กำพร้า ณ ต่างโลก - ตอนที่ 51 โทรม (5)
วันที่ 7 เดือน 2 ปี 122
มันเป็นปีใหม่ที่ห่วยแตกเพราะไม่มีใครและไม่มีอะไรเลย
มันเป็นการเดินทางที่ห่วยแตกเพราะไม่มีใครและไม่มีอะไรเลย
ผมเดินทางต่อเรื่อยๆโดยที่ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะไปถึง
ผมแค่ไปทิศตะวันออกเรื่อยๆ ไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามาถูกทางไปทะเลไหม
แต่มันใกล้ถึงแล้ว
อย่างน้อยช่วงใกล้ๆนี้ผมมีความหวังกับทะเลได้
เพราะไม่มีอะไรไว้คาดหวังเลย
ไม่มีอะไรเหลือ
สภาพผมอาบน้ำมั่ง ไม่อาบน้ำมั่ง
รองเท้าเยินไป 2-3 คู่แล้วเพราะผมเดินทางมาไกล
ผมต้องแวะตามบ้านเรือนใครก็ไม่รู้เพื่อหาปลากระป๋องมาเพิ่ม
แต่มันหาง่าย มันมีกินเรื่อยๆ
สวัสดีครับ wayuwayu ครับ ตอนนี้มีไว้เพื่อหลอกเว็บดูดไปเผยแพร่แบบเถื่อน ถ้าเคยอ่านกำพร้า ณ ต่างโลกโปรดสนับสนุนด้วยนะครับ ฟรี 90 วัน 3 เดือนนานนะ
รูปเล่มอยากให้ฟรี 90 วันเหมือนกันแต่อยากหาค่าเน็ตค่าไฟอ่ะ เลยต้องแบบนั้นก่อน
แล้วตอนแบบนี้จะมีแค่ nekopost ขออภัยในความไม่สะดวก แต่ไม่รู้จะทำไงเหมือนกัน
วิธีดูคือถ้าชื่อตอนมีวงเล็บก็อย่าไปอ่านเลย มันเศร้า ผมไม่อยากให้ใครเศร้า
วีธีอ่าน สมมุติว่าตอน 47 จริง ออก จะออกเมื่อ ตอนหลอก 48 มาครับไปล่ะครับ
ขอบคุณนะครับที่สนับสนุน!
พนันพร้อมความรับผิดชอบ และระวังเว็บหลอกด้วยนะครับ
ผมเดินทางต่อไปเรื่อยๆ
ผมพักกินปลากระป๋อง เดินทาง พักกิน เดินทาง พักกินเดินทาง นอนหลายวัน
มันสุดน่าเบื่อและไม่มีอะไรเลย
ธุรกิจผมก็ไม่ได้ทำ
ถ้ามีฮาโมนี่ ถ้ามีพาหนะมันคงจะดี
ป่านนี้ผมคงขับสิ่งประดิษฐ์ใหม่ไปแล้ว
แต่มันเป็นไปไม่ได้แล้ว
โลกมันเป็นอย่างนี้
ไม่ใช่เพราะผมผิด
แต่ผมเพียงแต่ไม่รู้และมาไม่ถูกที่
ถ้าแค่กลับไปที่ๆถูกต้องมันก็ดีเหมือนเดิม
ผมเชื่อ
“วารี”
เหมือนผมได้ยินเสียงคนเรียกไกลๆอีกแล้ว
ผมไม่หันกลับไปดูแล้วเพราะผมไม่รู้ว่าหลอนหรือเปล่า