วิญญาณหลงทางที่ไม่ยอมไปโลกหน้าจำนวน— น่าจะราวหนึ่งหมื่น? หรือสองหมื่น? ทั้งหมด กำลังถูกเราจับด้วยคริสตัลแห่งวิญญาณที่เป็นวัสดุจากโลกคนตาย

คริสตัลแห่งวิญญาณคืออะไรอย่างงั้นหรือ?

มันคือแร่ชนิดหนึ่งที่มีขั้วแม่เหล็กวิญญาณรุนแรง และสามารถใช้ดึงดูดพลังงานวิญญาณไม่ให้หนีไปไหน

พูดง่าย ๆ คือขังมันเอาไว้นั่นละ

 

 

ถ้าถามว่าทำไมถึงมีของแบบนี้ในฝั่งโลกคนเป็นได้?

แบบว่า— ตอนที่พวกเราสร้างโลกนี้ขึ้นมาอะนะ— ในอดีตพวกเราเคยได้เล่นสนุกอะไรเอาไว้นิดหน่อย~ เลยทำให้มีของแบบนี้เหลือทิ้งเอาไว้ยังไงละ~

 

 

แน่นอนว่าเจ้าพวกโง่ของฝั่งโลกคนเป็นไม่มีใครรู้ถึงคุณค่าของแร่คริสตัลพวกนี้สักคนเดียว

ถึงจะมีพวกฉลาด ๆ มาเก็บไปวิจัยอยู่บ้าง แต่ก็ไม่มีใครไปได้ไกลสุดเหมือนอย่างเจ้ามนุษย์ที่ชื่อว่าเอซ

สุดท้าย ของพวกนี้เลยทำให้ถูกวางทิ้งเอาไว้อยู่ในส่วนลึกของวิหารเทพทั้งสาม ในฐานะวัตถุโบราณและเป็นหลักฐานทางความเชื่อของเทพผู้สร้างโลกใบนี้

พวกเราก็แค่แอบลอบเข้าไปพื้นที่ต้องห้ามของวิหาร แล้วลักเล็กขโมยน้อยติดมือออกมาด้วย มันก็เท่านั้นเอง~

 

 

“อั๊ก!”

ผีร้ายที่สิงยัยกระต่ายได้ถูก [วิญญาณคุ้มครอง] ของเธอในการถีบส่งออกมาเต็มเท้า

ส่วนเจ้าตัวการหลักที่สิงร่างของเจ้าหนุ่มออนกำลังส่งเสียงครางทรมานออกมา

 

 

ครั้งนี้ต้องยกความดีความชอบให้กับยัยแมรี่โกลว์เลยละ

เพราะลองทำตามคำแนะนำการทำนายของเธอ เลยโชคดีได้วิญญาณจำนวนมากมาแบบไม่คาดคิด

แถมยังเป็นงานรวบรวมวิญญาณที่ง่ายมาก ระดับที่เรียกว่าแทบจะไม่เสียเหงื่อออกมาแม้แต่หยดเดียว

 

 

กำไร้~ กำไร~

 

 

“…”

แต่ถึงอย่างงั้น เราก็ยังรู้สึกว่ามีอะไรบางอย่างที่ดูน่าสงสัยอยู่

คือ— พูดก็พูดนะ เรายังไม่รู้เลยว่าเจ้าวิญญาณหลงรอบนี้มีความแค้นอะไรที่เหนี่ยวรั้งเอาไว้ ถึงได้มีความยึดติดกับโลกคนเป็นจนมีตบะแก่กล้า

แถมยังมีข้อสงสัยเกี่ยวเรื่องที่มันใช้วิชาของเทพเจ้าเป็นด้วย

เพราะปกติมันไม่น่าจะเรียนรู้ได้เอง

หรือจะมีเทพเจ้าตัวไหนไปสอนมันเอาไว้?

ไม่น่าจะเป็นไปได้…

 

 

*พรึบ!*

 

 

อยู่ ๆ ภาพรอบตัวก็เริ่มเคลื่อนไหวช้าลงจนกระทั้งแทบจะหยุดนิ่ง

พลังงานจากโลกคนตายกำลังถูกแทรกแทรงเข้ามาในมิติแห่งนี้ ผ่านทางรอยบิดเกลียวที่เกิดจากการผสานระหว่างมิติคนเป็นกับคนตาย

พลังงานมหาศาลที่แทรกแทรงเข้ามานั้น ทำให้การไหลเวียนของเวลาในมิติแห่งนี้เริ่มผันผวน

 

 

กระแสคลื่นสีเงินที่ไม่อาจมองด้วยดวงตากำลังไหลเวียนอยู่รอบตัวของเจ้าหนุ่มออน

ไหลเวียนแล้วแทรกซึมผ่านทางผิวหนังจนก่อตัวขึ้นมาเป็นรูปร่าง

พลังงานจำนวนมากที่ไม่อาจจับต้องได้ มันกำลังเกิดเป็นปฏิกิริยาลูกโซ่กับร่างกายของเจ้าหนุ่มมนุษย์ที่เป็นร่างทรง ควบคู่ไปกับตอบสนองกับวิญญาณที่สิงสู่ภายในตัวของมัน

 

 

นี่มัน— แย่แล้ว!

นั่นมันคือกระบวนการก่อสร้างร่างกายทิพย์ของเหล่าเทพเจ้านี่!?

 

 

วิญญาณคือรูปแบบของสิ่งมีชีวิตพลังงานรูปแบบหนึ่ง

ภายมิติโลกคนตายนั้น มันมีสภาพแวดล้อมที่เหมาะสมแก่การคงรูปลักษณ์กายวิญญาณ โดยไม่จำเป็นต้องสูญเสียพลังงานในการคงรูปเหมือนโลกมิติคนเป็น

หากวิญญาณจะอยู่ในโลกมิติคนเป็น จะต้องการร่างกายเนื้อเพื่อการสิงสู่อาศัย

มันคือกฏธรรมชาติ

 

 

แต่ทุกกฏย่อมมีข้อยกเว้น

เพราะหากพลังงานที่หลอหลอมรวมตัวกันนั้น มันมีความเข้มข้นมากพอ ก็จะสามารถใช้พลังงานของมันสร้างแรงขั้วแม่เหล็ก ก่อตัวมวลรวมอะตอมเป็นร่างเนื้อขึ้นมาได้เอง

และร่างกายที่ก่อตัวจากพลังงานที่ว่า มันสามารถมีรูปร่างได้หลากหลาย มีอิสระในการคงรูป รวมไปถึงอิสระในเจตจำนงที่จะให้อยู่ในกฏฟิสิกส์ของโลกคนเป็น

 

 

ในภาษาของพวกมนุษย์โลกจะเรียกสิ่งนี้ว่า [กายทิพย์]

 

 

มันเป็นเทคนิคของเทพเจ้าที่ไม่ควรจะมีผีบ้าตัวไหนเรียนรู้เทคนิคของมันได้ ถ้าหากไม่มีไอบ้าตัวไหนไปสอนมันให้

นี่มัน— มีไอบ้าตัวไหนสักตัวไปสอนวิชาเทพเจ้าให้กับไอผีตัวนี้จริง ๆ ด้วย

เพื่ออะไร? ทำไม?

ที่สำคัญคือเป็นฝีมือของใคร…

 

 

“เจ้าหนูไซน์! เก็บคริสตัลวิญญาณแล้วหนีไปให้ไกลที่สุดจากที่นี่ ถ้าถือมันเอาไว้จะสามารถผ่าพายุมิติออกไปข้างนอกได้ รีบหนีไป!”

“เอ๊? แต่ว่า—”

“ห้ามเถียง! ไปเดียวนี้ซะ!”

“!!! ค่ะ— ค่ะ!”

 

 

เราไม่คิดจะหันไปมองดูว่าเจ้าหนูหนีไปแล้วจริงหรือไม่

เพราะตอนนี้ศัตรูตรงหน้าได้กลายเป็นศัตรูที่ไม่อาจละสายตาไปได้อีกแล้ว—

 

 

***

พลัง!

ถึงจะไม่รู้ว่าทำไม แต่รู้สึกได้ถึงความรู้ที่ถูกยัดเข้ามาภายในหัว เสมือนหนึ่งเป็นความทรงจำของตัวเอง

นี่หรือคือความลับของพลังงานความตาย!?

 

 

“ว๊ากกกกกกกก!”

เราใช้ร่างกายของร่างทรงเหวี่ยงมือขวาออกไป พร้อมกับจินตนาการภาพของแขนมดข้างหนึ่ง

ทันใดนั้นคลื่นแสงสีเงินจักรวมตัวกันก่อเป็นรูปร่างยืดยาวออกมามากกว่า 50 เมตร กลายเป็นขามดยักษ์ที่ทั้งแหลมคมและทรงพลัง

เราทดลองใช้แขนข้างนั้นเหวี่ยงโจมตีใส่ยัยภูติหัวแดงที่กำลังรักษาพวกน่าเวทนาที่อยู่ด้านหลัง

 

 

“เฮ้ย!?!”

ยัยภูติหัวแดงรีบใช้พลังภูติของตัวเองสร้างสนามพลังงานแรงสูงเพื่อหวังดีดขาของเราออกไป

โล่ทรงกลมสีเงินปะทะกับขาแมลงยักษ์สีเงิน

พลังงานทั้งสองที่ปะทะกัน ได้ก่อให้เกิดเป็นกระแสคลื่นน้ำวนบนอากาศ

แต่ด้วยมวล น้ำหนัก อีกทั้งกระแสของพลังงานที่สูงกว่า จึงทำให้เกราะบาง ๆ ของมันไม่อาจต้านทานเอาไว้ได้

 

 

*ตึง!*

 

 

“ฮืม? ”

ทำไมทั้งที่พลังของฝั่งเรามากกว่า แต่กลับเป็นขาของเราที่เบี่ยงไหลไปตามผิวของเกราะ แล้วทับลงบนที่ว่างของพื้นห้องจัดเลี้ยงแทนได้ละ?

 

 

ส่วนพื้นที่ถูกขาของเราทิ้งน้ำหนักลงทับ ได้เกิดเป็นหลุมกว้างลึกลงไปมากกว่า 100 เมตร ฉีกเป็นรอยแยกยาวมากกว่า 50 เมตร ในทันที

ช่างทรงพลังนัก

แต่หากไม่โจมตีถูกก็ช่างไร้ค่า

 

 

ว่าแต่ทำไมการโจมตีของเราถึงรู้สึกเหมือนว่าจะถูกพลักออกมากันนะ?

มันเหมือนราวกับ— มีขั้วแม่เหล็กตรงข้ามมาพลักออกไปแบบนั้นเลย

 

 

“อ๊า—”

เราเข้าใจแล้ว

จะว่าไปพลังงานในธรรมชาติมักจะมีสองขั้วตรงข้ามเสมอเลยไม่ใช่หรือยังไง?

พลังงานวิญญาณเองก็คงจะมีกฏเช่นนั้นเหมือนกันกระมั้ง?

 

 

คราวนี้เรายืดแขนซ้ายออกไป

จินตนาการถึงภาพของขามดอีกข้าง

แต่คราวนี้ล้วงลึกลงไป สร้างอัตลักษณ์แห่งขั้วตรงข้ามขึ้นมาแทน

 

 

*พรึบ!*

คราวนี้พลังงานได้ก่อตัวเป็นรูปร่างสีขาว

รู้สึกได้ถึงขั้วของพลังงานที่แตกต่างออกไป

 

 

“เฮ้ย!?! อะไรจะเรียนรู้ขั้ว [บวก-ลบ] ของพลังงานวิญญาณได้ไวขนาดนั้น!? แมรี่โกลว์ ลาพิส พวกเราต้องรีบปราบยัยนี่แล้ว! ช่างหัวเจ้าพวกบ้านั้นก่อน ปล่อยให้เสียเลือดแค่ 5-10 นาที คงไม่ตายหรอก”

“เห็นด้วยอย่างยิ่งว่าต้องรีบปราบก่อน!”

[รับทราบค่ะ >_<\]

 

 

โฮ่?

พูดเสียงดังเลยนะว่ามีพลังอยู่สองขั้ว

ใช้งานแบบนี้ กับแบบนี้หรือ?

 

 

เราไม่คิดจะรอให้พวกยัยนักบวชสามคนมีเวลาเตรียมพร้อมโจมตี

เราใช้ร่างทรงเป็นสื่อกลางพลังงาน สร้างแขนและขาเพิ่มขึ้นมาจนมีทั้งหมดรวมเป็น 6 ข้าง

ฝั่งขวาคือพลังงานขั้วบวกที่มีสีเงินสวยงาม ดูไหลลื่นเหมือนสารปรอท

ฝั่งซ้ายคือพลังงานขั้วลบที่มีสีขาว ดูจางเบาบางเหมือนเป็นก้อนอากาศ

 

 

*พึบ—!*

“ทางขวาสินะ? ”

“!!!”

นักบวชผมสีฟ้าใช้จังหวะที่เราสร้างแขนขา พุ่งตัวบุกเข้ามาจากทางขวาด้วยความเร็วสูง

ทั้งที่ก่อนหน้านี้เราไม่อาจจับตามความเร็วของมันได้ทัน แต่ด้วยวิชากายทิพย์ จึงทำให้เราสามารถกางคลื่นตรวจจับด้วยพลังงานวิญญาณ แผ่ออกรอบทิศทางไปรอบตัวเองได้

 

 

สิ่งนี้คือ [โดมประสาทวิญญาณ] เป็นอีกหนึ่งเทคนิคที่ [เขาผู้นั้น] มอบให้เรามาพร้อมกับเทคนิคการสร้างร่างกายทิพย์

มันคือ เทคนิคการใช้พลังงานวิญญาณ สร้างเป็นโยงใยประสาทไร้สี ไร้ตัวตน กางออกไปในระยะรัศมี 50 เมตร รอบตัว คอยทำหน้าที่เสมือนเส้นประสาท ที่ทั้งตรวจจับและตอบสนองโต้กลับได้ทันที โดยที่เราไม่จำเป็นต้องคิดควบคุมสังการตอบโต้

 

 

ร่างของยัยนักบวชกำลังวิ่งผ่านคลื่นประสาทตรวจจับที่เรากางออกมา

มองเห็นรูปร่างที่ก่อตัวผ่านเข้ามาจากทางขวา พร้อมกับลูกแตะหุ้มพลังงานสีเงินที่กำลังเหวี่ยงหวดลงมาจากด้านบน

ในเวลาเดียวกัน ได้เกิดกระแสไฟฟ้าตอบโต้ไหลพล่านไปทั่ว [โดมประสาท] ที่เราสร้างอยู่รอบตัวเอง

หนึงในขาของเราได้ถูกยกรับขึ้นมารับลูกแตะของเธอ โดยที่เราไม่จำเป็นต้องคิดเอง

 

 

*โครม!*

 

 

เกิดกระแสลมพายุระเบิดเป็นวงกว้าง

โต๊ะและเครื่องเรือนรอบตัวพวกเราถึงกับพัดปลิวกระเด็นไปกองอยู่ตามมุมทั้งสี่ทิศ

 

 

ลูกแตะสีเงินที่รุนแรงของเธอ มิอาจผ่านพ้นขาสีขาวของเราเพียงข้างเดียวมาได้

 

 

ยัยนักบวชผมสีฟ้าพยายามที่จะหมุนตัวแตะจังหวะสอง

แต่ด้วย [โดมประสาท] จึงทำใช้ขาอีกสองข้าง โต้ตวัดสวนกลับด้วยความเร็วที่เหนือกว่าเฉกเช่น [ร่างนำใจกายนำจิต]

 

 

*ฉัวะ!*

 

 

หนึ่งขาสีเงินรับลูกแตะที่หุ้มด้วยพลังงานสีขาว อีกหนึ่งขาสีขาวแทงเข้าตรงอกของเธอเสมือนมือที่ตบแมลงวันอันน่ารำคาญ

 

 

“!!!”

ณ ปลายขาสีขาวของเรา มีร่างของสตรีนักบวชสีฟ้าที่ถูกแทงทะลุหน้าอกซ้าย แล้วห้อยต่องแต่งอย่างน่าเวทนา

เลือดสีแดงฉานกำลังไหลเวียนออกมาจากปากแผลที่เคยมีหัวใจของเธอดำรงอยู่

เธอดูดิ้นทุรนทุรายอย่างเจ็บปวด และพยายามใช้สองมือของตัวเองเพื่อดึงร่างกายออกมาจากขาของเรา

เธอกำลังจะตายในอีกไม่กี่นาทีข้างหน้านี้แล้ว

 

 

ทั้งหมด เกิดขึ้นเพียงในเวลาสั้น ๆ แค่ 2 วินาทีเท่านั้น

 

 

“ปล่อยลาพิสซะ!”

 

 

นักบวชภูติตะโกนลั่นพร้อมกับยิงคลื่นความร้อนสูงโจมตีมาทางเราทั้งหมด 20 นัด

คลื่นความร้อนนั้นมีทั้งที่สร้างจากกฏฟิสิก และกฏของคลื่นพลังงานวิญญาณปะปนกันมา

 

 

“…ดูท่าจะอันตรายแฮะ”

เราตัดสินใจหลบมันทั้งหมดด้วยการพึ่งพาการรับรู้จาก [โดมประสาท]

ส่วนลำแสงที่หลบไม่พ้น ก็ใช้ขาของเราปัดมันทิ้งไป—

 

 

*ฉับ!*

 

 

ขาข้างที่แทงนักบวชผมสีฟ้าถูกปีกสีทองที่หุ้มด้วยแสงสีขาวตัดออกครึ่ง

ยัยนักบวชสีเหลืองใช้จังหวะที่ถูกรบกวนด้วยการโจมตีของภูติ เพื่ออำพรางตัวเอง แล้วเข้ามาช่วยเหลือสหายของตน ประหนึ่งเป็นนักฆ่าผู้ลอบเร้นใต้เงาแสงจันทร์

 

 

แต่เสียใจด้วย

เพราะไม่มีการเคลื่อนไหวได้ ที่สามารถรอดพ้นการตรวจจับของ [โดมประสาท] ไปได้หรอกนะ

 

 

*ฉึก!*

 

 

ขามดสี่ข้างถูกยกขึ้นแทงกระหน่ำลงไปที่ร่างของนักบวชสีเหลืองพร้อมกัน

คมหอกที่ยาวกว่า 50 เมตร ซึ่งประสานไปด้วยขาสีเงินกับสีขาว ได้หลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวจนดูเหมือนเป็นหอกยักษ์ที่สามารถสังหารเทพเจ้า

หอกนั้นแทงทะลุปีกสีเหลืองที่เธอพยายามเอามากางป้องกันแทนโล่ ทะลุผ่านร่างเนื้อ เฉือนผ่านเอวซ้าย ก่อนจะส่งร่างของนักบวชผมเหลืองกับผมสีฟ้าลอยข้ามห้อง ไปฝังอยู่ในกำแพงดินด้านหลัง

 

 

“ลาพิส เอโซ!!”

 

 

ยัยนักบวชภูติรีบบินไปหาเพื่อนของเธอ พร้อมกับกางม่านป้องกันสุดกำลังปกป้องเอาไว้

 

 

ชิ— ทั้งที่ตั้งใจจะแทงหัวใจยัยหัวเหลืองให้ตายตามยัยหัวฟ้าไปอีกคนแท้ ๆ

ดันเบี่ยงหลบจุดตายได้อีกนะยัยนี่

 

 

ว่าแต่ช่างเป็นพลังที่ยอดเยี่ยมนัก

ถ้าเรามีพลังนี้ละก็ จะต้องสามารถควบคุมทุกอย่าง แล้วปฏิรูปเผ่าอาร์โทรโพดาได้อย่างแน่นอน

ไม่สิ ไม่ใช่แค่ปฏิรูป แต่ยังสามารถใช้มันยึดครองเผ่าอื่นที่หวังรุมกินโต๊ะพวกเราจากสิทธิประโยชน์เหมือง ให้มาอยู่ใต้การปกครองของเผ่าพวกเราได้อีกด้วย

 

 

“แด่ความยิ่งใหญ่ของเผ่า แด่ท่านอาเทม แด่ท่านมารดาแห่งแผ่นดิน แฟตที่สอง!”

 

 

เราจะขอใช้ชีวิตและพลังนี้ทำให้ให้เผ่าของเรากลับมารุ่งเรือง เพื่อถวายให้แด่ท่าน!

“แค๊ก! มันเจ็บนะยะ! ให้ตายสิ อยู่ ๆ ต้องมาสู้กับพวกที่ใช้กายทิพย์ แต่พวกเราต้องใช้ร่างเนื้อไปสู้เนี่ย มันไม่ยุติธรรมเลยสักนิด!!”

นักบวชผมสีเหลืองอาเจียนเป็นเลือดออกมาก้อนใหญ่ พร้อมกับคําสบถที่หยาบคาย

 

 

“ให้ตายสิ [แด่ความยิ่งใหญ่ของเผ่า แด่ท่านอาเทม แด่ท่านมารดาแห่งแผ่นดิน แฟตที่สอง] ฟังแล้วจะอ้วก เคยนึกสงสัยว่าแค้นเรื่องอะไร ทำไมถึงยึดติดโลกคนเป็นได้ขนาดนี้ นั่นมันก็แค่ความยึดติดที่คิดเอาเองไม่ใช่หรอกเรอะ? ทำไมพวกผีแค้นพวกนี้ถึงมีความคิดบิดเบี้ยวกันแทบทุกตัวเลยนะ? ”

“…แกหมายถึงใคร ที่ว่าเป็นผีแค้น? ”

“เออ หมายถึงแกนั่นละเจ้าผีโง่!”

“เราไม่ใช่ผีแค้น!”

 

 

เราคือผีที่ทวงคืนความยุติธรรม

เราคือผีแห่งความยุติธรรมที่หวังอยากจะล้างบางพวกนักโกงเมืองให้หมดไป

ผีที่หวังกำจัดสิ่งสกปรกให้หมดไปจากแผ่นดินเพื่อมารดาแห่งแผ่นดินที่เรารักยิ่ง

 

 

“แกบอกว่าทำเพื่อแฟตที่สอง? ถามจริงเถอะ ยัยนั่นเคยพูดจากปากเองหรือยังไงว่าต้องการแบบนี้? ”

เรื่องแบบนั้น—

“ทำไม? ถึงกับเถียงกลับไม่ได้เลยหรือยังไงยัยผีแค้น? ”

 

 

แก…

แกเคยเห็นบ้านเมืองที่ถูกปกครองอย่างยุติธรรมในทุกชนชั้น โดยแฟตที่สองมาก่อนหรือเปล่า?

แกเคยได้รับความหวังที่เกิดจากการเปลี่ยนปฏิวัติค่านิยมเพศหญิง โดยท่านอาเทมไหม?

สองมารดาแห่งแผ่นดินผู้ล่วงลับ คือผู้มอบชีวิตใหม่ให้กับพวกเรา มดชนชั้นทาส!

แล้วเรื่องอะไร ใครมันจะยอมให้บ้านเมืองกลับมาเป็นแบบเดิมเพียงเพราะแค่สองคนนั้นตายจากไปกันเล่า!?

 

 

“อย่างแกมันจะมารู้เกี่ยวกับท่านแฟตที่สองกัน!”

 

 

เราพุ่งเข้าไปหายัยนักบวชด้วยความโกรธ

ด้วยระยะโจมตีของขาที่ยาวถึง 50 เมตร และมีทั้งหมด 6 ข้าง ผสานไปด้วยพลังงานวิญญาณสองขั้ว พวกมันที่บาดเจ็บอยู่ถึงสองคน ไม่มีทางป้องกันเอาไว้ได้อย่างแน่นอน

เรา— จะหุบปากเน่า ๆ ของยัยนักบวชเดียวนี้!

 

 

“สุดท้าย ผีโง่ก็ยังเป็นผีโง่อยู่วันยังค่ำละนะ”