กำพร้า ณ ต่างโลก - ตอนที่ 52 ทะเล? (6)

วันที่ 8 เดือน 2 ปี 122

ผมเดินไปเรื่อยๆ แต่มันเริ่มมีกลิ่นทะเลแล้ว และผมรู้สึกดี

ในที่สุดมันก็จะได้เห็นอะไรสวยๆงามๆ ผมจะได้เล่นน้ำทะเล

ผมจะแก้ผ้าลงเล่นเพราะมันไม่มีใครอยู่แล้ว ไม่มีคนจะเห็น

ผมเดินไปเรื่อยๆ

ผ่านมาถึงเที่ยงๆ และในที่สุดผมก็เห็นทะเล

ผมทรุดลงไปที่เข่าแล้วมองทะเลด้วยความเศร้า

ทะเลที่ผมใฝ่หา ทะเลที่ผมอยากเห็น

มันไม่มีให้เห็น

มันเป็นทะเลที่เต็มไปด้วยขยะพลาสติก

และคราบน้ำมัน

เหมือนมีโรงน้ำมันเพิ่งพังอยู่ใกล้ๆและน้ำมันกับขวดพลาสติกลอยเต็มไปหมด

ผมคุกเข่าแล้วทุบพื้น

ผมเสียดายมาก

สวัสดีครับ wayuwayu ครับ ตอนนี้มีไว้เพื่อหลอกเว็บดูดไปเผยแพร่แบบเถื่อน ถ้าเคยอ่านกำพร้า ณ ต่างโลกโปรดสนับสนุนด้วยนะครับ ฟรี 90 วัน 3 เดือนนานนะ

รูปเล่มอยากให้ฟรี 90 วันเหมือนกันแต่อยากหาค่าเน็ตค่าไฟอ่ะ เลยต้องแบบนั้นก่อน

แล้วตอนแบบนี้จะมีแค่ nekopost ขออภัยในความไม่สะดวก แต่ไม่รู้จะทำไงเหมือนกัน

วิธีดูคือถ้าชื่อตอนมีวงเล็บก็อย่าไปอ่านเลย มันเศร้า ผมไม่อยากให้ใครเศร้า

วีธีอ่าน สมมุติว่าตอน 47 จริง ออก จะออกเมื่อ ตอนหลอก 48 มาครับไปล่ะครับ

ขอบคุณนะครับที่สนับสนุน!

ผมหันหลังเดินกลับด้วยความเสียดาย

ถ้าเป็นทะเลอย่างนี้ ผมทำอะไรไม่ได้ ลงเล่นก็ไม่ได้

แค่เอาเท้าไปเฉี่ยวๆยังน่าจะมีปัญหา

ผมกลับมายุคปัจจุบันที่โลกแตกหรือ?

แต่มันเป็นไปไม่ได้ ข้างทางและบ้านเรือนเป็นยุคแฟนตาซีในวาโรซีเมียเรีย

ถ้าเป็นแบบนั้นผมยังไม่กลับไปประเทศตัวเอง

ผมคงหมดสิทธิ์เจอใครแล้วจริงๆ

ผมเดินร้องไห้ เดินกลับ

ผมคงต้องกลับโดยที่กลับพร้อมอารมณ์ที่ว่างเปล่า

ผมเดินไปเรื่อยๆ ผมต้องใช้เวลาเดินกลับอีกแล้ว

ทะเลก็เละไปแล้ว

ผมคาดว่าที่อื่นก็คงเป็นอย่างนี้หมด

ผมเลิกหวังการได้พบสิ่งที่สวยงาม ธรรมชาติที่สวยงาม