กลับชาติมาเกิดเป็นมนุษย์! (reincarnated into h…

EP.52 สั่งสอน

ผู้ชายที่ยืนอยู่ข้างหน้าผมนี่คือใคร? ผมก็ไม่แน่ใจว่าเคยเจอ

เขาที่ไหนมาก่อนรึเปล่า เพราะบางมุมก็คล้ายกับคนที่ผมรู้จัก

 

ในที่สุดเขาก็เป็นฝ่ายเริ่มพูดก่อน

“บางทีฉันควรที่จะแนะนําตัวเองก่อน ฉันชื่อ แฮรี่ เดลเบิร์ต

 

ลูกชายคนแรกของตระกูลเดลเบิร์ตและคนที่นายดวลไปวันนี้

 

คือน้องชายคนเล็กของฉันเอง”

ความเหมือนกันของพวกเขาทําให้ตอนนี้รู้แล้วว่าทําไมรู้สึกคุ้น

 

ได้มากขนาดนี้

 

“นายมาที่นี่เพื่อแก้แค้น?” ผมถาม

 

“แก้แค้น ไม่ คํานั้นมันดูน่ารักเกินไปความจริงแล้ว

 

ถ้าจะต้องหาเหตุผลซักข้อนึงก็คงจะมาเพื่อขอบคุณนาย

 

เพราะว่าน้องชายฉัน มันดื้อเกินไปกว่าจะตั้งใจฝึกซ้อม

เลยตั้งแต่เขาได้ที่หนึ่งของชั้นเรียน เขาควรจะต้องโดน

ให้กลับไปอยู่ในคลาสอีกครั้งไม่ช้าก็เร็ว”

“แล้วทําไมนายมาอยู่ที่นี่?” แม้ว่าคําพูดเขาจะดูเหมือนว่า

 

เขาไม่อยากจะต่อสู้กับผม แต่ผมก็ได้รับรังสีความแค้น

ที่ออกมาจากเขาอย่างชัดเจนที่บ่งบอกว่าการกระทํา

ของเขาไม่ต่างจากสิ่งที่เขาคิด

 

ทันใดนั้นแฮรี่ยกดาบของเขาออกมาผมเองก็รีบ

 

ตอบสนองด้วยการดึงดาบของผมออกมาเหมือนกัน

พร้อมที่จะต่อสู้

 

“อย่างที่บอกว่าฉันมาที่นี่เพื่อจะมาสั่งสอนนาย นักเรียน

ปีหนึ่งปีนี้คือรุ่นที่แย่ที่สุดเท่าที่เราเคยมีมาจนฉันไม่สามารถ

 

ที่จะปล่อยให้นายผ่านไปได้และในเวลาเดียวกันก็ถือโอกาส

ที่จะแก้แค้นแทนครอบครัวของฉันเล็กน้อย

สายตาของผมสังเกตไปเห็นสายสีฟ้าที่มีริบบิ้นสีทองผูก

ไว้อยู่ริบบิ้นคือสัญลักษณ์ที่บ่งบอกถึงชั้นปีที่ต่างกันใน

สถาบันแห่งนี้ถ้าไม่มีริบบิ้นแสดงว่าคือปีหนึ่ง

การแข่งขันวัดอันดับจะเกิดขึ้นได้แค่รุ่นเดียวกันเท่านั้น

 

แต่ถ้าต้องการที่จะดวลกันข้ามรุ่นก็จะต้องเป็นการต่อสู้

กันแบบไม่ผ่านระบบเท่านั้น

“เอาหน่าแสดงให้ฉันเห็นซิว่านายมีดีอะไร”

เขายกมือขึ้นมาเรียกผมเข้าไปใกล้ๆ

 

ปกติแล้วผมไม่ใช่คนที่จะโจมตีใครก่อนแต่กับ

แฮรี่ผมอยากให้มันจบๆไปสักที ผมมุ่งหน้าไป

และรวบรวมพลังทั้งหมดที่มีเพื่อโจมตีครั้งแรก

 

จากด้านบน และก็เป็นไปตามคาดแฮรียกดาบขึ้น

มากันดาบของผมไว้

จากที่ผมเคยทดสอบความแข็งแกร่งแล้วทําให้ผม

 

มั่นใจได้เลยว่าผมมีพลังและสกิลมาพอในการที่

 

จะต่อสู้กับแฮรี่

ผมรีบที่จะดึงดาบกลับมาพร้อมกับกระโดดถอยหลัง

 

กลับไปเพื่อให้มีที่ว่างระหว่างเราทั้งคู่

 

“โอ้ววว ฉันแปลกใจที่นายตัดสินใจถูก นี่ต้องเป็น

 

ครั้งแรกที่นายใช้ K แน่นอน”

Ki ต้องคือความรู้สึกที่ผมใส่เข้าไปในดาบรึเปล่า KI

คือสิ่งที่เหล่าอัศวินยังไม่ได้สอนพวกเรา แต่ไม่เป็นไร

ถึงผมจะไม่สามารถใช้พลังในการต่อสู้ได้แต่ผมจะใช้

ความสามารถของผมในการต่อสู้กับเขาแทน

 

ผมเริ่มที่จะใช้วิชา Footwork จากคลาสอัศวินสายดํา

จะทําให้การเคลื่อนไหวของผมถูกคาดเดาไม่ได้ว่าจะ

เคลื่อนตัวไปทางไหนการคาดเดาการเคลื่อนไหวของ

 

คู่ต่อสู้เป็นสิ่งที่จําเป็นมากสําหรับนักดาบ สกิลที่เรา

 

ได้เรียนจากคลาสของสายดําทําให้เรากลายเป็นคน

 

ที่เดาการเคลื่อนไหวยาก

 

ซ้าย ขวา หน้า หลัง โถ่ววเว้ย! มันไม่ได้ผล ทุกก้าว

 

ที่ผมโจมตีเขาไปผมก็เจอดาบเขากระทบกับดาบผม

ทุกครั้งน่าแปลกมากที่เขาสามารถเดาได้ว่าผมจะ

 

เคลื่อนย้ายไปในทิศทางไหนมันไม่ได้ดูเหมือนว่า

เข้าจะตามรอย Footwork ของผมทันแต่เขาเอง

ก็ยังรู้ว่าควรจะโจมตีผมตอนไหน

ผมหยุดโจมตีเขาสิ่งที่ผมทําทั้งหมดมันก็จะมีแต่ทําให้

 

หมดแรงไปเฉยๆ เห็นได้ชัดว่าวิธีที่ผมทํามันไม่ได้ผลเลย

 

“นี่คือทั้งหมดที่นายเรียนมางั้นหรอ?”

ผมไม่ได้รู้สึกแบบนี้มานานมาก มันทําให้ผมรู้สึกย้อน

 

กลับไปเมื่อตอนที่ผมฝึกฝนกับพ่อ ผมไม่ได้อยากจะ

ยอมรับว่าจริงๆแล้วแฮรี่แข็งแรงกว่าผมมาก แม้ว่า

ว่าจะใช้การต่อสู้แบบสัตว์สี่ขาผมก็ยังรู้สึกว่าต่อสู้

กับเขามาแตกต่างกว่าทุกครั้ง มันยังคงมีบางอย่าง

 

ที่ทําให้ผมต้องพยายามมากขึ้น

ผมคลายมือที่จับดาบไว้แล้วจากนั้นก็โจมตีเขาอีกครั้ง

 

เหมือนกับที่ผมทํากับเซบาสเตียน ผมเหวี่ยงดาบ

 

ออกไปอย่างสุดแรงไปที่ด้านล่างแต่แล้วแฮรี่

 

ก็มากั้นดาบไว้ได้ทันและนี่ก็คือสิ่งที่ผมต้องการ

 

เมื่อดาบทั้งสองเล่มกระทบกันดูเหมือนว่าดาบของผม

ปของผม

จะหายไปใต้ดาบแฮรี่แต่ทันใดนั้นดาบผมก็อยู่ด้าน

บนอีกครั้ง ครั้งนี้ผมรู้สึกว่ายังไงผมก็ชนะแน่ๆเพราะ

แฮรี่ได้ถอยหลังไปแม้แต่การฟันดาบแบบ Phantom

 

ก็ไม่ได้ช่วยอะไร

ใบหน้าของแฮรี่เต็มไปด้วยเหงื่อ

“นิ้ววววววนั่นใกล้มากแล้วนะ ในที่สุดนาย

ก็ทําให้ฉันได้ขยับบ้างแล้ว”

หลังจากเขาพูดคํานั้นทําให้ผมรู้เลยว่าตั้งแต่การ

 

ต่อสู้เริ่มต้นขึ้นนี่คือการโจมตีเดียวของผมที่

ทําให้เขาได้ออกลวดลายต่อสู้บ้าง

“ฉันขอเดาว่านี่คือทุกอย่างที่นายมี”

แฮรี่เปลี่ยนวิธีการจับดาบโดยการใช้ทั้งสองมือยก

ดาบแล้วพาดไว้ที่ไหล่ราวกับว่ามันคือหอก จากนั้น

 

เขาก็ยกลอยฟ้าในอากาศสําหรับดาบอันนี้แล้ว

ถ้าลอยความเร็วของมันก็จะเร็วเกินว่าที่จะหลบทัน

ดาบเล่มนั้นดูพุ่งตรงมาที่ท้องผม แต่โชคดีผมยก

 

ดาบขึ้นมากันไว้ได้ทัน แต่ดูเหมือนว่าจะไม่มีประโยชน์อะไร

เพราะดาบของผมกําลังจะแยกออกเป็นสองส่วน

จนดาบกําลังจะโดนหน้าท้องผม

มีเลือดของผมกําลังไหลออกจากปาก มืดของเขา

 

หล่นลงไปที่พื้น ผมต้องการที่จะขยับตัวแต่ก็ไม่

สามารถทําได้เพราะพลังของเขามันมากมายเหลือเกิน

จนในที่สุดขาทั้งสองข้างของผมก็หล่นลงที่พื้น

 

แฮรี่หยิบดาบที่อยู่ที่พื้นและกําลังที่จะเดินออกไป

 

“รอเดี๋ยว!” ผมตะโกน

“บอกผมมาอย่างนึงว่านายคืออันอับ1ใช่ไหม?”

 

ในขณะที่แฮรี่กําลังเดินออกไปเขายกแขนของเขาขึ้น

จนให้เห็นระบบที่โชว์ขึ้นมาว่าเขาอยู่อันดับ 50