ตนที่ 8 ทดสอบพลัง..

หลังจากที่ผมฟื้นขึ้นมา ผลสรุปจากคุณเลสซี่ที่แอบลักหลับ ถุ้ย..!! ที่ตรวจดูร่างกายของผมคร่าวๆในช่วงที่หมดสติลงไป ผลปรากฏว่ากระดูกซี่โครงของผมหักไปสองท่อน จากการถูกกระต่ายอัสนีโจมตีจนกระเด็นไปกระแทกเข้ากับต้นไม้ 

ซึ่งเลสซี่ก็รู้สึกแปลกใจอยู่ไม่ใช่น้อยที่ผมยังสามารถเคลื่อนไหวได้ โดยที่ไม่รู้สึกเจ็บปวดอะไร แต่สิ่งที่ทำให้เขาต้องอึ้งมากกว่านั้น คงเป็นเพราะในวันที่ผมฟื้นขึ้นมา ร่างกายของผมก็กลับมาหายเป็นปกติ โดยที่ไม่ต้องพึ่งการรักษาใดๆ

แม้ว่าผมเองก็ยังคงมึนๆงงๆไม่ต่างกัน แต่ก็พอจะเดาได้อยู่ว่าสาเหตุของการที่ร่างกายของผมรักษาตัวได้อย่างรวดเร็วมันเป็นเพราะอะไร ส่วนทางด้านของชบา จากที่ได้ยินคุณเลซซี่เล่าให้ฟัง เห็นเขาบอกว่าช่วงที่ผมหมดสติไป ชบาคอยดูแลและอยู่ข้างๆผมตลอดเวลาไม่ห่างไปไหน เอาเข้าจริงก็แอบฟินอยู่ไม่ใช่น้อยที่จะมีโมเม้นต์อะไรแบบนี้..

และหลังจากที่พักฟื้นได้ไม่นาน ผมก็เดินทางกลับมาอยู่ที่ห้องเช่าของผมพร้อมกับชบา ก่อนที่ผมจะเริ่มเล่าเรื่องพลังของผมให้เธอฟัง แต่ก็ดูเหมือนว่าชบาจะไม่ได้ตกใจอะไร อีกทั้งยังบอกว่าหมอผีก็ต้องใช้คาถาอาคมได้อยู่แล้วไม่เห็นจะแปลกตรงไหน แถมเธอยังเข้ามาบีบคอของผมอีก ข้อหาที่ใช้พลังได้แต่กลับปล่อยให้เธอได้รับบาดเจ็บ ก็คนมันพึ่งจะรู้งะ..!!!

“นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุท ธัสสะ(๓ ครั้ง)”ผมที่กำลังนั่งขัดสมาธิอยู่บนเตียงพร้อมกับพนมมือ โดยมีชบาที่ยืนอยู่ต่อหน้า เธอนั้นกำลังเพ่งมองมาที่ผมอย่างใจจดใจจ่อ..

“จิตติ จิตตัง กัมปิยัง มหาจิตติ คาถากำบังกาย จงมองไม่เห็นกู..!!!”

“พูดจาไม่เพราะเลย มากงมากู..~”ชบาที่สบถบ่นออกมา แต่ทว่าทันใดนั้น..

ฟุบ..!!!

“หายไปแล้ว..!!”ชบาที่อุทานพร้อมกับทำตาโต หลังจากที่ผมทดลองใช้คาถากำบังกาย จริงๆคาถากำบังกายไม่ได้มีอยู่เพียงแค่คาถาบทนี้เพียงบทเดียวเท่านั้น 

ในทุกๆคาถาจะมีหลากหลายคำร่าย แต่ก็ให้ผลลัพธ์แบบเดียวกัน สาเหตุที่ทำให้ผมเลือกใช้คาถาบทนี้คงเป็นเพราะคำร่ายนั้นค่อนข้างที่จะสั้น และก็ดูเหมือนว่ามันจะใช้ได้ผลจริงๆ

แต่เอาเข้าจริงๆแล้ว ผมก็รู้สึกอึ้งอยู่ไม่น้อย เพราะคาถากำบังกายหรือคาถาหายตัวทั้งหลายแหล่ ถ้าท่องเล่นๆหรือยังไม่ได้พบเจอพยันอันตราย คาถาเหล่านี้จะเห็นผลได้ยากยิ่ง แต่ผมกลับสามารถใช้มันได้ในทุกๆสถานะการณ์ แบบนี้ก็แหล่มเลย..

“คลาย..”

ฟุบ..!!!

“กลับมาแล้ว..!!!”ชบาที่ยังคงอุทานอย่างต่อเนื่อง เมื่อคลายคาถาร่างของผมก็ปรากฏออกมาให้เธอได้เห็นอีกครั้ง

“ถ้าเอามาประยุกต์ใช้ในการต่อสู้ ถือว่าเป็นพลังที่เข้าขั้นโครตจะโกงเลยล่ะ..”ผมที่พูดขึ้นมา นี่ยังไม่นับรวมกับคุณไสยต่างๆ แต่ผมก็ยังไม่กล้าที่จะใช้มั่วซั่ว เพราะถือว่าเป็นของที่ค่อนข้างจะอันตราย 

ยิ่งเป็นตำราเขมรที่ผมเคยศึกษามา มันเปรียบเสมือนดาบสองคม ถ้าใช้ผิดวิธีหรือประกอบพิธีพลาดล่ะก็ของก็จะย้อนกลับเข้าหาตัวของผู้ใช้ ถ้าคิดจะใช้ต้องมีความระมัดระวังเป็นอย่างสูง

ต่อจากนั้นผมก็ลองทดสอบใช้คาถาต่างๆมากมาย ซึ่งมันก็ทำให้ผมตื่นเต้นอยู่ไม่ใช่น้อย ในบางคาถาที่จำเป็นจะต้องมีอุปกรณ์ในการใช้ ยกตัวอย่างเช่นคาถาเสกต่อ-แตน จริงๆจำเป็นจะต้องใช้ใบมะขามในการบริกรรมคาถาและเสกให้มันกลายเป็นต่อเป็นแตน

แต่ก็ดูเหมือนว่าจะไม่จำเป็น เพราะหลังจากที่ท่องคำร่ายจบ ต่อแตนก็ปรากฏออกมาบินอยู่รอบๆตัวของผม อีกทั้งยังสามารถสั่งการมันได้ดั่งใจนึก 

ตุบ..

“แฮกๆ..”ผมที่ทิ้งตัวลงนอนพลางหายใจออกมาอย่างเหนื่อยหอบ นี่คงจะเป็นขีดจำกัดของร่างกาย การใช้คาถานั้นในตอนนี้ผมสามารถใช้ติดต่อกันได้แค่ 10 คาถาเพียงเท่านั้น หลังจากนั้นร่ายกายจะรู้สึกหนักและหายใจได้อย่างยากลำบาก

“เป็นอะไรหรือเปล่า..?”

“มะ..ไม่เป็นไร..”ผมที่นอนกางแขนอ้าซ่าหันไปพูดกับชบา

“ชบา..”

“หืม..? ว่าไง..?”

“ลองเล่าเรื่องของเธอที่โลกเดิมให้ฉันฟังบ้างสิ ทำไมเธอถึงได้มาเป็นผีกระสือ..?”

จู่ๆผมก็รู้สึกอยากที่จะรู้เรื่องราวของชบาขึ้นมา มันก็แน่นอนเรารู้จักกันมา แต่ก็ยังไม่เคยรู้เรื่องราวของกันและกันเลย ผมก็เลยถือโอกาสถามเธอเพื่อที่จะได้รู้จักกันมากยิ่งขึ้น

ฟุบ..

และเมื่อชบาได้ยินในสิ่งที่ผมถาม เธอก็ค่อยๆทรุดตัวลงนั่งบนเตียงข้างๆผม

“ได้สิ..ในตอนที่ฉันยังอยู่ที่โลกเดิม ฉันน่ะ..”ชบาที่กำลังจะเล่า แต่จู่ๆเธอก็นิ่งเงียบไป..

“อ้าว..เล่ามาสิ..”

“ชะ..ช้าง..”ชบาที่ค่อยๆหันหน้ามาสบตากับผมด้วยสีหน้าที่ซีดเสีย

“วะ..ว่าไง..?”ผมที่ค่อยๆชันตัวลุกขึ้นมานั่ง

“ฉะ..ฉันจำอะไรไม่ได้เลย นะ..นอกจากชื่อและอายุของตัวเอง..”

เมื่อได้รับคำตอบผมก็อึ้งไปชั่วขณะ ไม่ได้ต่างอะไรกับชบาเลย อย่าบอกนะว่าจะเป็นฝีมือของยัยเทพธิดานั่น..

“อยะ..อย่างนั้นสินะ แต่ก็แปลกนะ..อยู่ที่โลกนี้มาตั้งหลายวัน แต่เธอกลับพึ่งจะฉุกคิดขึ้นมาได้ อีกทั้งในตอนแรกๆเธอยังร้องอยากที่จะกลับไปที่โลกนั้นอยู่เลย..”

“ก็นั่นน่ะสิ..คงจะเป็นจิตใต้สำนึกล่ะมั้ง ถึงทำให้พูดออกไปแบบนั้น..”ชบาที่ตอบกลับ ก่อนที่เธอจะหลบสายตาของผม สีหน้าของเธอดูเศร้าๆอย่างบอกไม่ถูก

“เฮ่..อย่าทำหน้าแบบนั้นสิ ยังไงก็กลับไปไม่ได้อยู่แล้ว ฉันเองก็เหมือนกัน เพราะอย่างนั้นจะขอพูดอีกครั้งล่ะกัน เรามาเริ่มต้นชีวิตใหม่ที่โลกแห่งนี้ด้วยกันเถอะ..”ผมที่พูดให้กำลังใจ แต่อีกฝ่ายกลับผงะ แถมยังหน้าแดงแจ๋..

“ทะ..ที่พูดมีอะไรแอบแฝงหรือเปล่า..? อะ..ไอ้โรคจิต..!!”

“อ้าว..คนเขาอุสาห์ให้กำลังใจ พูดแอบนี้เดี๋ยวก็จับยัดใส่หม้อถ่วงน้ำให้หรอก..กรรซ..!!”ผมที่แยกเขี้ยวขู่ใส่ยัยชบา ดูเหมือนว่าเราสองคนจะญาติดีกันได้ไม่นานนัก..

“ชิ..อาบน้ำดีกว่า..”ชบาที่ส่งเสียงชิชะอย่างไม่พอใจ ก่อนจะลุกออกจากเตียงเดินตรงไปที่ห้องน้ำ แต่ก่อนที่จะเดินเข้าไปเธอก็หยุดชะงักและพูดอะไรสักอย่างที่ผมได้ยินไม่ค่อยจะชัดออกมา..

“ขอบใจนะ..”

“ห้ะ..อะไรนะ..?”

ปัง..~

“เฮ้อ..~”

ฟุบ..!!

ผมที่เอนตัวลงนอนอีกครั้ง และยกแขนขึ้นมาก่ายหน้าผาก พลางครุ่นคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย ในทุกๆครั้งก่อนที่ผมจะนอน ผมจะคิดอยู่เสมอถึงเป้าหมายในชีวิตว่าต่อจากนี้ควรจะทำอะไรดี

“เอาเถอะ..ตอนนี้ขอแค่มีชีวิตอยู่รอดให้ได้ก่อนเป็นพอ..”คิดได้ดังนั้น ผมก็ค่อยๆชันตัวลุกขึ้นมานั่งในท่าเทพบุตร ก่อนจะยกแขนขึ้นมาพนมมือเตรียมตัวที่จะสวดมนต์เข้านอน และสิ่งที่จะขาดไปไม่ได้เลยก็คือการสวดแผ่เมตตาให้กับพี่ชายคนนั้น

ผมภาวนาอยู่เสมอว่าอยากจะให้เขาไปอยู่ในภพภูมิที่ดี ในบางครั้งผมก็คิดมากเกินไปจนเก็บเอาไปฝัน ในความฝันพี่ชายคนนั้นกำลังอยู่บนสวงสวรรค์ที่มีเหล่านางฟ้าคอยรุมล้อม 

แต่ดูๆแล้วสีหน้าของเขาในความฝันกลับเหมือนกำลังตกนรกยังไงยังงั้น แต่ถ้าเป็นอย่างนั้นจริงๆมันก็คงจะช่วยบรรเทาตราบาปที่ฝั่งติดอยู่ภายในใจของผมได้บ้างไม่มากก็น้อย แต่ก็นะฝันก็คือฝัน..

“ไปสู่สุขคตินะ..พี่ลีโอ..”และนี่ก็คือชื่อของพี่ชายคนนั้นที่ผมได้รู้จากพยาบาลประจำตัวที่คอยให้การดูแลเขา..

ฟุบ..~

เมื่อทำทุกอย่างจนเสร็จสรรพ ผมก็ค่อยๆทรุดตัวลงนอน และเข้าสู่นิทราเพื่อเก็บแรงเอาไว้ไปทำภารกิจในวันพรุ่งนี้ หวังว่ามีพลังแล้วอะไรๆมันคงจะง่ายขึ้นนะ..

วันต่อมา..

ภายในป่าอัสนี..

“กรรซ..!!!”เสียงร้องคำรามของกระต่ายสายฟ้าจำนวนกว่า 3 ตัวที่ดาหน้าวิ่งเข้ามาหาชบาพร้อมๆกัน

“มะติยาโน มะติยา มะติทิ โสธายะ สาปะสา โนมะนา เทนะสา..คาถาเสกต่อแตน..!!!”ผมที่ยืนร่ายคาถาอยู่ไม่ไกล หลังจากนั้นต่อและแตนก็บินออกมาจากฝ่ามือที่กำลังพนม โดยที่ตัวของผมในเวลานี้กำลังล่องหนอยู่ เพราะใช้คาถากำบังกายควบคู่ไปด้วย

หึง..!!!

ต่อและแตนจำนวนมากที่บินทะยานเข้าไปหากระต่ายสายฟ้า ก่อนที่พวกมันจะเข้าจู่โจมเป้าหมาย โดยการต่อยและฝังเล็กในลงไปบนตัวของศัตรู ผลลัพธ์ที่ได้นั้นมันก็ได้ทำให้กระต่ายสายฟ้าทั้งสามต้องหยุดชะงักไปชั่วขณะ แถมยังเปิดช่องว่างเอาไว้ให้โจมตี..

“ทักษะจิตวิญญาณอัญเชิญระดับ 1 ดาว รูปแบบที่ 1 คมไส้มรณะ..!!!”

ชิ้ง..!!! 

ฟ้าว..!!!!

ฉับ..×3

ชบาที่ยืดไส้วาดออกไปยังทิศทางของกระต่ายสายฟ้าทั้ง 3 ตัว ก่อนที่คมเคียวจะวาดตัดร่างของพวกมันทั้งสามจนขาดเป็นสองท่อน ภายในการโจมตีเพียงแค่ครั้งเดียว

“ดูเหมือนจะเริ่มคล้องขึ้นแล้วสินะ..”ผมที่คลายคาถาและเดินเข้าไปหาชบา

“ก็เริ่มที่จะชิน แต่เมื่อกี้เล่งที่หัวนะ..โดนตัวซะได้..”ชบาที่พูดพร้อมกับลอยไปมาอยู่รอบๆตัวของผม อ่อ..ข่าวดี ในตอนนี้ผมนั้นไม่ได้รู้สึกกลัวชบาอีกต่อไปแล้ว คงจะเป็นตั้งแต่ในคืนที่ได้ต่อสู้กับไอ้กิ้งก่า ก็ไม่รู้หรอกนะว่าเพราะอะไร แต่อาจจะเป็นความคุ้นชินที่อยู่ด้วยกันตลอดเวลา..

“เดี๋ยวไปเก็บไพ่ให้รอแปป..”พูดจบชบาก็ลอยตรงไปยังซากของกระต่ายสายฟ้าทั้งสามที่บัดนี้ได้สลายหายไปเป็นที่เรียบร้อย..

“กรรซ..!!!”

แต่แล้วจู่ๆก็มีกระต่ายสายฟ้าอีกตัวที่โผล่มาจากไหนก็ไม่รู้ โดยที่เสียงของมันดังมาจากทางด้านหลังของผม

“แย่ล่ะสิ..!!”เมื่อผมหันหลังกลับไป สิ่งที่พบคือกระต่ายสายฟ้าที่กำลังง้างกรงเล็บเตรียมที่จะตะปปลงมายังผม 

อีกทั้งลักษณะของกระต่ายสายฟ้าตัวนี้มีความแตกต่างจากกระต่ายสายฟ้าตัวอื่นๆอย่างเห็นได้ชัด จากลักษณะร่างกายที่ใหญ่โตกว่า และมีก้อนหินสีเหลืองฝังติดเอาไว้อยู่ที่กลางหน้าผาก บ่งบอกว่ามันคือบอทของกระต่ายสายฟ้า จิตวิญญาณมอนเตอร์ประเภทสัตว์ป่าระดับ 1 ดาว..

“ช้าง..!!!”ชบาที่กู่ร้องออกมาจนสุดเสียง

ฟุบ..!!!

ผมที่รีบหยิบมีดหมอออกมาจากย่าม ก่อนจะชักมันออกจากฝัก ทุกการกระทำเกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว ในเวลานี้ชบาไม่อาจที่จะเข้ามาช่วยผมได้ เพราะจากตำแหน่งที่ผมยืนอยู่ ถ้าเธอโจมตีเข้ามาผมก็อาจที่จะโดนลูกหลงไปด้วย

ฟุบ..!!!

“นะโมพุทธายะ..!!!”

ในช่วงจังหวะที่กระต่ายสายฟ้ากำลังตะปบกรงเล็บลงมา ผมก็รีบยกมีดหมอขึ้นพลันร่ายมนต์คาถาเป่าลงไปบนใบมีด ผลปรากฏว่ากรงเล็บที่กำลังจะตะปบลงมา เหมือนถูกคลื่นพลังอะไรบางอย่างผลักและเปลี่ยนทิศทางให้เบี่ยงออกไปทางข้างทำให้มันตะปปผมไม่โดน

ฟุบ..!!!

เมื่อเห็นช่องว่างของสิ่งมีชีวิตตรงหน้า ผมนั้นไม่มีเวลาให้คิด รีบง้างมีดหมอฟันเข้าไปยังช่วงท้องของกระต่ายสายฟ้าในทันที..

ฉั๊วะ..!!!

แผละ..!!!

“เฮ้ย..!! เอาจริงดิ..”ผมที่ร้องอุทานออกมาด้วยความตกตะลึง สาเหตุเป็นเพราะทันทีที่ผมเหวี่ยงมีดฟันเฉียงลงไปยังหน้าท้องของกระต่ายสายฟ้า ร่างของมันก็ถูกแบ่งออกเป็นสองส่วนในทันที ทั้งๆที่ขนาดความยาวของมีดหมอก็อย่างที่รู้กันๆ มันยาวเพียงแค่ 10 เซนติเมตรเท่านั้น

และหลังจากที่ได้เห็นผลลัพธ์ มันก็ทำให้ผมเริ่มที่จะตระหนักได้ว่าไม่ใช่เพียงแค่คาถาอาคมเท่านั้นที่สามารถใช้ได้จริง ดูเหมือนว่าทุกสิ่งทุกอย่างในโลกแห่งนี้ที่เกี่ยวกับคาถาอาคมรวมไปถึงศาตราวุธและอุปกรณ์ที่ผ่านการปลุกเสกมา จะมีสรรพคุณและให้ผลลัพธ์ที่ทรงอนุภาพยิ่งกว่าโลกเดิมของผม เผลอๆอาจจะทวีคูณมากกว่าหลายเท่าตัวก็เป็นได้

“สะ..สุดยอด..!!!”ชบาที่ลอยอยู่ไม่ไกลพูดขึ้น ซึ่งผมก็ทำได้แต่หันไปยิ้มด้วยสีหน้าแหยๆส่งให้กับเธอ

ซู่~

“หืม..?”

ทันทีที่ร่างของบอทกระต่ายสายฟ้าสลายไป สิ่งที่หลงเหลืออยู่คือไพ่จิตวิญญาณของมัน แถมยังมีก้อนหินเรืองแสงสีเหลืองคล้ายกับอัญมณีตกอยู่ด้วย

“เอ่..เจ้านี่มีเอาไว้ทำอะไรกันนะ..?”ผมที่ย่อตัวลงไปหยิบก้อนหินเรืองแสงขึ้นมาส่องดู ก่อนจะเก็บมันใส่เข้าย่ามไป เดี๋ยวถึงเมืองค่อยลองไปหาข้อมูลทีหลัง

“ชบา..มานี่ๆ”ต่อจากนั้นผมก็หันไปกวักมือเรียกชบา ก่อนที่เธอจะลอยเข้ามาหา พร้อมกับกระดิกไส้ที่ถือไพ่ดุ๊กดิ๊กไปมาอย่างน่ารัก ถุ้ย..!! ขอทีเหอะ..มองให้ตายยังไงก็ไม่เหมือนหางเลยนิด..!!!

“ฉันให้เธอจะได้เลื่อนระดับสักที..”ผมที่ส่งไพ่บอสกระต่ายสายฟ้าให้ชบา 

“เห๋..~ จะดีหรอ..ถ้าเอาไปขายคงจะแพงน่าดู..”ชบาที่ถามออกเหมือนจะเกรงใจ พลางมองไพ่สลับกับมองหน้าผม 

“เอาไปเถอะ..เธอจำเป็นจะต้องแข็งแกร่งขึ้น”

“ถ้าอย่างนั้นจะขอรับเอาไว้นะ..”ชบาที่พูดด้วยรอยยิ้ม ต่อจากนั้นเธอก็เพ่งจิตไปที่ไพ่ในมือของผม 

“กลืนกิน..!!~”

วิ๊ง..!!!!~

ฟุบ..!!!

หลังจากที่ชบาพูดคำว่ากลืนกิน ไพ่บอสกระต่ายสายฟ้าก็เรืองแสง ก่อนจะสลายตัวกลายเป็นลูกบอลลูกเล็กๆและลอยเข้าปากของเธอไป

วิ๊ง..!!!

ต่อจากนั้นก็มีวงเวทย์ปรากฏออกมาอยู่ใต้ร่างของชบา ตามด้วยเสียงปริศนาที่จู่ๆก็ดังขึ้นมาภายในหัวของผม เสียงที่ว่าผมก็พึ่งจะจับสังเกตุว่ามันคือเสียงแปลกๆคล้ายกับเสียงของหุ่นยนต์

ติ๊ง..~

[เงื่อนไขตรงตามที่ระบุ จิตวิญญาณอัญเชิญชบากำลังเข้าสู่โหมดวิวัฒนาการ]

วิ๊ง..!!!!

หลังจากที่เสียงปริศนา..ผมจะเรียกมันว่าเสียงของระบบล่ะกัน เมื่อเสียงของระบบพูดจบ วงเวทย์ก็ส่องแสงสว่างจ้าขึ้น

“ชะ..ช้าง มันเกิดอะไรขึ้น..?”ชบาที่ถามผม สีหน้าของเธอกำลังแสดงออกให้เห็นถึงความวิตกกังวลเป็นอย่างมาก

“เธอกำลังจะเลื่อนเป็นจิตวิญญาณอัญเชิญระดับสองดาว..”

[ทำการวิวัฒธนาการ..]

ชิ้ง..!!~

“เฮ๊ะ..?”ชบาที่ร้องอุทานพร้อมทั้งมีสีหน้าแหยๆ เมื่อจู่ๆไส้ของเธอก็งอกยาวออกมาอีกเส้น อีกทั้งปลายของมันยังมีลักษณะเป็นเคียวแบบเดียวกันกับไส้เส้นแรกอีกด้วย แต่สีของเคียวอันนี้กลับเป็นสีขาว 

[วิวัฒธนาการเสร็จสมบูรณ์ จิตวิญญาณอัญเชิญชบาเลื่อนระดับเป็น 2ดาว]

“คิกๆ ฮ่าๆ ๆ เอาจริงดิ..”ผมที่กลั้นขำเอาไว้ไม่อยู่ระเบิดเสียงหัวเราะออกมา ส่วนชบาก็ได้แต่ลอยสตั๊นอยู่ทั้งอย่างนั้น และเมื่อเธอตั้งสติได้เสียงกรีดร้องอันแสนโหยหวนก็ดังสนั่นไปทั่วทั้งพื้นป่า..

“กรี๊ด..!!!!! ไม่เอาแบบนี้..!!!!!!!!!!!!”

ไม่กี่นาทีต่อมา..!!

“จ๊ากกกกกก..!!!!”ผมที่แหกปากโวยวายในขณะที่กำลังวิ่งหนีสุดชีวิต สาเหตุเป็นเพราะยัยชบาจู่ๆก็เกิดคลั่งอะไรไม่รู้ ลอยเหวี่ยงไส้มาไล่โจมตีผม

“ทำให้ฉันกลับมาเป็นเหมือนเดิมเดี๋ยวนี้เลยนะ..!!!”

ฟุบ..!!~

“กะ..ก็ไม่เห็นจะเป็นอะไรเลยดูเท่ดีออก..!!”ผมที่วิ่งมาจนมุมอยู่ที่ต้นไม้ตนนึ่ง พลันหันกลับไปพูดกับชบาด้วยสีหน้าที่ซีดเสีย..

“นายลองคิดสภาพตอนที่ฉันกลับเข้าร่างดูสิ..!!”ชบาที่ค่อยๆลอยเข้ามาใกล้ผมอย่างช้าๆ รอบๆกายของเธอกำลังแผ่ออร่าอันแสนน่าสะพรึงออกมา..

“ระบบขับถ่ายก็คงจะดีขึ้น เพราะมีไส้งอกออกมาอีกตั้งหนึ่งเส้น..”

ฉับ..!!!

จู่ๆต้นไม้ที่ผมกำลังผิงกายอยู่ก็ถูกเคียวของยัยชบาตัดจนขาดเป็นสองท่อน พร้อมๆกับเส้นผมบนหัวของผมอีกสองสามเส้นที่ถูกคมเคียววาดตัดแบบเฉียดๆ

“จ๊ากกกกกก..!!!”ผมที่กู่ร้องออกมาจนสุดเสียง แต่ก็ดูเหมือนว่าอีกฝ่ายจะโกรธจริง จากการที่ลำไส้ทั้งสองเส้นของเธอกำลังจ่อเคียวเล่งมาทางผม

“นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุท ธัสสะ(๓ ครั้ง) จิตติ จิตตัง กัมปิยัง มหาจิตติ คาถากำบังกาย จงมองไม่เห็นกู..!!!”

ฟุบ..!!!~

ผมที่ร่ายคาถาและกระโดดหลบออกมาทางด้านข้าง เป็นเวลาเดียวกันกับที่ไส้ของชบาจะยืดแทงเคียวเข้ามา..

ตู้ม..!!!

“ชิ..พลาดงั้นหรอ..?”

นี่คิดจะฆ่ากันจริงๆเร๊อะ..?!! ผมที่เห็นท่าไม่ดี รีบชันตัวลุกขึ้นและวิ่งตรงเข้าไปหาชบา แต่ก็ดูเหมือนว่าอีกฝ่ายจะได้ยินเสียงฝีเท้า จึงตวัดไส้ทั้งสองเส้นโจมตีเข้ามาแบบสุ่มเดาราวกับกันกรรไกรที่หมายปองจะตัดกระดาษ..

ฟุบ..!!!

ข้าพเจ้าที่ย่อตัวลงต่ำ และสามารถหลบการโจมตีของชบามาได้ ในเวลานี้ผมก็เข้ามาประชิดถึงตัวเธอเป็นที่เรียบร้อบ

“จงกลับเข้ามา..ชบา..!!”

ทันทีที่ฝ่ามือกางออกไปยังร่างของชบา ร่างกายของเธอก็กลายเป็นลูกบอลสีเขียว ก่อนจะลอยกลับเข้ามาภายในตัวของผม

“ปล่อยฉันออกไปนะโว้ย..!!!!”ชบาที่ส่งเสียงโวยวายออกมาอย่างไม่พอใจ

“ฮึกๆ ถ้าให้อยู่ในสภาพแบบนี้ตลอดไป ฉะ..ฉันไม่เอาด้วยหรอก..”

ผมนี่ตามอารมณ์ของผู้หญิงไม่ทันจริงๆ ตอนแรกคิดที่จะฆ่าจะแกง ตอนนี้เปลี่ยนมาเป็นดราม่าซะงั้น 

“เฮ้อ..ใจเย็นๆก่อน เดี๋ยวฉันจะลองทำอะไรสักอย่างเอง..”

“จะ..จริงๆนะ..ถะ..ถ้าทำได้จริงๆล่ะก็ ฉะ..ฉันจะยอมทำในสิ่งที่นายต้องการทุกอย่างเลย..”

“จริงสิครั..หะ..ห้ะ..?”

“…”

ยอมทุกอย่างเลย ยอมทุกอย่างเลย ยอมทุกอย่างเลย..!!! เมื่อกี้หูไม่ฝาดแน่..ผมที่หัวใจเต้นระรัว หายใจเสียงดังด้วยความหื่นกาม เอ๊ย..เหนื่อยหอบ 

“ฉันไม่ชอบคนผิดคำพูดซะด้วยสิ..ไม่เป็นไรหรอกฉันยินดีที่จะช่วย ไม่ต้องทำถึงขนาดนั้นก็ได้..”ผมที่แสร้ง ขอย้ำว่าแสร้ง..ทำตัวเป็นดีบอกกับชบา

“ฉะ..ฉันก็ไม่เคยผิดคำพูดเหมือนกัน..”

“ถ้างั้นจะขอรับเอาไว้ล่ะกัน เตรียมตัวเตรียมใจเอาไว้ได้เลย..ฮิๆ”

“ในหัวคงจะคิดเรื่องลามกอยู่ล่ะสิท่า..”ชบาที่พูดจับผิด ถึงกับทำให้ร่างของผมกระตุกวูบ..

“ปะ..เปล่าสักหน่อย..นี่เธอเห็นฉันเป็นคนยังไงกันแน่นะ..?”ผมที่ยกฝ่ามือขึ้นมาก่ายหน้าผากถามกับชบา

“โรคจิต หื่นกาม ฉวยโอกาส ผีก็ไม่เว้น..!!”ทุกๆคำตอกย้ำที่พ่นออกมา ทำให้ร่างของผมกระตุกตามจังหวะ กร่อด..ถึงจะเป็นความจริงก็อย่าเอามาพูดเล่นสิฟ่ะ..!!

‘หน้าต่างสเตตัส..’ผมที่เรียกเปิดหน้าต่างสเตตัส เพื่อทำการตรวจสอบข้อมูล..

ติ๊ง..!!~

ข้อมูลสเตตัสของผู้อัญเชิญ..

ชื่อ-หมื่นกรินณ์ คชสาร (ช้าง)

เผ่าพันธุ์-มนุษย์ อายุ-19 ปี 

อาชีพ-ผู้อัญเชิญจิตวิญญาณอัญเชิญประเภทวิญญาณ (หมอผี)

สกิล-ไสยศาสตร์ทุกแขนง,คาถาอาคมต่างๆ,มนต์ดำ,ฯลฯ

ข้อมูล-สามารถใช้สกิลได้ตามที่ต้องการ แต่ถ้าใช้เกินขอบเขตจะทำให้หมดสติลง..

จิตวิญญาณอัญเชิญ- 1 ตน..

เงื่อนไขในการปลดล็อคจิตวิญญาณอัญเชิญ-เป็นความลับ.

[จิตวิญญาณอัญเชิญ]

ชื่อ-ชบา เผ่าพันธุ์-กระสือ อายุ 19 ปี

เลเวล 21

ประเภทการโจมตี-โจมตีสองระยะ (ระยะประชิด/ระยะไกล)

ธาตุ- ?

ระดับ ☆☆

เงื่อนไขการเลื่อนระดับดาว-เมื่อเลเวลครบตามจำนวนและตรงกับเงื่อนไข ใช้ไพ่จิตวิญญาณมอนเตอร์ระดับบอสธาตุอะไรก็ได้จำนวน 1 ใบ ในการเลื่อนระดับสู่ดาวต่อไป หรือใช้วิธีเลื่อนระดับดาวแบบพิเศษโดยการปลดล็อคเงื่อนไขที่เป็นความลับ..

(ข้อมูลใหม่)

[รูปแบบการโจมตีเฉพาะตัว]

《รูปแบบที่ 1 คมไส้มรณะ [Level.2]》

ข้อมูล:รูปแบบที่ 1 คมไส้มรณะ Level.2 สร้างวัตถุเหล็กกล้าลักษณะเหมือนเคียวที่มีความคมและความทนทานสูงเพื่อใช้ในการต่อสู้ โดยที่น้ำหนักของเคียวจะถูกปรับลดลงและสามารถเคลื่อนที่ได้คล้องขึ้น อีกทั้งจิตวิญญาณอัญเชิญยังสามารถขยับตัวได้ในระยะเวลาสั้นๆในขณะที่ทำการโจมตี

เอ็ฟเฟ็คพิเศษของรูปแบบที่ 1:จำนวนไส้เพิ่มขึ้นเป็น 2 เส้น

หมายเหตุ:รูปแบบนี้จะสามารถเพิ่มระดับได้สูงสุดถึง Level:10 รูปแบบนี้จะถูกอัพเลเวลขึ้นอีกครั้งก็ต่อเมื่อมีการเลื่อนระดับดาวหรือผ่านเงื่อนไขการปลดล็อคแบบพิเศษ ส่วนเอ็ฟเฟ็คพิเศษจะสามารถลดจำนวนของเคียวได้ตามความต้องการเพียงแค่สั่งการทางความคิด..

《รูปแบบที่ 2 พายุไส้สะบั้นโลกา》

ข้อมูล:ไม่ระบุ (ต้องเปิดใช้งานก่อน..)

ทันทีที่ผมอ่านข้อมูลในหน้าต่างสเตตัสจนจบ รอยยิ้มของผมก็ถูกฉีกกว้างจนเกือบจะถึงหู และก็ดูเหมือนว่ารูปแบบการนำเสนอของสเตตัสจะดูเปลี่ยนแปลงไปด้วย อีกทั้งยังระบุข้อมูลละเอียดมากยิ่งขึ้น..

“ชบา~”

“ปะ..เป็นยังไงบ้าง..?”

“อย่าลืมในสิ่งที่รับปากกับผมเอาไว้นะครับ..”

“!!!?”