กำพร้า ณ ต่างโลก - ตอนที่ 61 ทะเล
ต้นเดือน 5 วารีอายุ 22
ผมนึกถึงตอนที่เรากลายเป็นหน่วยพิเศษกันห้าคน
วันนั้นเราจับกลุ่มทำระเบิดรายใหญ่ที่วางระเบิดตามจุดต่างๆ
มันรู้สึกว่าได้ทำเรื่องดีๆ
แล้วพอเรื่องร้ายผ่านไป ผมอยากเที่ยว อยากหยุด
วีกับวิวตื่น
“ไปเที่ยวกันมั้ย? วี วิว”
“ตั้งแต่เช้าเลยเหรอ?”
หลังผมชวนวีก็ถามขึ้นมา
“ถ้าเราไปตอนนี้น่าจะไปถึงได้เร็ว”
“จะไปที่ไกลๆเหรอ? ไปสิๆ”
หลังผมบอกว่าที่มันไกล วิวก็อยากไปทันที
ผมโทรชวนวาโรแล้วเดินถามทุกคน
แต่ละคนดูอยากไป แต่นาบอกว่าถ้าเอาหนังสือไปอ่านด้วยได้จะไป
ตามแบบของนา เธอเที่ยวในแบบของเธอ
วันนั้นนาเป็นหน่วยสื่อสารที่ดีมาก และละเอียดในทุกเรื่อง
เธอทำทุกอย่างเก่งมาก เธอมีพรสวรรค์ในด้านนี้
ผมชวนนาคุย แต่ไม่นานเพราะเราต้องเตรียมตัวออกเดินทาง
อายะดูตื่นเต้นและเหมือนวัยลดลง 10 ปี หน้าเธอสดใสมาก
เรฟเนสบอกขอโทรหาพนักงานชั่วคราวก่อน
เราแต่งตัวชุดไปเที่ยวแล้วให้นาโทรจองรถ
วาโรใส่ชุดเที่ยวกับมงกุฎมาแล้วเข้ามานั่งที่เตียง
เธอมีกระเป๋าเล็กๆมาด้วยเมื่อบอกว่าจะไปทะเลหลายวัน
“มันมีหาดส่วนตัวอยู่ที่ทะเลตรงอ่าวนอร์ดอสทางเหนือ”
เธอเอาแผนที่เล็กๆมาด้วย
อ่าวนอร์ดอสอยู่ทางเหนือทางด้านขวา
มันต้องตรงไปขวาอย่างเดียว แล้วไม่นานก็จะถึง
ระยะเวลาเดินทางมันต้องประมาณวันหนึ่ง
ถ้าเราออกตอนนนี้เราจะไปถึงพรุ่งนี้เช้า
มันกำลังเวลาเหมาะพอดี
“หาดนั้นใช้ได้มั้ย”
“ถ้าเราปิดหาดตอนไปถึง จะไม่มีคนเข้า แต่มามุงดูได้ ตอนนี้คนจะเดินเล่นได้ปรกติ”
“แบบนั้นก็ดี ไปหาดเธอแล้วกัน”
“ฉันโทรไปจองก่อน”
หลังผมตัดสินใจ วาโรโทรศัพท์จองหาด
“เราจะไปถึงพรุ่งนี้เช้า”
วาโรพยักหน้าหลังผมบอก
เรารอรถมา เตรียมกระเป๋ากัน
ทุกคนมีกระเป๋ากันคนละใบ
ผมถือกระเป๋าเหล่าสาวๆไปขึ้นรถและนั่งรถสำหรับ 8 คน
รถมันใหญ่และมีนกฟาเนิคแปดตัว
เราขึ้นรถและออกรถเดินทาง
“ทะเลๆ”
วิวดูร่าเริง
“นั่นสินะ”
วีเห็นด้วยกับวิว
“ทะเลเหรอ?”
เรดจำปาหน้านิ่งๆ เหมือนไม่ได้รู้สึกอะไร
เมื่ออยู่กัน เจอกันเดือนหนึ่งผมได้รู้ว่ามันเป็นนิสัยเธอ
เธอไม่ค่อยได้รับเรื่องดีๆและเธอจะรู้สึกเฉยๆเมื่อเรื่องดีๆเข้ามาในชีวิต
วาโรทำหน้าเหนื่อยๆ
“เหนื่อยเหรอวาโร?”
เธอส่ายหน้าหลังผมถามเพราะเป็นห่วง
เธอทำหน้าเหมือนได้สบายและหมดเรื่องลำบากซักที เธอถอนหายใจแล้วเธอยิ้ม
“ฉันกำลังคิดอยู่ว่าฉันไม่ค่อยได้พักเลย”
“เธอเป็นถึงราชินี แต่มันไม่ดีสำหรับร่างกายถ้าไม่ได้พักเป็นช่วงๆ ประสิทธิภาพการทำงานมันต่ำกว่าเมื่อได้พัก”
หลังเธอบ่นแล้วผมอธิบายว่าแบบไหนดีกว่า เธอเปิดตาข้างหนึ่งเหมือนสนใจเรื่องที่ผมพูด
ผมยิ้มให้เธอและจับมือเธอ
“พักมั่ง เพื่อคนของเธอ คิดว่าเพื่อทำงานอย่างประสิทธิภาพ”
เธอเหมือนคิดหลายเรื่องหลังผมถาม
จากนั้นเธอพยักหน้าเหมือนเลิกคิดเรื่องหนักใจ
เธอถอดมงกุฎเอามาให้ผม
“ฝากหน่อย”
ผมรับและพยักหน้าหลังเธอพูด
ผมเอาเก็บไว้ในกระเป๋าผม
“เธอมีแฟนแล้ว เธอไม่ได้ตัวคนเดียวเหมือนเก่า”
“ฉันก็เห็นด้วย ที่รัก”
หลังผมพูด แล้วเธอหวานใส่ผมก็รู้ว่าเธอจะเรียกผมว่าที่รักหลังได้ยินอะไรดีๆ
เธออาจจะสบายใจที่ได้ยินคำพูดดีๆจากผม
หลังเราอยู่กันเริ่มนานแล้วเธอเริ่มพูดหวานๆเยอะขึ้น
อายะมองดูข้างทางเหมือนผู้ใหญ่ แต่มีชวนสาวๆคุยบ้าง
เรฟเนสโทรคุยเรื่องงานอยู่
นาอ่านหนังสือ
เราคุยกันเรื่องไม่หนักสมองไปเรื่อยๆ
“ชอบคนผิวเข้มหรือผิวขาว? วารี”
อยู่ดีๆวีก็ยิงคำถามมา
“ฉันชอบหมด เอาจริงๆฉันไม่ค่อยเลือกนักหรอก”
“หมายถึงใครก็ได้?”
เธอเหมือนหมั่นไส้ผมเพราะอะไรก็ไม่รู้
ผมงงกับการบุกของเธอ หรือมันเป็นการงับเล่นๆแรงๆของแมว
ผมส่ายหน้า
“ไม่ใช่อย่างนั้น ไม่ใช่ใครก็ได้หน้าไหนก็ได้ เฉพาะคนที่สวยในสายตาฉันและคนที่ใช่ พอเข้าใจมั้ยล่ะ”
“แล้วใครใช่สุด?”
หลังผมบอกให้ชัดเจน วีก็ยิงคำถามยากมาอีกแล้ว
“คำตอบมันเหมือนเดิม ใช่หมดทุกคน”
“เจ้าชู้”
หลังผมพูดจากใจ วีตำหนิผม แล้วงอนมองออกไปนอกหน้าต่าง
เรานั่งกันเกือบเป็นวงกลม
ที่นั่งโดยสารของนกฟาเนิคมันเป็นทรงกลม และผมนั่งอยู่ตรงกลาง
มันเป็นที่นั่งยาว ไม่แยกกัน
ผมง้อวีเพราะเธองอน เรากำลังจะไปเที่ยวกันอยู่แล้ว
ผมง้อถึงเย็นแล้วมันเริ่มดึก
ผมจะรีบนอนเพื่อตื่นมาดูพระอาทิตย์ขึ้น
เช้าอีกวัน
ผมตื่นมาได้กลิ่นทะเล
ผมรีบดูข้างทาง
เราเริ่มอยู่หมู่บ้านริมทะเลแล้ว
บ้านมันไม่เหมือนกันและมันเป็นบ้านเตี้ยๆโปร่งๆที่มีแหกับเรือเล็กๆเยอะ
เราผ่านตลาดปลาที่มีคนหลากหลายแบบ
เราผ่านร้านอาหารทะเลทั้งชื่อดังชื่อเล็ก ผมเคาะประตูคนขับด้านหน้า
ผมเลือกคนที่มีประสบการณ์เหมือนเดิม เพื่อให้เขาพากินร้านดีๆเหมือนที่เคยทำ
แต่เงินผมหนาขึ้นเมื่อเทียบกับตอนนั้น
ผมไม่ต้องเป็นห่วงเรื่องค่ากิน ค่าของใช้ต่างๆเลย
หน้าต่างคุยกับคนขับเปิด
“พาไปกินร้านดังๆหน่อยครับ”
“ได้ครับ”
หลังผมขอ เขาก็รับปาก
ไม่นานเราก็ลงร้านอาหาร
เรากินอาหารโต๊ะหมุนได้ วีกับวิวดูสนุก อายะเหมือนเคยกินแล้ว เรฟเนสก็เหมือนกัน
เรากินปลาตัวใหญ่ที่เหมือนปลากระพง
เรากินหัวปลากระพงต้มซีอิ้ว
เรากินปลาตาเดียวชุบแป้งทอดเค็มๆ
เรากินกุ้งอบวุ้นเส้น
เรากินปลาหมึกยักษ์ผัดผงกะหรี่
ทุกอย่างมันอร่อยมาก และหอม กลิ่นกระทะมันหอมมาก
มันทำให้รู้ว่าร้านนี้ทำอาหารมานานมาก
นาเป็นคนไปถามราคาเมื่อเรากินเสร็จ และบอกรายละเอียดว่าเรากินอะไรบ้าง
ผมมีผู้จัดการ
เมื่อขึ้นรถเดินทางต่อ นาก็ดูข้างทางเงียบๆ
เธออ่านหนังสือมาตลอดทางและไม่พูดอะไรมาตลอด
ไม่ดีแล้ว ถ้าเป็นอย่างนี้เธอจะอยู่ในโลกส่วนตัวคนเดียว
ผมเอามือบังหนังสือเธอ
เธอมองหน้าผม
“เป็นแฟนฉันนะ วันนี้ สนใจเราหน่อย”
“ฉันก็สนใจเงียบๆอยู่ไง”
“เอาพอดีๆ แบบพูดอะไรบ้าง ฉันนึกว่าเธอไม่พอใจ”
หลังเธอบอกว่ายังสนอยู่ ผมก็บอกปริมาณความสนใจที่พอดี
เธอพยักหน้าแล้วเอาศอกวางบนขอบหน้าต่างแล้วมองข้างนอก เลิกอ่านหนังสือ
บรรยากาศมันกำลังดีและพระอาทิตย์ขึ้น แสงกำลังส้มๆ
ทุกคนเริ่มตื่นแล้ว
“กลิ่นอะไรน่ะ”
วีตกใจกับกลิ่นใหม่
“ทะเล”
หลังผมพูด เธอก็ยิ้มแล้วมองข้างนอก
“จะถึงยัง?”
วิวตื่นแล้วและถามระยะทางอย่างเร็ว
“ไม่รู้เหมือนกัน เดี๋ยวถามให้”
ผมเคาะหน้าต่างคนขับอีกครั้ง
หน้าต่างเปิด
“ใกล้ถึงยังครับ?”
ผมถามให้สุภาพ
“อีก 5 นาทีครับคุณวารี”
“ขอบคุณครับ”
หลังผมได้ยินแล้วขอบคุณตอบ เขาก็ปิดหน้าต่าง
เราอัดกันตรงหน้าต่าง
โอ้ทะเล
มันสวยมาก และมีต้นมะพร้าวอยู่ประปราย
น้ำใสออกสีเขียว ลายคลื่นเห็นชัดเจน
ไม่นานเราก็ถึงโรงแรมข้างหาดส่วนตัว
ผมให้พนักงานถือกระเป๋า
ผมเข้าไปที่เคาน์เตอร์กันกับเหล่าสาวๆอย่างเร็ว
“วารี ราชินีวล็อดซีเมีย”
“รับทราบครับ”
หลังผมบอกชื่อเขาก็พร้อมบริการ
ผมได้กุญแจและรีบขึ้นห้อง
เราเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดว่ายน้ำ
แม้เราไม่ได้นัดกัน แต่ชุดว่ายน้ำเป็นบางอย่างที่เราซื้อไว้
แต่มันเป็นจากปีที่แล้ว มันจะฟิตนิดหน่อยเพราะร่างกายกล้ามขึ้นเรื่อยๆ
ผมใส่บ็อกเซอร์
วีใส่ชั้นในสำหรับว่ายน้ำ
พี่อเด็ปออกแบบชุดว่ายน้ำบางชุดให้เหมือนกางเกงในหรูๆ
แต่ละคนซื้อชั้นในว่ายน้ำแบบดีสุดในร้านกันทุกคน
แม้แต่เรดจำปาที่ดูเหมือนเฉยๆก็ยังใส่ชุดดีๆ
เธอเริ่มคิดว่าตัวเองมีฐานะขึ้นแล้ว
และเธอใช้เงินเธอเองซื้อ
ผมยิ้มให้ทุกคนและเราเดินจับมือกันไปทะเล
มันเป็นหาดส่วนตัวที่ไม่มีคน
ไม่มีคนมามุง และข่าวยังไม่ออกไปว่าราชินีวล็อดซีเมียมา
วีกล้าๆกลัวๆ เอาเท้าจิ้มน้ำ แต่ไม่นานก็สนุก
วิวลงน้ำเสียงดัง
วาโรค่อยๆเดิน
เรดจำปาใส่ชุดว่ายน้ำน่ารักๆ
นาแต่งตัวน่ารัก
อายะดูนิ่งๆ
เรฟเนสเล่นอยู่
ผมยิ้มให้พวกเธอ
ผมเลือกชุดว่ายน้ำของผมเองแบบหล่อๆ มา
เราเล่นน้ำกันอย่างเต็มหัวใจ
เราทำกิจกรรมข้างทะเลอย่างวอลเล่บอลชายหาด ตีแตงโม
เราเอาแตงโมมากินทั้งหมดและไม่ได้ตีเล่น
ผมสาดน้ำใส่เหล่าคนรักและพวกเธอสาดน้ำกลับใส่หน้าผมเต็มๆ
ผมยิ้มจากใจและเล่นน้ำอย่างสนุกสนาน
แดดกำลังดี
และแต่ละคนสวยจริงๆ ผมเกิดมาโชคดีจริงๆที่ได้มีคนรักอย่างนี้
ผมรู้สึกว่าเป็นคนโชคดี ที่พวกเธอแต่ละคนเลือกผมเป็นคู่ครอง
วาโรดูสนุกสนานและทิ้งมาดราชินีหมดสิ้น เธอเล่นน้ำเหมือนอายุเลขสิบอีกครั้ง
วีกับวิวเล่นเหมือนสาวซนๆ พวกเธอพากันไปแกล้งคนนู้นคนนี้
อายะก็ลดอายุไปเป็นสิบจากการเล่นน้ำเป็นสาวๆ
เรฟเนสลืมตัวไปแล้วว่าเป็นผู้ใหญ่แล้ว เธอย้อนวัยไปเยอะ
นาดูสนุกสนานเป็นครั้งแรกในรอบนานๆ เธอลืมหนังสือหมดสิ้น
แม้ตอนแรกเรดจำปาดูนิ่งๆ แต่เมื่อเล่นน้ำไปเธอก็สนุก
ผมว่ายน้ำอย่างสนุกสนาน ความรู้สึกที่ได้ลอยในทะเลมันสบาย
มีปลาว่ายเล่นกับพวกเรา และมันสวยงาม
น้ำใสเขียวและมันสะอาดสุดๆ
ไม่มีขยะให้เห็นแม้แต่ชิ้นเดียว
ผมรู้สึกดีกับทะเล
ผมว่ายไปหาวีกับวิว
“เป็นยังไงบ้าง?”
“มันแปลก แต่ปลาเยอะแยะเลย! เอามากินได้มั้ยอ่ะ”
“มันสวยอ่ะ วารี เกิดมาไม่เคยมาสถานที่อย่างนี้เลย”
หลังผมถามวีก็บอกว่ายังไม่ชินแต่สนใจปลา แล้ววิวชมความสวยงามของสถานที่
ผมว่ายไปหาวาโร
“หายเหนื่อยบ้างมั้ย”
“เป็นปลิดทิ้งเลยแหละที่รัก”
วาโรดูชอบที่นี่
ผมว่ายไปหานากับอายะ
“ทะเลสวยมั้ย?”
“สวยดีนะ ฉันอยากอ่านหนังสือในน้ำจัง”
“ฮ่าฮ่าฮ่า ความคิดดีแต่น่าจะยาก”
หลังผมถามนา เธอก็พูดถึงหนังสืออีก
“อายะ”
“วารี สนุกมั้ย?”
“สนุกมากเลยแหละ พวกเธอสวยมาก”
หลังผมทักอายะ เธอก็ถามผมกลับ ผมเลยชมพวกเธอ
ผมว่ายขึ้นฝั่งไปหาเรฟเนส
เรฟเนสนอนปลดชั้นในเพื่ออาบแดด
“อยากผิวเข้มเหรอ?”
“ฉันอยากลองดู”
หลังผมถามเรฟเนส เธอก็บอกว่าแค่สนใจ
ผมว่ายไปเล่นน้ำต่อ
พอมันเที่ยงผมชวนสาวๆไปกินร้านอาหารริมทะเลที่ฝั่ง
เรากินปลากระพงต้มกันอีก
มันเป็นปลาเพิ่งจับสดๆและเนื้อมันนุ่มมาก
เรากินจะละเม็ดเทาที่แพงที่สุด
เนื้อนี่ก็นุ่มเหมือนกัน
มันเป็นเมนูปลาต้มขิง
อร่อยสุดๆ ปลาสดสุดๆ
ตาปลาใสเป็นน้ำทะเล
ผมอร่อยกับปลาจนอิ่มและชวนสาวๆกินยากิโซบะอีก
และที่ขาดไม่ได้ น้ำแข็งใส เราซื้อสองถ้วยแบ่งกันกินเพราะเราอิ่มกันมากแล้ว
อิทธิพลของผักชีมาไกลถึงที่นี่ มันมีเครื่องทำน้ำแข็ง
เราค่อยๆเล่นน้ำย่อยอาหารอีก เราลงเดินในน้ำโดยไม่ได้ทำอะไรเร็วๆ
แต่วิวยังตู้มต้ามน้ำกระจายอยู่ เธอยังสนุกเหมือนเด็กๆอยู่
มันดีที่ได้ปลดปล่อยในนานๆครั้ง
เราเล่นกันต่อไปเรื่อยๆจนถึงเย็น
เมื่อเริ่มมืดเรากลับโรงแรม
เราอาบน้ำ แต่ทุกคนยังใส่ชุดว่ายน้ำเหมือนยังไม่อยากถอด
แต่ละคนเซ็กซี่สุดๆ
“กินเครื่องดื่มแอลกอฮอล์มั้ย?”
“เอาสิๆ”
หลังผมชวนกินเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ วิวดูอยากดื่มและวีพยักหน้าหงึกๆ
“นานแล้วนะ แต่เอาสิ”
อายะน่าจะไม่ได้ดื่มนานแล้ว
“เธอยังไม่เคยเห็นฉันเมา มันจะดีเหรอ?”
วาโรกลัวตัวเองตอนเมา
ผมซื้อไวน์แพงสุดในโรงแรมกับบรั่นดีแพงสุดมา
เครื่องดื่มทั้งหมดมี 3 ขวด
ผมโทรสั่งค็อกเทลให้สาวๆคนละแก้ว
มันเป็นเตกีล่า
เมื่อเตกีล่ามาครบ
“เอ้า ชน!”
“““ชนนนน”””
พวกเราชนแก้วกันด้วยหน้ายิ้มแย้มจากใจ
ผมดื่มเตกีล่าหมด
ผมไม่รู้จะอธิบายถึงรสชาติมันอย่างไร มันไม่เหมือนเครื่องดื่มที่ผมเคยดื่ม
ผมเริ่มจากบรั่นดีแรงๆก่อน
ผมเทเพียวๆให้ทุกคนและทุกคนกินหมดแก้วกันหมด
แม้แต่เรฟเนสที่ดูเหมือนไม่ค่อยได้กินก็กล้ากินหมด
เราเริ่มรินไวน์
ผมจิบๆ
เราคุยเล่นกัน
เราเล่นไพ่อีแก่กินน้ำกัน
วิวเก่งมาก และวาโรเล่นได้ห่วยสุดๆ
เมื่อเธอแพ้เธอต้องถอดเสื้อทั้งหมด และเธอนั่งเปลือยท่าธรรมชาติอยู่
ผมพลาดแพ้ไปหนึ่งตาและผมต้องถอดบ็อกเซอร์ด้วยเหมือนกัน
ทุกคนดูมีฝีมือกว่าผม
“เล่นหมุนขวดกัน”
ไวน์มันหมดไปหนึ่งขวดและเรามีขวดเปล่า ผมเลยชวน
“กติกาธรรมดา คือคนซ้ายของคนที่เด็กที่สุด ต้องถามคนที่เด็กที่สุดว่า ‘กล้า’ หรือ ‘ท้า’ ถ้าเลือกกล้า คนซ้ายจะถามคำถามหนึ่งที่คนที่เด็กที่สุดต้องตอบตามจริง แต่ถ้าเลือกท้า คนที่เด็กที่สุดต้องทำตามคำสั่งของคนทางซ้าย”
ผมอธิบายถึงกฎธรรมดาของกล้าหรือท้า
“แต่เราจะเปลี่ยน”
แต่ผมจะเปลี่ยนมันนิดหน่อย
“เราจะหมุนขวดสุ่มคนที่จะถูกถามว่ากล้าหรือท้า และเมื่อคนที่โดนขวดชี้เลือก เราที่เหลือจะประชุมกันและถามคำถามคนที่โดนขวดชี้ เอาล่ะนะ”
ผมหมุนขวด
ขวดมันหมุนและช้าลง
มันไปหยุดทางเรดจำปา
เรดจำปาชี้หน้าตัวเองแล้วทำหน้างงๆ
“กล้าหรือท้า?”
“ท้า”
หลังวาโรถาม เรดจำปาเลือกท้าที่ยากกว่า
เราประชุมกัน
“ให้มีอะไรกับวารีไปเลย!”
“แต่ฉันไม่เกี่ยวซักหน่อย แบบนั้นมันแปลกๆอยู่นะ เหมือนฉันโดนด้วยยังไงก็ไม่รู้”
หลังวิวเสนอแบบสุดโต่งเข้ามา ผมก็บอกว่ามันไม่ค่อยจะดีเท่าไหร่
วิวพองแก้มข้างหนึ่งเหมือนไม่พอใจ
“ให้เธอแก้ผ้าสิ”
วาโรเสนอแก้ผ้า
ผมไม่ขัดอะไรและคนที่เหลือดูเห็นด้วย
“แก้ผ้า”
วาโรท้าเรดจำปา
เรดจำปายืนแก้ผ้าแบบเขินๆ
เมื่อเธอทำช้าๆทีละชิ้น มันยิ่งดูลามกกว่าเดิม
“““โอ้โห”””
เมื่อทุกคนเห็นรูของเรดจำปา ทุกคนทำตาวาวแม้แต่อายะที่มากประสบการณ์
“สวยจัง”
เรฟเนสชมก่อนเลยคนแรก
“ฉันว่าฉันเห็นมาเยอะแล้วนะ แต่ฉันเพิ่งเคยเห็นที่สวยที่สุดก็วันนี้แหละ”
อายะชื่นชมจากใจ
“ฉันว่าเธอดูแลดีแหละ”
ผมชม เพราะมันสวยจริง
วีกับวิวดูอิจฉา ทั้งคู่กัดฟันดัง
“สวย”
“จริง”
แต่วีพูดออกมาเบาๆและวิวเห็นด้วย
เรากลับไปนั่งต่อ แล้วหมุนขวดใหม่
มันไปถึงอายะ
อายะดูไม่กลัว
เธอน่าจะไม่กลัวอะไรง่ายๆ
“กล้าหรือท้า?”
เรฟเนสถามบ้าง
“กล้า”
เราประชุมกัน
“อายะ ยากอ่ะ เธอบอกทุกอย่างที่เราอยากรู้ตลอด เธอสอนเราตลอด ฉันไม่รู้จะถามอะไรเลย”
แม้แต่วียังชมอายะ
เธอเป็นเหมือนครูด้านเซ็กส์ของพวกเราทั้งหมด
แม้แต่วาโรยังสนิทกับเธอ แม้วาโรไม่ค่อยสนิทกับใคร
“ฉันอยากรู้ท่าเซ็กส์ที่เธอชอบที่สุด”
“หืม? น่าสนใจนี่”
หลังผมเสนอวาโรก็เห็นด้วย
“เอานั่นแหละ”
เรฟเนสเห็นด้วยอีกคน
เรดจำปาดูเงียบๆแล้ว ผมชนแก้วบรั่นดีกับเธอ แล้วกินหมดแก้ว
เธอคอแข็งอยู่เหมือนกัน
เธอดูเมาอยู่ไม่ใช่ไม่เมา ทุกคนดูเมาหมดแล้ว
“ท่าเซ็กส์ที่ชอบที่สุด?”
“มิชชันนารี แน่นอน การได้เห็นหน้ากันมันโรแมนติกที่สุด”
หลังผมถามแล้วอายะตอบอย่างเร็ว แล้วอธิบายเพิ่มเติม
เราหมุนขวดต่อไ
คราวนี้มันเป็นวาโร
“กล้าหรือท้า?”
“ท้า”
หลังอายะถาม วาโรเลือกรับคำท้ามากกว่าตอบคำถามตรงๆ
บางเรื่องเธอคงไม่อยากตอบจริงๆ
เราประชุมกันเพื่อท้าวาโร
“ฉันเอานี่มา”
วิวหยิบกระปุกอุ้ยแบบยางไม้มากระปุกหนึ่ง
ขนาดมันไม่ใช่น้อยเลย
ผมไม่พูดอะไรเพราะผมไม่เคยเห็นวาโรเมา
แต่เธอเซ็กส์จัดอยู่แล้ว แม้ไม่มีอิทธิพลของอาหาร เธอก็เยอะอยู่แล้ว
แล้วยิ่งมีร่างซัคคิวบัสเข้าไปอีก มันเยอะมากด้วย
หลายคนพยักหน้าแบบไม่คิดอะไร
“กินนี่”
วาโรเอานิ้วตักอุ้ยแบบยางไม้กินคำใหญ่
เราเล่นหมุนขวดกันไปเรื่อยๆ
วาโรเริ่มเปลี่ยนร่างเป็นซัคคิวบัส
เมื่อทุกคนไม่ได้มองเธอแง้มให้ผมเห็น แต่พอมีคนมอง เธอทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้
เธอเริ่มจับๆของตัวเอง เอานิ้วแหย่ๆ
มันเหมือนเธอมีอารมณ์มาก
มันกลายเป็นคนที่โดนชี้ต้องกินอุ้ยแบบยางไม้กันทุกคน
แม้แต่ผม
ผมกินไปสองรอบและของผมแข็งไม่หยุด
“ไม่ไหวแล้ว”
วาโรกระโดดมาคคร่อมผม
วีแก้ผ้าแล้วแย่งกับวาโร
วิวช่วยวีรุมวาโรแล้วเอาเธอออกไป
ผมไปหาอายะแล้วเริ่มพาเธอขึ้นเตียง
เรฟเนสตามมาด้วยแล้วแก้ผ้าเหมือนกัน
เรดจำปาทำท่าต่อคิวเหมือนรอเป็นคนสุดท้ายได้
เราเริ่มค่ำคืนของเรา
วารี เที่ยวทะเล
วล็อดซีเมีย เที่ยวทะเล
เวโรนีก้า เที่ยวทะเล
วิลเฮล์มมีน่า เที่ยวทะเล
เรดจำปา เที่ยวทะเล
นา เที่ยวทะเล
อายะ เที่ยวทะเล
เรฟเนส เที่ยวทะเล
จบเล่ม 3
แต่งโดย: wayuwayu
tipme : tipme.in.th/wayuwayutl
ตอนนี้เปิดให้อ่านฟรี 90 วัน ถูกใจเชิญโดเนทได้
ติดตามข้อมูลข่าวสาร, ติดต่อ: https://x.com/wayutl
https://facebook.com/100087843892571/
https://discord.gg/cP8yT4J8