***เวลา 34:00 น. ณ ห้องบอลรูมขนาดใหญ่ในโรงแรมดินที่ถูกขุดขึ้นอยู่ใต้เมืองเหมืองทางภาคเหนือของทวีป***
ภายในห้องโถงขนาดใหญ่ที่เต็มไปด้วยเสียงดนตรีคลาสิค กับกลิ่นอาหารหอมฟุ้ง มีบุคคลสำคัญจำนวนมากกำลังรวมตัวกันอยู่
พวกเขาล้วนต่างจัดงานเฉลิมฉลองให้กับข่าวการเปิดเหมืองอาเทมในตำนาน
เป็นงานเฉลิมที่มอบให้แด่ฮีโร่ของพวกเขา ทีมนักสำรวจ [ยักษาฑาทิม]
“สวัสดีครับท่านราชินีแห่งเผ่าอาร์โทรโพดา กระผม [คอนคอร์ส] ”
“ส่วนดิฉัน [โบรมีน] พวกเรา บริษัท [โฮป-คอมปะนี] ต้องขอขอบพระคุณและถือเป็นเกียรติอย่างสูงที่ได้มอบโอกาสให้พวกเรารับทำภารกิจนี้ค่ะ””
“ฉันราชินี [โอเปอร์ที่สี่] ถือเป็นเกียรติที่ได้รับความช่วยเหลือจากบริษัทชั้นนำที่สืบทอดสายเลือด [โฮป] บุคคลในตำนานอย่างพวกท่านเช่นกันค่ะ”
“สวัสดีค่ะคุณ [เดสตินี่ย์] พวกเราทราบเรื่องข่าวคดีบนเรือขนส่งที่ทวีปเทวภูมิเมื่อวันก่อนแล้ว ลำบากแย่เลยนะคะ”
“ไม่เท่าไหรครับท่านราชินี [บอสที่สี่] กระผมถือว่าโชคดีมากที่รอดมาได้ ว่าแต่งานเหมืองแร่ที่อยากจะให้บริษัท [บริษัทอาร์โทรโพดา พาส คอมพานี] เข้าไปดูแล ไม่ทราบว่าทางคณะรัฐบาลจะเริ่มประมูล—”
ถึงจะบอกว่าเป็นงานเฉลิมฉลอง แต่ในสายตาของเราที่มองผ่านร่างกายของร่างทรง กลับเห็นเพียงแต่ภาพของพวกมดชั่ว หวังแต่การกอบโกยผลประโยชน์จากความดีความชอบของมารดาในอดีตผู้ยิ่งใหญ่
มีใครบ้าง ที่คิดจะเดินเข้ามาทักทายดูอาการของกลุ่มคนผู้เคราะห์ร้ายที่ฉันพากลับมา?
มีใครบ้าง ที่คิดจะใช้งานเฉลิมเพื่อการดื่มเฉลิมฉลองอย่างแท้จริง?
“สวัสดีค่ะ ฉันมีนามว่า [แฟตที่สี่] เป็นหนึ่งในลูกหลานของราชินีแฟตผู้ทรงเกียรติค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักกับ คุณ [ซันฟลาวเวอร์] กับคุณ [โรส ควอตซ์] เห็นว่าบรรพบุรุษรุ่นที่สองของเราสนิทกับรุ่นทวดของพวกคุณเป็นอย่างสูง หวังว่าพวกเราจะเป้นมิตรที่ดีต่อกันได้ค่ะ”
“พวกเราเองก็เช่นกันครับ! ถ้ามีอะไรต้องการเรียกใช้สำนักข่าวอันดับหนึ่งของโลก [เยลโล่ & ออโทเครส] พวกเราพร้อมยินดีรับใช้เสมอครับ!”
แม้แต่ลูกหลานของมารดาผู้ยิ่งใหญ่ก็ไม่ต่างไปจากคนอื่น ๆ
พวกเขาสนใจเพียงแต่พูดคุยเรื่องธุรกิจ
พวกเขาสนใจเพียงแค่กระเป๋าเงินกับปากท้องของตัวเอง
สนใจแต่เรื่องชื่อเสียงกับหน้าตา
มันจะมีมดสักตัวในห้องนี้ไหม ที่นึกถึงประโยชน์สุขของเผ่าอาร์โทรโพดา?
เหมืองอาเทมที่มารดาของพวกเราพยายามสร้างทิ้งเอาไว้ให้กับลูกหลาน เป็นเพียงได้แค่เค้กหวาน ๆ ชิ้นโตที่รอคอยการถูกฝูงมดมารุมขย้ำเท่านั้น
เราขยับส่วนหัวของร่างทรงให้หันไปมองทางกลุ่มผู้ประสบภัย
จากข้อมูลความทรงจำที่เราได้รู้ผ่านการเข้าสิงสู่พวกมัน ทำให้พวกเรารู้ว่ากลุ่มที่ถูกส่งมาเหมืองอันศักดิ์สิทธิ์ของพวกเราในรอบนี้ มีเพียงแค่กลุ่มนักสำรวจที่ชื่อ [โฮป-คอมปะนี]
กลุ่มของเจ้านก [อัลดีไฮน์] ที่เคยถูกกำหราบแล้วสิงร่างหวังใช้เป็นแรงงานทาสขุดเหมือง ในปัจจุบันได้ถูกนำมาใช้แสดงบทบาทเป็นผู้เคราะห์ร้าย
ความจริงพวกเขา หรืออย่างเจ้าร่างทรงกับนางกระต่ายที่เป็นกลุ่มผู้เคราะห์ร้าย พวกเขาควรถูกส่งไปโรงพยาบาลมากกว่าถูกนำตัวมาสถานที่แห่งนี้
แต่เราที่ควบคุมยักษาฑาทิม ได้ใช้มันกล่อมคนอื่นว่าให้พาพวกมันมาด้วย เพราะถือว่าเป็นส่วนหนึ่งของทีมสำรวจและเพื่อนร่วมงานของเขา พร้อมทั้งให้การยืนกรานว่าทุกคนถูกรักษาตัวมาอย่างดีแล้ว
ที่เราอยากให้พาพวกมันมา เพราะทุกคนล้วนแต่มีวิญญาณของลูกน้องเราเข้าสิงสู่ทั้งหมด
อีกอย่าง คือเราอยากจะรู้ด้วยว่ามันจะมีใครเห็นหัวของคนที่ทำงานผิดพลาด หรือหัวของผู้เคราะห์ร้าย แล้วเข้าไปทักทายพวกมันหรือไม่?
คำตอบคือ [ไม่มี]
กลุ่มของ [อัลดีไฮน์] ถูกทิ้งให้ยืนอย่างเหม่อลอยอยู่ตรงมุมห้อง
จากรายงานของลูกน้องเราที่ส่งไปสิงพวกมัน เห็นว่ามีแค่ตัวประธานอย่างคนที่ชื่อ [คอนคอร์ส] กับ [โบรมีน] เข้ามาทักแสดงความห่วงใยแค่สองคนเท่านั้น
ไม่เพียงแค่กลุ่มของ [อัลดีไฮน์] แม้แต่ลูกน้องของกลุ่ม [ฑาทิม] เองก็ไม่มีใครคิดที่จะเข้าไปทัก
พวกเขาทำเพียงแค่เข้ามาคุยอย่างพอเป็นพิธี แล้วไปให้ความสนใจกับตัวหัวหน้าอย่างยักษาฑาทิมเพียงคนเดียว
นี่ขนาดเราควบคุมให้มันแสดงลักษณะนิสัยไม่น่าคบออกมาให้ทุกคนเห็น พวกมันก็ยังกล้าที่จะเข้ามาทัก เข้ามาคุยเพื่อสร้างสานสัมพันธ์ให้ได้
ทักทายแต่คนที่ดูน่าจะมีผลประโยชน์กับตัวเอง แล้วทอดทิ้งผู้ผิดพลาดเอาไว้เบื้องหลัง
เป็นงานรื่นเริง แต่กลับแอบแฝงไปด้วยการพูดคุยเพื่อผลประโยชน์ของชนชั้นปกครองเพียงอย่างเดียว
“งานประมูลจะเริ่มต้นปีหน้า แต่ส่วนตัวแล้วดิฉันอยากมอบหมายให้องค์กรท่าน ที่เป็นองค์กรเผ่ามนุษย์มดผู้ภักดีกับแนวทางเผ่าพวกเรา มาคอยดูแลมากกว่าค่ะคุณ [เดสตินี่ย์] ”
“ท่านราชินีบอสที่สี่พูดแบบนี้ หากคนจากบริษัทอื่นมาได้ยินเข้าจะเสียใจแย่ได้นะครับ เพราะพวกเราเผ่ามนุษย์มดที่มารวมตัวกัน ณ ที่แห่งนี้ ล้วนแต่ซาบซึ้งและเดินในแนวทางที่ท่านราชินีแฟตที่สอง ราชินีผู้ปฏิวัติธรรมเนียมเผ่า ที่ได้เคยวางเอาไว้กับพวกเราทั้งนั้นครับ”
พวกแกก็ช่างกล้าแอบอ้างชื่อของมารดาแห่งแผ่นดินกันเหลือเกิน!
พวกเราเผ่ามนุษย์ทดล้วนแต่มีความภักดีต่อราชินีโดยสัญชาตญาณ
การอ้างชื่อราชินีที่ตายไปแล้ว เพื่อหลอกหวังหากินกับผลประโยชน์ มันช่างชั่วร้ายที่สุด!
“…ไอพวกสารเลว”
เราใช้ร่างทรงพึมพำออกมาเบา ๆ แล้วสั่งให้ร่างกายนี้นั่งกินข้าวเงียบ ๆ อยู่ตรงมุมห้องกับยัยกระต่ายเพื่อนของมันต่อ
“…”
จะว่าไปแล้ว เจ้าลูกน้องมือหนึ่งที่ถูกส่งไปล่อนักบวชสามคนนั้นมาฆ่า ทำไมถึงไม่ติดต่อกลับมาเลยนะ?
นักบวชสามคนที่ว่า คือนักปราบผีที่เราทราบข้อมูลมาจากภายในหัวของเจ้าร่างทรง ยัยกระต่าย กับเจ้าเด็กคนแคระ
เห็นว่ามีความสามารถสูงมาก เลยคิดว่าต้องรีบชิงลงมือฆ่าพวกมัน ก่อนที่พวกเราจะถูกชำระส่งไปโลกหน้า
ไม่อย่างงั้นแผนปฏิรูปการเมืองเผ่าอาร์โทรโพดาเพื่อท่านมารดาแห่งแผ่นดินของเรามีหวังได้พังไปก่อนแน่
การที่เธอยังไม่ส่งข่าวกลับมา— หรือว่าจะเสียท่าไปแล้ว?
แต่เธอคือคนที่สามารถสิงร่างของสัตว์ยักษ์ได้ ระดับอย่างเธอไม่น่าจะพลาดท่าได้สิ…
“—ขอทุกท่านปรบมือให้กับคุณ [ฑาทิม] กับทีมของพวกเขาด้วยครับ!”
““โอ๊ววว!!””
เสียงตรบมือดังก้องไปทั่วห้องโถงดินที่ถูกขุด
ฉันเงยหน้ามองไปทางเวทีที่ถูกปิดด้วยม่านสีแดง
แสงไฟในห้องมืดลงพร้อมกับเสียงเพลงบรรเลง
แสงสว่างถูกส่องเน้นไปบนม่านสีแดงที่กำลังถูกกางออกมา
บนเวทีกำลังเต็มไปด้วยคณะของยักษาฑาทิมกับมังกรของเขาทั้งสี่ตัว
ข้างหลังคือภาพฉายของซากสัตว์ยักษ์ ซึ่งถูกวางทิ้งเอาไว้ข้างนอกอาคารเพื่อเป็นอนุสรณ์โอ้อวดความสำเร็จของพวกเขา
“ในที่สุด วันที่—”
น่าเบื่อ…
โฆษกเผ่ามนุษย์มดตรงนั้นเองก็ดีแต่พูดจาเยินยอเพื่อหวังเรียกคะแนนไม่ต่างจากผู้มีอำนาจ
ตลอดเวลาหลายปีที่ผ่านมานับจากวันที่เราตายไป เผ่าของพวกเรามันเน่าเหม็นได้ถึงขนาดนี้เชียวหรือ?
แต่ทุกอย่างมันจะจบลงในวันนี้
พวกมันไม่รู้เลยว่าบนร่างของสัตว์ยักษ์ มีดวงวิญญาณคนตายที่ถูกฆ่าอย่างไร้เหตุผลรวมตัวสิงสู่อาศัยอยู่เป็นจำนวนมาก
ถ้าเราให้สัญญาณเมื่อไหร พวกมันจะพากันแห่ออกมา และพร้อมที่จะแย่งชิงร่างกายของพวกแกทุกคนที่มารวมตัวอยู่ในสถานที่จัดงานแห่งนี้
เราจะเปลี่ยนแปลงมัน
เปลี่ยนแปลงการปกครองของเผ่าอาร์โทรโพดาให้ตรงตามความปราถนาของมารดาแห่งแผ่นดิน
ถวายความเจริญให้แด่ท่านแฟตที่สอง
ถวายความเจริญให้แด่ท่านผู้กล้าอาเทม
เราจะไม่ทนดูกับความเน่าเหม็นของเผ่าตัวเองไปมากกว่านี้อีกแล้ว
“ลงมือโจมตี”
***
เวทีการแสดงได้กลายเป็นโลกมิติที่ถูกตัดขาดจากโลกแห่งความเป็นจริง
ตบะผีร้ายที่ถูกขัดเกลาและดูดกลืนชีวิตคนตายด้วยความปราถนาแรงแค้นกับความภักดี จักถูกสำแดงเดช
พลังงานวิญญาณที่ขัดกับโลกของคนเป็นถูกล้วงล้ำแทรกแทรง แบ่งขอบเขตแห่งมิติให้สถานที่จัดงานถูกฉีกกระชาก
เสมือนหนึ่งมีกระดาษสองแผ่นที่วางคู่ขนาน แล้วถูกฉีกขาดเพื่อนำส่วนที่ขาดมาพันเกลียวเข้าหารวมเป็นเนื้อเดียว
พลังงานที่ผิดแปลกนั้น ได้ก่อเกิดเป็นปรากฏการณ์มิติที่ฉีกขาดหลอมรวมห้อมล้อมอาคาร
สถานที่ยังคงอยู่ แต่เสียง แสง รวมกระทั้งเส้นมิติเวลา มิอาจเล็ดลอดผ่านเข้าออก
ฉับพลันถูกหุ้มด้วยคลื่นเกลียวพายุมืด เสมือนหนึ่งเรื่องเล่าในบทตำนานสร้างโลกของดวงดาวของนิกายเทพทั้งสาม
เป็นพลังงานระดับสูงที่สามารถบิดเกลียวพื้นที่แห่งความเป็นจริง
พลังงานในระดับเดียวกับ [เทพเจ้า] ผู้สร้างโลกใบนี้
***
MANGA DISCUSSION