาม’

สีหน้ากังวลบนใบหน้าของวิลเลียมเริ่มทวีคูณ ขณะมองเด็กตรงหน้าด้วยสายตาที่วิงวอน

‘ขอเถอะ อย่าเลือกอันนั้น นั่นไม่ใช้เคล็ดวิชา หากแต่เป็นกระบวนการทรมาน’

เขาไม่ได้ตั้งใจใส่กระบวนนั้นลงไปเพื่อให้โนอาห์ได้เลือก แต่หัวหน้าของเขาคิดต่างออกไปเช่นนั้นเขาจึงไม่มีทางเลือก

“วิลเลียม เราต้องเคารพคามปรารถนาของเขา หากเขาได้เข้ามาเป็นผู้พิทักษ์และพบว่าเราปิดบังกระบวนเอาไว้ เขาอาจเลิกไว้ในเราและคิดกบฏ”

นั่นคือคำพูดจากหัวหน้าของเขาที่กล่าวไว้เมื่อวาน

‘ข้ายังคงคิดว่าเจ้าเด็กนี่จะเข้าใจถึงความเจ็บปวดที่เราต่างพูดถึง’

ขณะที่วิลเลียมตกอยู่ในความกังวลและความคิดของเขา โนอาห์ก็อ่านกระบวนอันดับสามในมือ

‘การหลอมรวมนรกเจ็ดชั้น การบำรุงรักษาร่างกายขั้นสูงสุดซึ่งไม่จำเป็นต้องมีตันเถียน ในแง่ของพลัง เทียบเท่าได้กับกระบวนที่ต้องใช้ตันเถียน หากผู้ใช้รอดจากการรักษา เขาจะได้รับร่างกายอันดับสามที่สามารถต่อต้านศิลปะการต่อสู้อันดับหนึ่งและคาถาเวทมนตร์อันดับศูนย์ได้โดยไม่เกิดอันตรายใดๆ นอกจากนี้ เนื่องจาก “ลมหายใจ” รักษารูปทรงของร่างกาย จะมีการปรับร่างกายให้ดีขึ้น ความรวดเร็วในการฟื้นฟูและการจัดการร่างกาย การรักษาประกอบด้วยการทำลายจำนวนที่แน่นอนของจุดฝังเข็มตามจุดเฉพาะต่างๆ เพื่อสร้างกระแสวนการดูดซับที่จะบังคับลมหายใจแห่งสวรรค์และโลกให้ไหลเข้าสุ่ร่างกายและสร้างจุดฝังเข็มขึ้นมาใหม่ จากนั้นต้องนอนพักและรอให้รูปร่างจุดฝังเข็มเกิดขึ้นใหม่และบำรุงรักษาร่างกายในช่วงเวลาหนึ่ง จากนั้นต้องทำการรักษาแบบเดิมซ้ำอีกหกครั้ง คำเตือน : กระบวนนี้มีความอันตรายมาก ผู้ใช้จะต้องไม่หมดสติระหว่างดำเนินการเพื่อจัดการ “ลมหายใจ” หรือสิ่งใดที่อาจเกิดผิดพลาดขึ้นระหว่างกระบวนการสร้างจุดฝังเข็มขึ้นใหม่ จะเป็นเหตุให้พิการอย่างถาวรหรือเสียชีวิต คำเตือน : เจ็บมาก’

ขณะเงยหน้าขึ้น ในที่สุดโนอาห์ก็เห็นสีหน้าที่เป็นกังวลของอาจารย์

“ท่านอาจารย์ ข้าคิดว่าก่อนที่ข้าจะเลือกได้อย่างเหมาะสม ข้าจำเป็นต้องเข้าใจความแตกต่างของแต่ละอันดับระหว่างสิ่งเหล่านี้ให้ชัดเจนกว่านี้ก่อน”

วิลเลียมพยายามซ่อนความกังวลไว้ใต้รอยยิ้มและกล่าวว่า

“แน่นอน ลองคิดเช่นนี้นะ ในหนึ่งการโจมตี ยิ่งเสริมความหลากหลายเข้าไปมากเทาใด ก็ยิ่งมีพลังมาขึ้นเท่านั้น จุดที่อ่อนแอที่สุดคือร่างกาย ซึ่งมีเพียงแค่การที่ต้องทำให้มันแข็งแกร่งขึ้นเท่านั้น เหมือนกับการเสริมความแข็งแรงของกำแพง มาถึงส่วนของศิลปะการต่อสู้ ซึ่งเป็นการผสานระหว่างร่างกายกับ “ลมหายใจ” ซึ่งแน่นอนว่ามีพลังที่สูงกว่าร่างกายปกติถึงเท่าครึ่ง อย่างสุดท้าย คาถาเวทมนตร์ ใช้ตามธาตุของ “ลมหายใจ” ที่เจ้าสะสมอยู่ในตันเถียนผสมกับพลังงานจิตเพื่อสร้างเป็น คาถา ซึ่งมีอำนาจและพลังทำลายล้างมากที่สุด หากจะกล่าวโดยทั่วไป อันดับสูงสุดของผู้ฝึกตนคือ ร่างกาย ทั้งนี้ระดับของการฝึกตนและพลังงานจิตต้องใกล้เคียงกันด้วย ตอนนี้ให้มองว่าระดับตันเถียนเป็นเพียงรูปแบบหนึ่งของเชื้อเพลิง ยิ่งเชื้อเพลิงมาก ความแข็งแกร่งของประสิทธิภาพจะถูกนำมาใช้ร่วมกับศิลปะการต่อสู้และคาถา”

โนอาห์กลับไปอ่านกระดาษที่อยู่บนมือ

‘ข้อดีของเคล็ดนี้สุดยอดมาก ฉันไม่รู้ว่ามันคุ้มที่จะเสี่ยงหรือไม่’

“ท่านอาจารย์ สำหรับคนๆ หนึ่งที่มีตันเถียนแล้วจะต้องเวลานานเท่าใดจนกว่าจะได้รับร่างกายอันดับสามด้วยวิธีดั้งเดิม?”

วิลเลียมลังเลเล็กน้อยก่อนจะให้คำตอบ จากนั้นเขาก็เลือกที่จะพูดความจริง

“ในตอนเริ่มต้น ผู้นั้นจะต้องฝึกฝนกระบวนร่างกายอันดับสาม โดยไม่ผ่านกระบวนของอันดับหนึ่งและสอง ก็จะใช้เวลาอยู่ระหว่างห้าถึงสิบห้าปี”

“แล้วตอนนี้ร่างกายของข้าอยู่ระดับไหนรึ? ด้วยกระบวนดั้งเดิมจะต้องใช้เวลานานเท่าใดหากข้าได้ตันเถียนมาแล้วและฝึกฝนกระบวนอันดับสองไปพร้อมกันด้วย?”

พายุคำถามของโนอาห์โถมเข้าใส่วิลเลียมอย่างจัง หากเขาต้องการจะเสี่ยงชีวิต เขาต้องมั่นใจว่ามันจะเกิดผลดีมากกว่าผลเสีย

“ตอนนี้ร่างกายของเจ้าอยู่ต่ำกว่าอันดับหนึ่งอยู่ครึ่งหนึ่ง เนื่องจากร่างกายของเจ้ากำลังเจริญเติบโตอยู่ และเจ้าฝึกฝนกระบวนที่ไม่จำเป็นต้องมีตันเถียน ผลลัพธ์จะน้อยลงหากเทียบกับผลประโยชน์ที่จะได้รับจากเคล็ดในอันดับเดียวกันที่ต้องใช้ตันเถียน เช่นเดียวกับกระบวนอันดับสองข้างล่างนั่น หากเจ้าเริ่มการฝึกฝนสักอย่างตอนนี้ ตอนที่ตันเถียนปรากฎขึ้นมา เจ้าจะมีร่างกายอันดับหนึ่งครึ่ง และเจ้าอาจจะไปถึงแนดับสามได้ในช่วงห้าถึงเก้าปี หากเจ้าเลือกที่จะใช้ การทรมาน นั่นแทนล่ะก็ มันอาจจะต้องใช้เวลาจนกว่าจะเกิดผลสัมฤทธิ์ในสามถึงห้าปี”

โนอาห์งุนงงเล็กน้อย กระบวนแบบดั้งเดิมดูจะไม่ได้ช้าอย่างที่คิด เขามั่นใจว่า ด้วยระเบียบวินัยที่เข้มงวด จะทำให้เขาได้มาซึ่งร่างกายอันดับสามในเวลาอันรวดเร็ว โดยยอมเสียเวลาเพิ่มเติมไปสี่ถึงห้าปี แต่ทั้งนี้ก็ต้องหลีกเลี่ยงความเสี่ยงที่รุนแรงต่อชีวิตด้วย

เขากำลังจะล้มเลิกความคิดที่จะเลือกเคล็ดนรกเจ็ดขั้น เมื่อเขามองเข้าไปในดวงตาของอาจารย์ที่ดูเหมือนจะเต็มไปด้วยความละอาย จากนั้นเขาก็คิดบางอย่างและถามออกไปด้วยรอยยิ้มจางๆ

“มันยากเพียงใดกว่าจะได้มาซึ่งกระบวนการบำรุงรักษาร่างกาย?”

ครั้งนี้ ความละอายวิ่งพล่านไปทั่วร่างกายของวิลเลียม เขาลดศีรษะลงเล็กน้อยเพื่อเรียกความสงบกลับคืนมา จากนั้นก็พูดออกมาด้วยน้ำเสียงอันนุ่มนวล

“เจ้าต้องเข้าไปยังเขตในถึงจะได้มันมา”

รอยยิ้มจางๆ ยังคงปรากฏอยู่ จากนั้นโนอาห์ก็ยื่นกระดาษให้อาจารย์ของเขา

“งั้นข้าขอเลือกเคล็ดการหลอมรวมนรกเจ็ดขั้น”