แสงอาทิตย์แรกของเดือน กำลังทอแสงทอดกายสู่ผืนน้ำ

ไล่จากผืนน้ำสู่แผ่นดิน

ทอดตัวอาบลงบนต้นไม้ที่กำลังเชิดชูใบรับแสง

หากแต่ต้นไม้เหล่านั้น กำลังถูกลุกท่วมไปด้วยเปลวไฟจากลาวา จนกลายเป็นต้นไม้สีแดงเพลิงที่ลุกวาว

 

 

เผยปรากฏหุบเขาภูเขาไฟที่กำลังปะทุคำราม

ปะทุ— มวลลาวาพุ่งขึ้นทะยาน ปลดปล่อยพลังงานของโลกจากใต้พิภพที่อดกลั้นสู่เบื้องบน

 

 

แผนดินจักแตกระแหง

บางวันก่อเกิดแผ่นดิน

บางวันแผ่นดินฉับพลันกลายเป็นผืนทะเล

บางวันผืนทะเลจักก่อตัวนูนกลายเป็นภูเขาสูง

 

 

นี่คือสภาพดินแดนอันวุ่นวาย ราวกับเป็นภาพของวันก่อกำเนิดโลกที่แผ่นดินยังไม่มีสเถียรภาพ

ภาพของดินแดนแห่งความโกลหลที่ไม่มีใครคิดอยากจะมาตั้งถิ่นฐานอยู่อาศัย

 

 

[เวทีสนามสอง ลูกไฟปะทุ ภูผาคำราม แรงพิโรธจากแผ่นดิน]

***

 

 

“B1! ผู้นำฝูงเข้าเขตภูเขาไฟแล้วละ!”

“ในขณะที่กลุ่มผู้ตามอันดับสามยังอยู่ที่สนามเมฆสายฟ้าเนี่ยนะ!? ”

“นี่มันระดับทำลายสถิติโลก!! ยังไม่เคยมีใครผ่านช่วงเขตแข่งขันแรกได้เร็วถึงขนาดนี้มาก่อนเลย!”

 

 

โฆษกของสนามยังคงพูดด้วยน้ำเสียงที่ราวกับกำลังนอนหลับฝัน

ส่วนคนดูต่างนั่งมองตาค้าง

บางคนถึงกับหยุดปีกที่กำลังเตรียมหยิบถ้วยน้ำเข้าปาก แล้วทำหกใส่คนข้างหน้า

 

 

นี่มันคือความจริงใช่ไหม?

ทำไมถึงบินได้เร็วขนาดนี้?

 

 

หลังจากยืนมองจอภาพซ้ำจนมั่นใจว่ามันไม่ใช่ความฝัน

 

 

“สุดยอด…”

 

 

เสียงหนึ่งจากฝั่งผู้ชมเริ่มดังขึ้นมาเบา ๆ ท่ามกลางความตื่นตะลึงนั้น

 

 

“นี่มันสุดยอดไปเลย”

“ไหนบอกว่าปีกของเธอคนนั้นพิการไง? ”

“เรื่องโกหกชัด ๆ ”

“สงสัยคงต้องกลับทบทวนตำราการบินกันใหม่แล้วละ”

“สุดยอดดดดด!!!!”

 

 

จากหนึ่งเสียงเชียร์ กลายเป็นเสียงเชียร์นับแสน

ในสถานที่แห่งนี้ ไร้ซึ่งผู้คนสงสัย หรือกังขาในความพิการของผู้เข้าแข่งที่ชื่อเอโซอีกต่อไป

 

 

แสงสีแดง กับ แสงสีทอง ต่างขับเคี่ยวกรำศึกเคียงคู่ผ่านวงแหวนนำทาง

พุ่งทะลุผ่านจุดเช็คหลังม่านดำสายฟ้าฟาด แล้ววิ่งตรงเป็นเส้นขนานสู่อีกปลายวงที่ลอยอยู่เหนือทะเลลาวาเดือด

ทั้งคู่ต่างบินทิ้งดิ่งท้านรกอย่างไม่กลัวตายสู่พรมสีแดงฉานนั้น

ด้วยความเร็วราวดับเครื่องชน จึงทำให้ทุกคนต่างแทบจะกลั้นหายใจ

 

 

“กรี๊ด!! พวกเขาจะถูกเผา—!?!”

 

 

เสียงกรีดร้องที่น่าใจหายนั้นดังไปทั่วลานผู้ชม

แต่แล้วความเป็นห่วงกลับต้องเสียเปล่า

 

 

เพียงพริบตา ก่อนที่ปลายแสงทั้งสองจะพุ่งชนพรมสีแดงอันร้อนระอุ

สองแสงจักกางปีกออกพร้อมกัน

หนึ่งคนตีปีกหนึ่งครั้ง สร้างแรงลมกระแทกราวพายุก่อกำเนิดขึ้นหนึ่งครา

หนึ่งคนใช้ขาคู่ทรงพลัง เหยียบย่างเวหา ระเบิดพรมลาวาจนตีกระจายเป็นวงคลื่นทรงกลมที่แตกตัวออก

แล้วบินหัก 90 องศา วิ่งลอดผ่านวงเช็คพ๊อยท์เหนือบ่อลาวา ทิ้งเสียงระเบิดกับมวลเหลวอันร้อนระอุเอาไว้เบื้องหลัง เพื่อมุ่งหน้าไปสู่จุดเช็คพ๊อยท์ถัดไป

 

 

ทว่า เวทีธรรมชาติแห่งนี้ ไม่อาจยอมให้ผู้ใดบินผ่านไปโดยง่าย

 

 

*บรึ้ม!*

 

 

ลาวาบนผืนพรมสีแดงได้ปะทุอย่างไร้ความเมตตาและสัญญาณบอกกล่าว

มวลลาวานั้นฉับพลันผุดตัวสูงจากการดันตัวของพลังงานใต้โลกา ก่อเกิดตัวเป็นภูเขาไฟเกิดใหม่ขึ้นขวางเส้นทางของพวกเธอ

ไม่เพียงแค่ผุดขึ้นอย่างฉับพลัน หากยังพ่นเปลวลาวาอันร้อนระอุขึ้นท้องฟ้า แล้วเททิ้งตัวลงมาดั่งห่าฝน

เปลวไฟน้อยใหญ่เทสาดลงจากฟากฟ้าราวกับเป็นการเทกระจาด ถมที่ว่างทั้งปวงให้ตกอยู่ใต้กองเพลิงไฟ

 

 

“เอาแล้ว! สิ่งกีดขวางแห่งธรรมชาติมันปรากฏขึ้นมาแล้ว B2.!”

” ตลอดหลายสิบปีที่ผ่านมา ยังไม่เคยมีใครผ่านเขตนี้ไปได้โดยไร้บาดแผลเลยสักนิด! ใช่ไหม B1.!!”

“มาดูกันว่าผู้เข้าแข่งจะ—”

 

 

ยังไม่ทันที่จะได้เท้าความพูดให้จบ

แสงสีแดง แสงสีทอง ได้เผยการบินอันน่าทึ่งให้เห็นอีกครั้ง

พวกเธอทั้งสองเริ่มบินหักหลบเปลวไฟ

วิ่งเลี้ยวคดเคี้ยวชนิดแทบเห็นเป็นมุมองศา โดยไม่มีแม้แต่ความคิดจะลดทอนความเร็ว

แทรกสอด เลื่อนไหล วิ่งลอดใต้เปลวคลื่นลาวาที่กำลังม้วนตัวเกลียวหมายกลืนกิน

อีกทั้งยังบินตีวงโค้งประหนึ่งรถแข่งความเร็วสูงที่กำลังตีโค้งดริฟห์ หลบเลี่ยงฝนลาวาที่ตกหล่นไล่ตามหลัง มิอาจไล่ตามความเร็วของแสงสีทั้งสองได้ทัน

 

 

*ปิ๊บ *

 

 

เสียงสัญญาณลอดผ่านวงเช็คพ๊อยท์ดังขึ้นอีกครั้ง

สองสาวเริ่มลอดผ่านวงแหวนที่ลอยเหนือผืนพรมแดง ซึ่งวางในตำแหน่งตีวงเลี้ยวเป็นงูคดตามซอกของภูเขาไฟที่ขึ้นเรียงรายซ้อนคู่ขนาด

ม่านลาวาที่ไหลลงมาจากยอดผาลาวาสูง ได้กลายเป็นเส้นทางอันบีบคั้นของพวกเขาทั้งสอง

ลาวาที่กำลังเทลาดลงสู่ทะเลสีแดง ได้กลายเป็นเส้นทางลู่วิ่งอากาศ ที่ทั้งร้อนระอุ และมีกระแสลมผันผวน

 

 

*ฟูม!*

 

 

แต่หาใช่ปัญหาใด ๆ กับสองผู้นำฝูงที่บินแข่งขัน

แสงสองสีต่างบินขนานไปตามลู่วิ่งแห่งเปลวไฟ ชนิดตีคู่เส้นโดยไม่มีเบี่ยงเบนแม้แต่หนึ่งกระเบียดนิ้ว

แสงสีทองบินแซงยามวิ่งเส้นตรง

แสงสีแดงจักหักโค้งอย่างเฉียบคมราวใบมีด ขึ้นแซงแสงสีทองยามตีวงเลี้ยว

สองม่านลาวาซ้ายและขวา ไม่อาจแตะเนื้อต้องตัวของทั้งสองสาวได้แม้แต่ปลายขนนก

กระทั้งกองหินและลาวาที่ปะทุอย่างไร้ซุ่มเสียงจากหน้าผาสองฝั่ง ยังไม่อาจขัดขวาง

 

 

“นะ— นี่พวกเธอมองเห็นอนาคตได้อย่างงั้นเรอะ!!!”

 

 

ไม่มีใครที่สามารถตอบคำถามของโฆษกทั้งสองได้

 

 

*ฟูมว์ มมม!!*

 

 

แสงสีแดง

แสงสีทอง

ทั้งคู่ต่างบินผ่านวงแหวนสุดท้าย ณ ปลายกำแพงลาวา

ตีปีกคู่ด้วยสีหน้าเคร่งเครียด วิ่งเป็นเส้นทางตรงสู่ปลายวงแหวนสุดท้าย ณ ทางออก ของเขตลาวาภูเขาไฟ

ก่อเกิดเป็นเส้นสายลมที่ตีขนาบข้าง ซัดเอาลาวาและมวลเหลวร้อนปลิวกระจายว่อน ทำลายสนามแข่งธรรมชาติจนราบพินาศ

 

 

*ปิ๊บ*

 

 

ทั้งคู่ได้ผ่านเขตลาวาปะทุมาได้ อย่างไร้ซึ่งบาดแผล โดยทิ้งความฉิบหายของสนามแข่งเอาไว้ที่เบื้องหลัง…

ตรงหน้าของผู้ขับเคี่ยวทั้งสอง คือวงแหวนรูหนอน ที่จะนำพาพวกเขาตัดผ่านทวีปไปที่สนามทดสอบสุดท้าย

 

 

***

ยุคสมัยมันเปลี่ยนไป

หากเป็นแต่ก่อน พวกเขาจะต้องบินวนทั้งทวีปแบบชนิดตรากตรำทั้งวันทั้งคืนโดยไม่มีหยุดพัก

แต่นี่คือยุคสมัยอวกาศ ที่ผู้คนต่างใช้เวลาอย่างเร่งรีบ

ไม่มีทาง ที่คนจะมาร่วมดูงานแข่งที่ใช้เวลาข้ามวัน

ดังนั้น พวกเขาจึงคัดเฉพาะเวที ที่น่าสนใจ แล้วตัดระยะเส้นทางแข่ง ด้วยเทคโนโลยีประตูรูหนอนแทน

***

 

 

*พึ่บ!*

 

 

ผู้นำฝูงบินที่ทิ้งกลุ่มสองอย่างไม่เห็นแม้แต่เงา ได้บินลอดผ่านประตูที่ว่า

เกิดเสียง และคลื่นกระจาย คล้ายกับอาการเมาน้ำวนต่อผู้เข้าแข่งขัน ก่อนจะกลับมามีสติบนพื้นอากาศ ณ ที่อีกปลายของเส้นทางออก

 

 

แสงแดดแยงดวงตา สะท้อนผืนน้ำที่แวววาว ราวกับเป็นผืนกระจก

ไม่อาจมองเห็นเส้นทางได้เด่นชัด เพราะแสงที่สะท้อนกลับผืนกระจกธรรมชาตินั้น

อีกทั้งวิสัยทัศน์ยังมัวหมอง ถูกบดบังด้วยไอม่านหมอก

เสียงปะทุของภูเขาไฟใต้ทะเลดังกระหึ่ม สร้างไอน้ำพุร้อนกว่าร้อยองศาเป็นเสาน้ำสูงขัดขวางเส้นทางบิน

ลมกรรโชก อีกทั้งยังมีคลื่นมหาสมุทรยกตัวสูงอันบ้าคลั่ง

บนพื้นที่ทะเลแถบนี้ มีวงแหวนเช็คพ๊อยท์จำนวนมาก ตั้งเรียงเป็นเส้นทางเลียบผืนน้ำกระจกที่ว่าต่อกันไปเป็นแนวยาว

ที่ปลายสุดของเส้นทางบินนี้ คือวงแหวนที่หันขึ้นท้องฟ้า เพื่อนำสู่ลานกว้างแห่งเส้นชัยที่ลอยอยู่สูงขึ้นไปเหนือเมฆา ณ เมืองหลวงของเผ่ามนุษย์นก

 

 

นี่คือสนามที่สาม สนามแข่งสุดท้าย สนามแห่งความพิโรธของผืนมหาสมุทร