​

บทที่ 1 วิญญาณเหล็กกล้า

ตอนที่ 5 โลกไดม่อน

 

 

***วันที่ 57 เอนมูว์ทัวร์ ปีที่ 125 ทวีป ออโรร่า ดาว ไดม่อน

ฤดูใบไม้ร่วงที่แสนเศร้า

เวลา 15:00 นาฬิกา

 

 

ณ. ร้านนายหน้าจัดหางาน

ร้านซึ่งเป็นตัวกลางจัดหางานตามชื่อ

เป็นธุรกิจที่ให้ผู้ว่างงาน หรือเหล่าอาชีพอิสระมาแจ้งลงทะเบียน แล้วจัดสรรค์คำร้องขอที่เหมาะสมให้แก่ผู้ว่าจ้าง

 

 

มีตั้งแต่งานล้างท่อ งานก่อสร้าง งานวาดรูป ทำเว็ป คนรับใช้ ส่งของ

รวมไปถึงงานที่อันตรายถึงชีวิตอย่าง [งานสำรวจดินแดน]

 

 

“นี่ ไม่ใช่ว่าต้องไปตามหา [วิญญาณหลง] กันหรอกหรือยังไง? ”

“เพราะแบบนั้นเลยต้องมาที่นี่ยังไงละ”

สตรีเผ่ามนุษย์นกที่สวมเสื้อกันหนาวสีแดงเข้มตอบเพื่อนสาวของเธอด้วยรอยยิ้ม

 

 

ประตูบานเลื่อนขนาดใหญ่สูงห้าเมตรเปิดอ้าออก

สายลมอุ่นพัดโบกไหลหนีจากภายในสู่นอกอาคาร

กลิ่นหอมของดอกไม้ที่วางประดับในห้อง ลอยตามไออุ่นนั้นกระทบผิวหน้าที่เย็นจัดให้รู้สึกผ่อนคลาย เชื้อเชิญเหล่าแขกผู้มาเยือน ให้รีบเร่งรุดหน้าก้าวเท้าสู่ข้างในอาคารที่เต็มไปด้วยผู้คนสวมสูทเดินไปมากันอย่างวุ่นวาย

 

 

“… คนเยอะแต่เช้าเลยแฮะ”

สามสาวต่างแสดงสีหน้ารังเกียจออกมาอย่างเห็นได้ชัด

 

 

“ยินดีต้อนรับสู่สำนักงาน [งานสำรวจดินแดน] ค่ะ”

เสียงหุ่นยนต์รูปแบบมนุษย์ผิวขาวและผิวดำสองตน ส่งเสียงดังขับขาน พร้อมผายมือซ้ายที่เรียวงาม เชื้อเชิญแขกทั้งสามให้เข้าสู่ภายในอาคาร

ส่วนมือขวา ถือถาดบรรจุก้อนน้ำชาทรงกลมต้อนรับพร้อมเสริฟเอาไว้ให้อย่างเสร็จสรรพ

 

 

“ก่อนจะอธิบายว่าทำไมต้องมาที่นี่ พวกเธอสองคนรู้หรือเปล่าว่าโลกนี้มีลักษณะยังไง? ”

สตรีมนุษย์นกเดินเข้าไปภายในอาคารโดยไม่สนใจพนักงานหุ่นยนต์ แล้วถอดเสื้อกันหนาวสีแดงมาผูกเอาไว้ตรงเอว

“ถึงพวกผมจะฉลาดไม่เท่าเธอ แต่ก็ไม่ได้โง่นะ! ”

[ไม่ได้โง่! : (]

“งั้นช่วยอธิบายถึงภูมิศาสตร์คร่าว ๆ ของดาวนี้ให้ฟังทีสิ? ”

สตรีมนุษย์นกตั้งคำถามใส่เพื่อนทั้งสองคนด้วยรอยยิ้มของเด็กซน

 

 

” เออ…”

[°°°]

พอเธอได้เห็นเพื่อนสาวทั้งสองคนมีท่าทีกระอักกระอ่วน เธอก็เผยรอยยิ้มอย่างพึ่งพอใจออกมา

เป็นอย่างที่คิดเลยสิน้า~

เธอคิดอยู่ในใจเช่นนั้น

 

 

***เรื่องราวมันมีอยู่ว่า***

ในจักรวาลที่ห่างไกล

มีดาวดวงหนึ่งได้ถือกำเนิดขึ้นใหม่

เป็นดาวที่ถูกรวบรวมเอาไว้ด้วยหลากหลายเผ่าพันธุ์

มีเทคโนโลยีก้าวล้ำหน้า ทั้งที่มีอายุดาวกำเนิดเพียง 700 กว่าปี

ต้นเหตุทั้งปวงที่ฝืนกฏธรรมชาติของโลกคนเป็น เป็นเพราะการแทรกแทรงของเทพเจ้า

ดาวดวงนั้นมีนามว่า

 

 

[ดาวไดม่อน]

 

 

มันเป็นดาวที่ไม่ได้มีลักษณะเป็นทรงกลมหรือทรงรี

แต่เป็นดาวขนาดใหญ่ ที่มีรูปทรงคล้ายโดนัทอ้วนป้อม มีรูขนาดใหญ่เปิดออกที่ใจกลางดาว จนดูคล้ายกับวงแหวนขนาดยักษ์

 

 

มีขนาดพื้นที่ผิวส่วนนอกใหญ่มากกว่า 3,250,000,000 ตารางกิโลเมตร

พื้นที่แกนกลางโลกอีก 812,000,000 ตารางกิโลเมตร

 

 

ดาวที่ใหญ่เช่นนี้ได้ถูกแบ่งออกเป็น 12 ภาคส่วนหลัก

 

 

ทวีปคริสตัล (Crystul continent)

เป็นทวีปซึ่งมีประวัติศาสตร์ยาวนาน

ทวีปแห่งต้นกำเนิดชีวิต

ทวีปซึ่งเต็มไปด้วยทรัพยากรณ์อุดมสมบูรณ์ มีประชากรหลากหลายเผ่าพันธุ์ โดยมีเผ่า [ปีศาจ] เป็นประชากรอาศัยจำนวนมากที่สุด

 

 

ทวีปเทวภูมิ (Divine continent)

ทวีปบ้านเกิดของเหล่าเผ่ามนุษย์สัตว์ ดินแดนแห่งอารยธรรมโบราณของเทพเจ้าโนอาร์ เทพเจ้าสูงสุดของเผ่ามนุษย์สัตว์

 

 

ทวีปออโรร่า (Aurora continent)

ทวีปใหม่ซึ่งถูกบุกเบิกโดยเผ่ามนุษย์

ดินแดนที่เต็มไปด้วยเนินราบสูงชัน หิมะขาว และท้องฟ้าแสงเหนือใต้อันงดงาม

เขตปกครองของเผ่ามนุษย์

 

 

หมู่เกาะเทียม (Man made islands)

เป็นหมู่เกาะเทียมที่สร้างกระจายอยู่บนทะเล

มันคือเขตปกครองที่ไม่ขึ้นตรงต่อใคร ถูกสร้างโดยความร่วมมือจากทุกเผ่าที่มีบนโลก เพื่อใช้เป็นท่าอากาศยาน และเป็นปากประตูสู่ [อวกาศ]

 

 

ทวีปป่าหิน ร็อค ฟอร์เรส (Rock forest continent)

ดินแดนที่ถูกบุกเบิกโดยเผ่ายักษ์ผู้ทรงพลัง

มันคือดินแดนแห่งหุบเขาแหลมสูง สัตว์ยักษ์ และป่าดงดิบทึบที่แสนอันตราย

เป็นดินแดนที่หากไม่ใช่ผู้ซึ่งแข็งแกร่งอย่างแท้จริง ก็ไม่อาจเอาชีวิตรอดอยู่ในดินแดนแห่งนี้ได้

ดังนั้น มันจึงกลายเป็นเขตปกครองของเผ่ายักษ์

 

 

ทวีปแห่งความสับสน (Chaotic continent)

ดินแดนที่ถูกบุกเบิกโดยเผ่ามนุษย์นก

มันคือดินแดนที่แผ่นดินแตกแยกเป็นหมูเกาะขนาดใหญ่เล็กน้อยกระจายตัวออกไป ประหนึ่งเป็นตัวต่อจิ๊กซอว์ขนาดยักษ์ที่วางลงบนแผนที่โลก

มีสภาพอากาศแปรปรวน ดังนั้น จึงมีเพียงแค่ผู้ซึ่งอยากพิชิตท้องฟ้า ที่ยอมเลือกมาอาศัยอยู่ในแผ่นดินนี้

เป็นทวีปที่เกิดมาเพื่อเผ่ามนุษย์นกโดยเฉพาะ

 

 

ทวีปแห่งความแห้งแล้ง (Dried land continent)

ดินแดนที่พื้นที่กว่า 40% จากใจกลางทวีปเป็นดินแดนอันแห้งแล้ง

อีก 40% ที่ศูนย์กลางทวีปเป็นผืนทะเลทรายขนาดใหญ่

มีเพียงริมขอบทะเลที่มีความอุดมสมบูรณ์

เป็นดินแดนที่ไม่ว่าใครก็ไม่อยากครอบครองมัน

ทว่ากลับมีเผ่าหนึ่งให้ความสนใจแก่มัน

[อาร์โทรโพดา] หรือในชื่อที่คุ้นหูว่า [เผ่ามนุษย์มด]

พวกเขาหาได้สนใจความแห้งแล้งบนผิวดิน

สิ่งที่พวกเขาสนใจ คือทรัพยากรณ์ใต้ผิวดิน

และดินแดนแห่งนี้ ก็มีขุมทรัพย์หลับไหลอยู่ที่ใต้ผืนทวีปของมัน

 

เกาะต้นคริสมาส (Christmas tree land)

เป็นดินแดนที่มีความอุดมสมบูรณ์สูงสุดเพียงแห่งเดียว ซึ่งตั้งอยู่ใกล้กับทวีปแห่งความแห้งแล้ง

แต่ทว่าช่างน่าเศร้า ที่ความอุดมสมบูรณ์นั้น นำมาซึ่งสงครามและแก่งแย่งชิงชัยความเป็นเจ้าของเหนือเกาะที่ว่า

แม้แต่ปัจจุบันนี้ ก็ยังไม่มีเผ่าพันธุ์ใด กล้าที่จะประกาศครอบครองมันเอาไว้แต่เพียงผู้เดียว—

เป็นเกาะ ที่ไร้เจ้าของอย่างแท้จริง

 

 

หมู่ทวีปสนามแม่เหล็ก (Magnetic field continent)

มันคือทวีปใหญ่ที่ประกอบด้วยสามทวีปย่อย

ทวีปสนามแม่เหล็ก ภาคตะวันออก

ทวีปสนามแม่เหล็ก ภาคตะวันตก

ทวีปสนามแม่เหล็ก ภาคใต้

แต่ทว่า… ทั้งมีขนาดใหญ่ถึงเพียงนี้ กลับมีเพียงแค่ทวีปภาคตะวันตกกับภาคใต้ ที่ถูกครอบครองโดยเผ่ามนุษย์สัตว์เท่านั้น

เหตุเพราะภาคตะวันออก มันคือทวีปแห่งความตาย ที่มีสนามแม่เหล็กอันแปลกประหลาด คอยปกป้องคุ้มครองธรรมชาติ มิยอมให้ใครเข้าไปทำลายธรรมชาติอันกว้างใหญ่ของมัน

 

หมู่เกาะสีรุ้ง (Rainbow islands) 

มันคือหมู่เกาะที่ตั้งอยู่ใกล้กลับ [หลุมกว้าง (Big Hold) ]

มันเป็นดินแดนที่เต็มไปด้วยแสงเหนือกับแสงใต้ กับดอกไม้หลากสีที่ผลิบานตลอดทั้งปี

เป็นดินแดนที่ถูกบุกเบิกโดยเผ่าภูติตัวน้อย เขตปกครองแห่งสวนสวรรค์ที่ว่ากันว่ามีความสวยงามมากที่สุดบนโลก

 

 

ด้วยขนาดอันกว้างใหญ่ของโลกใบนี้ จึงทำให้มีเวลากลางวัน 24 ชัวโมง และเวลากลางคืน 24 ชั่วโมง รวมทั้งสิ้น 48 ชั่วโมง

 

 

ท้องฟ้ายามค่ำคืน มีดวงจันทร์สีแดงอมชมพูถึงสามดวงเป็นดาวบริวารสุกสว่าง คอยมอบแสงแก่ราตรี จนเห็นเป็นราตรีสีรุ้งอ่อนบางตางดงาม

 

 

พระอาทิตย์มีสองดวง

ทั้งสองดวงมีสีแดงสด เสมือนถูกย้อมสีด้วยเลือด

 

 

แต่นั่น เป็นเพียงแค่แสงสีที่ถูกบิดเบือน เมื่อมองผ่านจากม่านบรรยากาศของโลก

 

 

นามของดาวทั้งห้า ได้ถูกนำมาตั้งเป็นรอบเดือน และปีของดาวดวงนี้

 

 

เกอเนริบส์ [gnirps] ตามชื่อของพระจันทร์ที่มีสีที่แท้จริงเป็นสีแดงสดทั้งดวง ฤดูใบไม้พลิที่แสนสดใส

ฤดูที่ท้องฟ้ากลายเป็นสีรุ้ง

 

 

โทว์ [to (h) ] ตามชื่อของพระอาทิตย์ดวงที่หนึ่ง มีสีแดงเปลวเพลิง ฤดูที่แสนจะร้อนอบอ้าว

ฤดูที่ท้องฟ้ากลายเป็นสีส้ม

 

 

เยอร์รัส [yr (y) lus] ตามชื่อของพระอาทิตย์อีกดวง มีสีแดงอ่อน ฤดูฝนที่ทั้งร้อนและชื้นแฉะ

ฤดูที่ท้องฟ้ากลายเป็นสีน้ำเงิน

 

 

เอนมูว์ทัวร์ [nmutua] ตามชื่อของพระจันทร์ที่มีสีแดงอมชมพู ฤดูใบไม้ร่วงที่แสนเศร้า

ฤดูที่ท้องฟ้ากลายเป็นสีเขียวอมน้ำเงิน

 

 

เรตนิว [retniw] ตามชื่อของพระจันทร์ที่มีสีชมพู ฤดูหนาวที่ย้อมโลกจนกลายเป็นสีน้ำเงินโพล้น

ฤดูที่ท้องฟ้ากลายเป็นสีม่วง

 

 

ดาวทั้งห้าดวง ต่างโคจรซึ่งกันและกันอย่างเป็นระบบ

ไร้ดาวบริวารและไร้ดาวศูนกลางของระบบสุริยะ

 

 

หนึ่งวัน 48 ชั่วโมง

หนึ่งเดือน 60 วัน

หนึ่งปี 5 เดือน

 

 

เป็นระบบดาวเช่นนั้น

***

 

 

“ก็อย่างที่กล่าวว่า สรุปคือดาวที่พวกเราบังเอิญสร้างขึ้นมานั้น มันใหญ่เกินไป ถ้าจะให้ตามหาวิญญาณหลงในโลกนี้โดยไม่มีแบบแผน คงได้แก่ตายก่อนแน่”

สตรีเผ่ามนุษย์นกพูดด้วยน้ำเสียงอย่างภาคภูมิใจ แล้วเดินตรงไปหาพนักงานบริการคนหนึ่งที่กำลังนั่งมองนับดวงไฟบนเพดานอย่างไร้ค่า

 

 

“ผมเข้าใจเรื่องโลกใบนี้แล้วละ”

[แล้วมันเกี่ยวกับการมาที่สำนักงานจัดหางานยังไง?]

“… เพราะว่าที่สำนักงานแห่งนี้ มันคือแหล่งข้อมูลชั้นดีเลยยังไงละ— คุณค่ะ รบกวนขอสอบถามหน่อยค่ะ”

“ดวงไฟดวงที่สิบสอง– อ๊ะ? ครับ! มีอะไรให้กระผมได้ใช้บริการครับ! ”

พนักงานบริการรีบสร้างรอยยิ้มขึ้นบนใบหน้า

ถึงแขกทั้งสามตรงหน้าจะดูเหมือนเด็ก แต่ด้วยความจริงของวงจรชีวิตแต่ละเผ่าที่ต่างกัน จึงทำให้ชายคนนี้ไม่อาจคิดดูถูกคนตรงหน้า ว่าเป็นแค่เด็กน้อยได้

 

 

ใครจะรู้ บางทีคนตรงหน้าอาจจะมีอายุมากกว่าเขานับสิบปีเลยก็ว่าได้

 

 

” งั้นขอเข้าเรื่องเลยนะคะ ไม่ทราบว่ามีงานประเภทที่ [ไม่ว่าใคร ก็ไม่สามารถปิดงานนั้นได้] อยู่บ้างไหมคะ? ”

แม้จะเป็นคำขอที่ชวนสงสัยจนพนักงานชายถึงกับเลิกคิ้วขึ้นอย่างเสียมารยาท

“มะ— มีจริงด้วย!? เป็นงานที่เคยมีคนรับทำและล้มเหลวไปแล้วมากถึง 10 ครั้ง เป็นงานที่ถูกร้องขอจากหน่วยงานรัฐตั้งแต่ปีที่ 80 ครับ”

แต่ทว่างานเช่นนั้นกลับมีอยู่จริง

งานที่ไม่ว่าใครก็สามารถปิดงานนั้นได้ทั้งที่ดูไม่มีอะไร

งาน— ที่ราวกับว่าถูก [สาป] เอาไว้เช่นนั้น

​