ตนที่ 12 พญาช้าง..!!!

“วาโธโมอะมะมะวาวา เฮ้ย..!!!!!!!!”

กึก..!!!!!!×10

ยังไม่ทันที่คมเขี้ยวนับสิบจะเข้าขย้ำเหยื่อ ร่างของหมาป่าก็พลันต้องหยุดชะงักลอยอยู่ท่ามกลางอากาศ ห่างจากตัวของชายหนุ่มประมาณ 3 เมตร..

ฟุบ..!!!

ทันใดนั้นจู่ๆร่างของชบาในชุดผ้าคลุมกายสีดำทมิฬก็ปรากฏตัวออกมาจากร่างกายของช้าง ก่อนที่รอบๆคอของเธอจะส่องแสงสว่างเป็นเส้นสีเขียวๆ

พรวด..!!!

ชบาที่ถอดหัวออกมาจากร่างพร้อมกับพวงไส้และอวัยวะภายใน หัวใจที่ยังคงเต้นตุบๆส่องแสงสว่างสีเขียวเข้ม..

“ทักษะจิตวิญญาณอัญเชิญระดับ 2 ดาว รูปแบบที่ 2 พายุไส้สะบั้นโลกา..!!!!”

ฟุบๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ชบาที่บังคับยืดไส้ให้อยู่ในลักษณะกังหัน พลันหมุนเหวี่ยงมันด้วยความเร็วสูงจนกลายเป็นใบพัด โดยในขณะที่ลำไส้กำลังหมุนอยู่นั้น มันก็ได้พุ่งทะลุผ่านร่างของช้างไป จากเอ็ฟเฟ็คพิเศษของรูปแบบที่สอง

พับๆๆๆๆๆๆ

ใบพัดที่หมุนต่อเนื่องด้วยความเร็วสูง ปรากฏเป็นคลื่นลมอากาศที่หมุนวนอยู่รอบๆตัวของช้างและชบา ก่อนที่หลังจากนั้นไม่นานนัก สิ่งที่อุบัติขึ้นตามมาในภายหลังก็คือพายุทอร์นาโดขนาดเล็กที่มีแรงดึงดูดอันมหาศาล..

ซูม..!!!!!

“เอ๋ง..!!!!!!!!”หมาป่าทั้งฝูงที่ส่งเสียงกู่ร้องออกมาด้วยความหวาดผวา จากหมาป่าอันแสนดุดันกลายเป็นหมาบ้านไปเลยทีเดียว เมื่อกำลังจะถูกพายุดูดเข้าไป..

ฉับๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ..!!!!!!!

ร่างของหมาป่านับสิบตัวที่ถูกพายุดูดกลืนหายเข้าไป หยาดโลหิตที่สาดกระเซ็นไปทั่วบริเวณ เป็นผลจากการที่คมเคียวทั้งสองเล่มเข้าเฉือดเฉือนสิ่งมีชีวิตที่ถูกดูดเข้ามา 

แต่ทว่าพายุดังกล่าวก็ยังไม่มีท่าทีว่าจะสงบลง เป็นเพราะว่ามันมีระยะเวลาที่ถูกกำหนดเอาไว้ จึงส่งผลทำให้ต้นไม้และทุกสรรพสิ่งที่อยู่โดยรอบถูกดูดเข้ามาภายในพายุ 

ฉับๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ..!!!!!!

ซู่~

เมื่อสิ้นสุดระยะเวลา พายุก็ค่อยๆสงบลง ซึ่งสิ่งที่ปรากฏอยู่รอบตัวของช้างและชบาในเวลานี้คือพื้นที่โล่งเตียนขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางกว่า 50 เมตร พื้นดินหลงเหลือเอาไว้เพียงแค่หลุมที่อดีตเคยมีต้นไม้ปกคลุมอยู่ อีกทั้งการหมุนของพายุยังทำให้พื้นดินบริเวณที่ทั้งสองกำลังยืนอยู่เกิดเป็นหลุมขนาดกลาง..

ฟุบ..!!~

“ขยับตัวไม่ไหวแล้ว..~”ชบาที่ลอยกลับเข้าสู่ร่างของตัวเอง ก่อนที่เธอจะนั่งคอตัวด้วยความเหน็ดเหนื่อย..

[ช้าง]

“พักก่อนก็ได้..”ผมที่พูดกับชบา ก่อนจะเดินไปเก็บไพ่จิตวิญญาณจำนวนนับสิบใบที่ตกอยู่รอบๆ และทันทีที่ผมเก็บมันมาได้ ผมก็ทำการตรวจสอบมันในทันที 

ตลอดเวลา 3 เดือนที่ผ่านมา ผมไม่ปล่อยเวลาให้สูญเปล่า ผมเริ่มที่จะศึกษาภาษาของโลกนี้ และทำความเข้าใจ ด้วยความทรงจำที่เป็นเลิศ มันจึงไม่ยากเกินความสามารถของผม..

ชื่อ-หมาป่าเขี้ยวโลหิต..

ประเภท-จิตวิญญาณสัตว์ป่า

เลเวล -…

ประเภทการโจมตี-ระยะประชิด

ธาตุ-ลม..

ระดับ ☆☆

รูปแบบการโจมตีเฉพาะตัว-…

สกิล-เคลื่อนไหวชั่วพริบตา,คมเขี้ยวหมาป่า,มองเห็นในที่มืด,คลื่นคำราม,กรงเล็บพิฆาต

“ได้มา 10 ใบเลยแห๊ะ คิดถูกจริงๆที่มาล่าตอนกลางคืน..”

ผมที่ทำการเก็บไพ่จิตวิญญาณเข้าย่าม นี่เป็นครั้งที่สามที่ผมและชบามาทำภารกิจระดับ D และได้เจอกับจิตวิญญาณมอนเตอร์หมาป่าเขี้ยวโลหิตระดับสองดาว ถึงค่าตอบแทนมันจะน้อยกว่าการล่ากระต่ายสายฟ้าทีล่ะ 30 ตัว ก็เถอะ แต่เหตุผลที่ผมเลือกจะมาทำภารกิจนี้เป็นเพราะว่าต้องการไพ่จิตวิญญาณในการอัพเลเวลให้กับชบา 

และเมื่อไม่กี่วันก่อน ผมก็ทดลองใช้ไพ่จิตวิญญาณมอนเตอร์ หมาป่าเขี้ยวโลหิต ระดับ 2 ดาวที่ล่ามาได้ ในการอัพเลเวลให้กับชบา ผลลัพธ์ที่ได้ก็คือมันจำเป็นจะต้องใช้ไพ่ถึง 10 ใบ จึงจะสามารถเพิ่มเลเวลได้ 1 เลเวล ก็เท่ากับว่าถ้าต้องการจะเพิ่มระดับของชบาให้เป็น 3 ดาว จะต้องใช้ไพ่จิตวิญญาณมอนเตอร์ระดับ 2 ดาว อีก 90 ใบ ประกอบกับการ์ดบอทระดับ 2 ดาว จำนวน 1 ใบ จึงจะสามารถเลื่อนระดับเป็น 3 ดาวได้

แค่คิดก็ลากเลือดแล้ว เพราะมันไม่มีหนทางอื่นนอกจากจะไปล่าหาเอาเอง ถ้าคิดที่จะใช้เงินซื้อบอกเลยว่าขอบาย เพราะราคาของมันค่อนข้างที่จะสูง เงินที่ผมเก็บมาตลอด 3 เดือน หักค่าที่พักและค่าอาหาร ตอนนี้มีเก็บอยู่ที่ 5 เหรียญทอง ซึ่งมันก็ถือว่าเป็นจำนวนเงินที่เยอะอยู่

จุดมุ่งหมายในวันพรุ่งนี้ของผมและชบาคือการเดินทางออกจากเมืองฟาเซีย มุ่งหน้าไปยังเมืองใหม่ เหตุผลเป็นเพราะว่าภารกิจระดับ E และ D ในเมืองแห่งนี้เริ่มที่จะไม่เหลือให้ทำแล้ว

มันก็แหง่สิ..ผมและชบาเล่นกวาดภารกิจระดับ E ทำจนหมดบรอด จนตอนนี้ต้องลามมาทำภารกิจระดับ D อย่างเลี่ยงไม่ได้ แต่ภารกิจระดับ D ภารกิจอื่นถูกพวกทหารรับจ้างรับไปทำหมดแล้ว จะเหลือก็เพียงภารกิจที่ผมกำลังทำอยู่ในตอนนี้ เผลอๆหมาป่าเขี้ยวโลหิตฝูงนี้อาจจะเป็นฝูงสุดท้ายแล้วก็ได้ 

ซึ่งการเติบโตของจิตวิญญาณมอนเตอร์ในโลกนี้ มันก็เหมือนสัตว์ทั่วๆไป มีการผสมพันธุ์และก็ออกลูกวางไข่ แต่มันจะเติบโตได้เร็วและขยายพันธุ์ได้ไวมาก

แต่ผมเล่นล่าติดต่อกันมาถึง 3 วัน ก็กลัวว่ามันจะสูญพันธุ์จนหมดป่า ก็เลยตั้งใจจะเปลี่ยนเมืองดูบ้าง อีกอย่างจะได้เปิดหูเปิดตาไปในตัว และรู้สึกอยากที่จะสำรวจโลกนี้เต็มแก่แล้ว

“กลับเมืองกันเถอะ..เดี๋ยวพรุ่งนี้เราจะออกเดินทางกัน..”ผมที่หันไปพูดกับชบา..

“เจ้าค่ะนายท่าน..~”

ฟังไม่ผิดหรอกครับ ตลอดสามเดือนที่อยู่กับชบามา ตั้งแต่เหตุการณ์ในค่ำคืนนั้น เธอก็เริ่มที่จะเปลี่ยนไปราวกับเป็นคนละคน แต่นิสัยเดิมก็ยังคงถูกเก็บซ่อนเอาไว้อยู่ลึกๆ ซึ่งผมก็เคยบอกไปแล้วว่าไม่ต้องมาทำอะไรแบบนี้หรอก แต่เธอกลับปฏิเสธและให้เหตุผลว่าไม่ว่ายังไงสถานะของเธอในตอนนี้และต่อจากนี้ก็คือข้ารับใช้ของผม 

และคำพูดในวันนั้นของชบาผมยังจดจำมันได้ไม่เคยลืม.. [ชีวิตของฉันต่อจากนี้ขอฝากเอาไว้ที่นายและจะเป็นของนายคนเดียวตลอดไป..] พอได้ยินผมก็ตะลึงงัน และมันก็เป็นอะไรที่โครตจะฟิน..~

ครึ่งชั่วโมงต่อมา..

ผมและชบาที่เดินทางกลับมาถึงเมือง ถึงแม้จะเป็นเวลากลางคืน แต่ร้านขายของในซอกซอย ยังคงเปิดอยู่ อีกทั้งผู้คนยังคงเดินสวนทางกันอย่างพลุกพล่าน..

ผมที่เดินมาหยุดซื้อของอยู่ที่ร้านๆนึ่ง มันเป็นร้านขายเนื้อย่างเสียบไม้ ซึ่งเป็นที่โปรดปรานของชบาเป็นอย่างมาก ผ่านมากี่ครั้งก็ซื้อให้เธอตลอด

“นี่..พักหลังๆเจ้าได้ยินข่าวลือแปลกๆหรือเปล่า..?”เสียงของทหารรับจ้างที่กำลังสนทนาอยู่กับเพื่อนภายในกลุ่มสองคนดังขึ้น ซึ่งจากระยะทางที่คนกลุ่มนั้นยืนอยู่ มันไม่ได้อยู่ห่างอะไรจากผมมากนัก จึงทำให้ผมได้ยินการสนทนาได้อย่างชัดเจน..

“เรื่องอะไรหรอ..?”เพื่อนอีกคนที่ถามกลับ..

“ก็เรื่องที่ภารกิจระดับ E และ D ถูกฉีกออกไปทำกว่าครึ่งบรอดยังไงล่ะ..โดยคนที่ฉีกมันนั้น เป็นคนสองคนที่สวมใส่ชุดผ้าคลุมสีดำ..”

“คะ..ครึ่งบรอด..!!×2″ทหารรับจ้างสองคนที่ได้รับฟังพลันทำตาโตด้วยความตกตะลึง

“ยังไม่หมดแค่นั้นนะ มีทหารรับจ้างอีกกลุ่มที่บังเอิญไปพบเจอเข้ากับคนปริศนาทั้งสองที่ป่าอัสนี เจ้าเชื่อหรือเปล่า..หนึ่งในสองคนนั้น จริงๆแล้วเป็นจิตวิญญาณอัญเชิญระดับ 6 ดาว..แถมยังล่าล้างบางพวกกระต่ายสายฟ้าจนเกือบที่จะสูญพันธุ์..!!”

“วะ…ว่ายังไงนะ..!! คะ..คนระดับนั้นมาทำอะไรที่เมืองแห่งนี้กันนะ หรือว่าจะเป็นคนขององค์กรณ์จิตวิญญาณลงทัณฑ์อสูร…”

ท่ามกลางการสนทนาที่ดังเล็ดรอดเข้ามาภายในหูของผม ผมจึงรีบถอดผ้าคลุมออกในทันที เพื่อไม่ให้เป็นที่สะดุดตา..

“ไม่รู้สิ..แต่ฉายาที่เหล่าทหารรับจ้างอย่างพวกเราตั้งให้กับผู้อัญเชิญคนนั้น มีนามว่า..”

‘หื้ม..ถึงกับตั้งฉายาให้เลยหรอ..?’ผมที่ตะแคงหูฟังด้วยความสงสัย..

“เพรชฆาตมายาทมิฬ..”

“ชื่อโครตลิเก..!!”ผมที่สบถบ่นทันควัน จากชื่อที่ฟังดูแล้วมันทำให้ขนลุกซู่..

“มีอะไรหรอ..?”ชบาที่ถามขึ้น ในขณะที่เธอกำลังเคี้ยวเนื้อย่างจนแก้มตุ่ย..

“ปะ..เปล่า ปะ..ไปกันเถอะ..”ผมที่จับมือชบาและพาเธอเดินออกจากหน้าร้าน ในระหว่างทางเราสองคนก็เดินดูอะไรเพลินๆจนในที่สุดก็กลับมาถึงห้องพัก..

ฟุบ..~

เมื่อเข้ามาภายในห้องชบาก็ค่อยๆถอดผ้าคลุมออก ก่อนจะเผยให้เห็นชุดที่เธอกำลังสวมใส่อยู่ด้านใน ซึ่งมันไม่ใช่เสื้อยืดและกางเกงขาสั้นที่เคยใส่อีกต่อไป แต่เป็นชุดเมดสีขาวคาดดำที่เธอเลือกมาเองในตอนที่ผมพาเธอไปหาซื้อชุดที่ร้านขายเสื้อผ้า..

ตอนแรกที่ชบาเลือกชุดนี้ ผมก็ไม่รู้หรอกนะว่าเธอรู้หรือเปล่า แต่ไม่ว่ายังไงเธอก็ดึงดันที่จะเอา และพอได้ลองใส่มันก็เหมาะกับเธอมากๆ ผมจึงตัดสินใจซื้อให้ โดยที่ไม่ได้บอกเธอว่ามันเป็นชุดของคนรับใช้..

“นายท่านถอดให้หน่อยสิ..”ชบาที่ไม่สามารถรูดซิบที่อยู่ทางด้านหลังได้หันมาพูดขอความช่วยเหลือกับผม..

“ได้ครับ..!!”ผมที่ตอบกลับและเดินไปรูดซิบลงให้ แต่ก็ไม่ได้มีแผนการหรือคิดอะไรไม่ดี ทันทีที่จัดการเสร็จ ชบาก็เดินเข้าไปอาบน้ำ พอออกมาก็ทิ้งตัวลงนอนบนเตียงด้วยเหนื่อยล้า อ่อ..เธอสวมใส่ผ้าขนหนูตัวเดียวนอน เป็นแบบนี้มาหลายเดือนแล้ว 

แต่เห็นแบบนี้ก็ไม่มีอะไรในกอไผ่ เหมือนเธอจะไว้ใจผม ซึ่งผมก็ไม่ได้คิดอะไร ก่อนจะเดินไปอาบน้ำและทิ้งตัวลงนอนข้างๆเธอ โดยที่ผมก็นุงผ้าขนหนูคาดเอวเอาไว้ตัวเดียวเหมือนกัน มันจึงเผยให้เห็นมวลกล้ามเป็นมัดๆและอักขระมากมายตามเรือนร่างท่อน ซึ่งแรกๆที่ชบาเห็นเธอก็อายและเอามือปิดตาเอาไว้ตลอด แต่พักหลังๆดูเหมือนจะเห็นบ่อยจนเริ่มที่จะรู้สึกชิน..

“ช้าง..ความฝันของนายคืออะไร..?”ชบาที่จู่ๆก็ถามผม เวลาที่เธอจริงจัง เธอมักจะหลุดเรียกชื่อของผมแบบเมื่อก่อนออกมา..

“อืม..ฝันว่าอยากจะมีเมียสัก 10 คน และก็เป็นหมอผีที่ยิ่งใหญ่ให้ได้ล่ะมั้ง ฮ่าๆ ๆ “ผมที่ตอบกลับแบบขำๆไม่ได้จริงจังอะไร แต่ดูเหมือนว่าอีกฝ่ายจะไม่ได้คิดแบบนั้น..

“ก็เป็นผู้ชายนี่นะ..อยากจะมีเมียเยอะก็คงที่จะไม่แปลก..เดี๋ยวฉันจะช่วยหาให้นายอีกแรง..”

“เอาจริงหรอ..? ถ้าอย่างนั้นก็ขอฝากด้วยนะ..ฮ่าๆ ๆ “ผมที่ยังคงคิดว่าเราคุยกันแค่ขำๆตอบกลับพร้อมส่งเสียงหัวเราะ โดยที่ผมหารู้เลยไม่ว่าชบากำลังคิดที่จะช่วยทำตามความฝันของผมให้เป็นจริง..

“ฝันดีนะนายท่าน..”ชบาที่พูดขึ้น..

“อืม..ฝันดีชบา..”ผมที่ตอบกลับ พลางลูบหัวของชบาอย่างอ่อนโยน ก่อนที่ผมและเธอจะเข้าสู่ห้วงนิทรา เพื่อเก็บแรงเอาไว้ออกเดินทางในวันพรุ่งนี้..

เช้าวันรุ่งขึ้น..

ฟุบๆ 

ฟับๆ

เช้าวันรุ่งขึ้นอันแสนสดใส หลังจากที่อาบน้ำและแต่งตัวเสร็จ ผมและชบาก็ได้เช็คเอ้าออกจากที่พักแห่งนี้ โดยที่ผมนั้นได้ขายชุดเกราะเบาที่เคยสวมใส่ทิ้งไปแล้ว เป็นเพราะว่ามันทำให้ผมเคลื่อนไหวได้ยากลำบาก 

“มีโอกาสก็แวะกลับมาพักที่นี่ได้ตลอด..ฉันยินดีให้การต้อนรับ..”เสียงของชายรูปร่างสูงโปร่งอยู่ในชุดพนักงานต้อนรับ และกำลังยืนอยู่ทางด้านหลังของเคาเตอร์พูดกับผมและชบา เขาคนนี้แท้จริงแล้วก็คือเจ้าของตึกที่ผมมาเช่าห้องอยู่ตลอดหลายเดือนที่ผ่านมา..

“ครับ..ถ้ามีโอกาสผมจะแวะมาพักใหม่ครับ..”ผมที่ตอบกลับด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะเดินทางออกจากสถานที่แห่งนี้

หลังจากที่ออกจากสถานที่พัก ผมกับชบาก็มุ่งหน้าไปยังตอนใต้ของเมืองในทันที สถานที่แห่งนั้นจะมีรถม้าที่คอยรับจ้างขนส่งสินค้าและคนที่ต้องการจะออกเดินทางไปยังต่างเมือง แถมวันนี้ยังเป็นวันที่รถม้าจะออกเดินทางด้วย..

10 นาทีผ่านไป..

ทันทีที่เดินทางมาถึงผมก็พบว่ามีรถม้ากว่าหลายสิบคันที่กำลังจอดรออยู่ มีผู้คนมากมายที่ต่อแถวรอขึ้นรถม้าในแต่ล่ะคัน อีกทั้งยังมีทหารรับจ้างกลุ่มใหญ่ราวๆ 30-40 คน ที่ดูเหมือนจะถูกจ้างให้มาคอยคุ้มกันความปลอดภัยของรถม้าเหล่านั้น..

“อะ..เออคือ ผมจะออกเดินทางไปยังเมืองหลวงเอสโทเดียครับ..”ผมที่เดินตรงเข้าไปหาชายร่างท้วมที่ดูเหมือนว่าเขาจะเป็นเจ้าของธุรกิจรถม้าเหล่านี้..

“เสียใจด้วยนะขอรับนายท่าน..รถม้าของเราเต็มหมดแล้ว เต็มทั้งสิบคันเลยขอรับ..”ชายร่างท้วมที่หันมาพูดกับผมด้วยรอยยิ้ม แต่สิ่งที่ผมสังเกตุเห็นจากปฏิกริยาวาจาคำพูดของเขา เขาอาจจะกำลังเข้าใจผิดอยู่ว่าผมเป็นลูกของคนใหญ่คนโตที่มีฐานะ จากการที่มีคนรับใช้เดินตามติดอยู่ตลอดเวลา..หมายถึงชบา..~

“แย่ล่ะสิ..”ผมที่พูดขึ้นมาอย่างเซงๆ เพราะกว่าที่รถม้าจะเดินทางกลับมายังเมืองฟาเซียอีก ก็คงจะต้องรออีกประมาณ 1 อาทิตย์..

ในขณะที่ผมกำลังคิดไม่ตกอยู่นั้น จู่ๆสายตาของผมก็เหลือบไปสะดุดเข้ากับร่างของหญิงสาวคนนึ่งที่มีท่าทีเงอะๆงะๆ หันซ้ายทีขวาที เหมือนกำลังหลงทางหรือหาใครบางคน แถมเธอคนนั้นยังอยู่ในชุดเมด..

ฮี๊..!!!!!!

ตุม..!!!!!

แต่แล้วจู่ๆม้าของรถคันที่สามก็เกิดอาการคุ้มคลั่ง ด้วยการที่มันยังไม่ถูกผูกติดเอาไว้กับรถม้าจึงทำให้มันเป็นอิสระและวิ่งชนผู้คนที่อยู่ในบริเวณนั้นจนได้รับบาดเจ็บ..

“กรี๊ด..!!!!!”

“ฮะ..เฮ้ย..!!!”

เสียงร้องระงมที่ดังไปทั่วบริเวณ ผู้คนที่กำลังต่อแถวรอขึ้นรถม้า พลันต้องวิ่งหนีแตกตื่นกระจ้าระหวั่น

“เฮ้ย..!! พวกทหารรับจ้างทำอะไรสักอย่างซิ..ยืนดูกันอยู่ได้..!!!”ชายร่างท้วมที่หันไปตะโกนออกคำสั่งกับเหล่าบรรดาทหารรับจ้าง 

แต่ในวินาทีนั้นม้าที่เกิดอาการคุ้มคลั่งตัวดังกล่าวก็ได้วิ่งตรงเข้าไปยังทิศทางที่หญิงสาวในชุดเมดนั้นยืนอยู่ เมื่อผมเห็นท่าไปดีร่างกายก็ตอบสนองโดยการวิ่งตรงเข้าไปหาเธอ

ฮี๊..!!!!

ม้าที่วิ่งมาหยุดอยู่ต่อหน้าของหญิงสาว ก่อนจะทำการยกขาหน้าขึ้นสูง เป็นเวลาเดียวกันกับที่ผมจะสไลด์ตัวเข้ามาหยุดบังร่างของหญิงสาวในชุดเมดเอาไว้ และหันหน้าออกไปเผชิญกับสิ่งมีชีวิตสี่ขาที่กำลังพยศ

“วาธาโมอะ..มะ..ไม่ทันแล้ว..!!”

ผมที่กำลังจะใช้คาถาสะกดการเคลื่อนไหว แต่ก็ดูเหมือนว่ามันจะไม่ทันแล้ว ผมจึงตัดสินใจใช้ฝ่ามือกระชากกระดุมเสื้อออก เผยให้เห็นหนึ่งในรอยสักกลางหน้าอกที่กำลังส่องแสง..

“เอราวัณ..!!!!!!”ผมที่ตะโกนแผดเสียงสนั่น พร้อมกับยืดแขนทั้งสองข้างออกไปข้างหน้า

ตึง..!!!!!

เหตุการณ์ทั้งหมดมันเกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว เร็วจนไม่มีใครที่จะสามารถตั้งตัวได้ทัน ขาหน้าของอาชาตัวสีทมิฬที่ดีดกระทืบลงมายังร่างของผมอย่างรวดเร็ว ในวินาทีนั้นผมได้ยินเพียงแค่เสียงของชบาที่กู่ร้องออกมาด้วยความตื่นตระหนก

“บะ..บ้าน้า..”

“จะ..เจ้าหนูนั้น มะ..มันใช่มือเปล่ารับการกระทืบของม้าได้ ..”

“ดะ..ดูสิ มะ..มันกำลังแบกร่างของม้าทั้งตัวเอาไว้..”

เสียงของเหล่าบรรดาผู้คนที่กำลังจับจ้องมองมาทางผมเป็นสายตาเดียวกันด้วยความตกตะลึงพูดขึ้น จากการที่ในเวลานี้ผมกำลังใช้ฝ่ามือเปล่าๆทั้งสองข้างแบกรับขาหน้าของม้าทั้งตัวเอาไว้ 

วิ๊ง..!!!!

“ดะ..ดูที่ตรงหน้าอกของเจ้าหนูคนนั้นสิ..!!”

“นั่น..มันอะไร..!!!”

แต่สิ่งอื่นที่ทำให้ทุกสายตาต่างต้องตะลึงหนักยิ่งกว่า คือแสงสีทองที่กำลังส่องสว่างอยู่ ณ ใจกลางหน้าอกของผม มันเป็นรอยสักรูปของพญาช้างเอราวัณ..หนึ่งในรอยสัก ตำแหน่งกลางหน้าอก 

ช้างเอราวัณ คือช้างเทพเจ้าที่มีสามหน้า เป็นช้างที่มีกำลังวังชามากที่สุดและใหญ่โตกว่าช้างใดๆ บนสรวงสวรรค์ ถึงแม้ว่ารอยสักนี้จะไม่เป็นที่นิยม แต่สรรพคุณของในแต่ล่ะสำนักและเกจิอาจารย์กลับแตกต่างกันออกไป

ลายสักนี้สรรพคุณตามตำราในสมัยโบราณกาลที่สืบทอดกันมา ผู้สักจะมีกำลังวังชาราวกับช้างสาร อิทธิ์ฤทธิ์แข็งกล้า คงกระพันชาตรี ควบคุมบ่งการบังคับจิตใจสัตว์ป่า แคล้วคลาดปลอดภัย เป็นมหายันต์ที่หายสาปสูญ ปัจจุบันตำราเล่มสุดท้ายที่ให้สรรพคุณตรงตัวถูกสืบทอดตกมาสู่รุ่นของคุณปู่ และคุณปู่ก็ทำการสืบทอดมันให้แก่ผม หรือจะพูดให้เข้าใจได้ง่ายๆผมคือคนสุดท้ายที่มีรอยสักนี้

ฮี๋..!!!!

“นั่งลง..!!!!!”ดวงตาที่แข็งกร้าว พร้อมกับเสียงตวาดใส่ ภายในดวงตาของม้าที่สะท้อนฉายแวว มันเห็นเป็นภาพของพญาช้างสามเศียรตัวขนาดมหึมาที่กำลังใช้งวงจับขาหน้าของมันอยู่..

ตุบ..!!!

อาชาทมิฬที่พลันต้องสงบลงทันตาเห็น ก่อนที่มันจะค่อยๆย่อตัวลงต่ำและก้มหัวลงอย่างนอบน้อม.

“ทะ..ทำได้ยังไงกัน..!!”ทุกๆคนที่ต่างพากันเอ่ยออกมาเป็นเสียงเดียวกัน ท่ามกลางความตกตะลึง สิ่งที่เกิดขึ้นเป็นเรื่องที่น่าเหลือเชื่อของคนโลกนี้เป็นอย่างมาก..

“เอ๊ะ..อยะ..อย่าบอกนะว่ารอยสักก็ใช้ได้จริง..?”ผมที่พูดขึ้น สิ่งที่ผมทำทั้งหมดเมื่อสักครู่เป็นเพียงแค่สัญชาตญาณล้วนๆ อีกอย่างผมเคยคิดที่จะลองทดสอบมาก่อนแล้ว แต่มันมีข้อบังคับว่าห้ามลองของ..

ติ๊ง..!!!

ปลดล็อคสกิลอักขระพลัง..

1.พญาเอราวัญ..

ข้อมูล:ระเบิดพลังพญาเอราวัญ เพิ่มพละกำลังมหาศาล (ประมาณ 10 เท่าจากปกติ) ป้องกันการโจมตีในระดับกลาง สามารถออกคำสั่งควบคุมสิ่งมีชีวิตที่มีจิตใจอ่อนแอกว่าได้อย่างอิสระ ผลของสกิลไม่มีกำหนดจนกว่าจะปิดใช้งาน..

หมายเหตุ:เมื่อปิดใช้งานสกิล จะไม่สามารถขยับตัวได้เป็นเวลา 1 นาที

[คุณยังมีอีก 14 ยันต์ที่ยังไม่ได้ปลดล็อค]

เงื่อนไขการปลดล็อค:สามารถปลดล็อคและเปิดใช้งานได้ตามต้องการ..

“หื้ม..? โครตโกง มีข้อเสียก็เหมือนไม่มี..”ผมที่กำลังตกตะลึงกับสกิลให้ที่พึ่งจะปลดล็อค..

(หลังจากที่เปิดใช้งานเป็นครั้งแรกผู้อัญเชิญจะหมดสติลงภายในเวลา..)

10..!!

9..!!

8..!!

“อ้าว..เวรล่ะไง..!!”

“ช้าง..!! เป็นยังไงบ้าง..?”ชบาที่วิ่งเข้ามาหาผมด้วยความเป็นห่วง..

“มาเรีย..!!!”เสียงใสๆของหญิงสาวปริศนาที่ดังขึ้นมาจากทางด้านหลัง ทันทีที่ผมหันไปมองสิ่งที่พบก็คือร่างของหญิงสาวที่กระโดดลงมาจากรถม้าส่วนตัว และกำลังวิ่งตรงเข้ามาทางผม แต่ก็ดูเหมือนว่าเธอจะวิ่งเข้ามาหาเมดคนที่ผมช่วยเอาไว้เสียมากกว่า..

ใบหน้าของหญิงสาวคนนั้นมันช่างงดงามเกินจะบรรยาย เส้นผมของเธอเป็นสีน้ำเงินคราม ดวงตาทั้งสองคู่ฉายแววสีทองอำพัน แต่ยังไม่ทันทีผมจะได้เลื่อนสายตาลงมาวัดขนาดหน้าอก เสียงเจ้ากรรมนายเวรภายในหัวก็ดังขึ้น..

2..!! 

1..!!!

“เดี๋ยว..!!!! ขอดูนมก่อน..!!!!”

0..!!!

ตุบ..!!!

“ช้าง..!!!!!!!!!!!”และเสียงสุดท้ายที่ผมได้ยินคือเสียงของชบาที่กู่ร้องออกมา..